Rdr 2 'in daha çok abartılması gerek değil mi?

Bu oyunu sevmeyenler cuf cuf ates edip gececek ateri oyunlari gibi oyunlar ariyor. Belli bir bilgi birikimi hayat gorusu ve zekaya sahip insanlar oynar bu tarz oyunlari.

Yahu cok gercekci olmus diye oyundan sikayet mi edilir? Git oyna cinli perili uzay savasli oyunlarini saniyede 50 bin kere ates edin hadi canim.

Rdr2 her anlamda (grafik, animasyon, seslendirme, sunum, detaylar vs) bir oyunun gelebileceği son nokta. Adamlar çıtayı öyle bir yere koydu ki, ona yaklaşmak bile büyük başarı.

Gow ile çok kıyaslandı aynı yıl çıkmasından dolayı, yılın oyunu ödülünü de gow almıştı. Her iki oyunu da oynayan biri olarak şunu söyleyebilirim ki rdr2'nin sadece bir kasabasındaki detay seviyesi gow'un tüm oyudaki detay seviyesine eşit.

İnsanlar şunu karıştırıyor, oyun dünyanın en zevkli oyunu değil, en kusursuz oyunu. Siz candy crash'ten daha çok zevk alabilirsiniz. Bu candy crash'i bu oyundan daha iyi yapmaz.

size rdr 2'ye dair onlarca kusur sayabilirim. kusursuz hiçbir şey yoktur. piyasada rdr 2'den kat kat daha iyi, daha kusursuz onlarca oyun var.

edit: en ufak bir loot için bile en az 10 saniye animasyon beklediğimiz, bir noktadan bir noktaya gereğinden fazla uzun at sürme sekanslarıyla oynanış süresinin suni bir şekilde uzatılması, laf olsun diye sadece belli noktalardan yine belli birkaç noktaya gidebilmemiz için konulmuş fast travel sistemi, görevlerde en ufak farklı düşünmeye dahi izin vermeyen, saçma bir şekilde sınırlandırılmış görev dizaynı yani oyun sağdaki taşa siper alacaksın diyorsa gidip illa o taşa siper alacaksın eğer almazsan yersin görev başarısız yazısını ayrıca rdr 2'nin anlattığı hikaye en iyi ihtimalle temel nitelikte, en kötü ihtimalle çelişkili ve afaki nitelikte bir anlatı tekniğine sahip.

gow'un combat mekanikleri rdr 2'den en az iki üç gömlek daha üstün. üstelik bunu sadece iki silah ile yapmakta. ayrıca rdr 2'deki hayatta kalma unsurları, kamp geliştirme konsepti tamamen önemsiz. laf olsun diye konulmuş hepsi. bir mantığı ya da anlamı yok. sadece immersiona katkı sağlıyor o kadar. oyundaki protagonistin yavaş yavaş yürümesi ve odaksız görevleri oyuncuyu gerçekçilik algısına itmekte ancak aynı algı bir süre sonra oyunu çok sıkıcı bir hale getiriyor. bunaltıyor belli bir noktadan sonra. ayrıca rdr 2 çok kolay bir oyun. bu kolaylık oyundaki herhangi bir şeyi yükseltme motivasyonunu tamamen öldürüyor. Oyundaki en zayıf silahla dahi herkesi, her şeyi rahatlıkla öldürebiliyoruz çünkü dead-eye denen saçmalık mücadeleleri korkunç derecede kolaylaştırıyor. işin daha da kötüsü ubisoft oyunlarından aşina olduğumuz tarzda gereksiz ve nitelikten yoksun onlarca challenge ile oyunun oynanış süresi suni bir şekilde uzatılmış. dediğim gibi gow daha iyi bir oyun. rdr 2 daha iyi bir simulasyon, film. hatta chapter mantığını göz önüne alırsak eğer daha iyi bir dizi rdr 2. kısaca evet, rdr 2 sıkıcı bir oyun ancak eğlenceli bir simulasyon. gow çok çok çok daha haz verici bir "oyun". çok çok çok daha rafine ve kompakt bir yapım. 2018 yılında ödülleri silip süpürmesi hiç şaşırtıcı değil.

rdr 2 boşluğundaki, anlamsızlığındaki uzun süren oyunları hiç sevmiyorum. bir kere oyunda gelişmek diye bir şey yok. oyunun başında da aynıyız sonunda da. çok statik bir oyun rdr 2. tıpkı gta serisi gibi. gow ise sürekli dövüş mekaniklerini güncelleyerek, çeşit çeşit rünler, geliştirme seçenekleri sayesinde son derece dinamik kalan bir oyun. gow neredeyse başından sonuna kadar hiç sıkmazken rdr 2'de özellikle john marston kısımlarına geldiğimde eeee yeter lan bit artık dedim sık sık. rdr 2'yi 70 saat oynadım ve bunun abartmıyorum 6-7 saati sinematik modda sadece at sürmekten ibaretti. bir at sürme simulasyonu oynuyorum hissine kapıldım yer yer. 10-11 saati de hiçbir anlamı olmayan challenge görevlerini yapmakla geçti. taktir edersiniz ki bunları yapmakla uğraşmak hiç ama hiç zevkli değildi ama oyunları tamamen bitirmek gibi bir takıntım var ve bu sıkıcılık takıntımın bile üstüne geçti. challengeları yarım bırakmak zorunda kaldım. ubisoft oyunlarındaki outpost ele geçirme, kule açma, ıvır zıvır toplama gibi şeylerde hissettiğim hissin aynısıydı bu.

bir video oyunu her şeyden önce oynanabilirlik sağlamalıdır. oyun dediğimiz şeyde ilerleme, ilerledikçe gelişme, yeni skiller açma vs gibi devamlılığı sağlayan ögeler bulunmalıdır. fakat rdr2 de oyunun sonunda bile hala sadece shift tuşuna basarak bir trene gaz verme gibi, oyunun en başında olması gereken gereksiz sahneler mevcut. oynanabilirlik ve kontroller oyun ilerledikçe gelişmekte çok zayıf kalıyor. topladığınız trinketler, talismanlar vs oynanışa oyunun ilerlediği ölçüde katkı sağlamıyor. oyundaki 49. saatinizde bile oyun size bir şeyler öğretmeye kalkabiliyor. bu kadüklük hikayeyi de etkiliyor ve oyunun asıl hikayesinin hala başlamadığını düşünürek üçte ikilik bir kısmı bitirmiş olabiliyorsunuz.

rdr 2'nin kusursuz olduğunu söylemiştiniz. yukarıda bir paragraftan fazla süren bir yazı yazarak kötü yanlarını saydım oyunun. uzun lafın kısası, gow daha kaliteli, daha kompakt, daha rafine bir oyun. rdr 2 ise daha çok oyun görünümlü bir film edasında. açık dünyasının kalitesi ve immersion düzeyi hariç gow'dan üstün olduğu neredeyse hiçbir yanı yok. grafik, sanat dizaynı, combat mekanikleri, karakter çeşitlendirme seçenekleri, hikâyenin yarattığı merak düzeyi vs. gibi unsurlarda gow'un daha önde olduğunu düşünüyorum. bu yüzden topladığı tüm goty ödülleri anasının ak sütü gibi helaldir.

Detaylara boğulmuş bir oyun. Her ince detayı düşünücez derken eğlenceli oyun yapmaya uğraşmamışlar. Eğlenceli ve güzel hikayeli harika karakterli vahşi batı oyunu nasıl olur derseniz call of juarezin 2. oyununa bakabilirsiniz. Keşke yenisini çıkarsalar. Rdr 2de bu kadar detaya kasacaklarına eğlenceli bir çizgisel oyun yapsalar potansiyeli harcamazlardı.

Yazını yarısına kadar okuyabildim. Sıkıldım. Bunalttı. Düşünki günler sürecek bir oyun yapıyorsun ama tarzı o oyun olmayan insanları bunaltmayacak.

belli bir yaşa geldikten sonra, oyunlar ne kadar mükemmel olursa olsun cocukken aldığın zevki vermiyor. Oyun oynayacağına film izlemeyi yeğliyorsun.

rdr2 benim gibi oyun çağı bitmiş, onun yerine film izlerim diyen kişilere hitap ediyor. Amac süper kombolar yapip, dünyayı kurtarmak degil. Güzel rahatlatıcı müzikler ve görüntüler eşliğinde o basit görevleri yapmak, ortalıkta gezinmek. Stres atmak. Stres yaratmak degil.

aga kitle/yığın yorumlara bakma ne yerli ne yabancı. kaç yaşındasın bilmiyorum ama 30 yaş altı nesil bir facia (istisnalar kaideyi bozmaz).

sanırım 9 yaşından beri oyun oynuyorum (38 yaşındayım). Yani Atari 2600, çakma NES, çakma SNES, Sega Mega Drive 2, PS3, Wii, PS4, PS5 ve 99 dan beri PC benim sahibi olduğum platformlar. Arkadaşlar aracılığı ile de PS1, PS2, Master System (Mega Drive 1) ve bir defa da Amiga oynamışlığım var (Mortal Kombat 4 disketle oynanıyordu ve fatality görmek için disket değiştirmek gerekiyordu). Atari salonlarından bahsetmiyorum bile

RDR2 oyun değil başka bir fenomen. İşim gereği biraz yazılımdan da anlayan biri olarak söylüyorum bunu. Açık dünya kalitesini geç adamlar adım atma sitemini baştan sona kodlamışlar lan   bir kayadan düşerken gerçekte nasıl düşülecekse o şekilde yapmışlar neredeyse. Oyunlarını seversiniz sevmezsiniz o ayrı mesle de bu insanlar kalite olarak da yüksek bir seviyede. GTA V deki diyalogların kalitesi, karakter seçimlerindeki insan sarraflığı falan ohooo ne diyim daha