Adeta sürünüyorum.borç içindeyim.maaşımı zar zor yetiniyorum.arabamı satsam rahatlayacağım ama yinede arabasız yapamıyorum diyenlerden misiniz? nedir sizi bu kadar bağımlı yapan?
İnsanımızın kimyasını bilinçli olarak bozdular. Herkese rahat kredi, kredi kartı verildi. Tarihin en büyük iç borçlanmasını yaşıyoruz. TV dizilerine bakın, bütün güzel hayat tasfirleri sabah garajından arabasıyla çıkıp, laptop başında çalışmak üzerine kurulu.
Eskiden x parası olan x/2'sine araba alıp geri kalanını kötü günler için saklardı. Şimdi x parası olan y daha kredi çekip daha iyi bir arabaya binmek istiyor.
1- Arabayı satmak bir çözüm değil
2- Borç her zaman vardır
3- Maaş hiçbir zaman yetmez
Maaş önemkli değil ki,kredi kartı limitine bakıyor adam...Yeri geliyo asgari tutarı ödeyip geçiyor...Bu balon bir patlarsa var ya.
bütçenizi akıllıca planlar ve gereksiz harcamalardan kaçınırsanız birde arabanızın modelini düşürürseniz sorun kalacağını sanmıyorum
Maaşın yetmemesi değil de para artıramıyorum. Sanırım borca girmek lazım.
2009da işe başladım.
memur çocuğu olmanın etkisiyle "asla borçlanmamalıyım, dikkat etmeliyim" gibi bir bilinçaltım var :)
işe başlar başlamaz benimle aynı durumdaki arkadaşlarım hiç birikmiş paramız olmamasına rağmen manyaklar gibi kredi çekip b ve c sınıfı araçlar aldılar. ben "siz salaksınız kredi çekip bankaya bir sürü para veriyorsunuz boş yere", "ben akıllıyım biriktirecem) dedim:))
parayı bu sene 45bin edebildim. 2009da 35bin civarına alınabilen araçlar şu an 50-55bin !
sonuç, bu hikayede salak olan benim!
şu anda 10bin civarı kredi kartı taksiti yahut kredi ile (aslında tam 7bin yeterli) bir jetta yahut az daha sıkıp 1.4 insignia alabilme durumum var. yine de bu 10bini borçlanma durumu hiç içime sinmiyor.
genel halk görüşünden farklı olduğum için gururluyum ama acaba yanılıyor muyum?
size katılıyorum, insanoğlu arsızdır herzaman en yenisini dahafazlasını ister.
quote:
Orijinalden alıntı: sapultra
Maaşın yetmemesi değil de para artıramıyorum. Sanırım borca girmek lazım.
çağrı aynı fikirdeyim borca girmeden bişey olmuyor günler aylar yıllar geçiyor fluenceyi borçla aldım ödeyip bitircez inşallah ama symbol olsaydı senelerce bindim senelerce daha binerdim para artmazdı
BİR TÜRKTE BULUNMASI GEREKENLER...
1- AT (ARABA)
2-AVRAT
3-SİLAH
arabayı maaşına göre alırsan pek sorun çıkarmıyor, Önemli olan bütçene göre araç almak...
Kredi kartlarımı sadece taksitli alışveriş ve ihtiyaçlarım için kullanıyorum.
Kredi kartından nakit çekmiyorum. Ondan alıp diğerine yatırmıyorum. Onun külahını buna giydirmiyorum.
Allah'a şükür küçük ödemeli bir ihtiyaç kredisi harici hiç borcum yok.
Maaşım yetmiyor.
Arabama binemiyorum. Sürekli ihtiyaçlarımı ertelemek zorunda kalıyorum.
Ama şu anda aracımı satmak gibi bir şey düşünmüyorum, o benim stresimi alan tek şey.
quote:
Orijinalden alıntı: muzaffersan
quote:
Orijinalden alıntı: DXM06
1- Arabayı satmak bir çözüm değil
2- Borç her zaman vardır
3- Maaş hiçbir zaman yetmez
size katılıyorum, insanoğlu arsızdır herzaman en yenisini dahafazlasını ister.
DOGRU OLANI YETİRMEYE ÇALIŞSAK OLMAZMI
İnsanoğlunun en çabuk alışıp, en zor vazgeçtiği alışkanlık = konfor
quote:
Orijinalden alıntı: dr_suphiba
2009da işe başladım.
memur çocuğu olmanın etkisiyle "asla borçlanmamalıyım, dikkat etmeliyim" gibi bir bilinçaltım var :)
işe başlar başlamaz benimle aynı durumdaki arkadaşlarım hiç birikmiş paramız olmamasına rağmen manyaklar gibi kredi çekip b ve c sınıfı araçlar aldılar. ben "siz salaksınız kredi çekip bankaya bir sürü para veriyorsunuz boş yere", "ben akıllıyım biriktirecem) dedim:))
parayı bu sene 45bin edebildim. 2009da 35bin civarına alınabilen araçlar şu an 50-55bin !
sonuç, bu hikayede salak olan benim!
şu anda 10bin civarı kredi kartı taksiti yahut kredi ile (aslında tam 7bin yeterli) bir jetta yahut az daha sıkıp 1.4 insignia alabilme durumum var. yine de bu 10bini borçlanma durumu hiç içime sinmiyor.
genel halk görüşünden farklı olduğum için gururluyum ama acaba yanılıyor muyum?
İmzamdaki aracı 50000 TL ye aldım. 25000 TL nakit 25000 TL kredi çektim. 9 aylık kredinin faizi 2000 TL. Yani araç bana 52000 TL ye maloldu. Şu anda benim aracın sıfırı 58000 TL. Eğer 9 ay 25000 TL biriktirmeye çalışsaydım mümkün değil biriktiremezdim ancak kredi olunca mecbur ödedim. ayrıca araba 9 ayda 8000 TL zam yedi. Sonuç olarak ben kredi çekmekle karlı çıktım. Ancak bunun tam terside olabilirdi. tamamen şans meselesi.
Her ne kadar en güzeli para biriktirip almak olsa da, günümüzde borca girmeden bir şey alınmıyor.. Araç da bunun gibi. Borca girmeden ancak kalitesiz ve döküntü araç alınabiliyor. Borca girmek tamam, ama aşırıya kaçmamak gerek.
Araba dünyada lüks değil bir ihtiyaç. Ülkemizde bir mücevher kadar lüx. Evli değilim ama evlendiğimde eşimi asla ama asla bu ülkede otobüse bindirmek istemem. Özellikle oturduğum yerde. Tıklım tıklım yetersiz otobüsler toplu taşıma çok yetersiz, insan araba olmadan yapamıyor.
İnsan geliriyle orantılı olarak ailesinin rızkını otomobile vermediği sürece almasında sıkıntı yok. Ama 2bin tl maaşla 50bin tl'lik araba alan aklını peynir ekmekle yemiş demektir. Çocuğunu iyi koşullarda okutma, herşeyden kıs ama lüks araca bin. Bunu yapan çok ülkemizde.
Bizim milletimiz arabayla prestije bayılır. Bu arada içinde bulunduğumuz düzen borç ve kredine düzeni oldu artık
böyle bir grup kurun benide ekleyin
quote:
Orijinalden alıntı: dr_suphiba
2009da işe başladım.
memur çocuğu olmanın etkisiyle "asla borçlanmamalıyım, dikkat etmeliyim" gibi bir bilinçaltım var :)
işe başlar başlamaz benimle aynı durumdaki arkadaşlarım hiç birikmiş paramız olmamasına rağmen manyaklar gibi kredi çekip b ve c sınıfı araçlar aldılar. ben "siz salaksınız kredi çekip bankaya bir sürü para veriyorsunuz boş yere", "ben akıllıyım biriktirecem) dedim:))
parayı bu sene 45bin edebildim. 2009da 35bin civarına alınabilen araçlar şu an 50-55bin !
sonuç, bu hikayede salak olan benim!
şu anda 10bin civarı kredi kartı taksiti yahut kredi ile (aslında tam 7bin yeterli) bir jetta yahut az daha sıkıp 1.4 insignia alabilme durumum var. yine de bu 10bini borçlanma durumu hiç içime sinmiyor.
genel halk görüşünden farklı olduğum için gururluyum ama acaba yanılıyor muyum?
hocam sen bu hızla devam et bi ev al önce (evin yoksa). sonra istediğin arabayı alırsın. 2 yılda 45 bin biriktirmek ne demek memur çocuğu derken merkez bankasında para basan memurlardan sanırım para basmayı öğrenmişsin herhalde
ben aldım, 12 günde geri sattım aracımı. pişman oldum. gereksiz yere bir sürü masraf. onun yerine biriktirip ev alabilirim 2-3 sene içinde. en büyük gider kira. en saçma gider de kira. düşünsenize ayda 700-1000TL direk siliniyor maaştan
quote:
Orijinalden alıntı: dr_suphiba
2009da işe başladım.
memur çocuğu olmanın etkisiyle "asla borçlanmamalıyım, dikkat etmeliyim" gibi bir bilinçaltım var :)
işe başlar başlamaz benimle aynı durumdaki arkadaşlarım hiç birikmiş paramız olmamasına rağmen manyaklar gibi kredi çekip b ve c sınıfı araçlar aldılar. ben "siz salaksınız kredi çekip bankaya bir sürü para veriyorsunuz boş yere", "ben akıllıyım biriktirecem) dedim:))
parayı bu sene 45bin edebildim. 2009da 35bin civarına alınabilen araçlar şu an 50-55bin !
sonuç, bu hikayede salak olan benim!
şu anda 10bin civarı kredi kartı taksiti yahut kredi ile (aslında tam 7bin yeterli) bir jetta yahut az daha sıkıp 1.4 insignia alabilme durumum var. yine de bu 10bini borçlanma durumu hiç içime sinmiyor.
genel halk görüşünden farklı olduğum için gururluyum ama acaba yanılıyor muyum?
şöyle bişey var para 3 yıl boyunca birçok şeyden kısıp bu parayı biriktirdin gereçkten tebrik ederim benim yapamadığım birşey.Ancak şu da var 3 yıl önce sıfır araba fiyatları cidden iyiydi şimdiye göre.Sen o zaman krediyle aldığın arabaya biniyor olacaktıHayata bir kez geliyoruz ve yaşamımızdan kısmaya gerek yok diye düşünüyorum.Aynı mantıkla bir ev almaya kalksan 50 yaşında ancak ev sahibi olursun.