istanbul'da kalayım mı; yoksa gideyim mi?

iyi forumlar. öncelikle konuyu okurken göz zevki yaşamanız için font ve renk ayarı yaptım, umarım sıkılmadan okursunuz.

2024 ağustos ayında İstanbul'a geldim. yedek Asb. olarak görev yapıyorum ve bu ağustos 2025'te görevim bitiyor. kendime ev tutmuştum evde kalıyorum kiralık. şuan 15 bin veriyorum.

ağustos geldiği zaman görevim bitiyor ve beni İstanbul'da bağlayan bişey kalmıyor. ancak görevden sonra kalmaya karar verirsem kendime göre bir iş bulup (büyük ihtimal özel sektör ve kuryelik olabilir)" İstanbul'dan devam edebilirim.

ama geri dönmeye karar verirsem yaşayacağım yer Isparta - burdur - Antalya (Antalya ihtimali düşük çünkü kiralar çok pahalı)" bu şehirlerde hayatımı devam ettirecem. memleketim orası çünkü. orada da yapacağım iş yüksek ihtimalle özel sektör ve kuryelik olabilir. kpss'den memurluk girmeye çalışıcam yada özel güvenlik vsvs. deneyecem, aynı şekilde İstanbul'da kalırsam da denerim.

ama beni İstanbul'da tutan ve tutmayan şeyler var ve kararsızım. gidesim de var, gitmeyesim de var. sizce ne yapmalıyım? etrafımda ki çoğu kişi git durma orası dert sahibi yapar adamı diyor.

neden İstanbul'da kalasım var?

- her şey ayağının altında, internetten alışverişe bile gerek yok bütün mağazalar burada.

- gezeceğin tozacağın yer çok fazla, sahili vs. güzel.

- iş imkanları Anadolu'ya nazaran daha fazla, daha çok çeşit ve yüksek maaş imkanı var.

- her şeyin ikinci eli var ve ucuz.

- filmlerde dizilerde gördüğün şehrin içindesin.

- özel şahsi araca gerek yok, bisiklet ve toplu taşıma ile istediğin yere gidiyorsun.

neden İstanbul'dan ayrılasım var?

- her şeyi stres, trafiği ayrı dert, kalabalığı ayrı dert. sabah işe giderken acaba trafikte bişey olacak mı diye düşünmek dert.

- çok fazla çeşit insan var, güvenilir ortam yok, her an başına bişey gelebilir.

- bayram tatilinde bi Eminönü'ne gideyim dedik, iğne atsan yere düşmez, açık havada nefessiz kalmayı başarabilen bi topluluk gördüm orada.

- kafa dinlemek için gidebileceğin yer yok. her şeyi herkesle yapmak zorundasın.

- bisiklet biniyorum evet ama her an arabanın biri çarpacak gibi oluyor. bisiklet yolları her yere gitmiyor. örneğin memlekette izindeyken sabahın 5-6'sında bisikleti alıp gezmeye çıkardım kimse olmazdı çok sakin relax bi şekilde gezip evime dönerdim ama burada o yok. korkuyorum.

- dışarda yemek yemek iyi değil (fiyat açısından değil, herşey fabrikasyon hazır yemek, kendine has orjinal yemek yok. full döner - burger - pizza vsvs.) ama bizim oralarda kendine has şişler kebaplar, ciğerler, pideler vs oluyor.

- kiraları pahalı, Antalya'dan ucuz ama Isparta burdurdan pahalı. şuan 15 veriyorum ama yılbaşından sonra 25 - 30 'dan aşağı çok zor. bizim oralarda 6 binden başlıyor, en kralı 15 bine kadar. Antalya'da deniz kumundan yapılan evlere 35-40 istiyorlar, Antalya bu yüzden mantıksız.

- İstanbul'da hiç akrabam ve arkadaşım yok. benimle beraber görev yapan 3 arkadaşım var, onlar memleketlerine geri dönecekler (ege ve akdeniz'de oturuyorlar.)

- geçen hafta yıllık izin maksatlı memlekete gitmiştim. ilk başta köy gibi hissettirdi ama 15 gün durunca çok alıştım memlekete, dönesim gelmedi İstanbul'a. Gebze otogarından indiğimde

her şey gene başladı, kalabalık, bağrış çığrış, trafik, tıklım tıklım toplu taşımalar vsvs. ayriyeten 3 günlük Antalya tatili yaptım, akdeniz'in havası yeşilliği bi başka gerçekten.

- tam 9 aydır İstanbul'dayım ama 9 ay süre boyunca gezip gördüğüm yerler kısıtlı, ya vakit bulamadık ya da imkan bulamadık. kalabalığa giresim bile gelmiyor yeri gelince evde oturmaya çalışıyorum.

- bizim oralarda gezmek çok daha rahat, akrabalara bakıyorum daha iyi gözüküyorlar. onlar İstanbul'da kal çok iyi fırsat diyorlar ama bilemedim.

Artı ve eksi yönleri bu şekilde. Görev yerinde üst çalışanlar ise istanbul güzel ama yaşanmaz, ne güzel gideceksiniz keşke bizde de aynı şans olsa diyolar. kendimi bu şehirde yalnız hissettim. imkanı bol ama içi boş gibi. bizim oradakiler gelme kal; burada olanlar kalma git diyor. Youtube'da videolar izlerken istanbulda yaşayanların röportajlarına bakıyorum, imkan bulup ayrılmaya bakıyoruz diyolar %90'lık bir kesim. Kesin karar vermeliyim, kalırsam ve pişman olursam dönme şansım çok düşük. Ha diyince düzen değişmiyor maalesef.

siz olsanız ne yaparsınız?

Yazı tura atın kader yalan söylemez  

İstanbulda yaşamak işkence yaya trafiğinden bile yürüyemediğim yerler oluyor şu şirketler remote vermediği için biz çekiyoruz hükümetin şirketlere müdahale etmesi lazım.

antalya gereksiz pahlai hocam

istanbul sahil kenarı olan yerler pahalı bana göre daha içeriye gidince ucuzluyor

Bayram tatilinde eminönüne gittiğine göre daha tam İstanbullu olamamışsın :) İstanbulda kalırsan keşke gitseydim, gidersen keşke kalsaydım diyeceksin bu bir gerçek. Evli değilsen bence kal olmadığı yerde gidersin.

Ben senin yerinde olsam memleketime dönerdim.

Çünkü:

Kendini yalnız hissediyorsun.Uzun vadede seni mutlu edecek şey huzur ve insan ilişkileri.İstanbul imkânları olan ama insanı yoran bir şehir. Bu yorgunluk zamanla hayattan soğutabilir.Memlekette de kendine uygun bir hayat kurma şansın yüksek. Hem KPSS için hazırlanırsın hem sosyal destek çevren olur.

Ayrıca 20 milyon insanın yokmuş gibi davrandığı minimum 7.2 lik bir deprem riski var.

İstanbul’a alışmadıysan hiç zorlama derim ben.

1 yaşından beri istanbul’dayım, 37 yaşındayım. Üniyi de istanbul’da okudum, 20 yıldır çalışıyorm. Paran yoksa şehrin tadını çıkaramazsın.

Ailem acaba hiç İstanbul’a göç etmeseydi daha mı mutlu olurduk diye çok düşünürdüm.

Şimdiye gelirsek hem istanbul’u seviyorum hem ailem arkadaşlarım hep burada.

Ama en önemlisi İstanbul’u denizini, cafelerini, mekanlarını sevmek. Bunları sevmediysen durman mantıklı değil.

Benim bir dönem Antalya’da kız arkadaşım vardı, oraya biraz alışık olsam (sadece kız için değil, yaşam kolaylığını da düşünerek) Antalya’da yapabilir miyim diye ara ara içimden geçiriyordum. Demek istediğim Antalya da İstanbul’a bir çok yönden yakın, kimine göre daha iyidir.

Haftanın 2-3 günü anadolu yakasından avrupa yakasına manuel araçla git gel yapıyorum. Trafiktrn kaçayım diye evden 9’da çıkıp, akşam 4’ten önce yola çıkıyorum, yine de ortalama 3 saatim trafikte geçiyor.