Felsefenin emin olduğu birşey varmıdır?

quote:

Orijinalden alıntı: Guest-73A8A7D1E

Biri çocuğunun adını Felsefe koymadıkça; Felsefe, bir şeye ne "Eminim." diyebilir ne de şüphelenebilir. Çünkü bir tek insanlar emin olup şüphelenebilirler. Felsefe, kesin-belirsiz bilgi sunabilecek bir varlık değildir çünkü.

Felsefe, insanların yaptığı bir aktivite çeşididir sadece. Dans etmek, gitar çalmak, basketbol oynamak gibi... Tek amacı da, bulanık düşünceleri mantıksal açıklığa kavuşturmaktır. Filozofların hükümleri, kendi kanaatleridir; kendi boyadıkları resimlerdir. "Resim yapmak" kavramı değildir.

Felsefi düşünce, hüküm veren düşünce olamaz. Hükmü duygularımız, hislerimiz verir. Örneğin iğneden korkan bir insan, iğnenin kötü olduğuna hükmettiği için iğneden korkuyordur. Çünkü iğne, acıtır; ve acı kötüdür. Fakat insan, o iğneyi yaptığında, hayatının kurtulacağını öğrendiği zaman, artık o iğneye başka bir gözle bakmaya başlar.

Benzeri şekilde, ölümü korkunç bir şeymiş gibi görüp rahatsız olabiliyoruz. Ama felsefe yaparak(ölümün ne anlama geldiğini inceleyerek), ölümün aslında 'yaşanmayan bir olay' olduğunu gördüğümüzde, daha normal olduğuna hükmedebiliyoruz.

Soruna gelirsek, insanda "emin olabilme", "belirsizlik" gibi duygular var, bu doğru. Ve herkes, hayatta gördüğü şeylere karşı kesin ya da kararsız duygular besleyebiliyor. Buradaki kritik nokta, "insan bir şeyi nasıl görüyorsa, o doğrultuda duygular besliyor."

Felsefe yapan insan, felsefe yaparak, hayattaki şeyleri "daha doğru" görmeyi alışkanlık haline getirebilir sadece. Yani daha "aslında olduğu gibi".

Bu durumda da hükmü veren yine duygularımız olacaktır. Fakat bu kez, yanlış hüküm vermenin çelişkisini daha az yaşama şansı kazanırız.