Dragon Age: The Veilguard (2024) [PC ANA KONU]

Nerde morrigan veya lelliana ile romance yapmak için deli gibi uğraştığımız muhteşem oyun.Nerde neden bana she diyorsun they de diye kızan karakterleri olan oyun

Woke kanseri malesef çok fena şekilde yayılıyor.Film ve dizi sektörünü nasıl mahvettilerse gözlerini oyun sektörüne diktiler

Adamlar orta çağ oyununa uygunsuz cinsiyet ile saçma sapan şeyler eklemişler saçmalığa bakar mısın woke oyunuyum diye bağırıyor oyun

ucube oyun hakettiğini buldu..

58.saniyedeki diyaloğa bakın. " But once I was able to be honest with myself, it was a relief to figure out I was trans "

Steam'in oyun için koyduğu etiketlere bakın. %0,5 lik kısım için içinden geçilmiş başka bir yapım daha.

Bu ürün için popüler kullanıcı tanımlı etiketler:

LGBTİ+

Asmongold Clipsyoutube

Asmongold Clips / Asmongold Reacts To: Asmon decides he's trans in Dragon Age The Veilguard On this Asmongold Clips Youtube Channel you'll never quit finding all the funny Asmongold Moments with Mcconnell and the best Asmongold Highlights from the most popular games, like: Baldur's Gate 3, Helldivers 2, Starfield, Blizzard Diablo 4, The War Within & Hardcore Classic WoW, the record breaking MMORPG FFXIV, Path of Exile 2, sneak peeks from Gameplay of the upcoming Riot MMO and playthroughs of many other popular games like Monster Hunter, Final Fantasy 16, Elden Ring and more. Also Asmongold Reacts to a lot of content, such as World Record Speed Run of games, Drama and videos of some of the most interesting creators like penguinz0, Internet Historian, Emiru, Dunkey and more. Asmon is also known for his "The True Story of Asmongold", "Asmongold $2 Pizza" and "Asmongold $2 Steak", "Asmongold Room and House Tour" videos, the legendary Transmog Competitions and Mount Off competitions, Ban Appeals, Media Share streams, Reddit Recap Reactions and much more. ► Asmongold TV: https://www.youtube.com/@AsmonTV ► Twitch: https://www.twitch.tv/zackrawrr Editor: Daily Dose of Asmongold Contacts: https://twitter.com/DAsmongold dailydoseofasmongoldyt@gmail.com

https://www.youtube.com/watch?v=evJdQioY_DI

İçinde Asyalı veya siyahi karakter barındıran her oyun Woke mudur? İçinde cinsel yönden davranış bozukluğu bulunan her karakteri içeren, trans karakter içeren oyun Woke mudur?

Hayır değildir. Peki bir oyunun Woke olup olmadığını ne belirler.

Belki çok şaşıracaksınız ancak dışarıda yasayan tüm siyahi veya asyalılar aşırı sol siyasi aktivist değildir ve böyle düşünmezler. Belki çok şaşıracaksınız caka onlarda sıradan vatandastır sizin ve benim gibi.

Yani eğer bir oyuna farklı renkte bir karakter ekliyorsanız bu sorun değil ancak bu karakter nonbinary, she /they, transgender sohbet seçenekleri vb ekliyorsa o oyun Woke dur.

Qunaei adı verilen ve aşağıdaki gibi görünen evren gereği panseksüel olan bir karakteri bundan :

Buna çeviriyorsunuz oyun Woke dur.

Kısacası oyunumuza eklediğiniz diversity karakterler normal insan gibi konuşmak yerine sürekli politik nutuk atıp, normalde insanların konuşmadığı bir dille konuşuyorsa oyun ideolojik bir dayatma dır ve doğal değildir.

Örneğin Yüzüklerin Efendisi filmlerinde elinde kılıç gidip Witchkingi öldüren bir kadın vardır. Fakat bunun varlığı filmi woke yapmaz çünkü o kadın o evren içinde doğal karsılanmaz, ataerkil bir toplumda oldugunu ve kendisinin bunu yapmasının tüm kadınlar tarafından değil kendine has bir durum oldugunu evren bize gösterir.

Fakat Güç Yüzkleri dizisinde ise gercek ilik yoktur. Birtakım kadınlar sürekli erkek gibi davranır, bugunun sözde güçlü kadını ve çoğulculuğu heryerde gösterilir. Politik mesajlar doludur ve toplumsal değerler, evrenin ahlak anlayışı sanki yokmuşçadına davranılır buda çok yapay ve eğreti hissettirir çünkü normal insanlar öyle davranmaz, normal kadınlar öyle davranmaz, tüm renkli insanlar sol politik aktivist değildir.

Bir eserde eklediğin karakterler doğal davranıyorsa, seriye sanki hersey normalmiş gibi değilde mantıklı biçimde ekleniyorsa, normal insan gibi düşünüp konuşuyorsa o woke değildir. Fakat karakterler gökten zembille öyle iniyor, herkes sol aktivist ütopyadaki gibi bunu kamıksadıysa kullanılan politik dili kimse garipsemiyormuş gibi davranıyorsa o eser wokedur.

Oyunu bitirdim, uzun süredir beklediğim bir oyun olduğu için de bitirmeden herhangi bir yorumda bulunmak doğru gelmedi. Trespasser DLC'sinden sonra çok fena bir cliffhanger ile bitirip yıllarca beklettiler sonrasında firmanın üzerinden EA kamyonu geçti zaten. Andromeda ve Anthem'de aldıkları sonuçlara rağmen EA'nin stüdyoyu kapatmaması ve tekrar bir Dragon Age yapmalarına izin vermesi pek inanılır şey değil ondan bu oyunu sonunda oynayabilmek gerçekten şans bana göre. Beklentim Trepasser'da hikayeyi getirdikleri yerden devam etmeleri ve Solas'ı da bozmadan hikayesini sonlandırmaları bunu yaparken de evrenin temelindeki Fade, Blight gibi olayların nedenlerini açıklamalarıydı. Bu beklentiye sahip olma sebebim de Inquisition'da Solas'ın yazımdan sorumlu olan, Trespasser'ın baş yazarı olan Patrick Weekes'in bu oyunun baş yazarı olmasıydı. Bu konuda beklentimi karşıladı oyun ki bu oyuna dair karşılamasını en çok istediğim beklenti buydu. Solas'ı bozmadan, evrenin temelindeki olaylara da açıklık getirerek hikayesini güzel bitirmişler. Oyundan ve hikayeden en çok keyif aldığım kısımlar da zaten Solas'ın, Evanurilerin ve arka planda gelişen olayların odak noktası olduğu kısımlardı. Oynanış konusunda sonunda tamamen aksiyon RPG olmayı benimsemişler, Bioware yıllardır hem Mass Effect hem de Dragon Age oyunlarında oynanışı basitleştirip daha çok aksiyona kaymayı tercih etti. Rol yapma ögelerini azaltıp aksiyon kısmına daha çok odaklandı bu yüzden bunun günün sonunda tamamen bir aksiyon RPG olması bana tuhaf gelmiyor, yıllardır sinyalini veriyorlardı zaten. Bioware CRPG tarzından Baldur's Gate, KOTOR ve Dragon Age Origins oyunlarından sonra vazgeçti. Mass Effect ile tam olarak aksiyon RPG olayına geçmeye başladılar ve Veilguard ile geçiş tamamlanmış bence. Bu seri EA'nin en çok gazabına uğrayan seri bu yüzden bu oyun bir Dragon Age veya değil muhabbetine girmek ne kadar doğru bilmiyorum. Origins ile Baldur's Gate'in ruhani devamını yaptılar, başardılar da ve bunu hala günümüzde görebiliyoruz çünkü Baldur's Gate 3 söz konusu olduğunda ilk akla gelen oyun Origins oluyor. İkinci oyun da firma Old Republic MMO'sunu yetiştiremediği için bir buçuk yılda yapıldı ve Inquisition'ın başlangıcına ön ayak oldu, bu oyun ile başladı Dragon Age serisi aksiyon RPG'ye kayma olayı. Inquisition orijinal yapımcıların yapmak istediği esas ikinci oyundu ama EA yüzünden üçüncü oyun oldu ve üstüne BF oyun motoru Frostbite ile yapmaya zorladılar. Firma aşina olduğu motoru ve yetkinliği de kaybedip bazı şeyleri yeniden keşfetmeye çalıştı üzerine o dönem moda olan her oyuna MP mod yapıştırma furyasından da nasibini aldı. Buna rağmen bence çok iyi bir oyun çıkardılar ve seri bu oyunla fiilen aksiyon RPG oldu. Veilguard da aldı bu gazaptan nasibini, 10 yıl aradan ve iki tane başarılı olmayan oyundan sonra eski haline dönmeye çalışan Bioware tarafından yapıldı ve tamamen aksiyon RPG oldu. Günün sonunda ve yaşadıkları birçok olumsuz şeye rağmen iyi bir oyun çıkarmışlar bence, eksikleri ve farklı yapabilecekleri şeyler kesinlikle var ama üzerinden EA Games geçen bir stüdyo olarak hala hayatta kalmaları ve Solas'ın hikayesini güzelce bitirebilmeleri iyi bir şey.

Hikaye konusu, dediğim gibi oyuna dair en çok beklentimin olduğu kısımdı. Trespasser DLC'si ile evrenin kökenine inip Solas'ı çok başka bir yere çıkarmışlardı gözümde, o DLC'den sonra Solas'ı yazılmış en iyi oyun karakterlerinden biri olarak görüyordum. Bu oyundan da beklentim Solas'ın hikayesine açıklık getirmesi ve bunu güzelce sonlandırmasıydı. İsmi Dreadwolf'den Veilguard'a dönünce ana odak Solas'dan başka yere kayabilir mi diye düşünmüştüm ama nihayetinde oyunun ana hikayesi hala Solas'ın üzerine kurulu ve bu durum beni memnun etti. Bu serinin evrenini çok seviyorum, oyunların dışında ansiklopedisini de alıp bir de öyle okumuştum. Yaşadığı bir çok aksi duruma rağmen hala taş gibi evreni var serinin ve Veilguard bu evrenin en önemli kısımlarına değiniyor. Arka planda olan her şeyin gün yüzüne çıkması ve detaylandırması bu oyunda en çok beğendiğim şey oldu. Bunun dışında bu hikayenin Rook ve Veilguard ekibiyle değil The Inquisitor ile ilerlemesini de tercih ederdim özellikle Trespasser'ın sonunda Solas seni kendinden kurtaracağım dostum dedikten sonra adamı sadece birkaç yerde görebilmek üzdü. Bu durum sadece The Inquisitor özelinde de değil, bu denli büyük bir hikayenin önceki oyunlardan önemli karakterleri de getirmesi gerekiyordu ama Bioware bu konuda ne yazık ki çok az karakteri çok kısa süreliğine getiriyor. Bu durum World State olayının gitmesinin eksiliğini tamamen ortaya çıkarmış. Buna çok odaklanmadıklarını düşününce kendileri belli bir World State yaparlar demiştim ama onu da pek yapmamışlar, geçmişteki karakterlerin eksikliğini çok net hissettim. Ben Inquisition'a kadar olan World State'de Morrigan ile Hero of Ferelden'i bir araya getirmiştim ve adam Inquisition esnasında Blight konusunda araştırmalar yapıyordu. Konu olan hikayeye mükemmel bir şekilde uyardı demekten kendimi alamadım birkaç defa, ciddi anlamda yazık etmişler. The Inquisitor ile de Trespasser'ın sonunda o kadar yükseldikten, haritada Tevinter'e bıçağı sapladıktan sonra daha çok muhatap olmak isterdim en azından, kontrol edemeyecek olsam dahi. The Inquisitor kendini ilgilendiren kişisel hikaye yerine güneyin problemleri ile ilgileniyor oyunda ve mektup arkadaşından öteye de gidemiyor. Bu durumu da ciddi anlamda potansiyel kaybı olarak görüyorum. Tevinter konusunda da oyun potansiyelini kullanmamış, şu ünlü Magisterium karşısına bir kere dahi çıkamadık oyunda. Dorian ve birkaç magister'in anlattıklarından tecrübe ettiğim de yeterli gelmedi açıkçası. Altın Şehri, Kara Şehre çeviren arkadaşların kuvvetine tanıklık etmek isterdim. Oyunun hikayesi ana odak olarak doğru işler yapıyor, anlatması gerekenleri anlatıyor ama ölçeğinin farkındaymış gibi hareket etmiyor. Aklımdaki sorulara cevap vermesini beğendim ama bu hikayeyi daha büyük ölçekte, geçmişten daha çok karakterle beraber tecrübe etmek isterdim. Aradan geçen 10 yılın etkisi diye düşünüyorum bunu, ölçeği büyük yapıp altında kalmaktan çekinmiş olabilirler bu yüzden de çok suçlayamam açıkçası. EA'nin istediği şekilde iki oyun yapıp özgür kaldıkları bu oyunda boylarını aşan işlere girip yine başarısız olsalar firmanın tabutuna çakılan son çivi olurdu.

Ana karakter Rook bana Hawke ve biraz da Shepard'ı anımsattı. Arka planını, görünümünü belirleyebiliyoruz ama karakteri konusunda rol yapmaya pek alan tanımıyor, daha çok ön tanımlı bir karakter. Diyalog sistemi Dragon Age 2'yi anımsattı, Rook'un tavrı konusunda pek müdahale etme şansı yok ama söyleme şeklinde seçenek sunmuşlar. Ne kadar çeşitliydi bunlar diye sorarsanız çok çeşitliydi diyemem. Dragon Age 2'de Charming diyalogları çok kullanırdım, bunda da kullandım ama ondaki kadar munzurluk pek yaptırmıyordu. Rook'u fazla ön tanımlı yapmışlar, oynayanların bu tanımı değiştirme şansları da pek yok. Dragon Age 2'de Hawke'ın fikirlerini söyleme şekline göre yoldaşları arasında kapışmalar çıkabilirdi, birbirleriyle rekabete girme durumları vardı ama bunda pek öyle bir durum yok. Rook, yoldaşlarına pek ters gelecek laflar etmiyor ya da aralarında seçim yapacağı durumlara girmiyor, sonsuza kadar en iyi arkadaşlar olmanızı istiyor oyun. Bioware oyunları arasında yoldaşlara en çok odaklanan oyun budur diye düşünüyorum çünkü abartmadan dahi oyunun yarısı yoldaşlar, dertleri ve bağlı oldukları gruplar üzerine kurulu diyebilirim. Bu durumun ana sebebi oyunun isminde belli aslında, bu oyun ana karakter Rook'dan çok, o ve yoldaşlarının oluşturduğu Veil Gardiyanlarını ana kahraman koltuğuna oturtuyor. Önceki oyunlarda da yoldaşlar ön plana çıkardı, zaten bu stüdyonun en önemli özelliklerinden biri yoldaş karakterleri iyi yapmak ama bu oyunda durumu biraz daha da ileri taşımışlar. Rook, oyuncunun karakteri ama hikayeyi ele aldığımızda bu oyunun ana kahramanı sadece Rook diyemeyiz, Veil Gardiyanları bu oyunun ana kahramanı bu yüzden de hikayenin yarısı bu grubun üzerinden ilerliyor. 7 yoldaşın hepsinin de çok fazla görevi var ve oyunun gidişatına etki ediyorlar. Oyundaki yoldaşları Evanurilerin kullandığı piyonları aktarma konusunda bir araç olarak kullanılmışlar bu yüzden görevleri sadece kendi dertlerini değil ana hikayeyi de etkiliyor ve ilgilendiriyor. Her yoldaşın bir ana düşmanı var, o ana düşmanın idare ettiği gruplar Evanurilere çalışıyorlar. Rook ile adım adım karakterleri tanırken baş düşmanlarını da ortadan kaldırıyorsunuz. Bioware bu konuda biraz formülize gitmeyi tercih etmiş çünkü yapı itibariyle hepsi aynı şekilde ilerliyor. Tanışma faslı, dertleri dinleme, düşmanını tanıma, düşmanı araştırma ve sonunda düşmanı yenme yoldaş görevlerinin yapısı, aralarda da kendilerini ve karakterlerini anlatan muhabbetler, gezintiler bulunuyor. Yoldaşlar arasında Emmrich, Neve, Bellara ve Davrin'i sevdiğimi söyleyebilirim özellikle Emmrich favorim. Yoldaşların bağlı olduğu gruplar da yoldaşlar kadar önemli, bu gruplardan birini kendinize arka plan olarak da seçiyorsunuz. Ben Grey Warden oynadım ve incelediğim kadarıyla hikaye ile en bağlantılı, en çok seçenek sunan da bu grup çünkü hikayede Blight önemli bir yere sahip. Yoldaşlarda olduğu gibi gruplarında da bir bağlılık seviyesi var, bu bağlılık görevlerini yaparak artıyor ve bağlı olduğunuz gruplar hikayede etkili oluyorlar. Oyunda karar verme konusunda en çok serbest bırakılan yerler yoldaşlar ve gruplarının görevleri, bu görevlerde çok fazla karar veriliyor ve verdiğiniz karara göre farklı sonuçlar gelişiyor. Rol yapma konusunda oyunun en özgür bıraktığı kısım bunlar. Yoldaşlarla ilişkiyi ve oyunun sonuna etki etmesini Mass Effect 2'ye benzettiğimi söyleyebilirim, özellikle son kısımda yoldaşlarla ve gruplarla olan bağınızın sonuçları ortaya çıkıyor. Yoldaşlara dair güzel bir detay da eklemişler, hepsi kaldığı odayı ilişkiniz ilerledikçe daha da kişiselleştiriyor, aranızdaki ilişki ilerledikçe odalarını daha çok dekore etmeleri hoşuma gitti.

Dragon Age, bu oyunla beraber hem fiilen hem de alenen bir aksiyon RPG olmuş diyebiliriz. Daha önce bahsettiğim gibi Bioware yıllardır oyunlarındaki detayları, mekanikleri basitleştirip aksiyona kayıyordu. Dragon Age, bu geçişin en net gözlemlendiği seriydi ve sonunda aksiyon RPG olmuş. Origins CPRG oynanışını benimseyip, infinity engine oyunlarına benzer bir oynanış sunuyordu bu sayede karakterlerin oturup kalkma şekline bile önceden karar verebilmek mümkündü. İkinci oyun ilk oyunun temellerini esas alıp aksiyon RPG konusunda ilk adımı attı, rol yapma konusunda ön tanımlı karakter sunduğu için de kısıtlamayı beraberinde getirdi ama onda da hala karakterlerin her hareketini önceden belirlemek mümkündü. Inquisition tamamen alakasız bir motor ile yapıldı ve bence seri bu oyunla da fiilen aksiyon RPG oldu. Taktiksel kamera kullanılamaz derecede kötüydü bu yüzden de anlamsızdı bence, karakterlerin sadece kaç can basabileceği ve hangi hareketi kullanabileceğini seçebiliyorduk ki bunlar da çok anlamlı değildi bana göre. Diğer oyunlardan tek kalan şey grup üyelerini kontrol edebilmekti onunla da çok zor düşmanlar gelmediği müddetçe ilgilenmiyordum. Veilguard eski oyunlardan kalan tüm CRPG ögelerini dışarıda bırakmış, daha çok Mass Effect oyunlarına yakın bir oynanış benimsemiş. Karakterlerin hangi özelliklere sahip olacağına ve ne zaman kullanacağına karar veriyoruz. Benim bu geçiş konusundaki fikrim ya CRPG olmalı ya da aksiyon RPG olmalı, arada kalırsa ne olduğu belirsiz iki taraftan da bir şeyler almış bir melez ortaya çıkıyor ve köşeli oynanışa sahip bir oyun ortaya çıkıyor. Inquisition'da can hakkımı yemesinler diye ellerinden alıyordum bu yüzden gidip bayılıyorlardı bir de onları canlandırmaya uğraşıyordum, oynanış aksiyon RPG'ydi amelelikleri CRPG ögelerinden geliyordu bu oyunda en azından öyle köşeli bir durum yok. Rook'un seçebildiği sınıflar ve bunların sunduğu çeşitliliği beğendiğimi söyleyebilirim. Warrior olarak oynamayı tercih ettim, önce Champion sonrasında Slayer olarak devam ettim genel olarak keyifliydi oynanış. Sınırsız respec hakkı vermeyi akıl etmeleri güzel olmuş bu sayede farklı şeyler denenebiliyor. Yoldaşların özellikleri geliştirip doğru ekibi kurunca sinerji atakları yapmak keyifliydi. Düşmanlar ve sahip oldukları zayıflıklar dövüşlerde ana etmen olmuş, eğer düşmanın zaafı üzerinden saldırmazsanız süngere dönüşebiliyorlar bu yüzden hangi düşmanın neye karşı zayıf olduğunu bilmek önemli.

Sanat tasarımı, atmosfer ve grafikler oyunun en çok konuşulan kısımlarından. Sanat tasarımı, Inquisition'a yakın ama daha yumuşak yapmışlar, serideki en çok beğendiğim sanat tarzı Inquisition'da olduğundan bu oyundaki tasarımlar beni rahatsız etmedi. Genel olarak karakter tasarımları fena değildi ama mekan tasarımlarında çok başarılı iş ortaya koymuşlar. Mekanların atmosferi çok güzel, grafik ve ışıklandırma kalitesi üst düzey oyunda özellikle kapalı mekanlarda atmosfer çok iyi oluyor. Oyunun bölgelerinden Hossberg'i çok beğendiğimi söyleyebilirim ama diğer bölgeler de güzeldi. Doku kalitesi, özellikle de sıkça bahsedilen saçların kalitesinde çok iyi çalışmışlar. Frostbite motorunun sunduğu en büyük artı da budur zaten, atmosfer ve grafikler konusunda üst düzey bir ürün çıkıyor ortaya. Karakterlerin yüz ifadeleri de güzeldi özellikle Bellara'yı canlandıran kişi güzel aktarmış. Oyun genel anlamda son dönemde çıkan en cilalı oyunlardan diyebilirim rahatlıkla. Bu kadar düzgün, sıkıntısız çalışıp güzel görünen oyunlar pek olmuyor son dönemlerde.

Bölüm tasarımlarında Origins ve ikinci oyuna geri dönüş yapmışlar. Inquisition ve Andromeda'da eleştiri alan açık dünyalarından sonra çok şaşırdığımı söyleyemem bu duruma. Inquisition'daki açık alanlara da tercih ederim bu tarz bölüm tasarımlarını. Görev dizaynlarında Mass Effect 2 benzetmesi yapılıyordu, katılıyorum buna. Hafif bir metroidvania tarzı var bölümlerde, yoldaşların sahip olduğu özelliklerle, gidilmeyen yolları açıp sandıklara erişmede kendini gösteriyor. Loot güzel oyunda, aynısından alınan eşyaların yer kaplamasındansa eldeki olanın nadirliğini arttırması güzel bir detay. Zırhlar, aksesuar ve silahlardaki çeşitlilik iyi. Çok fazla sayıda ve görünümde eşya var ve birçok farklı tarzda avantaj sunuyor bu da oynanışı zenginleştirme açısından olumlu bir şey. Sandıkları iyi bir şekilde doldurmuşlar ve bölgeleri tamamlamak ödüllendirme açısından başarılı olmuş. Bu bölüm tasarımının getirdiği tek eksi büyük mekanlara sahip olmayı da engelliyor maalesef. Minrathous ve Treviso gibi yerler çok ufak kalıyor, yıllardır merak ettiğimiz mekanları tüm ihtişamıyla göremiyoruz. Minrathous'un Dock Town'dan ibaret olması üzücü bir şey.

Müzikler konusunda oyun önceki oyunlardan geride kalmış. Hans Zimmer ve Lorne Balfe ilgilendi oyunun müzikleriyle, özellikle Zimmer çok büyük isim ve işlerini de çok beğeniyorum ama bu oyunda ortaya koydukları çalışma Trevor Morris ve Inon Zur'un arkasında kalmış ne yazık ki. Oyunda Dawn Will Come, Fen'Harel, Grey Warden müziği, Fenris müziği gibi öne çıkan bir parça bulunmuyor. Bu dediklerimi defalarca dinlemişimdir ve çaldığı sahneler de özellikle aklıma kazınmıştır. Bu konuda oyunun arkada kalması üzücü oldu özellikle Trevor Morris ile çalışmaya devam etmemeleri oyun Solas'ın üzerine kuruluyken çok üzücü.

Toparlamak gerekirse; Veilguard Solas ve hikayesi konusunda beklentilerimi karşıladı fakat hikayenin ölçeğinin hakkını verememiş. Bunda Bioware'in 10 yıl istediğini yapma şansı olmamasının da etkisi var diye düşünüyorum, bu stüdyo tepe noktasındayken bu hikaye çok daha geniş ölçekte anlatılıp Origins'i de geçecek bir iş ortaya çıkabilirdi. Rook karakterini çok sevdiğimi söyleyemem bu oyunu The Inquisitor ile oynamayı tercih ederdim. Rol yapma ögelerindeki azalış belirgin seviyede, diyaloglarda çeşitlilik pek yok ve yazım kalitesi çok iyi diyemem. Yoldaşları genel olarak sevdim, oyunda önceki oyunlarda yer edinenlerden fazla yer ediniyorlar ve yoldaştan fazlası olup ana kahramana yakın bir yerde bulunuyorlar. Oyun rol yapma konusunda en çok özgürlüğü yoldaş ve bağlı oldukları grup görevlerinde sunuyor bu yüzden oynarken yapmanızı tavsiye ederim. Oynanış yıllar içerisinde maruz kaldığı basitleştirme sonucunda tamamen bir aksiyon RPG haline gelmiş, genel olarak beğendim oynanışı. En azından ne olduğunu biliyor ve melez olup köşeli bir yapıya sahip değil. Bu oyunu Inquisition'ı ve Solas'ı sevenlere tavsiye edebilirim, özellikle Trespasser oynadıysanız bu oyun Solas'ın hikayesini güzel bir şekilde sonlandırıyor. Origins tarzı bir oyun arayanlar pek istediğini bulamayabilir çünkü ortak yanları pek yok. Bu oyunun ne kadar Dragon Age olduğunu sorgulamak başta da söylediğim gibi pek doğru değil bence çünkü yıllar içerisinde her oyununda da büyük değişiklikler yapan bir seriyi tanımlamanın yolu pek yok. Yıllar sonra üzerine çöken EA baskısından bir nebze kurtulup bu oyunu çıkardığı için Bioware adına mutluyum, umarım EA bu stüdyonun üzerinden tekrar kamyon gibi geçmez de biraz kendilerini toparlamalarına ve eski hallerine dönmelerine izin verir.

İğrenç mor temalı woke oyunu umarım satışlarda çakılır. Bu oyuna asla para vermem woke denen rezilliğe destek olmaya hiç niyetim yok. Rpg likten çıkmış zaten oynamasa kimse bir şey kaybetmez. Türkçe falan zaten olmayacak yahu ne türkçesi? uzaylıların gelme ihtimali ea nın oyununa tr eklemesinden daha yüksek ihtimal.