NASA, devasa okyanuslara sahip 17 gezegen keşfetti

Alcubierre (warp) motoru NASA her ne kadar uygulanabilirlik imkanlarına baksa da bence halen pek ciddiye alınmaması gereken spekülatif bir matematiksel düşünceden ibaret. Ekstrem ve egzotik bir enerji gerektiriyor, ki bu enerji bizim ömrümüz içerisinde elde edilemez, elde edilse bile aslında uzay zamanın gayet marjinal biçimde kontraksiyona uğratıldığı warp sonucunu vereceği çok şüphelidir. Muhtemelen böyle bir girişim warp sonucunu vermekten ziyade iki karadeliğin birleşmesindeki gibi kütleçekimsel dalgalarla uzay zamanı sarsacaktır. Elde edilecek sonucun hiç de istenmeyecek bir misafir olarak tehditkar bir karadelik meydana getirmesi de çok muhtemel. Ve gene destinasyon yönünde kontraksiyona uğratılan uzay zaman sahasına bağlı olarak yüksek enerjili radyasyon yoğunlaşması, potansiyel olarak kısaltılan uzay zaman rotasında uzay enkazına denk gelme ve benzeri teorik ve pratik sorunlar mevcut. Açıkçası bir Alcubierre-warp sürücüsünün bir yolunun bulunup gerçekten inşa edilmeye başlandığını duysam istendiği gibi çalışmama ihtimali ve bazı ölümcül risklerinden dolayı bu haber beni rahatsız ederdi. Biraz dar kafalı konuşuyorum ama ihtimaller bunlar. İnsanlar warp'ı aşılamamış bir teknoloji sorunu gibi algılama eğiliminde. Ama sonu ölümcül bitebilecek ve aslında asla warp'e izin vermeyen fiziksel gerçekliğin tabiatına dair kalıcı sorunları olabilir. Uzay zamanı çekiştirirken siz farkına bile varamadan evren dahi elinizde kalabilir. Son ifademde biraz abarttım belki ama pürüzsüz ve örnek teşkil edecek bir şey çıkacağını pek sanmıyorum. Fantazilere kapılmaktansa ve sınırlı kaynakları öylece fantazilere gömmektense mevcut dünyamızı rehabilite etmeye çaba harcamak daha iyi.

Bir gezegenin bizim için yaşanabilir olması için sadece suya sahip olması yetmiyor ne yazık ki. Bunun atmosferi, yer çekimi, sıcaklık aralığı, radyasyon oranı, manyetik alanı, toprağın kimyasal yapısı var. Hadi oldu da dünyanın tıpa tıp kopyasını bulduk diyelim. İçindeki yaşam formlarına bağışıklığımız olmadığı için anında hastalık kapıp ölebiliriz. Pandemiyi yaşadık hep beraber.

Kişisel olarak yaşanabilir gezegenden ziyade tamamen içine dalabildiğin sanal gerçekliği daha mümkün görebiliyorum.

Dunya'ya da bakildi yok. Dunya magmalarla depremlerle yer alti aslinda yaniyor ... Yeralti okyanusu filan dunya icin hikaye ...

kendı gezegenımıze sahıp cıkamadıkdan sonra bu keşifleri ne yapalım

Bu muhteşem teorik teknoloji bence sadece keşfedilmeyi bekliyor. (Kesinlikle uzmanı değilim. Bilgilerim hep izlediğim şeylerden.) Kütle çekimi belirleyen şeyin ne olduğu veya nasıl işlediği tam olarak bulunursa, bunun bir gün gerçek olacağını düşünüyorum. Gerçek olursa 1 günde başka gezegende olunabilir ve dünyada da 10 yıllar değil, yine 1 gün geçmiş olacak. Hızlanma metodlarında hep zamana takılı dünyadaki garipler. Uzay katmanını etkilemek yada direk delmek şart.

Estağfurullah. Zamana takıklar zira rölativistik fizik uyarınca uzay zaman bütünleşik ve ışık hızı evrendeki objelerin tabi olduğu bir limit ve sabit. Hipotetik warp teknolojileri veya solucan delikleri de aslında ışık hızını aştırtmıyor. Varsayımsal kestirmeler veya kontraksiyonlar yoluyla uzay zamanı sanki ışıktan hızlı hareket etmene müsaade ediyormuşçasına manipüle ediyor. Bunlar tam olarak bir hızlanma değil. Hızlanma da ışık hızını aşan hızlanmalar değiller. Işık hızı limitasyonunu atlatacağı farz edilen bir takım hileler aslında. Yoksa ışık hızı hiperbol bir rotasyonda / hızlanışta nesneler arasında rölatif hiperbol açının ve nesnedeki göreli kontraksiyonun sonsuz bir ivmelenme miktarıyla sonsuza çıkmasıdır. Bunun için sonsuz miktarda enerji gerekir ve başta foton olmak üzere kütlesiz noktasal parçacık olmayan herhangi bir nesne için böyle bir ivmelenme fiziken imkansızdır. Sonsuz rölatif hız açı artışına ve kontraksiyona zaman genleşmesi de eşlik eder. Işık hızına yaklaşan nesnenin boyutu öbür gözlemcinin referans çerçevesinde küçüldüğü kadar zaman akışı da genleşir (time dilation). Işık hızında zaman donmaktadır. Bu anlamda bizim nazarımızda foton için zaman akmıyor. Yani - göreli - zaman muhabbeti daha özel rölativistik kuramdan başlıyor (Bknz: Rölativistik Fizik, Lorentz Transformasyonları).

Normalde kuantum parçacıkların pek çoğunun ömürleri kısadır. Hemen decay olurlar yani bozunurlar. Salındıkları matematiksel alanda pof ederler, patlarlar. Evrenin bir ucundan farklı bir ucuna bizim kendi referans çerçevemizde milyarlarca yılda ama kendi referans çerçevelerinde "anlamadan" giden fotonlarda bu olmuyor çünkü ışık hızında zaman dilasyonları sonsuzluğa açılan genlikte - yani kısaca ömürleri çevrelerine nazarla bitemiyor - ve kontraksiyonun bir ifadesi olarak noktasal yani boyutsuz haldeler. Onlarda zaman dediğimiz gibi donmuş bir halde. Bizim açımızdan boyutları yok. Bu konulara ilgili birisi görelilik kuramlarını ve kütleli olgulara koyduğu fiziksel sınırları iyi öğrenmeli. Yoksa neden solucan delikleri veya warp muhabbeti bu denli merak uyandırıcı ve popüler anlaşılamaz. İnsanlar gerçekliğin katı ve soğuk hapishanesinden veya ölümcül de olabilecek yan etkilerinden kaçmanın ihtimal dahilindeki gizemli anahtarlarını arıyor. Benim vurgum ise gerçekliğin fantazi kaldırmayacak kadar ciddi ve dikkatle anlaşılması gereken bir mesele olduğu, fazla pratik olmayan hayallerin potansiyel itibarıyla büyük bir kaynak ve zaman israfına ve fazladan büyük risklere yol açabileceği.

Hayır birde beğenenler var yorumu 

Kardeşim,bu konunun din ile bakara ile ne alakası var ya? Bu konuları konuşmasak ,senin deyimin ile "dünya ve ahireti" kurtarmış mi oluyoruz?