Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Kültür ve Bilim
  • Kültür, Güncel ve Tarih
  • Felsefe
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Hayatımı sona erdirecem,yokolup gitmek istiyorum.

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
215
Cevap
1
Favori
6.676
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
9 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Herkese merhabalar.

    Üniversite 2.sınıf öğrencisiyim.Samsun'luyum,İzmir'e okumaya geldik,kısacası gurbetteyim.Okula zorla gidiyorum,hiç sevemedim. Kendi branş hocamı hele hiç sevmiyorum. Sıkıntılı bir hoca. Çoğu hoca gibi bu da bir tane eleman belirledi gözüne (o kişi benim) ve bana kafayı taktı,ne desem batıyor adama. Derste soru soruyor, ben arkada sessiz, sakin dersi dinliyorum. Hop geliyor,direkt bana "Bora sen ne diyorsun bu işe diyor? " Cevap veriyorum,bildiğim kadarıyla "Bu kadar egoist olma, birşey bilmiyorsan bilmiyorum de,iddia etme" falan diyor.Ne desem batıyor herife. Bir şey de diyemiyorum, desem ters düşüp, dersten kalacam. Okul bitmeyecek, belki de dalacam adama,bir anlık öfkeyle okul yanacak. Her ders böyle geçiyor genelde.

    Neyse okuldan bahsetmeyecektim ama okul hayatım dahi( bir de İzmir gibi bir şehirdeyim) her şey bombok geçiyor. 60 kişilik sınıfta 4 tane kız var zaten. Ortam yok,birşey yok. Baktım olmuyor, bakmadım. Kız işlerini kovaladım (oldum olası hiç gülmedi yüzüm kız işlerinde) konuştuğum kızların ya sevgilisi oldu ya da arayı bulamadık.

    Öğrenci evinde kalıyorum, kaldığım oda karanlık,hava almıyor, rutubet var. Ve de çok küçük. Küp gibi bir odanın içinde kaybolup, gidiyorum resmen.
    7x24 karanlık. Adeta vampir hayatı yaşıyorum, evi de sevmiyorum. Ev arkadaşlarım fena çocuk değiller ama onlarla da anlaşamamazlık oluyor.Evin içinde hayalet gibiyim zaten.Bir anlaşamamazlık olursa şayet arkadaşlardan ötürü oluyor zaten. Kapımı tıklatıyorlar,içimden diyorum "yine birşeyi beğenmedi,birşey diyecek vesaire vesaire"..

    Vizeler,finaller desen ayrı dert. Okula imza için gidiyordum, bir dersten 4 devamsızlık yaptım, kredisi de yüksek. 90 AA ile geçeceğim dersten, devamsızlık yüzünden kalacam.

    Millete bakıyorum,hep gülüyorlar. Kafelerde falan takılıp,hayatı yaşıyorlar. Gam yok,dert yok gibi gözüküyor. Hayatı resmen seyirci gibi izliyorum. Dışarı çıkıyorum, çok güzel kızlar var hakikaten. Yanlarında da sahipleri var. Alayının sevgilisi var anasını satayım. Olmayanlar da zaten bizi bulmaz. Şansızım bu konuda. Çevremdekiler yakışıklı çocuk der, fiziğimde iyidir, besyo okuyorum zaten. Ama yok abi olmuyor. Çok uğraştım ama pes ettim artık. Eksik kalsın. Bir de bu işi kafaya takarsam yandım zaten.

    Ailemin tek çocuğuyum, ailemi çok severim, iyi insanlardır. Hayatımı, varolmamı sürdürmemin tek nedeni ailem.Ben intihar edersem, çok büyük bencillik etmiş olurum. Benim arkamdan gelirler onlar da. Onlar olmasa çoktan gitmiştim bu gezegenden. Sonsuz uykuya çoktan yatmıştım.

    Monotonluktan da sıkıldım.Her gün aynı terane.Her gün aynı bok. Değiştirmeye çalıştım ama bu kapitalist düzende işe yaramıyor. Okula git, eve gel,arada dışarı çık,playstation oyna, arada kafeye git. Tek yaptığım iş bu. Geceleri zaten uyuyamıyorum, imsomnia hastasıyım. Düşün,düşün,düşün,düşün.... Felsefeye nerden sardıysam zaten kafayı yedim. Ateistim. Her gün olmayan şeylere sövmekten ben bıktım artık. Hayatta beni yaşatacak hiçbirşey yok, hiçbir gaye yok. Optimist olayım diyorum,kurtulayım bu peşimistlikten ama yok abi olmuyor. Yapım böyle. Kabul ettim artık. Herşey çok sıkıcı.Benim tek derdim varolmak sanırım. Yakında bu işkenceye son vericem,Mehmet pişkin gibi olmaktan korkuyordum ama sanırım sonum o adamla aynı olacak.

    Okuyanlara teşekkür ederim, içimi dökmüş oldum az da olsa. Daha da yazacaktım ama pek okuyan olmaz diye kısa kesiyorum.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • Kim ateyiz yaptı seni. Anlat bakalım. Nasıl becerdin ateyiz olmayı? Dök içini, rahatla.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bu bölüm de efe aydalın konu ile ilgili bir videosu var onu izle, hiç bir kötü durum sonsuza dek sürmez.
    Çok gerilmişsin bence profesyonel yardım alabilirsin.
    O cafelerde gördüğün çocukların da hayatları güllük gülistanlık gitmiyordur sürekli emin ol, yapman gereken şey yılmadan bulunduğun ortamdan kurtulmak olmalı, bunu ancak hayattayken başarabilirsin
  • Ben de belki ileride mutlu olurum diye yaşıyorum, sakın intihar etme dostum.
  • Depresyona girmissin sen.



    Bir psikologa gorunsen iyi olur.



    Ama senin ihtiyacin degisiklik. Yapabilirsen gez dolas, kafani dagitacak isler yap.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • çözümü veriyorum:

    1- kız bulacaksın

    önce git pahalı bir parfüm al (o kadar paran vardırr inşzeus)
    sonra
    beğendiğin kızın whatsapını öğrenip
    adam gibi konuşacaksın
    gerisi kendiliğinden gelir

    hergün sevişeceksin

    2- spor yapacaksın, her gün

    sağlam akıl
    sağlam vücutta bulunurr

    3- felsefeeye devam edeceksin

    ne kadar ince detaylı düşünürsen
    çevreyi ve kendinii o kadar iyi tanırsın
    daima analitik ol
    o hocan olacak adamında ağzının payını verirsin
    yeri geldiğinde.....

    aklını başına al
    DEDİĞİM HER ŞEYİ YAPACAKSIN

    şimdi bana söz ver
    bekliyorum .....
  • Kardeşim çok sıkıştıktan sonra tuvaletini yaptığında da mı mutlu olmuyorsun?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • "baktım olmuyor, bakmadım" şu sözünü dövme yaptırasım geldi hocam

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Ben de saninle neredeyse aynı durumdayım kardeşim. bu hayatta mutlu olmak diye bişey var mı bilmiyorum. hayatı tiyatro izler gibi seyrediyorum. diğer insanlar yaşıyor ben ise sadece izliyorum. bu durumun ne kadar can sıkıcı olduğunu biliyorum. seni anlıyorum.

    Lakin yapacak bişey yok Tanrı bile bana şartları bu kadar sağlayabiliyor. Gerçi sen Tanrı'ya inanmıyorsun ona da saygı duyuyorum.

    Yaşamanın amacını anlayamıyorum. Belki dünyadaki iyiliğe irademin küçücük bir katkısı vardır. belki sırf onun için yaşatılıyorumdur.

    Ben kızları götüren, lüx arabalara binen, tüm gün kafelerde eğlenen insanları görünce onlar adına mutlu oluyorum kesinlikle kıskanmıyorum. Hatta onları mutlu görünce bir yandan ben de mutlu oluyorum. Lakin kendimin hakettiğim gibi bir hayat yaşayamadığımı düşününce üzülüyorum. Lakin elden ne gelir. intihar kurtuluştur benim için. fakat bana o cesareti verecek kadar kötü bişey yaşamak ta istemiyorum. kumtorbamın çengeli argon kaynaklı o çengeli her gördüğümde acaba yapabilir miyim? diye düşünüyorum. ama " henüz herşey o kadar da kötü değil" diyorum. ama hiçbirşey iyiye gitmiyor. sanki ümitsizce herşeyin daha kötüye gitmesini bekliyor gibiyim. ne yazık ki :(



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-1135B01C2 -- 1 Nisan 2017; 10:12:48 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • kingman29 K kullanıcısına yanıt
    "kingman" yanlış anlama ama mümkünse bana yazma olur mu?



    Diğer konulara olan yorumlarını biliyorum, her şeye din denen naneyi yazıyorsun hemen.



    Bu kadar arap sevici olma.Şeriat iyi birşey değil. Evet oyu gelince göreceksin merak etme.



    Ha merak etmişsin, nasıl ateist olduğumu.



    Felsefe kitapları okuyarak,cumaları namaza oturduğumda, "Bora napıyorsun? :), cidden komiksin. İnip kalkıyorsun,farkında mısın? Sesini duyan yok,iç sesinle konuşup meditasyon yapmaya çalışıyorsun) diyerek ve de evrimi ve hayatı sorgulayarak ve daha nice şeyleri düşünerek ateist oldum.



    İyi günler.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • İntihar etme, tutunacak dal bul.
  • Nietzsche'nin bir lafı vardır.



    "Ümit, işkenceyi uzatır" diye.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Televizyonla büyürken milyoner film yıldızı ya da rock yıldızı olacağımıza inandık, ama olamayacağız. Bunu yavaş yavaş öğreniyoruz ve o yüzden çok kızgınız, hem de çok.

    -Fight Club
  • avcılarınavcısı kullanıcısına yanıt
    Ne alakası var şimdi?



    Bunu copy paste yaptın?



    Evet, sıkıntılı bir buhran yaşıyorum ama benim sıkıntım tam olarak bu değil.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • tolky40 T kullanıcısına yanıt
    Bu yazdığına cevap vermeyecektim ama vereyim :D



    Anlık ve gelip geçici hocam, başka birşey değil.



    Ve bu iş duş almak gibi.



    Her gün yapıyorsun.



    İlkler güzeldir felsefesi var bende. Ya hep ya hiç değil yani.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Jeopol kullanıcısına yanıt
    Sağol ilgilendiğin için ama verdiğin örnekler çok klişe ve zaten dediklerini yaptım. Maalesef olmadı, bir halta yaramadı.



    Bu saatten sonra da ne psikoloğa ne de psikiyatriste giderim. Ölsem gitmem.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • razor6247 kullanıcısına yanıt
    Kızların kokuya ( parfüme) dikkat ettiğini,hoşlarına gittiğini biliyorum hocam. Zara çok iyi bu koku konusunda bence. Zaranın parfümleri hem ucuzdu en son,hemde kaliteli.



    Zira depresyona girmeden önce her gün banyo yapan bir insandım. İ***** diye sevgilim vardı Samsun'da. Birbirimize karşılıklı sorular sorup (bir nevi oyun gibi) itiraflar ediyorduk, bertaraf ediyorduk daha doğrusu. Bana "bebek gibi kokuyorsun, bebek kokulu" dediğini hatırlıyorum.Neyse parfüm deyince eski günleri hatırladım birden.



    Felsefeyle uğraşmak insana karamsarlıktan başka birşey getirmiyor bence. Cehalet mutluluktur demişler.Eskiden daha mutluydum inançlıyken. Şimdi herşey boş geliyor bana. Boşuna yaşıyormuş gibi... Anlamı yok hiçbirşeyin.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi whocares35 -- 1 Nisan 2017; 10:56:41 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Ne yaparsam yapayım, hep boşlukta kalıyorum.



    Kendime amaç,hedef belirliyorum bir müddet sonra o da sıkıyor.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bu dünyada gozunun gorduğu her şey satılıktır. Bazen gozunun gormediği şeyler de.



    Bizi depresif kılan ederimizin yüksek olduğuna inanmak zorunda kalırken birisinin kendine iyi bak kimse senin için bunu yapmaz demesiyle irkilme halimiz olmalı.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: whocares35

    Ne alakası var şimdi?



    Bunu copy paste yaptın?



    Evet, sıkıntılı bir buhran yaşıyorum ama benim sıkıntım tam olarak bu değil.

    senin jenerasyonunun ortak özelliği tvden internetten edindiği beklentilerle gerçekler arasında dağlar bayırlar olması. hayat koşulların iyi, yaşamaya değer. bir yurt edinebilmişsin, maddi durumun yeterli, eğlenceye vakit ayırabiliyorsun. neyin sıkıntısını yaşıyorsun anlamak zor.
    • 
Sayfa: 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız