Gravity (2013) | George Clooney (15. sayfa)

Bir kere oksijen yok burası okay. Yer çekimi olmadığından her hareket her etki bir tepki doğuruyor. Film zaten bu kuralları baştan sonra gözümüze gözümüze sokuyor: Bir astronotun diğerini kendine bağlayıp sürüklemesi sırasında aradaki -ismi aklıma gelmiyor hortum diyelim- hortumun gerilip esnemesi sonucu kendine çekmeye çalışan astronotu geri itmesi ötekini de aniden çekmesi çok güzel olmuş. Bağları koparırken elindeki aleti bir anlık dalgınlıkla unutması ve bu zımbırtının serbest dolaşımla kendi kendine yol almaya başlaması. Göz yaşlarınını kanların küçük sıvıların vakumlu ortamda serbestçe sıvı küre halinde dolanması. En önemli detayda yine vakumlu ortamda bir parçası havada yanarken kürevari ateşler çıkarması. Bir de eski bilim-kurgu filmlerindeki vakumlu ortamda ses çıkmasının mümkün olmadığı halde patlama seslerini seyircinin duyması klişesi bu filmde yoktu. Dikkat edin astronotlar dışarda boşluktayken diğer uydunun mermiden çok daha hızlı hareket eden parçaları uzay istyasyonunu parçalarken -hatta yanlış hatırlamıyorsam patlama sırasında da- ses çıkmıyordu. Ayrıca parçaların bu kadar hızlı-serbest hareket etmesi ve son derece yıkıcı olması da aslında bir detaydır. Bir belgesel izlemiştim uzay istasyonu inşaasıyla ilgili orada da bu konuya değinmişti. Bir uzay istasyonunu en büyük düşmanı saniyede binlerce km hızla hareket eden küçük partiküller diye. Hızları sebebiyle yıkıcılar. Sırf bunlardan koruna bilmek için uzay istasyonununu 4-5 katmanlı halde inşa ediyorlar ki bu parça her katmanı delişinde yavaşlayıp delmesin diye. Buna rağmen son katmana kadar gelen misketten daha küçük metal bilye vardı. Adamlar saniye'de 22 bin km ile -titanyum veya o kadar çok sert başka bir element de olabilir yine bir katmanı çelik yeleklerde kullanılan bir yapı da var- hidrojenle bu bilyeyi bu tabakaya gönderip çekim yapıyorlardı. Çok iyi bir detay olmuş. Bir de vakumlu ortamda aracında nasıl hareket edebildiğini -gazları püskürterek- bize göstermektedir.

Filmdeki başka bir detay da Ryan kabinde donarak öleceğini anladığı zaman bütün umutlarını kaybediyor. İşte o anda oksijenini boşaltıp havasız karbondioksitli ortamda boğularak ölmek istiyor ki bence de donarak ölmekten daha yeğdir. Gerek o anki psikoloji gerekse oksijensizlikten ve yoğunlaşan karbondioksitten Ryan'ın beyni kendisine oyunlar oynuyor. Gördüğü Halüsinasyon da şu:"Filmde Matt'i görüyoruz. İçeri geliyor kapağı bir açıyor içerdeki hava direk dışarı. Matt'in oradan o kadar süre sonra oraya gelmesi gibi bir mantıksızlık var ki zaten yakıtı yetmes yetse bile nerden görecek onu zaten oksijenin çotan bitirmiştir. Oraya gelse bile o içerdeki hava büyük bir basınçla çıktığında o kadar uzun saniye öyle vakumsuz ortamda o şekilde duramaz Ryan birkaç saniye olsa bile. Zaten ona dayansa bile o soğuğa dayanamaz. Donarak ölür bence en azından vucüdünda donukluk olduğunu görürüdük o da yok. Matt ayrıca kapağa tıklatırken de normalde camda buzlanma varken o sırada buzlanmamnın olmadığını görüyoruz. Bütün bu mantıksızlıklar zaten halüsinasyon öncesinden belli ama yine de seyirciyi o an iyi kandırıyor film. Hatunun çözümü beyninin kendinde yarattığı imge ile bulup bir hışımla kalkıp oksijenleri dışarı boşaltmayı bırakıp içeri oksijen basması falan işte bu sahne çok iyiydi. Çok etkileyiciydi.

Yalnız filmde Matt'in ölüş şekli çok saçmaydı. Vakumlu ortam sonuçta. Ryan uzay istasyonunun paraşütünden sarkmış halatlara takılıyor ve duruyor yani durması lazım çünkü onu savrulduğu yöne doğru çeken bir güç yok aynı şekilde Matt'i de o yöne çeken bir şey yok. Sadece bir anlık oluşan hareket kuvveti ki bu kuvvet diye uydurduğum serbest hareket halatın bu astronotları durdurmasıyla durması lazım hatta zıt yönde tekrardan birazcık bir harekette bulunması lazım iken ne hikmetse Matt'i sanki bir şey çekiştiriyormuş gibi yapmışlar. Matt de Ryan'ın elini bırakıyor boşlukta savurulup gidiyor. Bir yere doğru bir çekim olsa -ki yok- onlardan önce daha büyük kütleli olan uzat istasyonu oraya gider. Ama yine de bunun dışında fizik kurallarına bir güzel uymuşlar.

Bir de hatun yangın tüpüyle içerdeki alevleri söndürmeye çalıştığında tüpten ufak bir gaz çıkınca hatunu geri itip kafasını kabine vurması gazın bu ortamda bir itici güç olduğunu panik ve çaresizlik sebebiyle unutması çok gerçekçi hoş bir detay olmuş.