Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

bu oyun bağımlılık yaptı, hırs yaptım...

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
113
Cevap
1
Favori
5.339
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • level yazmıyor ama baya bi bölüm atladım, aşağıdaki resimden öteye geçemedim, snir etti valla...:)

    http://www.newgrounds.com/portal/view/518729

    bu oyun bağımlılık yaptı, hırs yaptım...



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi hates -- 22 Kasım 2010; 12:41:41 >



    _____________________________
    http://www.huseyinates.com
    Yeteri kadar nedenin varsa herşeyi yapabilirsin...
  • bu oyun için yapılan yorum

    "bence dünyanın en dokunaklı ve en anlamlı oyunu. ve de en başarılı yalnızlık betimlemesi. dikkat edin, bitirince kendinizi çok kötü hissediyorsunuz. "
    http://www.bildirgec.org/yazi/hayati-sorgulamanizi-saglayacak-10-oyun
    _____________________________
    http://www.huseyinates.com
    Yeteri kadar nedenin varsa herşeyi yapabilirsin...
  • anlayamadım oyunu 4. bölümü geçemedim
    _____________________________
  • quote:

    Orijinalden alıntı: hates

    bu oyun için yapılan yorum

    "bence dünyanın en dokunaklı ve en anlamlı oyunu. ve de en başarılı yalnızlık betimlemesi. dikkat edin, bitirince kendinizi çok kötü hissediyorsunuz. "
    http://www.bildirgec.org/yazi/hayati-sorgulamanizi-saglayacak-10-oyun

    noluyomuşki bitirince
    _____________________________
  • quote:

    Orijinalden alıntı: PHXS


    quote:

    Orijinalden alıntı: hates

    bu oyun için yapılan yorum

    "bence dünyanın en dokunaklı ve en anlamlı oyunu. ve de en başarılı yalnızlık betimlemesi. dikkat edin, bitirince kendinizi çok kötü hissediyorsunuz. "
    http://www.bildirgec.org/yazi/hayati-sorgulamanizi-saglayacak-10-oyun

    noluyomuşki bitirince



    merak işte, oynatıyor insanı, hala geçemedim :(
    _____________________________
    http://www.huseyinates.com
    Yeteri kadar nedenin varsa herşeyi yapabilirsin...




  • bu oyun bağımlılık yaptı, hırs yaptım...


    Anlayamadım şu bölümü bir türlü
    _____________________________
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Ucan Spagetti Canavarı

    bu oyun bağımlılık yaptı, hırs yaptım...


    Anlayamadım şu bölümü bir türlü



    2 tane var o bilümden birinde gölgeni sen taşıcaksın, değerindede gölgen seni
    _____________________________
    http://www.huseyinates.com
    Yeteri kadar nedenin varsa herşeyi yapabilirsin...
    • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Bu yaştan sonra düzgün bi kariyerim olmaz mı? Her şeyi mahvettim değil mi?
    2 ay önce açıldı
    O kadar çok FIFA oynururum ki Menejerlikten sıkıldım ne yapmamı önerirsiniz ?
    11 yıl önce açıldı
    Sadece yapay zeka kullanarak '2 Kişilik Yılan' Oyunu yaptık
    16 sa. önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • tek bir gölge hakkın olan ve sadece gölgelerin geçebildiği merdivenin olduğu bölümde kaldım
    _____________________________
  • bu bölümü geçtim, 4 tane gölge taşıman lazım diğer tarafa ve üst üste durmasını sağlıyacaksın :)
    bu oyun bağımlılık yaptı, hırs yaptım...
    _____________________________
    http://www.huseyinates.com
    Yeteri kadar nedenin varsa herşeyi yapabilirsin...
  • bazen şöyle düşük kaliteli ama yaratıcı oyunlar acayip zevkli oluyor bu da kesin öyle bulaşmak istemiyorum
    _____________________________

  • :( bune ya

    ne gölge yolu var nede bana yol var

    bu oyun bağımlılık yaptı, hırs yaptım...
    _____________________________
    http://www.huseyinates.com
    Yeteri kadar nedenin varsa herşeyi yapabilirsin...
  • rezerve: akşam bakarım.
    _____________________________
  • gölgelerin gücü adına :)

    bitti

    bu oyun bağımlılık yaptı, hırs yaptım...


    bu oyun bağımlılık yaptı, hırs yaptım...
    _____________________________
    http://www.huseyinates.com
    Yeteri kadar nedenin varsa herşeyi yapabilirsin...
  • Güzel bir oyuna benziyor.
    _____________________________
  • iyi oyun

    bu oyun bağımlılık yaptı, hırs yaptım...
    _____________________________
  • oyunun sonunda şizofren adamın hikayesini anlatıyormuş ama ingilizce buda sanırım türçeye çevrilmiş hali.

    Babam öleli 12 yıl olmuştu ve ben 20 yaşına geldiğimde babasız olmanın acısını artık çok daha iyi anlıyordum.
    Annemle birlikte küçük ama mutlu bir dünya kurmuştuk kendimize. Mevsimlerden bahardı,sokaklarda parklarda dolaşıyordum.
    Bu bahar daha bir çoşkulu hissediyordum kendimi. Birçok arkadaş edinmiştim. Mehmet,Can Canı´ın kuzeni Merve ve daha birçoğu...
    Her gün belirli saatlerde buluşup eğlenceli dakikaler yaşıyorduk. Onlarla o kadar eğleniyordum ki işe dahi gitmiyordum.
    Yine işe gitmediğim bir günde yalnız başıma dolaşırken arkadaşlarımla her zaman oturduğumuz parkta gördüm onu. O kadar güzeldi ki..
    Bir süre çevresinde dönüp beni fark etmesini umdum ama bana hiç bakmıyordu. Tam umutsuzluğa kapılmışken son bir cesaretle yanına yaklaştım ve
    "Oturabilir miyim?" diye sordum. Deniz mavisi gözleriyle bakıp ,küçük bir tebessümden sonra."Oturabilirsiniz" dedi. Kalbim heyecandan deli gibi çarpıyordu.
    Ne söyleyeceğimi bilemiyordum. Sonra kısık bir sesle,"Adım Vedat," diyebildim. Bana dönüp "Nazlı" dedi. Bir süre sonra telefonlarımızı birbirimize verdik
    ve ayrıldık. Akşam olanları anneme anlattım. Annem gözlerimdeki mutluluğu fark edince çok sevinmişti.

    Arkadaşları bize davet ettim
    İlerleyen günlerde Nazlı ile daha sık görüşür olduk. Zaman ilerledikçe ona daha çok bağyaaıyordum. O hayatıma girdikten sonra işe gitmeye bile başlamış,diğer
    arkadaşlarımla da daha az görüşür olmuştum. Arkadaşlar sitem edince kendimi affettirmeye, onları akşsam yemeğine davet ettim. ve hazırlık yapmak için erkenden eve
    gittim.Anneme arkadaşlarımın geleceğini ve güzel bir yemek yapmak için hazırlığa başlamamamız gerektiğini söyledim. Akşam gelip çatmıştı. Kapı çaldı, hemen koşup açtım
    .Arkadaşlar gelmişti. Onları salona alıp sofrayı hazırlamak için mutfaktaki anneme yardıma gittim. Sofra hazırlandıktan sonra salona geçip onları içeri çağırdım.
    Arkadaşlarımı masaya alırken annemin bakşlarındaki korku ve şaşkınlık ifadesine bi anlam verememiştim. Tam arkadaşlarımı tanıtıyordum ki annem büyük bir feryatla
    masadan ayrılıp gitti. Olanları bir türlü anlayamıyordum. Arkadaşlardan özür diledim ve yemeğe başladık. Yemeğin ve sohbetin ardından arkadaşlar gitti. Annemin odasına olanları sorduğumda hiç cevap vermedi. Sadece yüzüme bakıp ağlıyordu.

    Eve gelen misafir
    Aradan 3 ay geçmişti. Arkadaşlarla ve özellikle Nazlı ile görüşmelerimiz iyice sıklaşmıştı.
    Bir ara anneme sözü Nazlı´dan açıp onunla birbirimizi ne kadar sevdiğimizi ve evlenmek istediğimizi
    anlattım. Annem mutlu olmamdan gülüyordu. Ama gözündeki korkuyu ve acıyı hissedebiliyordum. Öbür gün iş
    dönüşü eve geldiğimde bir misafir vardı. Tanıştıkve annem o arada kayboldu. O adam bana tuhaf sorular
    sorup durdu. 1-2 saat oturduktan sonra annem gelip misafiri yolcu etti.Anneme gelenin kim olduğunu sorduğumda
    doktor olduğunu söyledi."Yoksa hasta mısın?" dedim. Annem doktrun benim için geldiğini ve sadece genel bir
    kontrol yaptırmak istediğini söyledi. Sabah erken kalkıp hastaneye gittik ve bir çok testten geçirildim.
    Bir kaç saat sonra doktor gelip hiçbir şeyimin olmadığını söyledi ve annemi odasına çağırdı.Akşam eve
    geldiğimde annemin gözleri ağlamaktan şişmişti. Ne olduğunu sorduğumda, "Bir cenazeye gittim,çok etkilendim,"dedi.
    Artık Nazlı ile hemen hemen her gün görüşüyorduk. Her geçen gün ona olan aşkım içimden taşacak gibi oluyordu.Eve erken
    döndüğüm bir gün misafirler olduğunu gördüm.kimse beni fark etmedi. Mutfağa gidip atıştırırken ister istemez konuşulanlara kulak misafiri
    oldum.Konu bendim ve annemin niye böyle üzgün olduğunu o an anladım. Meğer hastane , doktor hep bu yüzdenmiş.Meğer ben şizofreni hastasıymışıım
    adını bie bilmediğim bu hastalık beni hayal dünyasında yaşamama neden oluyomuş. Misafirler gidene kadar ortaya çıkmadım
    Annem onları geçirince beni arkasında gördü ve "Birşey duydun mu?" der gibi yüzüme bakıyordu. Ona, "herşeyi duydum," dedim.
    Kadıncağızın gözleri dolmuştu ve bana sarılarak ağladı. Ona üzülmemesini ve kendimi çok iyi hissettiğmi söyledim ama gerçekten korkmuştum.
    Bana arkadaşlarımı davet ettiğim gün hasta olduğumu anladığını söyledi. Annemin anlattığına göre benim hiç arkadaşım yoktu. Eve davet ettiğim
    kişiler tamamen hayal ürünüydü. Annemin hazırladığı sofrada sadece ben oturmuştum ve sanki arkadaşlarım varmış gibi saatlerce o hayali varlıklarla konuşmuştum.
    Ya Nazlı da hayalse?
    Hiçbirşey umurumda değildi. Her şey, bütün bir Dünya hayal olabilirdi ama ya Nazlı...Ya o da hayalse? Bu ihtimal beni delirtmeye yetiyordu. Annem birçok ilaç getiriyor ve bunların rahatlamam için olduğunu söylüyordu. Ama ben zaten rahattım. İşten ayrıldım ve aradan 3 gün geçtikten sonra dışarı çıktım. Her zaman gittiğimiz parka gittim.Arkadaşlar yine
    oradaydı.Aslında belki oradan hiç ayrılmamışlardı.Onlarla konuşurken parktaki diğer insanların alaylı alaylı güldüğü fark ettim.O gülen insanlara,"Siz gerçek değilsiniz!" diye bağırdım.
    Ama onlar sadece gülüyorlardı.Peşimi bırakmalarını söyledim.Nereye gidersem onlarda benimle beraberlerdi.İlaçlar beni iyice dağıtmıştı.Düşüncelerimi toplayamıyordum.Arkadaşlar da yavaş yavaş benden uzaklaşıyorlardı. Nazlı´yı aramaktan korkuyordum. Çünkü ararsam Nazlı diye birinin olmadığını anlayabilirdim. Bir gün dayanamayıp aradım ve her zamanki yerimizde buluştuk. Ona bir yandan başıma gelenleri anlatırken diğer yandan da çevredeki insanları süzüyordum. Yine bana gülmelerinden korkuyordum.. Eğer bana gülüyorlarsa bu Nazlı´nın olmadığını gösterecekti. Evet çevredeki
    insanlar yine bana alaylı bakıyorlardı ama bu defa gülmüyorlardı. Nazlı olayı beni gün geçtikçe bitiriyordu.
    Bir gün anneme Nazlı´yı eve getireceğimi söyledim. Annemin gözleri kocaman oldu. Yine bir hayali eve getireceğimden korkuyordu. Ama ben kendime güveniyordum. Nazlı bir hayal değil gerçekti.
    Annem isteksiz olsa da benim ısrarımla kabul etti. Öbirgün Nazlı´yla buluştuk ve ona ,"Seni biraz sonra anneme götüreceğim," dedim. Nazlı çok telaşlandı. Hazırlıksız olduğunu söyledi ama ben ısrar edince kabul etti. Artık geri dönüş yoktu. Biraz sohbetin ardından eve doğru yola koyulduk. Sokağa gelip eve yaklaştığımızda son bir kez kulağına eğilip "Seni çok seviyorum," dedim. Eve geldik,kapıyı çaldım. Annem
    kapıyı açtığında ben önden girip ayakkabılarımı çıkardım ve Nazlı´yı içeri aldım. Anneme bakıp gözlerimle Nazlı´yı işaret ederken kalbim duracaktı sanki. Annemin gözlerindeki yaşı görünce olduğum yere yığıldım.
    Demek yine hayaldi...Ama annemin ağzından çıkan şu kelimeler benim için o an bir dua kadar kutsaldı; "Hoş geldin, güzel kızım
    _____________________________
    Kimse hayat kadar sert vuramaz.
    (Rocky Balboa - 2006)




  • yukardaki hikaye farklı sanırım, oyunun sonunda aşağıdaki ing. metin çıkıyor. Yukardaki hikayeyi bi kitapdan hatırlıyorum ama kitabın ismini ve yazarını çıkaramadım...


    bu oyun bağımlılık yaptı, hırs yaptım...
    _____________________________
    http://www.huseyinates.com
    Yeteri kadar nedenin varsa herşeyi yapabilirsin...
  • Bitirmiştim zamanında. Company of Myself... Kral oyundur
    _____________________________
  • bi benmi oynayamıyorum?
    _____________________________
  • Bi ara oynarım.
    _____________________________
    • 
Sayfa: 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz, DH'yi kullanırken depoladığımız çerezlerle ilgili veri politikamıza gözatın.
Kabul Ediyorum