Bitti Arkadaşlar Boşanıyoruz, Desteğe İhtiyacım Var

Biraz uzun yazdım hem içimi dökmek hem sizde fikirlerinizi sunun diye kusura bakmayın.

Arkadaşlar herkese merhaba, ben karakter olarak bu tür şeylerin İnternet ortamında konuşulmasına karşı bir insanım ama insanın başına gelmedikçe anlaması zormuş.

Boşanan diğer insanları duydukça derdimki ne meseleleri varmış hiçmi çözümü yokmuymuş, yokmuş arkadaşlar çözümü yokmuş insan başına gelmedikçe hep yargılıyor ama bu lanet şey kanser gibi geldimi gitmiyor. Yakın çevremde konuşmadığım dertleşmediğim arkadaşım dostum akrabam kalmadı ama insanlarıda artık kendi derdime ortak etmeye niyetim yok.

Evleneli 6 yıl oldu, herkes gibi bizde mutlu bir yuva kurma hayaliyle çıktık bu yola, hiç kimse boşanmak için evlenmezki yani demi?

6yıl boyunca eşimden tek bir kadınlık göremedim desem inanın yalan olmaz, cinsellik desen zaten 2 yıldır yok, öncesinde olduğu zamandada yüzeysel şeyler. şu 4 duvar evi yuva yapmak için tek bir çabasını bile görememek içimi parçalıyor.

Ben işim gereği ayın 15günü kadar şehir dışında olurum, olmadığım zamanlarda da evde olurum, eşimde akşam 6gibi eve gelir. Evde olduğum zamanlarda yemeği temizliği çamaşırı bulaşığı hep ben yaparım, helali hoş olsun bugün yaptım yarında yaparım. Ben yapmazsam o gün yemek olmaz, ben yapmazsam bok içinde otururuz.

Akşam eve geldiğinde 3 çeşit yemeği salatası hergün hazırdır. Ama o yedi yemeğini içti çorbasını yorgunum uykum var diye yıllarca hergün 8buçuk 9da uyumaya gitti. Bu zamana kadar ne giyiminden ne boğazından kestim, ailesinin yanında bir kere yüzünü düşürecek hareketi bırakın, onu yüceltmek için herşeyi yaptım. Yıllardır iş yerine ayda bir iki ayda bir çiçekler hediyeler yolladım. Hiç bir özel günü boş geçmedim.

Bunun karşılığında aldığım tek şey kuru bir teşekkür arkadaşlar sadece bir teşekkür. Saçını okşamak istedim, fönüm bozulur yapma dedi, saçım yağlanıyor etme dedi.

Dayanamadım, Ya kadın, bir kerede benim için süslen dedim, şu yatağa beni bir kerede uyku harici çağır dedim, o günler geçti carpediem bey dedi, o gün başıma yıkıldı dünyam ama işte insan kendine yakıştıramıyor benim başıma gelmez diye düşünüyor. Herşeye rağmen kaderim buymuş dedim boşanmak aklıma bile gelmedi, boşanmış erkek damgasını yakıştıramadım kendime.

Boşanma konusa geliş sebebimizde, bir gün yine yemek hazırladım akşam saati sofra hazırlıyorum, eşim arayıp annem yemek hazırlamış yemeğe çağırıyor dedi bende dedim ki ben hazırladım artık gel yiyelim akşam çay içmeye gideriz dedim, yok illa gitçez gitçez, akşam gideriz diyorum dinlemiyor. '' Ben anneme gidiyorum sen gelirsen gel dedi '' Dedim git, git ama gidersen sakın dedim bu eve bidaha gelme ''. Tabi akşam çıktı geldi kavga patırtı, arkadaşlar biz o akşam bir küstük 3 aydır küsüs. 1 ay önce boşanalım dedi ikinci kez dünyam yıkıldı, dedim öyle mutlu olacaksan tamam. Belki vazgeçer diye hiç bir şey demedim yatağımı bile ayırmadım, sırt sırta bile olsa beraber yattık..

Ben annem babamla konuştum boşanmamızı onaylıyorlar dedi gidelim mahkemeyi açalım dedi. Gittik anlaşmalı olarak açtık davayı, bu süreçte evi ayırmadık ama artık yataklar ayrıldı, 2 gün öncede gelerek özür dilerim ben vazgeçtim dedi, boşanıyor olmak beni çok üzüyor ama kalbim ve gururum çok kırıldı, yapıcı olmaya çalışan kendi aileme bireylerime saygısızlık gösterdi, nankörlük gördüm güvenim kalmadı bunları atlatıp çok mutlu olabileceğimizi düşünmüyorum, eğer şimdi boşanmazsak eğer eminim ki sadece ertelemiş olacaz. Yıllar sonra keşke boşansaydım demek istemiyorum.

Sizce ne yapmalıyım arkadaşlar nasıl davranmalıyım. Yalvarırım yol gösterin.

Edit : Arkadaşlar herkese tekrardan merhaba, biliyorum konu boş boğaz insanlar tarafından amacından saptırıldı ve ilgi maymunu biri tarafından ekşiye taşındı. Gerek yazdıklarıyla, gerek mesaj ile ulaşıp kendi hikayesini anlatarak gerek destek mesajlarıyla destek olmak isteyen cevap herkese teşekkür ederim.

............... bunları atlatıp çok mutlu olabileceğimizi düşünmüyorum, eğer şimdi boşanmazsak eğer eminim ki sadece ertelemiş olacaz. Yıllar sonra keşke boşansaydım demek istemiyorum.

Cevabı kendin vermişsin, bunun dışında bir olasılık göremiyorum ben.

Hatta sen bunca süre iyi sabretmişsin.

Hocam bunca zaman katlanman bile hata.

Üzgünüm ama sen bu ilişkide erkek değilsin hocam.Eşin seni erkek olarak bile görmüyor muhtemelen.

Anladığım kadarıyla sevgi ve saygı bitmiş hocam, ortada sadece içi boş bir evlilik kalmış. Bir de anlamadığım nokta, boşanma davasından sonra neden gelip özür diledi? Fikrini ne değiştirmiş ki, zaten anlattıklarınıza göre kendisinin de evliliği sürdürme isteği kalmamış. Çocuğunuz yok sanırım, iyi ki de bu olayları çocuk yaptıktan sonra yaşamamışsınız yoksa daha büyük sıkıntı olurdu, o yüzden şanslısınız bence.

Akıl vermesi kolay biliyorum, hem de belli bir süredir birlikte yaşadığınız biri sonuçta ama bence en mantıklısı boşanın gitsin. Zorla devam edeceğinize sizi gerçekten mutlu eden birini bulun.

Ne yapmalıyım mı kalmış hocam temizliğinden tut çeşit çeşit salatasına kadar yap o eve gelmeden herşeyi düzene koy geldiğinde gidip yatsın. Zorlamı evlendi seninle? Mecbur bırakmışlar seninle evlenmeye galiba bu ne haller tavırlar? sana burda kimse şunu yap diyemez birebir görüşen sensin. Burada bize ne güzel detaylı açıklamışsın. Bunu böyle bize anlatacağına eşini çağır ne hissettiğini neler çektiğini bir bir açıkla ama sakın kırılır diye yanlış olan şeyleri söylemekten kaçınma. Olay sadece karşı karşıya oturup bu yazdıklarını ona anlatmaya kalmış. içinde ne varsa ne hatası varsa söyle söyledikten sonra hala "2 gün öncede gelerek özür dilerim ben vazgeçtim" diyebiliyorsa o zaman bir şans verirsin. Allah yardımcın olsun hocam kendini fazla üzme.

çocuğunuz yok sanırım. bence direnmeye devam edin ortada 6 yıllık emek var. bekara karı boşamak kolay derler.

Hocam zaten yüzyüze konuştuğunuz da herşeyi tek tek anlattım ben, ben anlattım sende benim kabahatlarımı söyle dedim cevap veremedi beni üzen işte o, benim boşanmayı gerektiren hiç bir şey yapmamam ama onun bunu istemesi

valla sıkıntı sende.. sen başta saydırmışsın sakalları...

bana bir örnek gösterin kadının yönettiği evlilik yürüsün...

ben evliliğim ilk zamanları çalışıyor diye çamaşırı asmaya/toplamaya yardım ederdim.. bir keresinde rica değilde görevimmiş gibi "çamaşırları as" dedi.. ondan sonra evde hiç bir şeye elimi sürmedim ne kadar yalvarırsa yalvarsın, hiç bir ev işine yardım etmedim..

sana gelince konu sahibi.. eşin hakkında çok şey söylerdim ama yakışı kalmaz.. seninde azıcık aklın varsa 1 dk daha düşünmez boşanır hayatına renk katarsın..

Eşinin de azıcık aklı varsa senin gibi (neyse) birini bulmuş ayda bir dişini sıkar keyfine bakar

edit: senin ki evlilik değil, gönüllü kölelik

Çocuk şükür yok, bende istiyorum şans vermek ama ümidim yok, düzelemezsek boşa geçen yıllarıma üzülürüm

Bu ne ya kadın resmen seni evde özel güvenlik görevlisi olarak tutmuş. Okurken tiksindim acil boşa, yani kadın seni hiçbir şey olarak görüyor 6 sene böyle mi geçti cidden ? Sonradan mı başladı

6 seneyi bırak bana bu hareketleri ilk iki üç ayda yapsa anında boşardım. 6 sene cidden böyle geçtiyse yazık geçen ömrüne hocam, üzücü ama sizde de kabahat var kabahat değil de işte erkeklerin saflığı oluyor bu konu. Bu kadar yazıdan sonra şans verin yazıyorsan hala, daha aranıyorsunuz demektir siz de hak etmişsiniz bazı şeyleri. Görememek zor değil.

Ne kadar modern topluluk, hayat müşterek vs deniyorsa, bende yuvayı dişi kuş yapar diyorum. Ben karımdan hizmetçilik beklemiyorum, hep yardım ettim ederimde, ama onun evini otel gibi kullanmasınıda kendimi enayi yerine koyduruyor

En baştan beri diyemem, ilk evlendiğimiz yıllar kendi ailemle aynı apartmanda yaşıyorduk, ben işten 4de gelirdim ailemde yerdim yemeği, eşim akşam 10gibi geldiği için onada getirirdim temizlik için birini çağırırdık, kendi evimize çıkıp başka işlere geçince durumlar anlattığım hale geldi

Hocam cevap veremediyse üzülerek söylüyorum seni sevmiyor senden hoşlanmıyor bu açık ve net.. Ananda olsa babanda olsa kimseye kendini üzdürmeyeceksin.. Baktın sevgine fedakarlığına karşılık yok bitireceksin. Bitirmezsen zamanla kendi kendini yiyeceksin. Artık ihtimallere bırakma kendini 6 yıl olmuş. Ama şunu söyliyim bitirmeden evvel son kez herşeyi beklentilerini söyle hala mırın kırın ediyorsa o iş bitmiştir hayal kurmaya gerek yok.