Birilerinin zengin olması için yaşıyoruz

Akılla bir alakası yok.Baban zenginse sen de zengin olursun,baban fakirse sen de fakirsin.%99.9 böyledir 0 dan zengin olana da bir yerden şans vurmuştur.

Rekabet diye bir şey yok ki bundan kaçılsın,sen Koç un oğluyla rekabete girdiğini mi sanıyosun.Bunlar kişisel gelişimcilerin zırvalıkları.

En azından çabalarım.

Senin gibi oturup ağlayacağıma.

Ben olmasam bile.

Benim gibi birisi olacak.

Senin gibi değil.

Zaten her çalışan başarır demedik.

Sen en başta bunu yanlış anlamışsın.

Başaranlar çalışanlar arasından çıkacak dedik.

Her verdiğin örnek Elon da Elon.

Kimse sana Elon olabilirsin demedi zaten.

Çalış belki daha iyi bir hayata sahip olabilirsin dedik.

Artık bebek değilsin.

Kimse ağlıyorsun diye bir şey vermeyecek sana.

İstediğin kadar da söv sisteme.

Değişmeyecek.

Benim küçük olsa da bir şansım var

Sen bomboşsun.

Bu arkadaş çok fazla kişisel gelişim kitabı okumuş.

Evet arkadaşlar bu gördüğünüz eleman zenginlerin zenginliğine zenginlik katacak onlara merdiven olup ezilecek bir arkadaşımız bu arkadaşlar sayesinde kapitalizm tıkır tıkır işliyor bu arkadaş gibiler sayesinde kölelik bitmedi modern kölelerimiz var

İnsanlık bundan rahatsız değil. İnsanların çok büyük çoğunluğunun rahatsız olduğu şey sistem değil ücretler. Sıradan insan evini ve arabasını alıp tatmin edici bir maaş ile şikayet etmeden yaşar. Başkaları geçinemiyormuş, işsizmiş, intihar ediyormuş, umrunda olmaz. Kendi değirmeni dönüyorsa haberleri izler "Allah yardımcıları olsun" der, 5-10 saniye üzülür sonra oturur yemeğini yer, bir de üstüne haline şükreder. Başkalarının felaketinden ve acılarından kendine huzur payı çıkarır. Örnek verirsek bu ülkede işçiler sistem tarafından istismar edildiğinde sadece işçileri sokaklarda hakkını ararken görürsünüz. Diğerleri televizyonlarından izler. Memurlara haksızlık edildiyse sadece memurlar sokaktadır.

Yani insan denen mahluk kollektif bilinçten yoksun, son derece bencil, eline fırsat geçtiğinde acımasız, umursamaz bir yaratıktır. Halbuki sıradan insan aslında kurtuluşun bireysel değil toplumsal olması gerektiği sonucunu çıkarabilecek zekaya sahiptir. Motto çok basit, bir toplumun refah seviyesi en kötü şartlarda yaşayan bireyinin refah seviyesidir ama insanlığın çok büyük çoğunluğu vahşi kapitalizmi tercih eder. Özellikle "tercih eder" dedim çünkü gerçekten bu şekilde yaşamaya mecbur olduklarını düşündüklerinden değil, tercih ettiklerinden sistem bu şekilde.

Peki bunu nasıl anlıyoruz? Ben bu kanıya özellikle internetin icadından sonra vardım. İnternetin icadından önce insanlık televizyonların hipnotizmasında yaşıyordu. Sistem toplumsal bilinci boyalı basın ve televizyon ile yönetiyor ve şekillendiriyordu. İnsanların istediği şekilde düşünmesini sağlıyordu. Şimdi internet her türden görüşün kendini yeterince ifade edebildiği, hatta bireylerin de kendi fikrini belirtebildiği bir yer oldu. Peki değişen nedir? En basit örnek twitter. Bugün tüm insanlığa "ben köle değilim, bu sistem yanlış" deme imkanı verirken, bu twitleri ve örgütlenmeyi görememek neden kimseyi şaşırtmıyor? Cevabı çok basit aslında istedikleri şey eşitlik değil daha çok para. Zaten bu yüzden ellerinde avuçlarında ne varsa son model telefonlara, arabalara, kozmetiklere, estetik ameliyatlara yatırmıyorlar mı? Özgürlük ve eşitlik istemek için örgütlenmek, insanlık tarihi boyunca hiçbir zaman günümüzde olduğu kadar kolay olmamıştı. Tarihte ilk defa global bir propaganda aracı sadece sisteme değil tüm insanlığa ait. Herşey hazır, sadece istemek yetiyor ama onların istediği, yetişkin oyunlarında kendilerini diğerlerinden ayrıcalıklı kılacak, egolarının sembolik güçleri. Tüm twitter halkını bu profile indirgemek doğru olmasa da, yüzde doksdokuzdan fazlası popülarite peşinde ki popüler olmak da aslında kişiyi diğerlerinden ayrıcalıklı yapan, gücün başka bir sembolik tezahürü.

İnsan malesef gerçekte bu. Bu yüzden ben artık sistem eleştirisi yapmıyorum. İnsan böyle birşey kabullendim. Zaten böyle olmasaydık, toplumsal tezahürümüz de bu olmazdı. Yaşam insan için bireysel bir varoluş mücadelesi. En azından şu an hala evrimimizin bu basamağındayız. Hani diyorsun ya "Birilerinin zengin olması için yaşıyoruz" evet doğru. Eğer özgürlük için gereken güce sahip değilsen, var olmaya devam etmenin yolu iş gücünü satmak. Sistem bu ve malesef insanların çoğunluğu bundan rahatsız değil, sadece konu açıldığında rahatsızmış gibi davranıyor.

Sana gelirsek eğer çıkarıp 1 milyon dolar verseler, bunu dünyanın adil bir yer olması için vereceğin savaşta mı kullanırdın, yoksa kendi hayatını mı inşa ederdin?   Bence yanıtı hepimiz biliyoruz çünkü istisnalar hariç hepimiz aynıyız, o yüzden bence sen de bireysel problemlerini sisteme yansıtmaktan vazgeçip, kendi savaşını planlamalı ve yönetmelisin. Bunun dışında zaten geriye tek seçenek kalıyor, herşeyi reddetmek ve özkıyım ama sürekli varoluştan yana şikayet etmenin bir anlamı yok çünkü seni kimse duymuyor. Bence senin şu anki amacın, dünya içinde sınırlarını ve kurallarını kendin belirlediğin, sana ait olan küçük bir dünya yaratmak olmalı. Onun dışında insanlığın ortak akıl ve kollektif kazanca giden yolda yürümesi gereken çok yol var. Kapitalizmin babalarından Keynes bile şöyle demiş "bir gün insanlık kurtulacak ama bu devrimle değil, evrimle olacak"

Sende de sabah 6 da kalk,günde 5 litre su iç,yazılım öğren Elon Musk ol kafası var.

İnsanlar genel olarak böyledir,gerçeklerden kaçmayı,sahte bir Dünya tasarlamayı severler çünkü diğer türlü mutsuz olurlar.Söylediklerimin doğru olduğunu aslında sen de biliyosun ve göreceksin.

Sen olacaksın o da çünkü sen seçilmiş kişisin.Hepimiz arkandan başarı hikayene bakıp kıskanacağız.Biz burda ağlarken sen hepimize ders vereceksin.Şimdi git yazılım öğren,her sabah 6 da kalkıp güneşi selamla,günde 20 litre su iç ve asla pes etme

 Türkiye burası, fırsatlar ülkesi falan sanıyorsun galiba. Dediklerin, liberalizmin kusursuza yakın işlediği batı ekonomilerinde geçerli. En basiti sabit para politikası olmayan bir ülkede rekabet falan var diyor bilgi fakiri