Ankara'da dolmuş'ta yaşadığım olay

Keçiören'e gitmek üzere dolmuşa binmiştim, her şey yolundaydı. Ancak birkaç durak sonra binen bir adam, aniden yanıma gelip emrivaki bir tavırla, 'oraya benim annem otursun,' dedi. Yanımda ağır bir çanta vardı ve adam bunu görüyordu. İnsan en azından, 'rica etsem anneme yer verebilir misiniz?' diye sorar. Hatta annesi, çantamı fark edip 'çocuk otursun, çantası var,' demesine rağmen adam, 'genç O, bir şey olmaz,' diyerek ısrar etti. Kalkıp yer verdim ama ne bir teşekkür etti ne de bir nezaket gösterdi.

Mesele yer vermek değil, mesele o kaba üslup. Ankara büyük bir şehir, toplu taşımada yer bulmak zor olabilir; ancak bu zorluk, kimseye bir başkasını kabaca yerinden kaldırma hakkı vermez. Madem annenin ayakta gitmesini istemiyorsun, o zaman ya taksi tutacaksın ya da insanlardan düzgünce rica etmeyi bileceksin. Kabalık yaparak yer istenmez.

Bunu neden adama söylemek yerine gelip buraya yazdın demekki yaşadığın olaydan dolayı öfkelisin ve içinde kalmış bu kadar kibar olmayı bırakıp hayır demeyi öğrenmelisin insanların senin kişisel sınırlarını ihlal etmesine izin verme rica etmiyorsa sende aynı tonda karşılık ver özgüvenin yoksa git spora yazıl veya kitap oku

dayak yemekten korkmuştr

Ben orada o adama ne desem anlamayacaktı emin olun mesele tartışmayla çözülücek olsa tartışırdım ancak dolmuştaki diğer insanlarda o adama destek verirdi gençsin vb olay büyüyecekti ne gerek var yani bu adamla uğraşmaya yoksa senin yazıklarını bende biliyorum yinede tavsiyelerin için sağolasın gerektiği yerde hayır demek lazım buna bende katılıyorum

Buraya yazma nedenim içimi dökmek istedim

Mesele dayak yemek ya dayak atmak değil ki dayak yersinde atarsında ancak bu işin bir de mahkemesi var neden durup dururken mahkemeyle uğraşıp sicilini yakacaksın ki ne gerek var yani ha bak bazı insanlar hak ediyor o ayrı bir konu ama burada mevzu dayak yemek veya dayak atmak değil zaten adam gelipte doğru düzgün bir üslupla durumunu açıklasa sorun olmaz