Kız meseleleri takıntı haline geldi, kafamı toparlayamıyorum :(

Merhabalar herkese.. Yaklaşık 7-8 senedir forumda takılmaktayım. Daha önceki açtığım konuları belki hatırlayanlar olacaktır, kızlarla aram pek iyi değil maalesef :( 25 yaşına girmek üzereyim hiç kız arkadaşım olmadı, kızlarla arkadaş olarak bile iletişim kurmakta güçlük çekiyorum. Lisede ve üniversitede hep çekingen biriydim; hala da öyleyim. İş hayatına başladım 7-8 ay oluyor inşaat mühendisiyim iyi bir okuldan mezunum, nispeten güzel ve önü açık bir yerde çalışıyorum. Kız meselelerini kafamdan bir türlü atamıyorum. Yıllarca online dating uygulamalarını denedim hala da deniyorum bir umut ama kimseyle buluşamadım ne eşleşme ne mesaj alıyorum. Gerçek hayatta zaten kimseyle konuşamıyorum kasiyere selam bile veremiyorum.

Hayatım boyunca şişman biriydim(90kg) hep zayıflamaya çalıştım ama bir türlü beceremedim, ayrıca kısa boyluyum (1.70m). Nitekim zayıflasam bile düzelebileceğimi düşünmüyorum. Artık yolda bir kız görünce başımı öne eğerek yürüyorum tipimden dolayı. Kızlardan korkmaya başladım bir kızın olduğu ortamda konuşurken sesim titriyor boğazım kuruyor bırakın sohbeti kendimi ifade bile edemiyorum. Yalnız yaşıyorum günlerim neden kız arkadaşım, cinsel hayatım olmuyor diye kendimi yiyip bitirmekle geçiyor.. Sporuma, kariyerime ve hobilerime bir türlü odaklanamıyorum..

Sizce psikoloğa veya psikiyatriste gitmek durumuma fayda eder mi? Daha önce benzer şeyler yaşayıp çözebilmiş ve yol gösterebilecek birileri var mıdır :(

Şimdiden teşekkür ederim, esenlikler.

Gay ol.

Öncelikle üst taraftaki saçma cevaplara gül geç. Kilo vermeyi beceremedim demişsin gerçekten denedin mi? Spora yazılıp 3 ay devamlılık sağladığında gerisinin geleceğine inanıyorum. Zayıfladıkça kendine öz güvenin gelecek ve kızlarla yakınlaşma konusunda daha da ilerleyeceksin bundan emin ol. Tabii ki spor tek başına etkili olmaz onun yanında korkunla yüzleşmek için kızlı ortamlara girmen lazım. Ne bekliyorsun bir anda playboy olmayı falan mı? adım adım ilerlemen lazım bir anda olacak iş değil. Çalışıyorsun ve kariyer olarak ilerleme fırsatın var bu büyük bir artı ve senin yaşındaki kızlar genel anlamda buna dikkat ediyor maalesef :D özet olarak evine en yakın spor salonuna git devamlılık sağla ve arkadaşların aracılığıyla ya da kendi başına kızlı ortamlara gir. Baktın olmuyor psikolog falan deneyebilirsin

paranız varsa kızla takılıyon yoksa uzak durun bu kadar basıt

kıza guven olmaz onlarda sevgi hissi yok içki içenı dertlenenı gordunuzmu cunku hıs yok

En azından işin var. Ben de 23 yaşında eli kız eline değmemiş, utangaç, korkak, sosyal anksiyeteli(doktor tanısı değil kendi görüşüm), öz saygı, öz güven ve öz değeri düşük bir varlığım. Varlık diyorum çünkü şu an insan değilim. İnsan dediğin böyle yaşamaz. Ben yaşamıyorum.

hocam mesajınız için teşekkür ederim. dediğiniz gibi ilk adım spora başlamak gibi görünüyor yavaş yavaş, en kısa sürede salona tekrar başlayacağım. kızlı ortamlara nasıl gireceğim hakkında ise hiçbir fikrim yok maalesef :(

hocam sıkıntımı çok doğru tespit etmişsiniz, destekleyici mesajınız için teşekkür ederim. spor konusunda ise haklısınız, daha önce çok kez spor salonuna başladım ama hiç devamlılığı olmadı. öncelikle beslenmemi düzeltmeye çalışarak işe koyulacağım. umarım bu defa başarılı olurum :) evlilik konusunda da size hak veriyorum ancak annemin bu konuda yoğun bir baskısı var o stresi bir türlü yönetemiyorum. muhafazakar ve tutucu bir aileden geldim benimse dinle pek alakam yok üzerimdeki aile baskısı da çok büyük, kabuğumu kıramamamdaki en büyük etkenlerden biri de bu sanırım..