insanların hep 'yapma, olmaz, yapamazsın' demesi

desen ki şu kadar birikimim var şu işe girmek istiyorum "ya sen o işten ne anlarsın, parayı batıracaksın onun yerine ev al kiraya ver paşa gibi yaşa" veya bankaya at gelen parayı ye derler.

desen ki spor bir araba beğendim almak istiyorum "ya o arabanın yedek parçası zor bulunuyor, klasik bir şey al rahat rahat sür"

desen ki özel sektörde kariyer yapmak istiyorum "ya kpss çalış devlete atan memur ol rahat rahat yaşa"

desen ki ilgi alanım şu, bununla ilgili bir bölüm okumak istiyorum "ya iş imkanı yok. hukuk tıp vs. için çalış"

desen ki göç etmek istiyorum "ya orada çok ayrımcılığa uğrarsın, tek başına yapamazsın ailenle devam et"

bütün maceralar bir insanın bir yere gitmesiyle, bir serüvene girmesiyle başlar. belki iyi belki kötü tecrübeler yaşarsın ama hayatında bir yaşanmışlık olur, öldüğünde sana "ee dünyada 60 yıl yaşadın ne gördün?" diye sorduklarında "valla memurdum ben. sabah 8 akşam 5 çalıştım, eve gidip o ses türkiye izleyip uyudum ve böyle 60 yıl geçirdim" demezsin. ölüm döşeğinde hastanenin bir köşesinde yatarken yaşayamadığın hayatın için pişmanlık duymazsın en azından. çünkü sonu kötü de bitmiş olsa o karar sana aittir, bir şey yaşamış ve bedelini ödemişsindir. başkasının senin adına verdiği kararların kurbanı olmamışsındır

insanlar niye böyle? tüm risklerin sizden daha fazla farkındayız. kurulan bir işte yükselme imkanı %10 ise batma imkanı (tr'de) %90 biliyoruz. ama niye hiç destek görülmez? niye herkes bu kadar memur kafalı? niye sürekli ben yapamadıysam o da yapamasın kafası hakim?

mesela geçenlerde bir eleman birikimim var borsaya girmek istiyorum diye başlık atmış yorumların çoğu kriz var konut al şeklinde. yahu dünyadaki çoğu borsa zengini kriz zamanında parası katlayıp zengin olmuştur zaten. krizler doğru değerlendirilebildiğinde en büyük fırsattır. bu sadece bir örnek

insanlar mutlu değil, mutsuz insanlar mutsuzluk saçarlar, kimin yüzü tam olarak gülüyor ki? Kim kendine zaman ayırabiliyor veya hayatın aslına kafa yorabiliyor? Sistemin boktan oyununu en ağır şartlarda oynamak zorunda bırakılmış bir toplumuz. Bir de sanki bu mutsuzluğumuza mahkum olsun diye çocuk yapmaya devam ediyoruz.

Banada senden bi b*k olmaz diyolardı. Üni'ye bile gidemezsin diyolardı. Boşverdim kendi yoluma baktım.

adamsın

bu ülkenin kanında var bu. Bak şu foruma kendine yatırım amaçlı yapacağın bir aktiviteyi paylaş %100000 seninle dalga geçip motivasyonunu kıracak.

Aynı konuyu git redditte aç, insanlar hem yardımcı olup hem de yeni fikirler verecek sana. O yüzden bu ülkenin insanını ciddiye almayacaksın. Senin için doğru olanı yapıp yoluna bakacaksın.

Kendilerine güvenleri olmadıkları için, bir şey yapacak cesaretleri olmadıkları için başkalarının bir şeye cesaret etmesi, hatta o işten karlı çıkacak olması ihtimali onlara kafayı yedirtiyor, genel olarak insanlarda bir kıskançlık mevcut.

Bana sorarsanız kafanızda bir fikir varsa deneyin gitsin, yolun nereye çıkacağı belli değil ve denemeden de öğrenemezsiniz, zaten şunun şurasında kaç şansınız olacak ki hayatınızı değiştirmek için? sen deneyeceğini dene olmazsa da en azından denedim dersin.

ahahaha

medeniyetin olmadığı kıskançlığın tavan olduğu bir coğrafya burası.

insanlar akrabasını kardeşini bile kıskanıyor başarısız olsun istiyor.

Insanlarin ne dedigi onemli degil sen yapabildin mi yapmak istediklerini o onemli. Ha insanlar dedi yapamadim vs diyorsan bahane bulma derim.

Bana da dediler disari gidemezsin sonra oturum alamazsin sonra tek basina yapamazsin tutunamazsin simdi onu diyen adamlar haci nasil geliriz biz diyorlar. Neler yasadigimi anlatinca da vazgeciyorlar. Ailesinden 1 hafta ayri kalmamis adamlar da ogut vermesin su hayatta arkadas.

Bildiginizi yapin arkadaslar sonunda basarisiz bile olsaniz en azindan baskalarinin degil kendi pismanliginizi yasarsiniz.

herkes kendi vizyonu kadar konuşur, önemli olan senin konuya ne kadar hakim olduğun. güvendiğin kişilerin tavsiyelerini dinle, ama her zaman kendi seçimini yap

amerikada herkes birbirine moral veriyor yaparsın edersin aslanım benim yürü be diyor.orası amerika.kutsanmışlar ülkesi.bu ismi kimse unutmasın.AMERİKA!!! harika...

Çünkü Türkiye'de insanlar çok kıskanç. Başkalarının başarılı olmalarına, kendilerinden iyi durumda olmalarına katlanamıyorlar. Bu kadar basit. Bu durumu bizzat kendim de yaşadım.