hiçbir şey yapmayıp coğrafya kaderdir diyen nesil (3. sayfa)

Z kuşağından beklentiniz biraz fazla. Ki zaten onların dönemi gelmedi. Onlar siyasal İslam içerisine doğmuş bir nesil. Coğrafya kaderdir demek en büyük hakları.

Asıl şu an 35 yaş ve üzeri vatandaşların bu sözü söylemesi saçma. Çünkü bu dönem onların eseri.

Biri de demiyor ki amaçları zaten böyle bir gençlik yetiştirmek. Sorgulamayan, okumayan, tüketim canavarı bir gençlik.

32 yaşındayım, kendimi genç olarak nitelendiriyorum  

3 üniversite bitirdim , 2 yabancı dil biliyorum ; coğrafya kaderdir. yaklaşık 8 senedir sürekli kurumsal firmalarda çalıştım, çalışıyorum ; öyle vasıfsız tipler var ki ; hepsinin ortak noktası ; TORPİL. Bu da coğrafyanın özelliği.

İş aradığım dönemde 2.dil mülakat yapmayıp( ki muhtemelen benimle görüşen şahıs bilmiyordu ) 2.dilim yetersiz görüldü denilip işe alınmamıştım ; işe alınan kişi mahalleden tanıdığım bir isim ; adam bırakın 2.dili ingilizce için bile 3 aylık ingilizce kursuna girdiydi. İşi biraz araştırdığımda İnsan kaynakları müdürünün ablasının oğlu olduğunu öğrendim  

Kpss'den 93 alıp hiç bir yere alınmadıydım; sebep ne olabilir ? Coğrafya. Ders olarak değil, konum olarak coğrafya.

Yine mahvedilmiş bir ekonomiye eyvallah edip suçu gençlere atmışlar. Arkadaş elinde 5 kuruş parası olmayan adam ne yapacak türkiye'de. Burda bir şeyleri başarmak için bile sermaye lazım.

lise yıllarından beri ülkenin boynuna kadar batacağını bildiğim için yabancı dil öğrendim. yurtdışında yaşadım okul okudum. korona olmasa şu an yine yurt dışında çalışıyor olacaktım ama olmadı. dediğim gibi ben bunları düşündüm(yıllllaaaaar önce. çünkü zor değil düşünmek böyle olacağını.) ve yapmam gerekeni yaptım. şu an dil dışında içimde ukte kalan konularda kendimi geliştirip o alanda yabancı bir ülkede çalışmak için çabalıyorum, ve bir gün olacak da. ben kendimi değiştirmek için yapmam gerekeni yaptım. başarılı oldum, bir sürü burs kazandım, cebimden para çıkmadı, üstüne üstlük on binlerce dolar biriktirdim, harçlık ettim kendime. daha sonrası için planlar kurdum. ama çevremdekiler yapmadı. yaptıkları tek şey çok zor diye ağlamaktı.

emekli öğretmen çocuğu olarak istediğim hiçbir şey alınmadı küçükken ve nispeten fakirce büyüdük. ancak üniversitede etrafımda bende olmayan her şeye sahip olmalarına rağmen gösterdiğim çabanın yüzde 1 ini bile göstermeyen insanlarla doluydu. nereye baksam ağlayanlar, coğrafya kaderdir diyenler, imkan yok diyenler. ( bunları diyenlerin imkanları benim 2- 3 katım oysa ki...)

konu sahibini hukümet yerine gençlere yükleniyor diye yermişler. ben hiçbir zaman hükumetten hoşnut kalmadım kendimi bildim bileli nefret ederim. bunu da yazıyorum çünkü kesinlikle destek çıkıyorsun şeklinde başka yerlerinden anlayan insanlar olacak. ancak, kendi çevremdeki insanlar tam anlamıyla konu sahibinin dediği gibi. ellerinde benden çok olmasına rağmen benden az çabalayan, coğrafya kaderdir zımbırtısını ağızlarından düşürmeyen bir yığın et torbası sadece. başka hiç bir şey değil. çaba göstererek bir şeyler değiştirebileceklerinin farkında değiller.

belki de bu yüzden öyleler ne bilelim. her dedikleri olduğu için, el bebek gül bebek büyütüldükleri içindir belki de. kolay zamanlar geçirdiklerinden zayıf bir insan olarak büyüdükleri içindir... hayatta böyle bir döngü var işte, her zaman da olacak.

Neslin ne suçu var ?

Gençliğin coğrafyaya yapacağı bişey yok. Anca kendini geliştirip kendini kurtarabilir ama avrupa amerika da kollarını açmış onları beklemiyor. Burdaki mülteciler gibi hayat yaşayacak çoğu. Ailesinin yanında rahat yaşamak varken neden zoru seçsinler.

Ayrıca herkes kendini geliştirip avrupaya giderse oralarda da arz talep dengesinden maaşlar düşecek   rahat bozulacak.

Hadi coğrafyanın refahını yükseltmek istesen oda mümkün değil. Aynı kalitede birşeyler üretip onlardan ucuza satamıyorsun. En güzeli atalarımız gibi çadır kurup göçebe hayatı yaşamak. Osmanlı kuruluş dizileri ile anlatılıyor zaten...

Atalarımızın yanlış kararlarının cezasını biz çekiyoruz. Diğerleride atalarının yaptığı doğru şeylerin ödülünü alıyor...

Ben kısaca sana kendimi anlatayım. Yazılım mühendisiyim, 2 yıllık sektör deneyimim var. Yaşayıp, profesyonel hayatta kullanabileceğim kadar İngilizcem var. Dökümantasyon vs okuyabilir veya yazabilrim. Hepsine rağmen yurt dışına çıkmam için yeterli olmuyor bunlar, günde ortalama 9-9.5 saat çalışıyorum (öğle saati hariç, zaten öğle aramız yok yiyip işin başına dönüyoruz ama o süreyi de çıkardım zaten). Çok farklı konularda kendimi geliştirdim ben ortaokul zamanlarımdan beri yazılımcılık yapıyorum. (Web tasarımla başladım, mobil application, single page web application ve son olarak da 2 yıldır gameplay programmerlık yapmaktayım profesyonel olarak. 3 yazılım dilini etkin kullanmaktayım.) Yurt dışındaki firmalarla görüşüyorum çok komik rakamlar teklif ediyorlar (evliyim ve geçinmem imkansız olan asgari ücretten hallice rakamlar) ve o ülkelerde teklif edilen rakamlara göre 3-4 kat fazla alıyor meslektaşlarım bunu da biliyorum ve nette görüyorum istatistikleri. Yurt dışına çıkma hedefimi üniversitenin başında koydum ve 2 yıl geçti mezun olalı hala daha bunun için çalışıyorum. Kısacası bu işler düşündüğün kadar kolay ilerlemiyor ve evet yurt dışında meslektaşım olan çoğu insan benim kadar azimli çalışmadan benim elde etmeye çalıştığımın çok daha fazlasını mezun olur olmaz yapabiliyorlar. Ailenin parası olacak, master'a gönderecekler yurt dışı anca öyle biraz daha kolay, onun dışında meslek ile gitmeye çalışırsan senin etinden sütünden her şeyinden faydalanmaya çalışan çok fazla adam oluyor. Ama gel gör ki adam bana şunu sorunca cevap veremiyorum, kardeşim iyi güzel de Avrupa'da çalışma iznin var mı ? -Yok. O zaman hayatta başarılar. Kimse yurt dışından eleman getirmeye uğraşmıyor, Avrupa'da çalışma iznim olsa çoktan gitmiştim Almanya'ya falan. Coğrafya kaderdir kısacası, benim yurt dışında yaşayan tanıdığım oranın yerlisi bir sürü insan var, bu çocuklar da aynı bahsettiğin gibi discord'ta yaşayıp oyun oynayarak takılıyorlar ama en nihayetinde güzel işler bulabiliyorlar. Türkiye fırsatların en dibine vurduğu ülke, buradaki gençlerin aşırı kasıp (sağlığını bozacak kadar) bir yerlere gelmesi gerekiyor eğer tanıdık, ailede iş adamı vs vs yoksa.

haklı söylemler. katılıyorum.

bizim ata sporumuz haline geldi bu muhabbetler. hiç çalışmıyım,hiç yorulmayayım,hiç düşünmeyeyim ama para gökten yağsın  

nasılsa ağlamak bedavee  

gerçi bu akımı ben manipülatif olarak değerlendiriyorum. coğrafyamız çok çok çok çok değerli.sadece bu coğrafyayı işleyecek kalifiye,eğitimli ve düşünebilen insan sayısı çok çok çok çok çok çok az.

keşke gitmek isteyen herkes bir an evvel istedikleri yerlere gidebilseler ve bi daha hiç dönmeseler. çünkü bunların içinden bazı kitleler gidemedikleri için manda ve himayeye güdümleniyorlar, sıcak bakıyorlar ve ben bunu tehlikeli ve acınası buluyorum.

kazanılmış özgürlüğün,hürriyetin ve bu toprakların kıymetini bilmiyor çoğu insanımız.elbette bu bence üzücü bir durum.

tabiki bir yığın maddi,sosyal,sistemsel vs vs sıkıntılarımız var.bunu inkar etmiyorum. ancak bunları el birliği ile çalışarak,üzerine çokça düşünüp istişare edip pratiğe dökerek düzeltebiliriz.

ben yapmam başkası yapsın,ben uğraşamam başkası uğraşsın modu hepimizi bugünkü sonuçlara ulaştırıyor.

not. düşüncelerimi beğenmediyseniz bloklayıp geçiniz.

Ben niye bir şey yapmak zorundayım avrupadakiler bizden istediğin kadar mücadele ediyor mu uğraş gösteriyor mu acaba ülkelerinin gelişmesi için?

Ben ömrümü Düzelmek istemeyen bir ülkeye harcayamam hiç kimse kusura bakmasın.

Halk düzelmesini istemiyor ben ne yapabilirim?

Türk halkı dinden başka bir şey düşünemeyen asalaklar ordusu. Atatürk bile bunları adam edememiş. Ben mi edeceğim?

Abi pardon da tam olarak ne yapılmasını istersiniz? Gençlerin hepsi mühendis , doktor , bilim adamı vs mi olmasını bekliyorsunuz ? Herkesin Harvard , MIT falan kazanıp tekrar ülkesine dönüp milyon dolarlık şirketler açmasını falan mı hayal ediyorsunuz ? Mevcutta ki krizde rüzgarı arkasına alıp yapan küçük bir kesime de ülkede ne vaad ediyorsun ki burada bir şeyler yapmasını bekliyorsunuz? Tek dertleri kendi ailelerinin ve ahbablarının hayat standartlarını arttırmak olan 60+ yaş ve üzeri insanların yönettiği bir ortamda gençleri duyan mı var ?

Okula ilk girdiği andan itibaren yarış atı gibi her yıl değişen eğitim sisteminin baskısı ile gençliğini tüketin . Adamlara hiç ilgi alanlarını çekecek işlere yöneltmeden fabrikasyon ürün gibi kafanızdakini ona uygulatın . Lise çağında gelecek hayallerini ellerinden alıp üniversitede borçla harçla zorlu yaşam koşulları ile tanıştırın . Mezun olsunlar iş imkanları yaratmayıp mevcut kadroları tanıdıklarınızla doldurun sonra mesleği elinde gençler gidip profesyonelliği dışında işlerde 3 kuruş paraya çalışmak zorunda kalsın . Bu ortamın içerisinde yaşayan gören birinin hayallerini ellerinden aldıktan sonra nasıl kendini geliştirmesini bekleyebilirsin ?

Ama bunların hiçbirini görmeyip vay efendim gençlerde çok hazırcı hiç değiştirmek için bir şey yapmıyor . Baksana tüm gün oyun oynuyorlar birde . Abi nasıl yapsın ? Meclise bir bakın kaç tane 30 yaş altı milletvekili var ? O kürsüde çıkıp boş konuşana kadar çıkarsana yaşıtım adamı . Benim derdimi benim çağımda yaşayan birisi anlar . 60 yaşındaki tonla para kazanan adam benim derdimi ne bilecek de bana ne sunacak ? Meclisde sesimizi duyan yok kendimiz hak arayalım desek terörist ilan edilip içeri atılma ihtimalimizin olduğu ortamda nasıl özgür ifade edeceğiz ? Derdimi anlatamadığım ortamda da nasıl geleceği şekillendirmemizi bekliyorsunuz ?

Bu ortamların hiçbiri günümüz Türkiyesinde yoksa gençlerden bir şey beklemeyin . İşten güçten okuldan kalan bir kaç saatlik boş zamanda üç kuruşu biriktirip aldıkları oyunları çok görmeyin . Onu da alacaksanız ellerinden zaten robot yapın kafanızda . Önce bir şeyleri vaat edin , bunun zeminini hazırlayın , devlet olarak biz arkanızdayız sen sadece çalış kendini geliştir de ondan sonra bak bakalım hayat nasıl değişiyor .