|
Arkadaşkar yanlız bir insanım kimsem yok oturup konuşacak bi annem var yaşlı oda diyaliz hastası Allah ömrünü güzel kılsın. Babamı kaybettim ben böyle bir acı çekmedim bağıra bağıra ağlayasım var ama Annem duyarda uyanır üzülür diye bağıramıyorum. İnsan sessiz sessiz bağırırmış ama öğrendim ağlarken resmen sessiz sessiz çığlık atıyorum içimde öyle birikti ki kendime zarar verecektim benimde aklıma böyle yazıp anlatmak geldi kimse ilgilenmese bile okuyan gören olur bende anlatmış olurum diye düşündüm. Gördüğünde okuyup maazi aklına gelip canı sıkılacak üzülecek arkadaşlar abiler varsa şimdiden özür dilerim çaresiz olmasam gerçekten oturup bu saatte bunları yazıyor olmazdım. Benim resmen arkamı dayadığım çınarmış babam. Zor bi anım olunca kendini gösterir benim düşmeme izin vermezmiş. Gerçekten gölgesi yetermiş insana. Eskiden bunu duyunca derdim ki bi insana bi insanın gölgesimi yetermiş. Gerçekten yetiyormuş ev bomboş koydum telefonu önüme bidaha çalmayacak numarasıda önümde baktıkça diyorum ki arasın gel desin çıkar beni burdan beni buraya neden koydunuz ben size naptımda beni bıraktınız gittiniz ellerimle kaza kaza çıkarayım. şimdi yazarken bile hıçkıra hıçkıra ağlıyorum ailenizin kıymetini bilin. Hayırlı geceleriniz olsun. |
|
_____________________________
Ailenizi asla üzmeyin..
|




Yeni Kayıt

Konudaki Resimler


kullanıcısına yanıt


kullanıcısına yanıt
kullanıcısına yanıt
Hızlı






