Anal Fissür - Makat Çatlağı ( makatını seven okusun ) (80. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: szmania

5.yıl editi: arkadaşlar yıllardır özel mesaj yoluyla sizlere cevap vermeye çalışıyorum. yaklasık 5 yıl önce ameliyat oldum ve herhangi bir sorun yok. normal bir insan gibiyim. ameliyatı unuttum gitti, üstüne bir de bel fıtığı ameliyatı oldum. artık önümüzdeki ameliyatlara bakacağız :)

8 yıldır bu hastalığı çeken biri olarak yazdıklarıma kulak vermenizi istiyorum. 2009 yılından beri akut olarak bu hastalıkla mücadele ettim. Akut dönemlerde krem, merhem, beslenme, oturma banyosu vs ile çatlağı iyileştirmek çok kolay. ama beslenmeye dikkat etmediğiniz, kabız olduğunuz ve ıkındığınız dönemlere hastalık yine nüks edecektir.

bu yılın ocak ayından beri bu sefer çatlağı iyileştiremedim. Ne yaptıysam fayda etmedi. Çünkü artık akut dönemden çıkmıştım. Hastalığım artık Kronik Anal Fissür idi. Bakın arkadaşlar bu hastalıkla ilgili yerli yabancı bir çok yazı ve yorumu okudum. Bir hasta olarak kendime göre hastalık hakkında ciddi bir bilgi birikimim var diyebilirim. Eğer kronik anal fissür olduysanız ne yazık ki ameliyattan başkası yalan. Asla iyileştiremezsiniz. Sadece çatlağı pasifize edersiniz. En ufak sert dışkıda o yaşadığınız acılar misliyle size dönecektir.

Kronik anal fissür olduysanız iç sfinkter kasınız her dışkılamada kasılacaktır. Kasılı kalan kasta (kan dolaşımını engellediği için) çatlağınızın iyileşmesini engelleyecektir. Yanı dışkı sonrası spazm ve spazmın iyileşmeyi engellemesi kısır bir döngü olarak size dönecektir. O spazmı ortadan kaldırmanın tek yolu ise o kasın bir miktarının kesilmesidir. Oturma banyoları bir miktar işe yarayacak ama bir kaç saat sonra (her ne kadar acınızı alsada/azaltsada) iç sfinkter yine spazma girecek ve çatlağınızın iyileşme sürecini durduracaktır.

70 sayfalık bu konuda bir sürü krem, merhem vs önerilmiş. Kronik anal fissür iseniz o yazılanlar asla işe yaramaz. Malesef acı gerçek bu. Bende sizin geçtiğiniz/geçeceğiniz (ameliyattan kaçma) yollardan geçtim. Aylarca boş yere acı çektim. Ama dün itibariyle ameliyat oldum. Sonuç hakkında bir yargıda bulunmak için henüz çok erken. Ama ilk dışkılamada bile ciddi bir rahatlık hissettiğimi söyleyebilirim (benim temelde yakındığım şey dışkılama anındaki acıdan çok, dışkılama sonrası 10-12 saat süren dayanılmaz acıydı-çünkü spazma giren iç sfinkter çatlağa ciddi bir basınç uyguluyordu).

Gelelim benim gibi ameliyattan korkanlara :) Bakın şimdi yazdıklarım içinde hiç bir abartma, mübalağa yoktur. 38 yaşındayım. Koca adam olmama rağmen hala iğne olmaktan çok korkarım. Hastaneler benim için kabustur. Hastane kapısından adımımı attığım an içimi müthiş bir üperti ve korku kaplar. Size şunu diyebilirim. Ben bile ameliyat olduysam bu dünyada ameliyat olamayacak kimse yoktur diye düşünüyorum.

Çektiğim acı ve çileleri gören ailem ve çevremdeki insanlar beni sürükleye sürükleye ameliyata götürdüler desem yalan olmaz. Hikayeyi kısaca anlatacak olursam: 2 gün önce beni zorla ameliyat tarihi almaya götürdüler. Doktorum durumumu anlamış olacak ki -kaçma ihtimali:)- hemen ertesi güne(yani düne) ameliyat tarihi verdi. Ve dün sabah 8 de hastaneye (özel) gittim. Ekg, gögüs filmi, kan pıhtılaşma ve diğer tahlilleri yaptırdım. Tabi ilk olarak pıhtılaşma tahlili yapıldı. Damar yolu açan hemşiye sanırım stajyerdi eli titriyordu. O da benim gibi korkuyordu. Sıkıntılı ve az da olsa acılı bir işlem sonucu damar yolu açıldı. tahliller sonucu saat 9 olmuştu. Doktor saat 11 gibi seni ameliyata alacaz dedi. 2 saatim daha var diye biraz rahatladım :) Abartmıyorum 15 dakika sonra hastabakıcı elinde tekerlekli sandalye ile geldi ve hadi ameliyathaneye dedi. Şok oldum, dondum kaldım. Ama daha 2 saatim falan var yapmayın etmeyin çırpınışlarım işe yaramadı.

Benimle beraber başka bir kişide (sanırım kolundan) ameliyat olcaktı. Kurbanlık koyun gibi ikimizide 5 dakika kadar ameliyata kapısında beklettiler. Onun yüzünde de müthiş bir korku vardı. Birbirimize baktık. İkimizde korkuyorduk, durumu anladığımız için hafifçe ve mahçup bir edayla gülümsedik. İlk onu çağırdılar. 1 dakika sonra ise beni. Farklı odalara girmiştik sanırım. Odaya girdiğimde müthiş bir soğuk hava karşıladı beni. O filmlerde ve dizilerde görüğümüz ameliyat yatağı, çeşitli cihazla, ışıklar, kocaman bir projektör... Masaya yüz üstü yatırdılar beni. Kollarımı koyabileceğim kolçaklar vardı. Oraya uzattılar kollarımı. Üzerime o malum yeşil ameliyat örtüsünü örttüler ve popoyu açtılar. O an odada hemşireler, orada çalışan bir kaç eleman ve anestezi uzmanı vardı. Anestezi uzmanına kafamı çevirerek titrek bir sesle "benim operasyonum sedasyon+local anestezi ile olacak dedim"....................................................................

O bir sürü noktanın sebebi mi nedir? O kurduğum son cümleden sonrasını hatırlamıyorum :) Ben hiç fark etmedim ama sanırım ben o cümleyi kurarken anestezi uzmanı sedasyon işlemi uyguluyordu.

1 saat sonra odamda uyandım. "hayatımın o 1 saati kayıp, o arada ne olduğunu bilmiyorum :)"

Uyandığımda malum yerde hafif bir sızı vardı. Sızının sebebinin ameliyat değil oraya koyulan tamponun çatlağa yaptığı baskı olduğunu anlamam çok uzun sürmedi. 3-4 saat daha yarı uykulu bir halde serumlar eşliğinde odada kaldım. Bu arada ameliyat sonrası sol elimin üstünde açılan o damar yolu da ağrımıyordu. Sanırım sedasyonun etkisi. 3-4 saat sonra taburcu oldum. Kalktım, üstümü eşimin yardımıyla giydim, asansörle aşağı indim, kapıdan çıkıp arabama OTURDUM ve 7 km sürdükten sonra evimdeydim. Bugün sabah ilk dışkılamamı gerçekleştirdim. Yukarıda da dediğim gibi ciddi bir fark var. Dışkılama sırasında yok denecek kadar az bir ağrım oldu. Ama asıl bomba dışkılama sonrası ağrımın OLMAMASIYDI. Harika!!! Dün eve geldikten sabah ilk dışkılamaya kadar makat bölgemde hafif bir sızı olmuştu. Meğer o sızı tampon yüzündenmiş. Tamponu çıkarsam o da olmayacak. Ama doktor ilk dışkıya kadar tamponun kalmasını söylemiş eşime. Neyse artık fazla uzatmadan son cümlelerimi yazayım, yoruldum :)

Ameliyattan korkmayın. Ben çok korkuyordum ama boşa ağrılar çekmişim aylarca.
Doktorunuzu iyi seçin (proktoloji alanına gönül vermiş, uzmanlaşmış genel cerrahlara ameliyat olun). Ben iskenderun'da Doç Dr. Turgut Karaca tarafından ameliyat edildim. Hastaneye giriş ücreti ve ameliyat için 750 tl verdim. 50 tl ilaçlar ile bu operasyon bana 800 tl gibi bir rakama mal oldu.
Fissürünüzü parmakla kontrol etmek isteyen doktordan koşarak uzaklaşın. Artık bakarak kontrol ediliyor.
Kapalı ameliyatı tercih edin. Açık ameliyatın iyileşmesi uzun sürüyormuş ve sonrası biraz sıkıntılıymış.
Eğer herhangi bir durumunuz yoksa ameliyatınızı sedasyon + local anestezi ile olmaya çalışın. Çok rahat, hiçbir şey hatırlamıyorsunuz.
Anestezi uzmanı olan sağlık kuruluşlarını tercih edin. Çünkü anestezi ciddi bir durumdur ve herkesin eline bırakılmaması gerekir. İşi bilmeyen birinin elinden ciddi anlamda kötü sonuçlar çıkabilir.
Doktorlar bu ameliyatı yaparken hemoroidlerinizi alalım diyebilirler. Eğer hemeroid probleminiz yoksa hemoroidlerinizi aldırmayın. Eğer aldırırsanız ameliyat sonrası daha sıkıntılı geçecektir.
Ve en önemlisi ameliyattan korkmayın. Benim kadar korkan yoktur buy işlerden ama ben bile bunu diyorsam gerisini siz düşünün.
Tekrar ediyorum, kronik anal fissürün hapla merhemle cartla curtla iyileşme ihtimali oldukça düşüktür. Mucizelere bağlıdır. Tek yol "lis" ameliyatıdır.
Sanırım bu kadar :)

NOT: Buraya kadar yazılanlar KRONİK ANAL FİSSÜR hastalığından muzdarip olan kişiler içindir. Durumunuzun akut mu kronik mi olduğunu doktor kontrolü ile öğrenebilirsiniz. Geçmiş olsun.

quote:

Orijinalden alıntı: Dr. X

Bu çözülebilecek bir problem değil hocam sorun makat on çatlak olması değil bağırsak tembelliği sindirim sistemi bozukluğu. Normalde sistem 2 ay sorunsuz çalışsın 1 gün kabız ol bitti sürekli kontrol etmen lazım