Adana ticari taksi plakası hakkında.

quote:

Orijinalden alıntı: Kutu149

Bence riske girilir hele yeni yapılacak hava limanı adana-mersin arasında olacak galiba.

Bu taksi plakasını alan adamlar hala var.

O değilde Adana'da oturma mantığa çok ters bir durum kaynak neresi inanmadığım için değil merak ediyorum.

Sonuç olarak ben yatırım yapıyorum ve o ilde oturmadan yatırım yapamıyorsam bu serbest ticarete engel değil mi?

quote:

Orijinalden alıntı: maviufuklar

2013 Şubat'ta 24 000 TL'ye T plaka aldım.

40 yıl düşünsem Taksi Plakasına yatırım yapmak aklıma gelmezdi.

24 YIL GÖRMEDİĞİM ÜNİVERSİTEDEN BİR ARKADAŞIM BENİ SENDİKAYA FALAN SORA SORA BULDU VE BU LANET OLASI İŞE İKNA ETTİ.

Askıdan inme mecburiyeti gelince stres başladı ve huzurum kaçtı.

Kredi çekerek 2011 model araç aldım ve plakayı araca bağladım, kiraya verdim.
Şimdi başıma gelenleri anlatayım:

Plakayı araca bağlama işlemlerinden dolayı boğaz ameliyatımı 2 ay ertelemek zorunda kaldım. Okulların açıldığı döneme denk geldi ve ders ücretini alamadım.

Diş tedavimi param kalmadığı için 6 ay erteledim, hala yaptıramadım.

Gözlüğümü değiştirme zamanı geldi, 6 aydır değiştiremiyorum.

Milletin altını değiştirerek para kazanan hemşire eşimin parasını batırdığım için vicdanen çok rahatsızım. Eşim beni devamlı suçladı ve azarladı.

Tamircilerde saatlerimi, günlerimi geçirmek zorunda kaldım. Olur olmaz yerlerde ve saatlerde şoförden gelen telefonlar hayatımı alt üst etti; saatlerimi, günlerimi heba etti.

Bu sektör Türkiye'nin en aşağılık, sahtekar, şerefsiz insanlarını barındırıyor, böyle insanlarla muhatap ola ola saygınlığımı kaybettim. (Değerli insanlar da var, genelleme yapmayayım).

Bu kadar para kaybettiğimi öğrenen babam fenalık geçirdi, hastaneye götürdük, keşke söylemeseydim.

Bu süreç boşanma sürecime denk geldi ve kendime eş arayacak zaman bulamadım.

Ben, çarşıya çıktığımda simit mi yiyeyim, tavuk dürüm mü yiyeyim diye düşünen bir insanım. Telefonuma 45 TL'lik hafıza kartını alamaz hale geldim, 5 ay sonra alabildim.

Tamircilerin hepsi sahtekar çıktı, 4000 TL tamir parası verdim. Buna rağmen satarken arızası çıktı ve anlaştığımız fiyattan 2000 TL aşağısına, ölü fiyatına satmak zorunda kaldım.

Sigortasız işçi çalıştırdığım için ceza alma korkusuyla yaşadım.

Üniversite öğrencisi oğlumun adına almıştım. Öğrenim kredisinin kesilmesi korkusunu yaşadım.

Bağ-Kur primini yatırmadığım için ceza alma korkusunu yaşadım.

Araç kaskosuz olduğu için, hele 3 taksicinin aracının pert olduğunu duyunca, pert olma ve pert olmuş aracın 3 yıl kredi geri ödemesini yapmak zorunda kalma korkusunu yaşadım.

Bu korkular bende uyku, iştah, moral, yaşama sevinci bırakmadı. 3 öğün üst üste yemek yiyemediğim oldu. Artık gözüm kararmaya, ayakta duramamaya başlayınca mecburen bir şeyler yedim.

Gece yatarken sabaha uyanmamayı bile diledim Allah'tan.

Ömür boyunca her taksi gördüğümde içim cız edecek.

Bu lanet plaka bir kaç yıl sonra değer kazanıp 300 000 - 400 000 TL olsa bile umurumda değil, üzülürsem şerefsizim. Sağlığımdan, huzurumdan önemli mi?

Tamam, ben bir kumar oynadım, kaybettim, kabul. Ama beni bu çamura sokan lanet arkadaşım madem yıllardır bu işin içinde, askıdan inme zorunluluğu getirildiğinde bana SAT KURTUL demesi gerekirdi. Plakayı araca bağlamanın ölüm olduğunu biliyor kendisi. Askıdan inme haberi ilk çıktığında 14 000 - 15 000 TL'ye satıp az bir zararla kurtulmam mümkündü ama bana "Bekle, bana danışmadan satma" dedi ve zararım 3'e katlandı. Artı dünya kadar işle boğuştum, on para etmez, şerefsiz heriflerle cedelleştim.

Ölü fiyatına alacak birini buldum ama 6 ayı doldurmadığımız için yine 3 hafta beklemek zorunda kaldık.

Şoför isterse, sigortasız işçi çalıştırdığım için beni ihbar edebilir ve ben dünya kadar bunun cezasını yiyebilirim. (Sözleşmede sigortasının kendisine ait olduğu yazdığı ve imzaladığı halde sorun çıkardı), benim yapmamı istedi). Bir de bunun korkusunu yaşıyorum.

Şoför 750 TL kira paramı vermediği gibi depoyu dolu teslim ettiğim için depoyu dolu teslim etmesi gerekirken boş teslim etti, toplamda 1000 TL'de ondan kazık yedim.

Araba alıp satma işlemleri için oto pazarlarında hafta sonlarımı heba ettim. Saatlerce internette ilan verdim, ilan aradım.

Beni, hiç aklımda yokken bu işe sokan adam sayesinde toplam net 27 000 TL'yi ateşe atıp yakmış oldum. Arsa alsaydım şimdi en az
50 000 TL param olurdu. Oysa satıp borcu ödeyince elimde 3000 TL kaldı. 3000 nere 50 000 nere? Bu 47 000 TL'lik zararın sebebi o lanet olası arkadaşımdır.

Bu kadar zarar ve psikolojik bunalımdan sonra artık "24 yıl sonra o arkadaşı karşıma çıkaran şansıma lanet olsun" demeye hakkım var. Beni 24 yıl görmedi, hiç mi unutmadın beni bu adam yahu? Bir hafta daha onu görmeseydim mahalledeki berberim arsa için beni emlakçıya yollamıştı. Onu sadece 1 hafta daha görmesem arsa alacaktım.

Orta halli bir memur için ciddi bir zarar + dünya kadar bürokrasi, sahtekarlar, 3 öğün üst üste yemek yiyemeyecek kadar stres, sıkıntı, kaskosuz kullanma korkusu; tamircilerde, yedek parçacılarda geçen saatler, günler; kaçan uykular, on para etmez heriflerle cedelleşme ve daha pek çok bela...Her şeye rağmen kurtulduğum için çok çok huzurlu ve mutluyum, kuş gibi hafifledim. Yaşama sevincine tekrar kavuştum. Gördüğüm herkese sarılmak istiyorum sevincimden. Hayat ne kadar güzelmiş yahu. Büyük bir huzurla uyuyabiliyor, rahat rahat yemek yiyebiliyorum. Taksiciliğe yatırımdan bahseden olursa kesin döverim bundan sonra. 40 yıl düşünsem aklıma gelmeyecek bu iğrenç sektöre beni sokana, beni bu çamura bulaştırana lanet olsun. Sattım ama bu beladan tamamen sıyrılmak için resmi dairelerde falan daha 3 hafta sürüneceğiz.

Hayatta 3 defa başıma geldi: İnsanın birikmiş parası da başına bela olabiliyor...O para, bu batağa girmeden çalınsaymış şimdikinden çok çok daha iyi olacaktı.

Herkese taksisiz, mutlu bir hayat dilerim.