Acıcılık veya Dolorizm nedir?

EKŞİDEN ALINTI

yaşamın anlamını hazda bulan, hazzı biricik ahlak ilkesi edinen hazcılığın tam karşısında yer alan, "acı"yı başlıca erdem kabul edip insanın yalnızca acı çekerek kendini aşabileceğini öne süren öğreti.

insanı çetin yaşama savaşına ruhsal ve fiziksel açıdan hazırlayacak, onun ayakta kalmasını sağlayacak tek gücün "acıya katlanmak" olduğunu savunan görüş.

hazzı yadsıyıp acıyı yeğleyen, acıyı her açıdan yücelten bu anlayışın öncülüğünü julien teppe ile yandaşları revue dolariste adlı dergi aracılığıyla yapmışlardır. onların yayımladığı "bir olağandışılık savunusu: acıcılık manifestosu" (apologie pour l'anormal: manifeste du dolorisme, 1935) ile "acının buyurganlığı" (dictature de la douleur, 1936) adlı yapıtlar bu öğretinin tanınıp yayılmasında etkili olmuştur.

acıcılığın savunucuları insanın özgürlüğünün "acının yolu"ndan yürümekten geçtiğini, acının insan denen varlığın ruhunu arındırıp zenginleştirdiğini ileri sürer. ilkçağ yunan felsefesinin kinizmi ile diğer tüm çileci öğretiler acıcı anlayışın kaynağında yer alırlar.

EKŞİDEN ALINTI

Bana hazcılık da, acıcılık da; çile, acı çekmeyi öven öğretiler, felsefi akımlar da doğru gelmiyor.

Ben şu kısa ömrümde kaliteli (haz odaklı değil), genel olarak mutlu (daha az acı ve mutsuzluk) bir hayat yaşamayı isterdim. Dünyada zaten yeterince dert, acı var, bundan kaçınmayı tercih ederdim.

Ne aşırı bir bedensel/maddi haz odaklı yaşamak ne de acı çekmek olması gereken, yüceltilecek bir şey bence ikisi de sıkıntılı. "Akıllı kişi, hazzı değil acısızlığı hedefler." mantıklı geliyor.

Ayrıca acı çekmenin gerçekten de faydası olabiyor tabii de bence kronik hale gelmemeli sağlığa, kalbe falan da zarar :D

Aristoteles doğru demiş.

Schopenhauer da şunu söylemiş:

“budala kişi, yaşamın hazlarının peşinden gider ve aldandığını görür; bilge kişi ise belalardan kaçınır. bunda başarısız da olsa, bu kendi budalalığının değil, talihinin suçudur. başardığında ise aldanmamıştır; çünkü kurtulduğu belalar son derece gerçektir. belalar onun uzağından geçmiş olsalar ve hazlardan gereksiz yere fedakârlık etmiş olsa da, aslında bir şey yitirmiş değildir: çünkü tüm hazlar hayalidir ve bunların yokluğuna üzülmek dar kafalılıktır, hatta gülünçtür.”

Aklın yolu bir.