Şimdi Ara

25 yaş üstü sendromu (4. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü1 Mobil
5 sn
121
Cevap
11
Favori
10.802
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
100 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 23456
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • quote:

    Orijinalden alıntı: ozgurxman

    Bu yaşadığının tanımını Rus yönetmen bak ne güzel de özetlemiş...
    Hele de bir avuç ihtiraslı moruk için gençlerini feda eden yurdumma ne güzel de uyuyor...

    "İnsan 16 yaşındayken dünyayı değiştireceğini düşünür.
    18 olduğunda düşünceleri sert bir kayaya çarpar.
    20 yaşına geldiğinde hiçbir şey değiştiremeyeceğini anlar
    25 yaşına geldiğinde ise dünyanın onu değiştirdiğini fark eder.
    ve insan 25 yaşında ölür,75 yaşında gömülür." TARKOVSKY
    Klasik rus edebiyatından bir söz. Ruslar sürekli bulundukları kötü durumdan yakınır ama kimse bulunduğu durumdan çıkmak için bir eylemde bulunmaz.Yaptıkları tek şey bizdeki kahvehane gibi ortamlarda oturup sistemi eleştirmek, yönetimi eleştirmek, hayatın sıkıcı ve bunaltıcı amaçsız olduğunu konuşmak.Ee tamam bunlar böyle anladık da, bunu sen sürekli dile getirince düzelecek mi yani ?

    Siz mutsuz değilsiniz, ne öldünüz ne de gömüldünüz. Rus edebiyatına bakarak bakın insan böyle gelmiş böyle gider yapacak bir şey yok kafasını bırakın.Ruslar geçmişte de böyleydi şuan da böyle gidin Anton Çehov eserlerine bakın tıpkı bizim yakınan insanlara benziyorlar ama hiç biri bir eylemde bulunup harekete geçmiyor hepsi ya bulunduğu yeri terkediyor ya intihar ediyor. Kısaca rus edebiyatından sözler paylaşmak bulunduğunuz durumu meşrulaştırmaz sorun sizde eyleme geçin.




  • 25 olmama daha var ama dediğiniz şeyleri anlıyorum, çocukluk ve lise döneminde hayal ettiğim çoğu şey olmadı ve olmayacağını kabullendim, vakit çokken insanın inancı oluyor ama zamanla bazı hayallerin asla gerçek olamayacağını fark ediyorsunuz

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • 25 yaşında olan, 1.5 yıl sektör tecrübesi olup, öğrenim hayatı boyunca kendini geliştiren biri... Tünel başlangıcının bok yolu olduğunu, öğrendiğim yaştayım.

    Hala çabalıyorum ama yavaştan hayallerimi gömmeye başladım.

    Başka bir platform üzerinden arkadaşım güzel bir yazı paylaşmıştı, online oyun oynayanlar rahatlıkla anlayabilir, sizinle paylaşayım.

    "Sanki dünyaya değilde eskiden açılmış bir servera gelmiş gibiyiz, servera önce başlayanlar kolay zamanlarda seviyelerini yükseltmiş, eşyalarını dizmiş ve oyuna devam ediyorlar. Bizde servera sonradan başlayıp sadece seviye kasıp, ezik eşyalar ile oyuna devam etmeye çalışıyoruz."
  • quote:

    Orijinalden alıntı: ElwinVanDyke

    Ben 3 senedir yazılım geliştirme yapıyorum. Bir kaç ay önce aynı duyguyu yaşadım. Sebebi sürekli bilgisayar ile vakit geçirmek. Bilgisayar ile çalışmak insanı asosyalliğe iten bir durum ortaya çıkarıyor. Uzun süre bu işi yapmak (babamdan biliyorum) insanın konuşma tarzını ve şeklini bile değiştiriyor.

    Ben neden düştüm? Sevmediğim bir dil ile çalışıp kurumsal bir firmada yüksek maaş almama rağmen mutsuzluk, sıkılmışlık hissettim. Şu anda istediğim bir dil ile çalışan ve gelecek hayallerimin alt yapısını oluşturabileceğim bir startup bünyesinde çalışıyorum ve karamsarlık mutsuzluk gibi bir düşünceye sship değilim.

    Fakat ülke durumu ağırlaşan vergi, sürekli bir siyaset ortamanın olması ve gelecek kaygısı mutsuz eden strese sokan noktalar.

    Türkiyede yaşayan belli bir kesim ümidini kesmiş durumda, bana kalırsa insanlar yıldırılıyor. Bir süre sonra kimsenin umrunda olmayacak.
    Benim de ihtiyacım olan şey startup ruhu. Ama şu an emekli memur ruhu var firmada.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Rx3004

    Sen birde 35 yaşına geldiğinde gör :))
    Sürpriz mi var
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Zig47

    Hep kadin olcak deme hayatimizda cok yuksek maaslar al zengin ol ama kadinsizlik mi asla oylemi
    Ne icin kazaniyoruz yemek yemek icinmi pahali arabalara binmek icinmi lux evlerde oturmak icinmi guzel kadinlarla birlikte olmak icinmi
    Yoksa basarma duygusumu alt etme ele gecirme sevilme sevdigin tarafindan en guzele sahip olma bunun icinmi arac icinmi amac icinmi amacimiz ne bizim gercekte
    Hocam hizli okudum guzel bi rap şarkisi olur bundan

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Aynı durumdayız 25 yaş sendromu

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • kendini görmek istediğin konumla arandaki mesafe arttıkça genel özgüven de düşüyor
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Nyanko Sensei

    Sürpriz mi var

    Alıntıları Göster
    Bu sefer kariyer mal mülk bir yana koyuyuorsun. yaşlanıyorum telaşına giriyorsun hiç birşey yapamadım diyorsun 40 a ne kaldı diyorsun. coluk cocuk amca diyenler cogalıyor. abi diyenleri saymıyorum bile.
  • Tolstoy'un Bisikleti kavramı bence burda devreye giriyor sağlık sorunun yoksa psikolojik olarak iyiysen yaşın bi önemi yok kendinizi sınırlamanın bi manası yoktur bence 20 yaşında da araba sürebilirsin 60 yaşında da bunun gibi.
    Millet bu yaşlara gelince kendini şartladığı 2 şey var parası güzel iş ve evlilik hayat sadece bu ikileme bağlı değil.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yaş 34 bir senedir eskişehirdeyim. Evliyim bir oğlum var 9 aylık... O kadar yalnızız ki 25li yaslarımı çok özlüyorum. Çok aktif populer çılgın bir arkadaş çevresinden şimdi yalnızları oynuyoruz... İşimde de iyi kazansamda mutsuzum. Hiçbir hobimi yapamıyorum. Normalde serbest dalış ile uğraşıyorum ama burada deniz yok. Airsoft a merak sardım ama beraber gidecek kafa dengi arkadaş yok. Ben biraz geek sayılırım. Çevremde bir şeyler konuşmak istesem bön bön millet bana bakıyor saçma sapan futbol muhabbeti dönüyor.. Birileri geçen beni çağırdı ne yapıcaz dedim kafede kağıt atarız diyor bana... Kalsın dedim... Yasak aşklar dedikodular o kadar fazla dönüyor ki milletin hayatı bu olmuş neredeyse... Fena bezdim artık... Genel kültür seviyesi yerlerde... Geçen muhebbet arasında zecharia sitchin den bahsedicem kim o diyorlar. Hadi o normal, birine aynı jim carreye benziyorsun dedim o kim dedi... Kızın biri giyinmiş çok retro olmuşsun diyorum iyi bişeymi o diyor... Yani kimseyle muhabbet edemiyorum. Yakın arkadaşımda olmuyor o yüzden... Psikoloktan randevu aldım bugün mesaj geldi doktor plan değiştirdi iptal edildi diye.. Hoş zaten ne diyeceğim arkadaş bulamıyorum mu diyeceğim? İnsanlarla kaynaşamıyorum samimi olamıyorum bu yüzden cevremde herkes can ciğer olabilirken ben yapamıyorum. İçimden gelmiyor... Yani yaş ilerledikçe işler boka sarıyor keşke hiç büyümesek... Nereye gitsem nerede yaşasam nereye kaçsam... İşte yok anasını satayım...



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi shakircan -- 9 Temmuz 2019; 7:32:35 >
    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >




  • megan444 M kullanıcısına yanıt
    Hocam naptın ya daha 25 ben de 27yim.Bizimkiler de yaşlandım diyor tepem atıyor dur gücünün zirvesindesin 40a kadar düşmez erkek adam kendiniz salmayın.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 27 yaşındayım.
    İş güç yoğun bir hayatım var.
    Eskiden zevk aldığım hobilerim vs. Uçup gitti elimden.
    Evlilik de evllik bir toplum baskısıdır iş güç arasında bir de kızlarla ömür tüketmece.Ee her kes evlendi instayı bir aç şaaaaak herkes evli mutlu çocuklu olmuş yalannnn.Akraba eş sost ağızlarda aynı soru ne zman.Hiç samimiyet kurmuyorum artık amk 3 5 kelime iyi güzel aynı...
    Arkadaşlar da hep dağıldı...
    Seviyorum bu hayatı aslında umudum var savaşmak güzel şey diri tutuyor.Ama sıkılıyorsun bir yerde iplerle bağlanmışsın bırakmıyorlar bomboş hayatlardan biri de sen olucaksın.
    Çemberi kıramıyorsan bir çomak da sen sok Severler...

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Ülkenin durumundan kaynaklı bir durum bu çoğu 25yas üstü dediginiz kesim bu şekilde

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: shakircan

    Yaş 34 bir senedir eskişehirdeyim. Evliyim bir oğlum var 9 aylık... O kadar yalnızız ki 25li yaslarımı çok özlüyorum. Çok aktif populer çılgın bir arkadaş çevresinden şimdi yalnızları oynuyoruz... İşimde de iyi kazansamda mutsuzum. Hiçbir hobimi yapamıyorum. Normalde serbest dalış ile uğraşıyorum ama burada deniz yok. Airsoft a merak sardım ama beraber gidecek kafa dengi arkadaş yok. Ben biraz geek sayılırım. Çevremde bir şeyler konuşmak istesem bön bön millet bana bakıyor saçma sapan futbol muhabbeti dönüyor.. Birileri geçen beni çağırdı ne yapıcaz dedim kafede kağıt atarız diyor bana... Kalsın dedim... Yasak aşklar dedikodular o kadar fazla dönüyor ki milletin hayatı bu olmuş neredeyse... Fena bezdim artık... Genel kültür seviyesi yerlerde... Geçen muhebbet arasında zecharia sitchin den bahsedicem kim o diyorlar. Hadi o normal, birine aynı jim carreye benziyorsun dedim o kim dedi... Kızın biri giyinmiş çok retro olmuşsun diyorum iyi bişeymi o diyor... Yani kimseyle muhabbet edemiyorum. Yakın arkadaşımda olmuyor o yüzden... Psikoloktan randevu aldım bugün mesaj geldi doktor plan değiştirdi iptal edildi diye.. Hoş zaten ne diyeceğim arkadaş bulamıyorum mu diyeceğim? İnsanlarla kaynaşamıyorum samimi olamıyorum bu yüzden cevremde herkes can ciğer olabilirken ben yapamıyorum. İçimden gelmiyor... Yani yaş ilerledikçe işler boka sarıyor keşke hiç büyümesek... Nereye gitsem nerede yaşasam nereye kaçsam... İşte yok anasını satayım...
    İleriyi düşünmek korkutucu.




  • Yaş 34 buçuk. Fazla darlanmayin. Nasibinizi yersiniz her zaman. Ama benden size tavsiye mümkün olduğunca kul hakkı yememeye çalışın çünkü eninde sonunda sizden çıkıyor. Birsey size nasıp olmadıysa daha hayırlısı olacak diye umut edin. Bir yaşa geldikten sonra hayatın çok boş olduğunu anlamış olacaksınız.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: AtiMX4

    Yaş 34 buçuk. Fazla darlanmayin. Nasibinizi yersiniz her zaman. Ama benden size tavsiye mümkün olduğunca kul hakkı yememeye çalışın çünkü eninde sonunda sizden çıkıyor. Birsey size nasıp olmadıysa daha hayırlısı olacak diye umut edin. Bir yaşa geldikten sonra hayatın çok boş olduğunu anlamış olacaksınız.
    Aslında bütün mesele o yaşa geldiğimde arkama dönüp baktığımda kendi anlamımı yaratabilmek.
  • .



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi RustyCohle -- 12 Ocak 2021; 11:47:23 >
    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • 92 liyim bende 21 yaşından bu yana hep çalışıyorum. bende de insanlardan nefret etme ve soğuma sendromu var. hep ihanete uğradım çıkarcı menfaatçi kişilere denk geldim ailede, sokak arkadaşlarımdan, okul arkadaşlarımdan, kız arkadaşlarımdan, askerde çıkarcılara, kötü niyetli kişilere denk geldim bende de sorun vardır elbette ama ben hiçbir zaman çıkarcı menfaatçi biri olmadım. bu belli bir zamandan sonra insanlardan soğuma, uzaklaşma gereği getiriyor ve yeni birileriyle tanışmak istemiyorsun ve hatta olan dostlarından bile soğumaya başlıyorsun araya mesafe koyma gereği hissediyorsun. o yüzden kendimi spora verdim iş dışında artık spor yaparak vakit geçiyorum. henüz evlenemedim, kız arkadaşımda yok 6-7 senedir korkuyorum yeni birileriyle tanışmaya. ne yapacağım bu yaştan sonra nasıl olacak geleceğimi hiç bilmiyorum. Allah hepimizin hakkında hayırlısını nasip etsin
  • Meslek nedir hocam ?

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • 
Sayfa: önceki 23456
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.