Arkamdan alçakça planlar yapıp beni sefil bir hayata sürükleyen acımasız anam ve babam. Her şey üniversiteyi kazanmamla başladı beni nazik nazik konuşarak kandırdılar ve ev tutmadılar. İlk başlarda doğruyu yaptığımı zannettim ama yurtta yaşamak beni çok değiştirdi. Hücre tipi odada 6 kişi kalıyorduk odamız -1. Katta olduğu için güneş almiyordu havalandırmayı dış kapımızı açarak yapiyorduk. Tüm tuvaletler tıkanmıştı ve sı*mak için yan bloktaki memur tuvaletine gidiyorduk. Bazen oda arkadaşlarım poşete sı*ıp çöpe atiyordu. Günler geçti rezillikler bitmedi. Yurtta düzenli olarak baskınlar olurdu. Bir gece tekrar baskın ile uyandık fakat gürültü yan odadan geliyordu. Ne olduğunu anlamak için güvenliğe sordum ve bana dedi ki “içerde ki gençleri çift kale maç yaparken bastıklarını” söyledi.. o günden sonra asla geceleyin yurtta uyumadım. Sabahları herkes okuldayken yatar geceleri uyanık kalırdım yoksa tek varlığım namusum da elimden kayıp giderdi… < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > |
Bildirim