Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Lawagolem -- 5 Temmuz 2011; 5:49:55 > |
Hızlı 
Bildirim
Yalnızlık...
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü, 
1 Mobil
1 Mobil
Giriş
Mesaj
-
-
Yalnızlıktan kastın sevgilin olmadığı içinmi? Arkadaşlarının azlığımı böyle hissettiriyor. -
Hocam sana sunlari soyliyim .gayet guzel bir sekilde ifade etmissin kendini ve sorunun asla ama asla cozulmeyecek bir sey degil.yalnizlik kimisine gore iyi kimisine gore kotudur.bu kisilikle alakali biraz da.ama su gercek ki cogu zaman dusundugumuz kadar yalniz degilizdir asla. mutlaka etrafimizda ayni kafa yapisinda ayni hayat gorusune sahip insanlar mevcuttur; ama onemli olan bu insanlari gorebilmek...yalniz biraz secici olmak da fayda var bu konuda,yaninda istersen 1000 kisi olsun kendini cok yalniz hissedebilirsin ama sadece 1 kisi oldugunda da o senin tum dunyan,1000 kisiye bedel olan kisi olabilir. Kiz arkadas konusunda da boyle.10 sene boyunca cok yalniz oldugunu dusunuyorsun ornegin.daha sonra karsina oyle biri cikar ki o 10 seneyi telafi edip bi de ustune 20 sene ekler.ama tabi bu konuda da nokta atisi yapmak cok onemli.cunku cok fazla iliski insani yipratir ,bitirir.hayatimin sonuna kadar birlikte olmak isteyecegim kiz bu diyene kadar ne kadar gerekirse gereksin yalnizlik sadece buyuk mutlulugu bekleyistir.:)
-
Çok mu duygusalsın anlamadım ki hayatta seni istemeyenii sen hiç istemeyeceksin dostluklar kurmalısın bırazdan senın bakış açın yanlızlığa itiyor seni nasıl düşünürsen ole ol daima pozitif düşün istediğin olur arada bir yanlız oldugunu hissetmek aslında iyi bişedir hayatı ve hayatın gerçeklerini öğrenirsin -
quote:
Orijinalden alıntı: yqz
Yalnızlıktan kastın sevgilin olmadığı içinmi? Arkadaşlarının azlığımı böyle hissettiriyor.
Büyük ölçüde sevgilim olmadığı için... Çünkü hani arkadaşa pek ihtiyaç duymayan biriyim; kendi başıma halledebilirim herşeyi. Ama konu sevgili olunca, biraz yaralıyım o konuda...
@__JokeR__ hocam çok teekkürler. bunun böyle devam etmiceğini; sonunda bana zarar vermicek birileyile karşılaşıcağımı bende umuyorum ama biraz aceleciyim sanırım
@LOCOO hocam dediğinz gibi yalnız olmak gerçekten iyi birşey. insanın kendisini tanımasını sağlıyor... son zamanlarda tüm sorunlarımı kendi başıma hallettiğim için artık en iyi dostum yine benim yani
ama dediğim gibi konu karşı cins olunca çarşı karışıyor...
-
Kızı hayatının merkezine koymuşsun ayrılınca da ruh gibi geziyordum diyosun.Neden bu kadar değer veriyorsun şu kızlara ya lisede okuyosun daha kızla evlenicek değilsin ya eninde sonunda ayrılacaksın zaten kız mevzusunu takma kafana.Eğer sevgilin olmadığın için yalnız hissediyorsan sen olgunlaşmamışsın arkadaş hiç kusura bakma bu kadar sığ bir düşünce yapısı olur mu ya klasik ergen halleri sevgilim yok yha chok yalnızım :( :(.Sevgilisi olmayan her insan yalnız mı oluyor?Ya da her sevgilisi olan yalnızlıktan kurtulmuş oluyor mu?İyi hoş sevgili yaptın diyelim geliceksin sonra dh sevgilimden ayrıldım çok mutsuzum diye konu açacaksın kaçınılmaz son bu.Genelleme yapıyorum ama lisedeki kızların duyguları değişken zaten bi günü bi gününü tutmuyor sende kalkıp bunlarla gerçekten bir şeyler paylaşabileceğini düşünüyorsun yapma bunu kardeşim 17-18 yaşındaki kızlarla ciddi düşünülmez çoğunun siyaset olsun bilim olsun kitap olsun bu konularda en ufak bir fikri bile yok emin ol.Yani kız arkadaşın yok diye yalnızım diyorsan ya senin yalnızlık tanımın farklı ya da gerçekten yalnız değilsin.Annen baban var arkadaşın var sevgilin yok yalnızsın ya yürü git ya.
Biraz sert yazdım kusuruma bakmazsın umarım.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
-
quote:
Orijinalden alıntı: Epsilon059
Kızı hayatının merkezine koymuşsun ayrılınca da ruh gibi geziyordum diyosun.Neden bu kadar değer veriyorsun şu kızlara ya lisede okuyosun daha kızla evlenicek değilsin ya eninde sonunda ayrılacaksın zaten kız mevzusunu takma kafana.Eğer sevgilin olmadığın için yalnız hissediyorsan sen olgunlaşmamışsın arkadaş hiç kusura bakma bu kadar sığ bir düşünce yapısı olur mu ya klasik ergen halleri sevgilim yok yha chok yalnızım :( :(.Sevgilisi olmayan her insan yalnız mı oluyor?Ya da her sevgilisi olan yalnızlıktan kurtulmuş oluyor mu?İyi hoş sevgili yaptın diyelim geliceksin sonra dh sevgilimden ayrıldım çok mutsuzum diye konu açacaksın kaçınılmaz son bu.Genelleme yapıyorum ama lisedeki kızların duyguları değişken zaten bi günü bi gününü tutmuyor sende kalkıp bunlarla gerçekten bir şeyler paylaşabileceğini düşünüyorsun yapma bunu kardeşim 17-18 yaşındaki kızlarla ciddi düşünülmez çoğunun siyaset olsun bilim olsun kitap olsun bu konularda en ufak bir fikri bile yok emin ol.Yani kız arkadaşın yok diye yalnızım diyorsan ya senin yalnızlık tanımın farklı ya da gerçekten yalnız değilsin.Annen baban var arkadaşın var sevgilin yok yalnızsın ya yürü git ya.
Biraz sert yazdım kusuruma bakmazsın umarım.
yok yok önemli değil, haklısınız; hak ediyorum hatta... dediğiniz gibi o yaşta bir kuzu, bu yaşımda hayatımın merkezine koymakla büyük hata yaptım ama dediğim gibi bu bi hataydı ve yaptım bir kere... ve hala o boşluğun açtığı sorunları yaşıyorum.
-
Yazını ilk cümlesinden son cümlesine kadar okudum.Bana göre en önemli şey olgunlaşmak, insan acı çektikçe olgunlaşır.Sen olayı kendi pencerenden bakıyorsun bende sana şunu söyleyeyim yaşın max. 19 veya 20'dir.Senin bir kız arkadaşın olmuş iyi kötü birşeyler yaşamışsınız anlamsız bir şekilde bırakmış ama sırf bu forumda konu dışında 22-23 hatta daha yaşça büyük insanlar hayatımda hiç sevgilim olmadı diye konular açtılar bir çok konuşma oldu.Sen o ayrıydı başkasıyla olmuyor diyorsun ama başka bir kızda bulmuşsun ama onda anlamsız şekilde bırakmış demekki oluyormuş başka bir kızlada böyle düşünmek gerek ve en azından bir kızla nasıl konuşulur neyi ne kadar yapman gerekir acıda olsa öğrenebilmişsin.Bence şuanda yapman gereken bu sene üni. kazanamazsan seneye sistemli bir şekilde ders çalışmak ve amaçların doğrultusunda en iyi üniversiteye gitmeye çalışman gerek.Şunuda söylemeden geçmemeyim bende bir üniversite öğrencisiyim 4 yıl dersaneye gittim ve hayatta öğrenmem gereken birçok şeyi öğrendim diyordum insan sarrafıyım biraz ve 6. hissimde kuvvetlidir ama üniversiteye bir geldim ki ben hayata daha başlamamışım neler neler gördüm neler öğrendim ve dahada öğrenmeye devam ediyorum bu öğrendiğim şeyler arasında iyi şeylerde var kötü şeylerde ama kesinlikle TECRÜBE sahibi bir insan olmak gibisi yok.Hayatı dolu dolu yaşamaya ancak kendine olan ÖZGÜVENİNİ gösterebilirsen kazanabilirsin.Beyaz bir sayfa açmaya ihtiyacın var artık...
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi __By_CiN_oO__ -- 5 Temmuz 2011; 23:19:25 >
-
Bende seninle aynı durumdayım son 1 aydır, biraz kendimi toparladım, hala düşünüyorum ama bi etki yapmıyor artık. Açtığım konuyu gördün zaten. Anlattığın durumla birebir aynısını ben yaşıyorum.
Evet insan yalnız hissediyor kendini, ama acımı hafifletmek için başka kızlara yönelmedim hemen. Bu biraz bence hata olur. Bunu yapanlar da hatalı bence. Yani o ilişkide sağlıklı olmaz.
Diyorsun ya insanı olgunlaştırıyor böyle şeyler, kesinlikle öyle. Gerçekçi düşünüyorsun, hata yapmamalı buna rağmen.
Aşk, sevgi... Bunlar gerçekten çok güzel değerler, herkesin de bu "aşk" dediğimiz saf duygularla ilişki yaşaması taraftarıyım yinede.
Benim uğraşım çok aslında, ama ne kadar çok olsada sana normal-sıkıcı geliyor.
Ne biliyim ben bişey yapmadım. Akıllı insanlara derdimi anlattım anlattım anlattım içimi boşalttım, biraz destek gördüm, biraz gerçeği gördüm. Yavaş yavaş içimdekilerde boşaldı. Sonra kimseyle bu konuları konuşmamaya başladım. Kendimde noktayı koydum hikayeye.
Önceden nasılsa öyle olmaya devam ettim. Felseme, hayat görüşüme, hayallerime tutunmaya çalışıyorum. Yavaş yavaşta geçiyor ki zaten de bişey kalmıyıcak zamanla.
-
Ben de birisinden çok hoşlanmıştım zamanında. Ama itiraf edemezdim çünkü durumum biraz farklıydı, normal bir durum değildi. Aylarca en yakın arkadaşım oldu. Ben hep içime gömdüm. İlk zamanlarda onunla konuşmak bana yetiyordu ama zaman geçtikçe konuşmak yetersiz kalıyordu. Önce sarılmak istedim, zaman geçti öpmek istedim... Baktım sonu gelmeyecek. Onunla arkadaş kaldıkça daha çok çekeceğim, daha fazlasını isteyeceğim... Onunla olan arkadaşlığımı tamamen kestim. Konuşmadım, ilgilenmedim. İlk zamanlarda çok şaşırdı, bana ulaşmaya çalıştı. Ben onu geri çevirince o da hiç konuşmadı. Aylarca iletişim sıfırdı. Ama ben onu unutamamıştım. Baktım, kaybedecek bir şeyim yok artık. Bari içimi rahatlatayım dedim, ona her şeyi itiraf ettim. Ondan çok hoşlandığımı, aşık olduğumu ama birlikte olamayacağımızı da bildiğimi söyledim. Onu söyleyeli neredeyse bir ay olacak. O gün bugündür benimle konuşmuyor. Mesajlarıma yanıt vermiyor. O çok sıkıntılı bir zamandır, bilirim.
Ama sen şanslısın. Birisiyle çıkarsan acını bastırırsın.
Ben hiç kimseyle çıkamam ama. İstediklerimin hepsi de böyle geri çevirir beni. Hatta yüzüme bile bakmazlar.
Ekleme: Mevzu tiple alakalı değil. Gayet iyi biriyim görüntü konusunda.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Metafeller -- 6 Temmuz 2011; 0:26:09 >
-
Yalnızlık kötü birşey ama alışmak lazım yarın bi gün annem babam ölecek evlenecem sonra eşim ölecek ben kendimi hep ölümsüz sanacagım ama bende birgün ölüp başkalarını yalnız bırakacağım. -
quote:
Orijinalden alıntı: Reclamation
Bende seninle aynı durumdayım son 1 aydır, biraz kendimi toparladım, hala düşünüyorum ama bi etki yapmıyor artık. Açtığım konuyu gördün zaten. Anlattığın durumla birebir aynısını ben yaşıyorum.
Evet insan yalnız hissediyor kendini, ama acımı hafifletmek için başka kızlara yönelmedim hemen. Bu biraz bence hata olur. Bunu yapanlar da hatalı bence. Yani o ilişkide sağlıklı olmaz.
Diyorsun ya insanı olgunlaştırıyor böyle şeyler, kesinlikle öyle. Gerçekçi düşünüyorsun, hata yapmamalı buna rağmen.
Aşk, sevgi... Bunlar gerçekten çok güzel değerler, herkesin de bu "aşk" dediğimiz saf duygularla ilişki yaşaması taraftarıyım yinede.
Benim uğraşım çok aslında, ama ne kadar çok olsada sana normal-sıkıcı geliyor.
Ne biliyim ben bişey yapmadım. Akıllı insanlara derdimi anlattım anlattım anlattım içimi boşalttım, biraz destek gördüm, biraz gerçeği gördüm. Yavaş yavaş içimdekilerde boşaldı. Sonra kimseyle bu konuları konuşmamaya başladım. Kendimde noktayı koydum hikayeye.
Önceden nasılsa öyle olmaya devam ettim. Felseme, hayat görüşüme, hayallerime tutunmaya çalışıyorum. Yavaş yavaşta geçiyor ki zaten de bişey kalmıyıcak zamanla.
ben ayrıldiktan hemen sonra başka birileriyle başlayayım dedim hata yaptım ya çok ilgili davrandım olmadı yada çok ilgisiz bıraktım kendi ruh halime göre değişti durumlar mantık çizgisinden çıktım buda beni yanlış tanıttı insanlara banada biraz zaman iyi gelecek sanırım.
-
quote:
Orijinalden alıntı: __By_CiN_oO__
Yazını ilk cümlesinden son cümlesine kadar okudum.Bana göre en önemli şey olgunlaşmak, insan acı çektikçe olgunlaşır.Sen olayı kendi pencerenden bakıyorsun bende sana şunu söyleyeyim yaşın max. 19 veya 20'dir.Senin bir kız arkadaşın olmuş iyi kötü birşeyler yaşamışsınız anlamsız bir şekilde bırakmış ama sırf bu forumda konu dışında 22-23 hatta daha yaşça büyük insanlar hayatımda hiç sevgilim olmadı diye konular açtılar bir çok konuşma oldu.Sen o ayrıydı başkasıyla olmuyor diyorsun ama başka bir kızda bulmuşsun ama onda anlamsız şekilde bırakmış demekki oluyormuş başka bir kızlada böyle düşünmek gerek ve en azından bir kızla nasıl konuşulur neyi ne kadar yapman gerekir acıda olsa öğrenebilmişsin.Bence şuanda yapman gereken bu sene üni. kazanamazsan seneye sistemli bir şekilde ders çalışmak ve amaçların doğrultusunda en iyi üniversiteye gitmeye çalışman gerek.Şunuda söylemeden geçmemeyim bende bir üniversite öğrencisiyim 4 yıl dersaneye gittim ve hayatta öğrenmem gereken birçok şeyi öğrendim diyordum insan sarrafıyım biraz ve 6. hissimde kuvvetlidir ama üniversiteye bir geldim ki ben hayata daha başlamamışım neler neler gördüm neler öğrendim ve dahada öğrenmeye devam ediyorum bu öğrendiğim şeyler arasında iyi şeylerde var kötü şeylerde ama kesinlikle TECRÜBE sahibi bir insan olmak gibisi yok.Hayatı dolu dolu yaşamaya ancak kendine olan ÖZGÜVENİNİ gösterebilirsen kazanabilirsin.Beyaz bir sayfa açmaya ihtiyacın var artık...
Evet sanırım var... Bu beni bırakan iki kızı tamamen kafamdan silip yeni insanlarla tanışmalıyım; tercihen yeni kızlarla. özgüvenim vardır, dilimde laf yapar yani kızlarla konuşmasını bilirim... tip de her ne kadar ben öyle olmadığını düşünsemde, çoğu arkadaşıma göre üst düzey... hatta okulda benden hoşlanan bir çok kız olduğunu bile biliyorum. dediğiniz gibi; sanırım herşeyi unutup tamamen yeni bir sayfa açmaya ihtiyacım var. o iki kızın numaralarını silmek ve sosyal ağ da onları engelleyerek başlıcam bu işe... "olurda geri dönerler" gibi saçma bir umutla bir kaç kapıyı açık bıraktım ama hiçbişey olmadı, unutmalıyım. üniversiteye hazırlanmak için 2 senem var (anlayın yaşımı)... kendimi gösterebileceğim alan olan eşit ağırlığa geçtim; zeki bir öğrenci olduğumu söyleyebilirim, hani çalışırsam en iyisini yaparım. zaten bunu, sadece son yazılılara asılarak puanımı teşekkür seviyesine çıkarmış olmamdan anlayabilirsiniz. eşit ağırlğa geçmiş olmam, yeni sınıfa geçicem demek. bunu kafama takmıyorum değil ama yinede pozitif düşünmeli, yeni sınıfımdaki herkesle iyi anlaşmalıyım. bu konuda bana biraz yol gösterir, ne yapmam gerektiğini söylerseni hafiften sevinirim ?
@Reclamation dostum senin konuya girmiştim. sen daha yeni ayrıldın... hemen kızın acısını atlatıp yalnızlığı düşünme aşamsına geçtiysen helal olsun, ne diyim. benim psikolojik olarak kızdan kurtulmam koskoca 1 senemi almıştı...
@Metafeller dostum senin konunuda gördüm. depresyonda olduğunu söylüyordun. sen gerçekten çok karamsar bakıyorsun, ben bile bu kadar değilim. bu konuda sana yardımcı olabilmeyi isterdim ama maalesef ben bu bilgiye sahip değilim. hani sana yardım edebilcek kadarına değilim. tek söyleyeceğim; kimse senin gözünde senden daha üstün olmasın...
@Yasin Dayıoğlu yalnızlık eğer isteyerek ise mükemmel birşey ama zorunlulukla ölümden farksız. işte ben hangisini yaşadığımın farkında değilim
-
Ne kadardır birliktesiniz bilmiyorum ama. Şöyle düşün hayat hala devam ediyor sağlığın sıhhatin yerinde elin yüzün düzgün bir kere olduysa bidaha sevgilin olmıcak diye birşey yok..belki ondan daha iyileri çıkacak karşına.terketti diyosun kendisine bunu yakıştırmış demekki.sıkma sen canınıı daha neler görceksn ;) -
Benim şuana kadar hiç sevgilim olmadı. Şuan lise 2'ye geçtim gerçi normaldir 
Ben de senin gibi yalnızım ama benim yalnızlığım şöyle ; Sınıfta - hatta okulda - benim gibi bir düşünceye sahip olan bir kişi bile göremedim. Hepsi normal bir ergen ve kendimi onlar gibi hissedemiyorum. Evet asosyalim ve ben de kendimi olgun birisi olarak görüyorum. Kız arkadaş olayından değil de çok saf bir kişiliğim vardı ve denilen her şeye inanırdım. Kötülük nedir bilmezdim. Asosyalim sonuçta netten oynadığım MMO oyunlarda çok kazıklandım saf olduğum ve söylenen her şeyin doğru olduğunu sanarak. Çünkü herkesi kendim gibi sanıyordum ; Kötülük yapmayı veya düşünmesini bilmeyen biri olarak. Oyunlarda yediğim kazıklar sayesinde olgunlaştım ve olgunlaşınca da kendimi yalnız hissediyorum. Olgunlaşma dediğim sınıftakiler filan hiç bilimle filan alakalı değil dünyayı filan hiç düşünmüyorlar kendi çapında eğleniyorlar. O yüzden benim sınıfta konuşacak, derdimi anlatacak bir kişi bile yok. Evet 1 kişi bile yok. 30 yaşında aklı yerinde birisi ile çok rahat konuşabiliyorum. Hatta oynadığım MMO oyunlarında 11-12 yaşlarında iken 17 yaşında bir arkadaşım vardı ve çok da iyi anlaşıyordum. Ne dediğimi filan çok iyi anlıyordu. Ama dediğim gibi yaşıtlarım filan beni hiç anlamıyordu ve hep yalnız oluyordum. Gerçi yalnızlık ta iyi ama bir yere kadar. Sonradan yalnızlıktan da sıkılmaya başladım ve yapacak bir şey bulamadığım için boş boş zaman harcıyorum 
Şuna bak yazdığımı kendim bile anlamadım yalnızlık başıma vurmuş her şeyi düşünmekten. Okulda da böyleyim gerçi 2 kelimeyi bir araya getiremem...
-
quote:
Orijinalden alıntı: mX-L4S3R
Benim şuana kadar hiç sevgilim olmadı. Şuan lise 2'ye geçtim gerçi normaldir Ben de senin gibi yalnızım ama benim yalnızlığım şöyle ; Sınıfta - hatta okulda - benim gibi bir düşünceye sahip olan bir kişi bile göremedim. Hepsi normal bir ergen ve kendimi onlar gibi hissedemiyorum. Evet asosyalim ve ben de kendimi olgun birisi olarak görüyorum. Kız arkadaş olayından değil de çok saf bir kişiliğim vardı ve denilen her şeye inanırdım. Kötülük nedir bilmezdim. Asosyalim sonuçta netten oynadığım MMO oyunlarda çok kazıklandım saf olduğum ve söylenen her şeyin doğru olduğunu sanarak. Çünkü herkesi kendim gibi sanıyordum ; Kötülük yapmayı veya düşünmesini bilmeyen biri olarak. Oyunlarda yediğim kazıklar sayesinde olgunlaştım ve olgunlaşınca da kendimi yalnız hissediyorum. Olgunlaşma dediğim sınıftakiler filan hiç bilimle filan alakalı değil dünyayı filan hiç düşünmüyorlar kendi çapında eğleniyorlar. O yüzden benim sınıfta konuşacak, derdimi anlatacak bir kişi bile yok. Evet 1 kişi bile yok. 30 yaşında aklı yerinde birisi ile çok rahat konuşabiliyorum. Hatta oynadığım MMO oyunlarında 11-12 yaşlarında iken 17 yaşında bir arkadaşım vardı ve çok da iyi anlaşıyordum. Ne dediğimi filan çok iyi anlıyordu. Ama dediğim gibi yaşıtlarım filan beni hiç anlamıyordu ve hep yalnız oluyordum. Gerçi yalnızlık ta iyi ama bir yere kadar. Sonradan yalnızlıktan da sıkılmaya başladım ve yapacak bir şey bulamadığım için boş boş zaman harcıyorum
Şuna bak yazdığımı kendim bile anlamadım yalnızlık başıma vurmuş her şeyi düşünmekten. Okulda da böyleyim gerçi 2 kelimeyi bir araya getiremem...
"Okulda da böyleyim gerçi 2 kelimeyi bir araya getiremem"
Dostum sorunun kaynağını burda belitmişsin. Yazarak derdini anlatmak kolaydır; biraz sözel zeka olması yeterli.
-
quote:
Orijinalden alıntı: Lawagolem
quote:
Orijinalden alıntı: mX-L4S3R
Benim şuana kadar hiç sevgilim olmadı. Şuan lise 2'ye geçtim gerçi normaldir Ben de senin gibi yalnızım ama benim yalnızlığım şöyle ; Sınıfta - hatta okulda - benim gibi bir düşünceye sahip olan bir kişi bile göremedim. Hepsi normal bir ergen ve kendimi onlar gibi hissedemiyorum. Evet asosyalim ve ben de kendimi olgun birisi olarak görüyorum. Kız arkadaş olayından değil de çok saf bir kişiliğim vardı ve denilen her şeye inanırdım. Kötülük nedir bilmezdim. Asosyalim sonuçta netten oynadığım MMO oyunlarda çok kazıklandım saf olduğum ve söylenen her şeyin doğru olduğunu sanarak. Çünkü herkesi kendim gibi sanıyordum ; Kötülük yapmayı veya düşünmesini bilmeyen biri olarak. Oyunlarda yediğim kazıklar sayesinde olgunlaştım ve olgunlaşınca da kendimi yalnız hissediyorum. Olgunlaşma dediğim sınıftakiler filan hiç bilimle filan alakalı değil dünyayı filan hiç düşünmüyorlar kendi çapında eğleniyorlar. O yüzden benim sınıfta konuşacak, derdimi anlatacak bir kişi bile yok. Evet 1 kişi bile yok. 30 yaşında aklı yerinde birisi ile çok rahat konuşabiliyorum. Hatta oynadığım MMO oyunlarında 11-12 yaşlarında iken 17 yaşında bir arkadaşım vardı ve çok da iyi anlaşıyordum. Ne dediğimi filan çok iyi anlıyordu. Ama dediğim gibi yaşıtlarım filan beni hiç anlamıyordu ve hep yalnız oluyordum. Gerçi yalnızlık ta iyi ama bir yere kadar. Sonradan yalnızlıktan da sıkılmaya başladım ve yapacak bir şey bulamadığım için boş boş zaman harcıyorum
Şuna bak yazdığımı kendim bile anlamadım yalnızlık başıma vurmuş her şeyi düşünmekten. Okulda da böyleyim gerçi 2 kelimeyi bir araya getiremem...
"Okulda da böyleyim gerçi 2 kelimeyi bir araya getiremem"
Dostum sorunun kaynağını burda belitmişsin. Yazarak derdini anlatmak kolaydır; biraz sözel zeka olması yeterli.
Ben biraz tersim. Yazarak anlatamıyorum. En basitinden Edebiyat'tan dönem ödevi almıştım. 17 sayfa yazıp verdim ama onu yazana kadar ne kadar çok düşündüğümü bilemezsin nasıl yazsam daha iyi olur diye
-
quote:
Orijinalden alıntı: mX-L4S3R
quote:
Orijinalden alıntı: Lawagolem
quote:
Orijinalden alıntı: mX-L4S3R
Benim şuana kadar hiç sevgilim olmadı. Şuan lise 2'ye geçtim gerçi normaldir Ben de senin gibi yalnızım ama benim yalnızlığım şöyle ; Sınıfta - hatta okulda - benim gibi bir düşünceye sahip olan bir kişi bile göremedim. Hepsi normal bir ergen ve kendimi onlar gibi hissedemiyorum. Evet asosyalim ve ben de kendimi olgun birisi olarak görüyorum. Kız arkadaş olayından değil de çok saf bir kişiliğim vardı ve denilen her şeye inanırdım. Kötülük nedir bilmezdim. Asosyalim sonuçta netten oynadığım MMO oyunlarda çok kazıklandım saf olduğum ve söylenen her şeyin doğru olduğunu sanarak. Çünkü herkesi kendim gibi sanıyordum ; Kötülük yapmayı veya düşünmesini bilmeyen biri olarak. Oyunlarda yediğim kazıklar sayesinde olgunlaştım ve olgunlaşınca da kendimi yalnız hissediyorum. Olgunlaşma dediğim sınıftakiler filan hiç bilimle filan alakalı değil dünyayı filan hiç düşünmüyorlar kendi çapında eğleniyorlar. O yüzden benim sınıfta konuşacak, derdimi anlatacak bir kişi bile yok. Evet 1 kişi bile yok. 30 yaşında aklı yerinde birisi ile çok rahat konuşabiliyorum. Hatta oynadığım MMO oyunlarında 11-12 yaşlarında iken 17 yaşında bir arkadaşım vardı ve çok da iyi anlaşıyordum. Ne dediğimi filan çok iyi anlıyordu. Ama dediğim gibi yaşıtlarım filan beni hiç anlamıyordu ve hep yalnız oluyordum. Gerçi yalnızlık ta iyi ama bir yere kadar. Sonradan yalnızlıktan da sıkılmaya başladım ve yapacak bir şey bulamadığım için boş boş zaman harcıyorum
Şuna bak yazdığımı kendim bile anlamadım yalnızlık başıma vurmuş her şeyi düşünmekten. Okulda da böyleyim gerçi 2 kelimeyi bir araya getiremem...
"Okulda da böyleyim gerçi 2 kelimeyi bir araya getiremem"
Dostum sorunun kaynağını burda belitmişsin. Yazarak derdini anlatmak kolaydır; biraz sözel zeka olması yeterli.
Ben biraz tersim. Yazarak anlatamıyorum. En basitinden Edebiyat'tan dönem ödevi almıştım. 17 sayfa yazıp verdim ama onu yazana kadar ne kadar çok düşündüğümü bilemezsin nasıl yazsam daha iyi olur diye
kardeş ödevden bahsetmiyorum ben. yazarken kendini daha iyi anlatabilmenden bahsediyorum. mesela buraya derdini çok güzel yamışsın; ayrıyetten internetten tanıştığın insanlarla her ne kadar başlarda biraz kazıklansanda yazışarak iyi anlaştığını söylemişsin... e bide üstüne " okulda iki kelmeyi bir araya getiremiyorum" deyince ister istemez; toplum içinde çeşitli nedenlerden dolayı (utangaçlık, sosyal fobi vs) peki konuşamadığın sonucunu çıkardım.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Lawagolem -- 6 Temmuz 2011; 22:42:23 >
-
Az evel biraz düşündümde; İnsan ailesinden başka sırtını dayıyacak ona herşeyini söyleyebilecek ona güvenip inanabilecek bir insana o kadar ihtiyaç duyuyorki şu zor zamanlarında onun hep yanında olacak birisi. Gece gece psikom bozuldu gene 
-
quote:
Orijinalden alıntı: Yasin Dayıoğlu
Az evel biraz düşündümde; İnsan ailesinden başka sırtını dayıyacak ona herşeyini söyleyebilecek ona güvenip inanabilecek bir insana o kadar ihtiyaç duyuyorki şu zor zamanlarında onun hep yanında olacak birisi. Gece gece psikom bozuldu gene
özelliklede bunun karşı cinsten olmasına bence...
Sayfa:
1
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
