Sizce hala umut var mı?

34 yasina geldim. Şimdiye kadarki hayatımda öyle kritik hatalar ve yanlış seçimler yaptım ki adeta geleceğimi mahvettim. Şu an hiçbir şeyi değiştirecek gücüm yok. Bari bugünüm iyi olsun dedim memurluğu kazandım ama yaptığımız işin memurlukla zerre kadar alakası yok. Kurumda 3 yıldır çalışmama rağmen alışamadım, ciddi tehlikeler atlattım, birim değişikliği görevde yükselme gibi şeyler de olmuyor. Kpssye girdim yüksek alamadim ve alim da yapılmıyor. Bu süreçte sağlıklı düşünebilme yetimi de kaybedince daha da kritik hatalar yaptım ve bazı sebeplerden dolayı bankaya çok fazla borclandim ailemle de aram bozuldu. Kafam o kadar dolu ki yeni şeyler öğrenirken çok zorlanıyorum sanki hiçbir şey almıyormuş gibi. İçimde Allah korkusu olmasa kendimi alkole uyuşturucuya sigaraya verirdim ama yapamıyorum. Mucize yaratmak dışında bir seçenek göremiyorum. Sizce ne yapmalıyım? Tavsiyeniz var mı?

Can bedenden çıkmadıkça umut vardır. Madem Allah'a ve ahirete iman ediyoruz, o zaman bu fani hayatın eninde sonunda bir rüya gibi biteceğini düşünerek imtihanlara sabırla karşılık vermemiz gerek. Şahsen ben de çok zor zamanlar yaşadım, üstelik kendi hatalarım ya da yanlış seçimlerim sonucu da değil. Herkesin eninde sonunda toprak altına gireceği şu fani hayatın hırslarıyla ebedi hayatı yakmaya değmez. Hatalarının ne kadar telafisi mümkünse o kadarı için uğraşıp önüne bak. Yarın karşımıza hangi kapılar açılacak bilemeyiz. İnsanlar Allah korusun kolunu bacağını gözünü kaybediyor da Allah'a tevekkül edip yoluna devam ediyor.