Sessiz olmak en büyük derdim

Yaşadıklarım

1-) Diyelim ki grup var oturmuşsuz sohbet ediyoruz. Tak biri geliyor Eee Anormal zirve sen niye hiç konuşmuyorsun diyor? Düşünüyorum. Gerçekten öyle mi diye?

2-) Lisede 3 e giderken bir kız beni seviyordu. Kışın ortasında beni görmek için evin önünde arkadaşıyla bekliyordu. Sadece görmek için. Tanışmıyoruz bile. Neyse bir şekilde taniştık ve tanıştıktan sonra olmadı. Büyük ihtimal sessizim diye

3-) Lise 4'te ise başka bir kız geldi. Telefon numaramı birinden almış. Sabah uyandım mesaj var. Selam seninle tanışmak istiyorum diye. Tamam dedim. Yine durakta beklerken geldi kız. Mesajı atan benim dedi. Tanıştık falan. 5 dk sonra sen hiç niye konuşmuyorsun diyip yüzünü ekşitti. Oysa ki içimden baya konuştum herhalde sessiz sanmaz beni demiştim. 5 dk içinde bunu demesi şok etmişti beni. Abartı yok 5dk da sildi.

4-) Sonra 6. sınıfım. Fen dersinden 100 almıştım. Veli toplantısı olmuştu sonra hoca anneme Anormal zirve diye biri olduğunu 100 alınca fark ettim demiş. Yine bir sınavda 100 alınca bir kız Oha xxxx 100 almış dedi ama soyadımı adaşım olan biriyle karıştırdı.

5-) Derslere hiç katılmam. Bilsem bile parmak kaldırmam. Ta ki kimse yapamıyor hoca artık sinir krizi geçirecek cevap veriyorum. Ondanda hocanın boş boş bağırması hoşuma gitmiyor ondan

6-) Geçenlerde ingilizce kursuna gittim. Dedim tamam bu sefer habire konuşacam. Aradan 2 hafta geçti. Sınıfta kimse konuşmuyor bir tek ben konuşuyorum. Sonradan bir kız geldi sınıf neden hiç konuşmuyor dedi. Bende bilmem karakterleri öyledir falan dedim.(İçimden diyorum hehe ben konuşuyorum demek ki kız bana gelip sorduğuna göre diyorum) Gerçi sen de hiç konuşmuyorsun dedi. İngilizce hocası geldi herkese tek tek niye kimse konuşmuyor diye sordu. Bana geldi sira ben konuşuyorum hocam dedim. Evet sen biraz konuşuyorsun dedi. Biraz mı dedim içimden.

7-) Subaylık sınavında yazılı,spor,mülakatı geçtim bir sağlık kaldı. Eniştem haberdar olmuş. Anormal zirve subaylık yapamaz sessiz çocuk demiş. Bunu daha çok aşağılmak amacıyla söylemiş. Birde akraba olacak.

8-) Ablamın işyerine gittim(Gezip görmek amaçlı)Geziyorum. Tekniker geldi. Ulan sen nasıl mühendis olacan makinelere baksana falan dedi. Çok sessizsin falan dedi.

9-) Sınıfta biri zeka sorusu sordu. Herkes soruyu çözerken ben ilk çözdüm. Sonra sınıfın p*çi geldi. Daha önce biliyordur çözemez o dedi benim için.

10-) Dayımlarla piknik yapıyoruz. 4 yaşındaki yeğenim geldi. Sen niye hiç konuşmuyorsun dedi.  

Sırf sessizim diye aşağılanmaktan,hor görülmekten,alay konusu olmaktan bıktım. Ulan ben de normal insanım işte. Her şeyi denedim Kitap okudum, sosyal biriymiş gibi davrandım, tanimadığım insanlara selam verdim. (Bu arada kitap okumanın konuşkanlıkla hiç alakası yok. Konuşma şekli ile alakası var ama konuşkanlıkla yok.) Müzik dinledim,film izledim kültursüz olmadıgımı düşünüyorum.Daha ne yapayım ben. Bir daha biri niye sessizsin derse alacam çakıyı saplıyıvericem kendime.

Hocam makine mühendisliği okuyorum :D

Etrafımdaki insanlarda benim gibi ama yok yani olmuyor. Dersanedeyken hoca günaydın hoş geldin vs. diyor bu bana o kadar yük geliyor ki. Nasılsın diyor iyiyim diyorum ama değilim. Kötüyüm diyince ne oldu diyor. O zamanda ben anlatamıyorum. Hani derler ne konuşuyorsunuz diye. Konuşanlarda havadan sudan konuşuyoruz derler. Hah işte ben havadan sudan konuşamıyorum.

Hocam övünmek gibi olmasın ama baya bir kız benden hoşlandı.

5.sınıfta vardı çocuktuk aklımız ermiyordu pek olmadı o yüzden. 7. sınıfta kız vardı. Ben reddettim. 8'de bir kız vardı. Korkaktım ve sınav olduğu için cesaret edemedim. Lise1'de 1, Lise2'de 2 Lise 3'te 1 Lise4'te 1 tane kız benden hoşlanıyordu. Hesap ediniz. Ben 22 yaşındayım. Şu an hiç sevgilim olmadı. 8'den öncekileri saymıyorum hadi 8'de saymıyorum. Ama lisede olmaması sırf bu sessizliğimden. Bu kızların yanına ben gitmedim onlar gelmesine rağmen konuşma faslına geçince hepsi kaçtı. Artık umudum kalmadı kız konusunda eğer bir kız beni keserse bir daha bakmıyorum. Çünkü hep aynı şeyler. Ad soyadtan sonra nelerden hoşlanırsın ve onunda sonrasında Buluşma. Buluşmadan sonra uzun bir süre konuşmama mesajlara kısa cevap verme oluyor. Yani kizın suratına küfretsem olmayacak şey. Sırf sessizim diye oluyor. Çok kız kaçırdım çok. Bu beni deli ediyor. Anı biriktiremiyorum. Mutsuzum.

Sizle en azından konuşmak isteyenler olmuş hocam. Benim arkadaş şeklinde yakın olduklarım vardı lisede, onun haricinde insanlar benle konuşacak konu bulamazdı zaten. Bulanların da tavırları bir tuhaftı, eli kolu rahat durmayan tiplerdi, o yüzden pek bir insanla konuşmak istemedim lisede. Derslerime odaklandım. Ama şu an bulunduğum halden ve kendi kabuğuma çekilmiş olmaktan çok mutsuzum. Müzik veya spor gibi bir hobiniz var mı bilemiyorum ama böyle şeyler de etkiliyor olabilir, bilmiyorum. Veya yakın olduğunuz arkadaşlarınızla gezin dolaşın ve herkes gibi davranmaya çalışın. Size diyorum ama ben kendim öyle olmak istemiyorum, artık kabullendim halimi, beni de sevecek insan böyle severdi zaten. Çünkü ben böyle bir insanım ve nasıl karşımdaki insanı her şeyiyle kabul edebiliyorsam sırf sevdiğim için, onun da aynı şekilde olması lazım. Cidden psikolojim bozuldu bu durum yüzünden. Eski sevgilim muhtemelen konuşkan birini istiyordu yanında veya her alanda çok aktif birini. Ama öyle biri olmadığımı bilmek beni çok yordu. Hala da çabalıyorum onun istediği gibi biri olmak için. Kendi ezikliğimden bıktım artık. Siz de benim gibi olmak istemiyorsanız hiçbir vasfınız olmasa bile ağzınız laf yapıyor olsun, çünkü bu devirde ağzı laf yapmak demek seviyor demek, başarılı, zeki, güzel veya yakışıklı, Allah'ın lütfu bir insan olmak demek. Yani konuşamıyorsan, anlatamıyorsan bir hiçsin. Sonra senin dokunmaya kıyamadığın, dokunursam yanlış anlar da kaybederim korkusu yaşadığın insanı gelir ağzı laf yapan ama sevmeyen biri alır götürür. Ve sen sadece o anı beklersin.

O yanıma gelmişti hocam ama keşke gelmeseydi, keşke tanımasaydım, keşke sevmeseydim bu kadar çok. Buradakiler hep şikayet ediyor ya sevgilim yok diye. Sevgilim oldu, ileride de olabilir ama ben bu durumdan nefret ediyorum, gerçekten böyle. Ben sadece bir insanı istiyorum, onla olmam da imkansız hale geldi. Dayanılacak gibi değil artık.

ulan siz yine hiç değilse kendiniz sessiz kalıyorsunuz, ben tercih edilmediğim için sessiz kalmak zorunda oluyordum 

Boşverin hocam, tercih edilmeyin daha iyi. Tercih edildim de ne oldu. Hayatım b.k yoluna girdi. Yalnızken daha iyiydim bundan, gerçekten böyle. En azından sevdiğim insanı bulacağıma dair umudum vardı. Şu an tek düşündüğüm hayatım boyunca yalnız kalacağım. Çünkü ben o insanı bulup kaybettim ve geri dönmeyecek.

Tipim nasıl onu da bilmiyorum. Tek bildiğim tipim iyiyse de keşke onun yerine ağzım laf yapıyor olsaydı veya herkes gibi geniş bir insan olup istediğim gibi davransaydım ve hiç gelecek kaygım olmasaydı. Bu devirde her haltı yiyip bırakıp kaçan kıymetli oluyor.

hocam sorun şu ki ben hayatımda yakın ailem dışında maksimum 12 - 13 kişi tanımışımdır ki şuan sadece 1 kişi var ailem dışında konuştuğum.

kısacası garip gelecek ama ciddi şekilde sosyal olarak geride kalma var bende, sesli konuşmayı bile nerdeyse beceremiyorum bu geri kalmadan dolayı.

bu arada 12 - 13 kişi olayı tamamen gerçek. okulda bile mi arkadaşın olmadı demeye gerek yok çünkü o 12 - 13 kişi zaten 11. sınıfa kadar okuduğum okullardan gelme. son 4 yıldır da 1 tane arkadaşım var güncel olarak konuştuğum.

Benim de size yakın hocam. Ben de konuştuğum insanlarla bile bağlantıyı kopardım zaten. İlkokuldan 1, liseden 2 tane arkadaşım var şu an yakın olduğum. Onlar dışında ötekilerle üniversiteye geçince bağlantı koptu, başta konuştuk biraz ama çok da bağlantılar sürsün diye uğraşmadığım için böyle kaldı. Şu an üniversiteden arkadaşlarım var ama onlarla da çok yakın değildik okul açıkken. Çünkü sevgilim olduğu için çok konuşma fırsatım da olmadı, doğrusu pişman değilim o açıdan. Sevdiğim insanlarla hala yakın sayılırım. Ama öyle salak bir haldeyim ki yakın olduğum insanlarla bile fazla yakın olmak istemiyorum. Bazı görüşleri saçma geliyor. Saçma demeyeyim de bazı insanlar her şeyi kendi bildiği şekliyle doğru sanıyor. Herkesin belli bir hayat görüşü var, bir şeylere körü körüne bağlı. Mesela bazı insanlar çok dindar, bazıları çok açık ve iki taraf da uçlarda ve kendi doğrularını en doğru sanıyor. Sorun sadece bu olsa tamam ama hayat tarzları da böyle bu insanların, kesinlikle kendi doğruları her zaman doğru, tartışma gerektirmez bir şey. Bende de saçma bir huy var, karşımdaki ne söylerse ille sorgularım sanki tuhaf bir şey söylemiş gibi detaylı bir şekilde açıklamasını beklerim. Ama karşımdaki insanlar genelde bunu görüşünü yanlış bulduğum şeklinde düşünüyor. Hâlbuki sadece karşımdaki insanın neden o şekilde düşündüğünü öğrenmek istiyorum. Düşünce şeklini merak ettiğimde bile şaşıran bir insanın görüşüne ters bir şey söylersem vereceği tepkiyi düşünün bir de, ille kendisinin görüşünü savunup konuşmayı tartışmaya çevirir ve uzatır da uzatır. Ama ben vaktimi böyle boş konuşmalarla harcamak istemiyorum ve karşımdaki ne derse he diyip geçiyorum, hayat tarzım bu oldu artık. Her şeye etrafımdaki insanlar karar veriyor bu yüzden, en azından başım ağrımıyor

Hocam işte bende bunu öngördüğüm için bu konuyu açtım. Normal bir insanmış gibi davranayım dedim olmadı. Denedim yani beceremiyorum. Hobim yok ne yazık ki. Daha doğrusu aktif hobim yok. Yani Film izlerim ama film çekmem ya da muzik dinlerim ama şarkı bestelemem gibi. Genelde yaptığım hobiler tek başına yapılabilen şeyler. Yaşadığım şehirde yakın arkadaş yok ne yazık ki. Arkadaşlarım var ama onlar şehir dışında.

Aslında yakışıklı değilim. Kumral yeşil gözlüyüm. Onun artısı var. Boyum 175cm. 6/10'luk bir şeyim.

+1

Ben de aynı şekildeyim hocam. Üzmek istemem ama çok zor bu durum. Hiçbir şeye ilgim yok, gerçekten yok. Hayatımı planlıyorum, yapmam gerekenler var ders filan, sonra boş vakitlerim kalıyor, istediğimi yapabilirim. Ama hiçbir şeye karşı isteğim veya çabam yok. Şarkı söylemeyi seviyordum gerçekten ama sesim çok güzel değil, eski sevgilimle ayrıldıktan sonra ondan da vazgeçtim zaten, çünkü o şarkı söyleyeyim veya herhangi bir hobim olsun istiyordu. Hatta bakarsanız bu hesabı da bugün açtım ve ilk konum gitar çalmakla ilgili. Gitar çalmak isterdim ama eski sevgilim çal dedi gitti diye istiyor gibi hissediyorum artık. Şarkı söylemeyi gerçekten seviyorum ama onu da nasıl geliştireyim? Tatil boyunca birsürü film izledim, kitap okudum hem de kendimi zorlayarak yaptım bunları sırf kendimi geliştireyim diye. Çünkü gerçekten çok ezildim sessiz olduğum için. Halbuki konuşmayı bilmediğim veya bir şeyler anlayamayacağım için sessiz değildim, böyle olduğum için böyleydim. Ve böyle olduğum için kendime kılıf örmek istemiyorum artık. Siz de böyleyseniz terk edilme ihtimaliniz var, çünkü karşı taraf sizin içinizi bilemez ve kim nasıl davranıyorsa ona göre yorum yapar. Yani içindeki sevgi karşıya geçmiyorsa hiç anlamı yok. Sen karşındaki insan için her şeyi yapabilecekken, senin tavırların onu önemsemediğini gösterir. O da gider kendini hiç sevmeyen ama ağzından güzel laflar eksik olmayan biriyle olur. Ama umarım halinizden anlayan biriyle olursunuz, yoksa gerçekten çok zor.

Yani nasıl desem. Çekinmiyorum ama isteksizlikte yok. Yaşadığım gerçek bir örnek vereyim

Eda: Nasılsın

Ben:Nasılım acaba? İyi mi desem kötü mü? Bugün mutlu uyandım ama hayatımda ki hedefleri gerçekleştiremiyorum."İyiyim."

1 Ay sonra yine aynı olay.

Eda:....

Ben....

Eda: Eee sen nasılsın diye sormayacak mısın?

Ben: Ha pardon unutmuşum. Nasılsın?(Ulaaan ne kadar öküzüm.)

Eda: İyiyim sağ ol. diyip yüzü asık şekilde döner.

Meyersem kıza nasılsın demiyormuşum. Bunun gibi sohbetler. Mesela 4 kişilik grup var.

Ben 1,2,3 olsun

1: Bir şeyler anlatıyor

2: Ona cevap veriyor.

Sohbet böyle ilerliyor 3'te arada bir şeyler söylüyor ben full dinliyorum. Bazen kendimi konusmak için zorluyorum ama en fazla 3. kişi gibi arada bir şey katıyorum. Konu ne olursa olsun Kız,internet,tarih, felsefe,futbol,giyim,oyun o an konu ne olursa olsun konuşacağım şeyler aklıma gelmiyor gelse bile saçma oluyor. Yani boş konuşamıyorum. İlla bir bilgi olacak ve onu anlatmam gerekiyor.Hani arkadaşlar arasında boş muhabbet olur ya onu yapamıyorum. Ama Sokrates konuşluyor diyelim baktım sohbet kötüye gidiyor o zaman anlatıyorum. Anlatılmaz yaşanır bir şey.