< Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı > |
Sessiz olmak en büyük derdim (2. sayfa)
-
-
E o kadarını bende yapamıyorum dedim ya sosyal zekam zayıf çıkmıştı insan içine çok karıştım ama yine de düzelen birşey olmadı hal böyle olunca ilişkiler anlamında da başarısız oluyorum hep bir müddet sonra kızlar soğuyor ilk başta gizemli görünüyorum onlara sonra zamanla bu gizem kayboluyor basit düşünmüyoruz heralde biz herşeyde bir mantık arıyoruz ya da o yüzden uyum sağlayamıyoruz ama ucube gibi görünüyoruz böyle olunca da dışarıdan
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Ne kadar kültürlü,iyi bir dış görünüşe sahip ve zeki olunursa olunsun eğer sessiz ve kendi halinde takılan biri olursan hayatında kademe atlayamıyorsun. Hep aynı şekilde sürüyor. Cahil ve bağıran kişi,kendini aptalca da olsa ifade etmeye çalıştığında, toplum tarafından daha insanca görünür ve yakın tutulmak istenir. Bu genelde şaşmıyor. Ben de aynı durumdayım. Bir yerde üni. bitene kadar çalışıyorum. Müşterilerle ilgileniyorum,insanlarla iç içeyim ama yine de sessizim. Konuşmuyorum. Tüm sohbetlerim,düşüncelerim,dertlerim kendi içimde. Dışa vurmuyorum. Bu durumun kötü olduğunu bilsem de hiç değişemeyeceğimi düşünüyorum.
-
.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi EnergyHill -- 4 Ekim 2021; 15:57:50 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
sessizlik güzel bişey, yeri gelince ağzını açmayı bilirsen..
sessizler her zaman ezilmeye çalışılır. yukarıda dediğim gibi zamanında karsıdakıne payını verirsen bida kımse senın sesıne soluguna karısmaz.
birisi sessiz nasıl sevgili yaptın demiş, bu tarz insanlardan hoslananda olacaktır elbet. sessizken senden hoslanan bir kız, apaci gibi bogururken gelen kızdan 1000 kat iyidir.
-
Yani Türkiye'de yaşayıp kaygılanmayan var mı ki? Gerçi evet diğer insanlara göre daha kaygılıyım. Sağlık ders konusunda aşırı.Ama sanmıyorum sessiz olmamımın nedeni bu olsun.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
quote:
Orijinalden alıntı: darkolanE o kadarını bende yapamıyorum dedim ya sosyal zekam zayıf çıkmıştı insan içine çok karıştım ama yine de düzelen birşey olmadı hal böyle olunca ilişkiler anlamında da başarısız oluyorum hep bir müddet sonra kızlar soğuyor ilk başta gizemli görünüyorum onlara sonra zamanla bu gizem kayboluyor basit düşünmüyoruz heralde biz herşeyde bir mantık arıyoruz ya da o yüzden uyum sağlayamıyoruz ama ucube gibi görünüyoruz böyle olunca da dışarıdan
Benimde aklıma bu mantık arama basit düşünmeme durumu geldi.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
quote:
Orijinalden alıntı: Pankreasına TalibimNe kadar kültürlü,iyi bir dış görünüşe sahip ve zeki olunursa olunsun eğer sessiz ve kendi halinde takılan biri olursan hayatında kademe atlayamıyorsun. Hep aynı şekilde sürüyor. Cahil ve bağıran kişi,kendini aptalca da olsa ifade etmeye çalıştığında, toplum tarafından daha insanca görünür ve yakın tutulmak istenir. Bu genelde şaşmıyor. Ben de aynı durumdayım. Bir yerde üni. bitene kadar çalışıyorum. Müşterilerle ilgileniyorum,insanlarla iç içeyim ama yine de sessizim. Konuşmuyorum. Tüm sohbetlerim,düşüncelerim,dertlerim kendi içimde. Dışa vurmuyorum. Bu durumun kötü olduğunu bilsem de hiç değişemeyeceğimi düşünüyorum.
+1 imzamı atarım dediklerinize. İşte ben de bu yüzden bu konuyu açtım. Eğer çözen varsa gelip yazsın diye.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
-
quote:
Orijinalden alıntı: EnergyHill
.:)
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Anormal zirve -- 4 Ekim 2021; 19:28:55 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
hocam tipin nasıl,kızlar sana yazdiğına göre iyisin
-
Benim kardeşim var aynı senin gibi. Bu konudan dolayı tartıştım. O da konuşmanın ortasında gitme, cevap vermesi ve onay vermesi gereken yerlerde onay vermiyor, hiçbir şey söylemiyor. Duvarla konuşuyormuşum gibi hissediyorum. Defalarca tartıştık bundan dolayı. En son çareyi samimiyeti ve sohbeti kesmekte buldum. Hem sohbeti sıkıcı, hem yanıt vermesi gereken yerde yanıt vermiyordu. Hatta bu sitede Dh da konu açtım. Senin konunu okurken acaba kardeşim Dh a üye olup bu konuyu mu açtı diye düşündüm biraz önce. Ama ablam kısmını okuyunca, yok dedim bu kardeşim değil demek ki, çünkü kardeşimin ablası yok. Biz sadece erkek kardeşiz.
Senin gibilerin durumu bence psikolojik. Ben bunu psikolojik bir sorun olarak görüyorum. Yüzde 100 net. Kardeşimin sohbetin bir kısmında yanıt vermesi veya sohbete eşlik etmesi gerekirken robot gibi sessiz kalmasını ben denedim. Başka insanlara karşı denedim ve bunu yapmanın zor bir şey olduğunu farkettim. Kendimi bir garip hissediyordum bunu yaparken, yani sadece bu sessizliğe maruz kalmak değil, bu sessizliği yaşatmak da tuhaf hissettiriyor. Çünkü ortada gerçekten bir tuhaflık var.
Bu durumun düzelmesi aşama aşamadır. Bir günde düzeleceğini sanmıyorum. Bence insanlarla iletişim kurmak zorunda olacağın işlere gir. Bu birebir satış olur, anket işi olur, ne bileyim sokakta su satmak olur ama konuş yani, kendini zorla.
Ayrıca sana kim ne derse desin ama ne derse desin her konu ve her şey için bir geri bildirimde bulun. Nasılsın diyene, iyiyim sen nasılsın de. Bunlar kalıp ifadeler ezberle ve sürekli bunları uygula. Ne konuştuğun değil, nasıl konuştuğun önemli.
Ben aynı zamanda kişisel gelişim ve kız tavlama sanatı ile ilgileniyorum. Bu konularda kendimi baya bir geliştirdim. Kız tavlama ve kişisel gelişim ile ilgili sorunları olan erkeklere ücretli koçluk yapıyorum. Bu sadece kız tavlamayı içermiyor. Giyim tarzı, beslenme, spor, kendini geliştirme, kitap tavsiyesi, sosyalleşme ve bir çok konuyu içeriyor. Ben eskiden hiçbir kızı yatağa atamıyordum. Ama bu sorunların üstesinden geldim kendimi geliştirerek. Bu konuda profesyonel yardım almak isteyen Dm atabilir bana. Ama buradan forumdan, üyelerin yorumları ile bu sorunun düzeleceğini sanmıyorum. Kendi başınıza da çözebilirsiniz belki bu sorunu ama muhtemelen 4-5 yılınızı alır. Belki daha fazla.
-
quote:
Orijinalden alıntı: Zibidi Gonzaleshocam tipin nasıl,kızlar sana yazdiğına göre iyisin
6/10 civarı
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
quote:
Orijinalden alıntı: Cross ThreadBenim kardeşim var aynı senin gibi. Bu konudan dolayı tartıştım. O da konuşmanın ortasında gitme, cevap vermesi ve onay vermesi gereken yerlerde onay vermiyor, hiçbir şey söylemiyor. Duvarla konuşuyormuşum gibi hissediyorum. Defalarca tartıştık bundan dolayı. En son çareyi samimiyeti ve sohbeti kesmekte buldum. Hem sohbeti sıkıcı, hem yanıt vermesi gereken yerde yanıt vermiyordu. Hatta bu sitede Dh da konu açtım. Senin konunu okurken acaba kardeşim Dh a üye olup bu konuyu mu açtı diye düşündüm biraz önce. Ama ablam kısmını okuyunca, yok dedim bu kardeşim değil demek ki, çünkü kardeşimin ablası yok. Biz sadece erkek kardeşiz.
Senin gibilerin durumu bence psikolojik. Ben bunu psikolojik bir sorun olarak görüyorum. Yüzde 100 net. Kardeşimin sohbetin bir kısmında yanıt vermesi veya sohbete eşlik etmesi gerekirken robot gibi sessiz kalmasını ben denedim. Başka insanlara karşı denedim ve bunu yapmanın zor bir şey olduğunu farkettim. Kendimi bir garip hissediyordum bunu yaparken, yani sadece bu sessizliğe maruz kalmak değil, bu sessizliği yaşatmak da tuhaf hissettiriyor. Çünkü ortada gerçekten bir tuhaflık var.
Bu durumun düzelmesi aşama aşamadır. Bir günde düzeleceğini sanmıyorum. Bence insanlarla iletişim kurmak zorunda olacağın işlere gir. Bu birebir satış olur, anket işi olur, ne bileyim sokakta su satmak olur ama konuş yani, kendini zorla.
Ayrıca sana kim ne derse desin ama ne derse desin her konu ve her şey için bir geri bildirimde bulun. Nasılsın diyene, iyiyim sen nasılsın de. Bunlar kalıp ifadeler ezberle ve sürekli bunları uygula. Ne konuştuğun değil, nasıl konuştuğun önemli.
Ben aynı zamanda kişisel gelişim ve kız tavlama sanatı ile ilgileniyorum. Bu konularda kendimi baya bir geliştirdim. Kız tavlama ve kişisel gelişim ile ilgili sorunları olan erkeklere ücretli koçluk yapıyorum. Bu sadece kız tavlamayı içermiyor. Giyim tarzı, beslenme, spor, kendini geliştirme, kitap tavsiyesi, sosyalleşme ve bir çok konuyu içeriyor. Ben eskiden hiçbir kızı yatağa atamıyordum. Ama bu sorunların üstesinden geldim kendimi geliştirerek. Bu konuda profesyonel yardım almak isteyen Dm atabilir bana. Ama buradan forumdan, üyelerin yorumları ile bu sorunun düzeleceğini sanmıyorum. Kendi başınıza da çözebilirsiniz belki bu sorunu ama muhtemelen 4-5 yılınızı alır. Belki daha fazla.
konunuzu okumuştum
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
-
En güzeli sessiz olmak , sesli olup gerizekalı olacağına sessiz olup bilge ve zeki ol daha iyi kesinlikle sessiz ol , aslanın kaplanın bile sessizi daha çok avlanıyor.
-
quote:
Orijinalden alıntı: Guest-57554940Bsessizlik güzel bişey, yeri gelince ağzını açmayı bilirsen..
sessizler her zaman ezilmeye çalışılır. yukarıda dediğim gibi zamanında karsıdakıne payını verirsen bida kımse senın sesıne soluguna karısmaz.
birisi sessiz nasıl sevgili yaptın demiş, bu tarz insanlardan hoslananda olacaktır elbet. sessizken senden hoslanan bir kız, apaci gibi bogururken gelen kızdan 1000 kat iyidir.
Işte hocam beni amacım da bu gerwğinde ağızinı açmayı bilmek nasıl olacak bu?
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Ayniyiz. Sonra insanlar kaba biriyim zannediyor. Gerizekaliyim, diyecek bir sey aklima gelmiyor iste.
-
Bende tam tersi bol bol konuşmayı dinlemekten çok seviyorum tam tersine çabalıyorum. Yenilmeyecek şeyler değil bunlar küçüklükten beri hep anlatıcı fikrini belirten olmaya derste hocayla konuşmayı konular hakkında kafaya yerleştirmişim dinlemeyi beceremiyorum bende nedense birbirimizi çalıştıralım:D
< Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı > -
Sessiz olanlar bilge ve zeki mi oluyor ahahaha Bizim bu milletteki sessizim o yüzden coolum zekiyim modunu bi anlayamıyorum kimsenin umrunda değilsiniz birader bu dünyada bi fark yaratmak, başarılı olmak istiyorsan bi köşede oturup susarak olamazsın. Zekiyim diye de kendinizi kandırmayın çok zeki insanlar fazla sosyal olmuyorlar doğrudur ama bunun nedeni zeki olmaları ezik olmaları değil.
< Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı > -
Ben de aynen böyleyim. Benimkinin sebebi belli. Özgüven eksikliği. Eskisine göre çok daha iyiyim bu konuda ama hala var bu özgüven eksikliği. Yanında hiç özgüven eksikliği çekmediğim biri varsa çok konuşkan oluyorum. Özgüven eksikliği hissetmediğim ama aşırı samimi olmadığım insanlarlayken de konuşkanım. Bunun bir altı seviyede normal bir insanım ama ilk kez girdiğim bir ortamda çok sıkıntı çekiyorum. Sen neden hiç konuşmuyorsun cümlesini çok kere duydum. Belki de birsürü fırsatı başlamadan bitirdim bu yüzden.
Halbuki ilkokulda çok özgüvenliydim. Gerçek anlamda. Kızlarla bile çok rahat konuşurdum, geniş bir çevrem vardı. İlkokulda çok konuştuğum bir kız vardı hatta, ortaokulda sürekli mesaj atıyordu bana sınıflar ayrıldıktan sonra. Ben iplemiyordum pek ama keşke ipleseymişim, en azından deneyim, özgüven kazanmış olarak giderdim liseye kız meselesi açısından. En son geçen sene gördüm kızı sınava gireceğim yerde, ortaokuldan beri fiziksel olarak ilk kez görmüştüm. İkimiz de yetişkiniz tabi bu sefer. Abartmıyorum binaya girene kadar baktı bana. Annesini de tanıyorum gidip selam veresim geldi de özgüven malum
Lise 2.sınıfta aşık oldum. Şunu söyleyebilirim, şu ana kadar hoşlandığım kızlar oldu birçok ama aşık olduğum tek kişi oydu. Kız seni seviyorum anla artık demek için neler neler yaptı da ben anlamadım çünkü neden çünkü lanet olası özgüven eksikliğinden. Ben kötüyüm gelsene dedi dışarı çağırdı gidemedim, dışardayım gelsene dedi çağırdı gidemedim, vazgeçmedi okuldan sonra çıkalım dedi çıktık konuştuk gezdik. İçtiği soda şişelerini sürekli sıramın yanındaki cama koyuyordu, neden yapıyosun diyordum gülüp öylesine diyordu. Sevgilim var diye yem atmıştım tepkisinden anlayamadım ne hissettiğini ki gayet açıktı. Doğum gününde şöyle yaparım böyle yaparım diyordu anlamadım. Sınıfta beraber resimlere bakıyorduk telefondan, ortak kız arkadaşımız siz yakışıyorsunuz birbirinize he diyip güldüğünde kızardı anlamadım. Sınıfta 3 kız grupları vardı, o varken yanlarında hep bana takılırlardı, ilgimi çekmeye çalışırlardı, anlamadım. Onu sevdiğime dair tepki göstermememe ve dışarı çıkma tekliflerine ardı ardına olumsuz yanıt vermeme rağmen soğumadı. Engel atmıştım tepkisini ölçmek için verdiği tepki açıktı yine anlamadım. Taşındılar, uzaktan uzaktan yazışırken ben sendem bir zamanlar hoşlanıyordum dedi. Hala hoşlanıyordu ama direkt söyleyemiyordu. Anlamadım. Açılmam ancak 3 4 ay sonrasını buldu. Aynı anda o da açıldı. Çok geçti artık çünkü başka bir şehirdeydi. Tam 3 sene sonra, 2019 eylülde buluştuk. Kafeden kalkarken sen de bana ısmarlamıştın dedi ve tüm hesabı ödedi. Kastettiği şey 3 sene önce ilk buluşmamızda ısmarladığım çaydı. Ben yine mallık yaptım, ona rağmen gerekli hareketleri yapamadım. Giderken seni seviyorum dediğimde utanıp aynı şekilde karşılık verince oldu bu iş demiştim ama çok iyimserdim. Olmadı sonuç olarak. Olmamasından şu an mutsuz değilim çünkü aslında benim düşündüğüm, kafamda kurduğum kişi değilmiş. O iş olsa birsüre çok mutlu olsam bile mutsuz olma ihtimalim de yüksekmiş onu da anladım. Yine de o zamana gitsem olması için uğraşırdım. Lambaya kafa atan güveler var ya onlar gibi.
Artık yeni bir ortama giriyorum, hem kendim hem de ileride kariyerim için şimdiden kendimi sosyalliğe zorlamam lazım. Başka türlü işim yaş.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Einar Solberg -- 14 Kasım 2020; 0:46:14 >
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X