Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

´´ Nefretin de kendi içerisinde sevgi vardır.

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
43
Cevap
0
Favori
13.697
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Nefretin de kendi içerisinde sevgi barındırdığını düşünüyorum.
    Sevgi doğrusunun bir yönü sevgi seline doğru ilerlerken diğer yönü ise nefrete doğru gidiyor bence.

    Ne zaman ki nefret bile edemeyecek duruma geliriz işte o zaman içimizdeki sevginin tamamı tükenmiştir yani insani yaklaşım da sona ermiştir, sevginin hangi yönüyle olursa olsun kırıntısı kalmamıştır.

    Çok soyut oldu ama sizler ne düşünüyorsunuz bu konuda?

    İnsan sevmediği bir şeyden nefret edebilir mi?



    • Yapay Zekanın Yanıtı

    Nefretin de Kendi İçerisinde Sevgi Vardır

    Nefret, genellikle olumsuz bir duygu olarak algılanır, ancak bazıları onun sevgiye yakın olduğunu düşünür. Nefret, çoğu zaman sevgiye karşıt bir duygu olarak görülse de, aralarında ilginç bir bağlantı olabilir.

    İnsanlar genellikle kendilerine yakın oldukları veya değer verdikleri kişilere yönelik tehdidi algıladıklarında nefret duyarlar. Nefret, sevdiklerini koruma arzusundan doğan bir tür aşırı korumacı sevgi biçimi olabilir.

    Örneğin, bir ebeveyn çocuğunun başka biri tarafından incitildiğini gördüğünde, çocuğunu korumak için o kişiye karşı yoğun bir nefret hissedebilir. Bu nefret, çocuğa yönelik aşırı sevgiden kaynaklanır ve aslında sevginin bir türü olarak kabul edilebilir.

    Ayrıca, nefret kişinin kendisini veya değer verdiği birini tehdit eden bir şeyden kendisini uzaklaştırma arzusundan da doğabilir. Nefret, tehdide karşı bir savunma mekanizması görevi görebilir ve kişiyi kendini güvende hissettirebilir.

    Nefret sevgiden doğabilir çünkü her iki duygu da yoğun ve güçlüdür. Nefret, kişinin kendisini sevdiklerinden veya değer verdiği şeylerden mahrum bıraktığını hissettiği durumlarda ortaya çıkabilir. Bu nedenle, nefret, sevginin kaybedilmesi veya tehdit edilmesi sonucu oluşan bir tür olabilir.

    Sonuç olarak, nefretin de kendi içerisinde sevgi içerebileceği iddia edilebilir. Nefret, sevdiklerini koruma arzusundan veya tehditlere karşı bir savunma mekanizmasından doğabilir. Bu nedenle, nefret her zaman olumsuz bir duygu değildir ve bazı durumlarda sevginin bir türü olarak görülebilir.

    Yapay Zekanın Yanıtını Genişlet
  • Mantıklı.

    Doğru gibi...

    " Sevgi doğrusunun bir yönü sevgi seline doğru ilerlerken diğer yönü ise nefrete doğru gidiyor bence. "
  • Ömer Hocam yazınızdan şunu çıkarabilirmiyiz, insanın sevdiği insanda bir hayal kırıklığıdır nefret. Ondan beklenileni veya onun kendisine olan saygısını onda görememektir. (?)
  • Zıt kavramlar arasında mutlaka bir bağlılık vardır. Örneğin sıcak ve soğuk. İkisi de sıcaklığı belirtir. Fakat birbirlerinin tam zıtlarıdır. Aynı şey sevgi ve nefrette de olabilir. Zıt da olsalar aynı duygunun niceliğini belirtmek için kullanılıyorlar. Sizin dediğiniz şekilde düşünürsek, nefret sevgi sayesinde var ise soğuk da sıcak sayesinde mi vardır? Aslında evet! Eğer sıcak diye birşey olmasaydı biz bugün hava soğuk der miydik? Zaten sıcak olmadığına göre soğuk olması normal olurdu. Bu durumda soğuğun bir değeri olmazdı dolayısıyla kendisi de...
    Fakat zıttını düşününce, yani sevginin nefret sayesinde var olduğunu, yani sıcağın soğuk sayesinde var olduğunu düşününce o da gayet mantıklı geliyor. Bu durumda her ikisi de birbirine bağlı fakat birbirinin karşılığı oluyor. Sonuçta;
    Sevgi olmazsa nefret de olmaz,
    Nefret olmazsa sevgi de olmaz...
  • Hocam

    Düşünecek ya da söyleyecek birşey bırakmamışsınız.
  • Nefret olmasa sevgi de olmazdı ya da tam tersi. Yani bir duygunun veya tavrın karşıtı mutlaka vardır hayatta. Bizi nefrete iten sevginin ta kendisidir zaten. Eğer sevgi kavramı olmasaydı insanlar onun zıttı olan nefretide kalplerinde barındıramayacaklardı. Bu iki kavram bence birbiri içine geçmiş ve birbiri ile orantılı işleyen duygulardır. İnsan neye göre nefret eder neye göre sever bu izafi geliyor biraz da. Çünkü içinde bulunduğunuz durum sizi nefret edeceğiniz birşeyi sevmeye veya seveceğiniz birşeyden nefret etmenize sabep olabiliyor. Yani bu durum çok soğuk iken sıcağı, çok sıcak iken soğuğu özlemek gibi birşey belki de. İnsan sevgi tohumları ekerek yaşamak ister ama hayat buna her zaman müsade etmez. Ama bunların ortasında olan birşey hissizliktir. Yani bu iki duygunun nötr olmuş halidir. Bu duruma gelmiş bir insan ise artık yaşamın temel duygularından yoksun biridir bana göre. Bir önemli unsurda nefretin de sevginin de insanın gözlerini kör edebilmesidir. Bu nötr halden çok daha kötü bir durum olabiliyor.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi POWER64 -- 26 Ağustos 2009; 4:38:02 >




  • benim hayatta en çok nefret edebildiğim ve en çok sevebildiğim kişi aynı kişi. doğru bence de
    • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    DH forum bir dindir ve kuralları vardır.
    5 yıl önce açıldı
    Şöyle bir kendi haline bırakılmışlığa ve zamana ihtiyacım var
    9 ay önce açıldı
    Sevgiliotizm.com - Otizmli Bireyler İçin Sevgi Dolu Bir Dünya
    9 ay önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • ...
  • Gece gece yapmayın bunu ya
  • hastalıklı takıntılı ruh yapıları...
  • Ya kusura bakmada çok saçma geldi bu söylediklerin
  • Zaten nefret kavramını sakin kafa ile durup düşündüğünüzde altında sevgi yattığını er ya da geç anlarsınız çünkü başka nedeni yoktur .

    İnsan sevmediği birinden elbetteki nefret edebilir .
    Mesela acı bir örnek olucak ama annesi ve babasını cinayete kurban veren bir çocuk cinayete vesile olan katilden nefret edicektir , bunun altında katile olan herhangi bir sevgi kırıntısı yatıyor olamaz .
    Ama sorunuz nefrete yol açan sevgi midir olsaydı tek yanıt bence evet olurdu .
  • boşuna mı bilek medıl dinliyoruzzz



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi ZamansizKar -- 27 Ağustos 2009; 5:39:32 >
  • Gerçek Nefret Gerçek sevgiden türer.Sevmediğimiz şeylere sadece anlık öfke ve takıntılar besleriz ancak ama gerçekten zamanında sevdiğimiz bir kişiye besleidğimiz işte o gerçek nefrettir
  • büyük aşklar nefretten mi doğar ?
  • zamanında aşık olduğum kız bin tane oyun çevirdi bana ama nefret edemiyorum hepsinin bi sebebi vardır diye düşünüyorum, ne şimdi bu ?
  • Etki olmadan tepki olmaz.
  • Ne zaman ki nefret bile edemeyecek duruma geliriz işte o zaman içimizdeki sevginin tamamı tükenmiştir.

    Bu sözünüze katılıyorum. Bir insandan nefret ediyorsak onu umursuyoruz ki ona nefret duygusu besliyoruz. Sevmesek umursamayız, nefret bile etmeyiz. Nasıl yolda tanımadığımız birine karşı hiçbir şey hissetmiyorsak o kişiyede bir şey hissetmememiz gerekir.
  • Küfür dilin cilasıdır.
    • 
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz, DH'yi kullanırken depoladığımız çerezlerle ilgili veri politikamıza gözatın.
Kabul Ediyorum