Şimdi Ara

İşsizlikle başa çıkamama sorunsalı...

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
78
Cevap
5
Favori
3.200
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
12 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1234
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Öncelikle konuma hoşgeldiniz ey dh halkı. Lütfen işi dalgaya vuracak arkadaşlar, aman boşverciler gitsin, aynı dertten muzdarip arkadaşlar kalsın. Bu konu CSB değil ve mercan dede, zindan, zebani içermemektedir.

    İşe kendimi tanıtmakla başlayayım. 24 yaşındayım, ilköğretim matematik öğretmenliği bitirdim ve hazirandan beri atama bekliyorum. Hayatım boyunca hep bu günleri bekledim. Bol bol yatacağım, geç uyuyup geç kalkacağım, oyun konsollarını elimden düşürmediğim, asla ama asla dersleri sınavları özlemeyeceğim bu günleri.. 17 yıllık eğitim hayatıma dönüp baktığımda elde tutulur ne sağlam bir dostluk ne de tebessüm edeceğim bir anım var. Hayatım hep dersler olmuş. Takdir al, kompozisyon yaz, yarışmaya katıl, resim çiz, iyi bir ortalamayla bitir okulu.. Dönüp bakıyorum da meğer ben hiç yaşamamışım, yaşamayı, sevmeyi unutmuşum. O kadar çok yanlış insan tanıdım ki karşıma çıkan doğru insanlara yaşanmışlıklardan dolayı yanlışlar yaptım belki de... Ne kimseyi sevebiliyorum ne de samimi bulabiliyorum. Bir kez sevdim, bir kez bir el tuttum. 7 yıl oldu, ondan önce ve sonra kimse olmadı. Ona ne oldu derseniz, en son bir kızla beraberdi. Özlemiyorum, sevmiyorum ama unutmadım. Yaşattıklarımı, yaşatılanları.. Akranlarımın birer birer pembik gelin olmasıyla içten içe dalga geçsem de sanıyorum imreniyorum: MUTLULUĞA.. Belki de tatlı mı tatlı doğan çocuklara..

    Tüm gün evde olmak canımı çok sıkıyor. İşsizlik stresi, yalnızlık.. İşin tuhaf tarafı hastalıklar baş göstermeye başladı. Saçlarımın yarısını kaybettim. Sizleri de fazla bunltamadan geçeyim soruma; sahi siz nasıl tutunuyorsunuz hayata?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • Tüm işsizlere sabır ve kolaylıklar diliyorum.
    Ben 42 yaşındayım, sizin gibi üniversiteyi bitirip iş aradığım dönemi dün gibi hatırlıyorum. Altı ay aralıksız iş aradım ve ancak kötü bir yere girebildim, orada yedi ay çalışabildim, ardından yine altı ay işsiz kaldım. O dönem işsizlik oranı yüzde yedi dolayındaydı, yani şimdikinin yarısı kadar diyelim.
    İşssizlik mi kötü berbat şartlarda çalışmak mı kötü ondan da emin değilim.
    Sıkıntıdan çaresizlikten mutsuzluktan pskiyatrik sorunlarım oldu, yıllarca tedavi olmak zorunda kaldım.
    Demesi kolay yapması zor biliyorum ama kendinizi yıpratmamaya çalışın, ödediğiniz bedeli daha da ağırlaştırmayın.
    Bu süreç o kadar derin iz bırakıyor ki insanda, iyi bir işe girip maddi manevi durumunuz düzelse bile hiç unutmuyorsunuz, ölene kadar karakterinizi ve davranışlarınızı etkilemeye devam ediyor.
    İşsizlik arz-talep meselesi biliyorsunuz, ülkedeki işsizlik oranının yükseliği malum, yakın zamanda düşecek gibi de görünmüyor. İş bulanlar da insanlık dışı şartlarda çalışmaya zorlanıyorlar. İşsizlik %2-3 olsa herşey çok daha farklı olurdu.
    Herkes istiyorki okulu bitirince memur olayım.4-5-6 bin maaş alayım yatayım.Yok öyle dünya.O Devirler bitti.Heleki mevcut ekonomi şartlarında.Memur fazlası bile var şuan ülkede.

    Normal bir iş bulup çalışacaksınız.Mesela insanlar markette kasiyerlik yapıyor.Sizde yapabilirsiniz veya farklı bir iş bulabilirsiniz.

    Zaten Türkiyede bayan olmak 1-0 önde başlamak demek.Kapılar daha kolay açılır.Hiç olmadı evlenirsiniz ev hanımı olursunuz.

    İşsiz erkek olmak daha kötü'dür.İntihar eşiğinde ay'lar bazen seneler geçer.Bayanlar hiç şikayet etmesin.
  • Bul kocayı al parayı. Kızlar için işsizlik stresi mi olurmuş? Allahtan erkek değilsin yoksa şimdiye ölmüştün dertten sıkıntıdan.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hakkını Arayan Serçe kullanıcısına yanıt
    Zengin koca da beni bekliyordu zaten. Ben babamdan para isterken utanıyorum, kolay mı elin oğluna bir şey aldırmak? Emeksiz yemek olmaz, hayatım boyunca hep çabaladım. Madem öyle sen de dert etme bul bir ihtiyar evlen?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yalnizlik olayinin en buyuk nedenini maddi kaygilardan kaynaklandigini dusunuyorum yanlis anlasilmasin maddi zayiflik degil maddi kaygilar bu zincirleme bir reaksiyonuda baslatiyor gibi.Mesela hic umursamiycigimiz kadar paramiz olsa arkadaslik kurmada insanlara guvenmede cekinirmisin hayir ama maddi kaygilar buna neden oluyor aslinda bir cok kisi daha iyi maddiyat icin yillarini heba edip basini dersten kaldirmiyor.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >


  • O BİR DÜNYA LİDERİ
  • Güldürdün, teşekkürler.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hangimiz mutluyuz ki bu hayatta . Herkes her istediğine ulaşamıyor maalesef veya istediği hayatı yaşayamıyor . Bazı şeylerin zamanı var demek ki . Eğer sağlığın varsa yürüye biliyor göre biliyor duyabiliyor konuşabiliyorsan şükretmek için sebeplerin var demektir . Çokta yıpratmamak lazım bir yerden tutunuyorsun işte hayata mecbursun çünkü hemen karamsarlığa kapılma sağlığın olduktan sonra her şey olur zamanla günümüz çağının en büyük sorunu işsizlik , yalnızlık , depresyon , mutsuzluk . Kimse dört dörtlük değil belki mutlu sandığın o insanlar çevreye öyle gösteriyor için de bir çok dertle uğraşıyordur . Biraz da dünyanın imtihan dünyası olduğunu unutuyoruz galiba .



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi -Rei -- 8 Nisan 2019; 0:34:58 >
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • quote:

    Orijinalden alıntı: ilkogrtmat

    Zengin koca da beni bekliyordu zaten. Ben babamdan para isterken utanıyorum, kolay mı elin oğluna bir şey aldırmak? Emeksiz yemek olmaz, hayatım boyunca hep çabaladım. Madem öyle sen de dert etme bul bir ihtiyar evlen?
    Böyle kız mı kalmış? Lel.
    Ben de İngilizce öğretmenliği mezunuyum. Baba parası yemeyeyim diye özelde sürünüyorum birkaç aylığına. Adamın arabasını kullanıyorum diye dert ediniyorum her binişte.
    Sen erkeksindir bence bir kontrol ettir birader.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 26 yaşında işsiz birisi olarak sıkıntılarınızı az çok anlayabiliyorum. İnsan artık kendi hayatını kurmak istiyor ama başlangıcında, süreklilik sağlayacağı bir iş olması gerekli. Umarım yakın zamanda hayatımızı idame ettirebileceğimiz işlerimize kavuşuruz.
  • Evet kalmış, benim çevremde az da olsa var. Kontrollerimi düzenli olarak yaptırıyorum. Forumdan tanışıp görüştüğüm, üstüne çay kahve ısmarladığım da oldu. Bu da gösteriyor ki erkek değilim.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi ilkogrtmat -- 8 Nisan 2019; 0:43:14 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • İşsizlikle başa çıkamama sorunsalı...
  • Durumu konu başlığıyla bile imkansızlaştırırsanız(sorunsal)baştan 949435946 karşı 0 yenik başlarsınız ki bu skordan maçı çevirmek imkansızdır. Işsizlik vir sorundur ve çözümü de vardır. Asgari ücretin öldürmediği ama süründürdüğü de aşikar fakat. Zaman, mekan, şartlar uygunsa ve elden geliyorsa(tezgahtar, kasiyer vs.) part time işlere yönelebilirsiniz severseniz full time da çalışıp en azından evde geçirilen süreyi azaltmış olursunuz. Halihazırda atama bekleme süreciniz de daha kolay geçer diye düşünüyorum. Ayrıca spor ve amatörde olsa bir sanata yönelmek de pozitif etki yapacaktır.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • aLTaR_07 kullanıcısına yanıt
    Ailem öğretmenlikten başka sektöre yönelmeme izin vermiyor. Yaşadığım yer küçük şehir, dolayısıyla dersane, özel ders, etüt merkezleri hepsi tecrübe istiyor. Ücretli öğretmenlik yapıyordum, (3 hafta kadar yaptım) yerime sağlam torpilli biri gelince beni yolladılar. Gitar çalmak istedim ailem karşı çıktı, dayınlar duysa ne der? Gören olsa ne deriz.. Spora yönelmek istedim fakar psikomotor becerilerim zamanında kazandırılmadığı için kaslarımı kullanmakta güçlük yaşıyorum. Patates doğrayınca bileklerin şişmesi, yürüyüş yapınca vücuttaki morlukların artışı gibi..

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sıkma canını bacım hepimizin sıkıntısı işsizlik. Hayırlısı olsun ne diyeyim.
  • Hastalığınızdan dolayı geçmiş olsun. Sizde hiçbir problem yok, ailenizle mücadelenizde Allah kolaylık ve sabır versin...

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • aLTaR_07 kullanıcısına yanıt
    Teşekkür ederim de bir yerden sonra sabır kalmıyor.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • hemen hemen aynı durumdayım. bu zamanlar insanın en yaşamın kıyısında hissettiği zamanlar oluyor genelde. ip üstünde yürümek gibi. beni hayatta tutan bir şekilde düzlüğe varabilme umudu. dengemi kaybedip düşersem ellerimle ipe sarılır öyle devam etmeye çalışırım. ancak gücüm tükenir ve umudum kalmazsa ipi bırakmakta tereddüt edeceğimi sanmıyorum.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • chtsydn kullanıcısına yanıt
    Düzlüğe varabilme umudunu nasıl güçlendiriyorsun?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 1234
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.