Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Değişmek istemiyorum ama toplum beni buna zorluyor

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha fazla göster butonu
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
19
Cevap
0
Favori
491
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
2 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Bu zamana kadar hayatımı dürüst bir insan olarak yaşamaya çalıştım. Yalan söylemedim kimsenin hakkına göz dikmedim, isteyerek insanlara zarar vermedim. Hep doğru olduğuna inandığım şeyi savundum. İnsanlar ne düşünürse düşünsün onları umarsamadım.

    Artık büyüdüm yaşım 21 olucak ve artık dayanıcak gücüm kalmadı. İnsanların ikiyüzlüğü, yalanları beni bıktırmış durumda. Dinden imandan bahsedip zimna peşinde koşanlar., dürüstlükten bahsedip işine gelince yalan söylemekten çekinmeyen insanlar. Sanırım aklımı kaybedicem. Nasıl anlamıyorum ya nasıl yapabiliyorsunuz bunu? Nasıl bu kadar kendinize yalan söyleyebiliyorsunuz? Belkide bu zamana kadar kendinize değil bana yalan söylediniz. Çok iyi dürüst gözükürken arkadan işleri yürüttünüz. Çocukken bunlara kanması kolaydı artık büyüdüm ve bunlar tüm çıplaklığıyla gözlerimin önünde. İnsanlardan gerçekten nefret ediyorum.

    Artık bu düzene bir dur deme vakti geldi. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. İnsanlar yalan söyleyerek kendilerini akıllı sanıyorlar. Oysaki çoğu doğru düzgün konuşmayı bile bilmiyor istesem onların yaptığının 10 katını yapabilirim. Ama değerlerim var. Herkes kötü olursa dünya yaşanılacak biryer olmaktan çıkar.

    Son zamanlarda psikolojik olarak çok zorlanıyorum. Çevremde bu insanların sayıları iyice arttı. Artık kendimi çok yanlız hissetmeye başladım. Bu dünyadaki bir iyi insan ben miyim? Tüm bu düşünceler beni hasta ediyor. Topluma ayak uyduramıyorum, uydurmakta istemiyorum. Sonuç olarak ruh halim berbat.

    Eskiden herşeyi tek başıma yapabileceğime inanırdım. Tüm sıkıntıları tek başıma atlatırım sanıyordum. Şimdi ise bir hayat arkadaşının ne kadar gerekli olduğunu görüyorum. Yalnız çok güçsüsüz. Ama bunun farkına da o kadar geç vardım ki....

    Eğer aranızda benim gibi hisseden varsa bir tavsiye çevrenizdeki iyi insanlara sarılın. Onlar size güç vericektir, benim gibi tek tabanca havalarına girmeyin yoksa o iyi insanlarda sizde kötü olmaya başlıyorsunuz.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Zihnin Geleceği -- 23 Aralık 2019; 12:33:56 >
    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >







  • ''Eskiden her şeyi tek başıma yapabileceğime inanırdım. Tüm sıkıntıları tek başıma atlatırım sanıyordum.''

    Yazmışsın. Eğer sağlığın yerinde ve geleceğini garanti alacak kadar paran var ise bunları dert etmene gerek yok. Eğer para kısmında şuan sorun yaşıyorsan diyebileceğim 'evet o yalancı dediğin insanlarla iş yapmak, onlara selam vermek zorundasın'.

    Ayrıca çoğu insan 'konformist'tir. Değişen durumlara kendini adapte eder. Yalan söyler, namaz kılar, linç eder, sonra linci kötüler. 21 yaşında bunların farkında olman değişimin için iyi.
  • musetea M kullanıcısına yanıt
    Hocam ben herşeyi tek atlatırım diye düşündüğüm sıralarda cebimde para yoktu, işim yoktu. Şimdi işim var para kazanıyorum. Ama yinede içimdeki boşluk dolmuyor. Para gerçekten mutluluk getirmiyormuş. Paranın mutluluk getirmesi için insanın duygusuz olması herşeyi parayla elde edebileceğine inanması lazım. Bende bu yok, o yüzden para beni mutlu etmeye yetmiyor.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Zihnin Geleceği kullanıcısına yanıt
    ...



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi musetea -- 18 Mayıs 2025; 0:37:31 >
  • Ben de benzer durumdayım. Pek iyi bir insan değilim ama. Samimiyetsizlikten bıktım ben de. 18 yaşındayım, işim de yok. Okumaya çalışıyorum öğrenci parasıyla.
    Tek yaşanmıyor gerçekten. Kendimi kandırdım şimdiye kadar. Sarılabileceğim biri olsaydı keşke ama yok. Ne yapacağım bilmiyorum.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • musetea M kullanıcısına yanıt
    quote:

    Kendini daha iyi kandıranlar daha az depresif hayat sürüyor genelde.


    Çok haklısınız hocam. İnsanlar bir noktadan sonra dünyayı kendi işlerine geldiği gibi algılayıp kendilerini kandırmaya başlıyorlar.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Çok fazla umursama. Takma kafaya. Sen kendinden taviz verme gerisini salla.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
    • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    BEN ARTIK BU İNSANLARA KATLANAMIYORUM
    7 yıl önce açıldı
    Her erkeğin bir kız arkadaşı olmak zorunda mı sizce bu bir eksiklik midir ?
    4 yıl önce açıldı
    Bu çocuk benden ne istiyor sinirimi zorluyor
    9 ay önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • dubleonursuz D kullanıcısına yanıt
    Hocam çalışıp kendi ayaklarının üzeride durmaya bak. İleride başına ne geleceği belli olmaz. Umarım sana destek olacak birisini bulabilirsin.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Guest-5993D5759 G kullanıcısına yanıt
    Hocam çok umursuyorum ve çok takıntılıyım. Ne kadar taviz vermek istemesemde beni çok zorluyorlar umarım sonum hayırlı olur.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Zihnin Geleceği -- 23 Aralık 2019; 16:11:15 >
    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Var mı aranızda bu tarz sıkıntıları aşabilen birisi bir yol göstersin?
  • toplum her insanı hep bir şeylere zorluyor zaten. sallama kanki. dediğin tek tabanca olmak zor iş ama olmayacak iş de değil.
  • Herkesin bir rolü vardır bunu unutma sen iyisin ve bunu aşılamakla yükümlüsün

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • zor hocam ne yapacağım bilmiyorum ...
  • Başbilen kullanıcısına yanıt
    Elimden geldiğince insanlara anlatmaya çaılıyorum ama yok dinlemiyorlar en sonunda herkes kendi bildiğini yapıyor.
  • Dominant bir özellik sahibi biri misin

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Başbilen kullanıcısına yanıt
    Gerektiğinde öyleyim. Ama insanları çok fazla zorlamayı sevmem.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Bu yüzden ben insanlar öldüğünde bile artık üzülmüyorum.Mesela akrabam ölse "bu herif torpille işe girdi, bekarken bir sürü kızla beraber oldu, evlendikten sonra karısını aldattı, etrafında kim varsa sinir hastası etti ben bunun ölüsüne neden üzüleyim şimdi?" diyorum ve cenazesinde timsah göz yaşı döken yakınlardan iğreniyorum.Toplum bu tarz anlattığım insanlarla dolu.

    Hayatın bana öğrettiği 3 büyük şey oldu, birincisi kadınlardan uzak dur huzuru bul, ikincisi insanlara asla ama asla güvenme çünkü insan hata yapabilen bir varlıktır değişkendir, üçüncüsü asla hayal kurma icraate geçtiklerinle mutlu olki hayalkırıklığına uğramayasın.

    Bu 3 kural hayatı en az zayiatla yaşayıp ölmene yeter de artar.
  • Hocam kız mevzusuna yanlış bakıyorsun bence. Bu kadar kız duşmanı olmamak gerek. İyi birisi çıkarsa karşımıza kaçırmamak gerek. Onun dışındakileri salla.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
    • 
Sayfa: 1

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz, DH'yi kullanırken depoladığımız çerezlerle ilgili veri politikamıza gözatın.
Kabul Ediyorum