23 yasındayım, üniden bu sene mezun oldum, üniden kimle konussam liseden yada öncesinden kalan arkadas grubu ile takılıyordu. Üniden samimi oldugum bi arkadasım vardı, işte cocugun liseden kalma world of warcraft oynadığı arkadaşları varmış discorda 5-6 kişi, bende yeni insanlarla tanışıp arkadaş çevremi genişletmeye çalışıyordum çünkü gerçekten çok az arkadaşım var, ayrıca oyunu bende oynuyodum hem bi grubum olur falan diye düşündüm, arkadaşa dedim beni discord serverınıza alsanıza geliyim diye. Arkadaş beni aldı işte servera, gittim yanına 1-2 arkadaşı daha vardı selam falan verdim öyle 2-3 konuştuk. Sonra bişi oldu cıkmam gerekti, tekrar discorda girdiğim zaman beni attıklarını gördüm serverdan. Aralarından biri şey demiş yabancıları neden alıyosunuz şu servera işte izin vermem tanımadıklarımın girmesine diyip atmış beni. Daha tanışmadan etmeden böyle davranıyor insanlar. Herkesin kurulmuş bi arkadaş düzeni var ve kimse yeni insanlar aramıyor. Bende baya yanlız hissediyorum bu yüzden çünkü lise öncesinden kalma hiç bir arkadaşımla konuşmuyorum, konuştuğum 1-2 liseden arkadaşta bilgisayarda oyun oynamıyor o yüzden discorddan konuşma şansım yok onlarlada. Napıcam bilmiyorum, geçmişte arkadaş grubu edinemediğim için çok pişmanım |
belli bi yaştan sonra arkadaş edinmek ne kadar zormus be
-
-
boşver takma kafana salla gitsin ...
şairin dediği gibi sahte kalabalıkların olacağını yalnız takıl daha iyi.....
-
olmuyo hocam sürekli kafamda bu var sürekli neden söyle adam akıllı bi arkadas grubum yok diye icim icimi yiyo cok mutsuzum
-
senin bir bahanen var en azından benim telefonum her seyim vardı fakat yinede insanlarla iletişimde kalamadım, iletişimde kalamamaktan çok bağ kuramadım şimdi ise acısını cekiyorum bende senin gibi
-
quote:
Orijinalden alıntı: Monomanolmuyo hocam sürekli kafamda bu var sürekli neden söyle adam akıllı bi arkadas grubum yok diye icim icimi yiyo cok mutsuzum
zamanla alışırsın merak etme yaşın daha çok genç bak bende 32 yaşındayım bende yalnızım genelde akşamları efkar basıyor ama alışıyor bu hayatta insan herşeye alışıyor yalnızlığa bekarlığa parasızlığa herşeye alışıyor nacizane tecrübem.....
-
aynen cocukluk arkadaşı olan insanları bende çok kıskanıyorum bu arada hocam, normal arkadaşlıktan öte bi ilişkiye geçmiş oluyor bu insanların ilişkileri birbirlerinin her halini bildikleri için
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Monoman -- 18 Temmuz 2021; 17:35:14 > -
40+ yaşındayım, ve halen arkadaş çevrem, üniv ve lise 1 tane de ortaokul'dan var. çünkü birbirlerimizin tabiri yerindeyse ciğerini biliyoruz gibi bişey. üniv.den sonra görüştüğüm 1 arkadaşım var. onun dışında üniv.den sonra edindiğim hiç arkadaşım yok, tanıdığım çok var ama...
evet gerçekten öyle, belli bir yaştan sonra iyi bir dost/arkadaş edinmek zor. belli nedenleri var aslında.
okul yıllarındaki arkadaşlıklar, ekonomik temelli olmadıklarından, biraz da zoraki arkadaşlıklar olduğundan insanlar birbirlerini en saf halleri ile tanımaya başlıyor. aslında karşındakinin özünü tanıyorsun desem yalan olmaz.
iş hayatında da güzel dostluklar mutlaka olur.
-
benimde yakındığım nokta bu hocam, orta okul, lisede adam akıllı arkadaşım olmadı çünkü aşırı asosyaldim, 1-2 tane var liseden, mahalleden ve üniveristedende 1 er tane arkadaşım var o kadar. Ama yetmiyor onlarda çünkü hepsinin benden başka arkadaşlarıda var. Bir arkadaş grubum yok problemim bu ve bu yaştan sonra nasıl olur bilmiyorum
-
Pandemiden dolayı ün 3. sınıfı bitiren bende aynı durumdayım
Özellikle çok takıldığımız 4 lü arkadaş grubumuz vardı geçen yaz tatile didime yurt dışına vs bi yere gider bişi yapardık .. bu yaz birimiz staj yapıyor birimiz yurt dışında birimiz memleketinde ben evde .. başka çok arkadaşımın olmadığını fark ettim
Yeni arkadaş gerçekten çok zor elde ediliyor
-
en azından bi arkadaş grubun varmış hocam. Ben hayatımda hiç bi arkadaşımla tatile falan gitmedim
-
Merhaba hocam ben de 23 yaşındayım ve aynı sorundan muzdaripiz hiç arkadaşım yok ve bulmak çok zor
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
artık nasıl arkadaş edineceğiz bilmiyorum hocam. Millet arkadaşlarıyla toplanmış denize tatile falan gidiyor ben evde hapis hayatı yaşıyorum
-
26 yaşındayım. Senin söylediğin gibi, tüm arkadaşlarım liseden. 16 kişilik bir Whatsapp grubumuz var aktif olarak kullandığımız. Whatsapp ilk çıktığında falan kurmuştuk. Herkes başından geçeni, bulduğu komik videoyu falan atar devamlı bir muhabbet döner.
Ben bu adamlarla beraber sigaraya başladım, kavgalar ettim, internet kafeden çıkamadığımız için az daha üniversiteyi uzatıyordum, yine bu arkadaş grubundan birisi kız arkadaşımdı 10 yıl sevgili kaldıktan sonra evlendim iki yıldır evliyim. Bu grupta benden başka iki çift daha vardı onlar da evlendi hatta. Birbirimizin her halini, çocukluğunu, ergenliğini gördük. Şimdi bazıları şehir dışında bazıları yoğun çalışıyor falan ama yine de 5-6 kişilik bir grupla en fazla 2-3 günde bir görüşüp oturup sohbet ediyoruz. Arada online oyun oynuyoruz, filmler kitaplar üzerine konuşuyoruz. Hatta bazen internet kafeye gidip cod2 bile atıyoruz.
Konunun benim adıma geçerli kısmı, ben de bu grup dışında arkadaş edin(e)miyorum. Üniversiteden birkaç arkadaşım var tabi ama ayda yılda bir görüşüyorum bu gruptakiler gibi 1-2 günde bir değil. Çocuklukta kurulan arkadaşlıklar güzel oluyor, karşındakinin her halini ve gerçek karakterini bildiğin için sana karşı doğal ve içten davrandığını, rol yapmadığını biliyorsun.
Bunun olmaması kaçmış bir fırsattır bana göre ama yine de olmayacak bir şey değil. 30 yaşında tanışıp yakın olan da var. Sadece yalnızlık, asosyallik iyi bir şey değil bence. Zevklerini paylaşabileceğin, sohbet muhabbet edebileceğin birilerinin olması lazım.
-
bir çok insan senin gibi oluyor hocam, çevremdeki bir çok tanıdığım ya lise yada öncesi arkadaşlıklarını koruyabilmiş ve bu insanlarla bir sosyal çevre kurabilmiş durumda
bense bunu beceremedim. Şu an liseden konuştuğum fakat sürekli vakit geçirmediğim 2 arkadaşım var. Mahalleden 1 tane arkadaşımla her gün konuşuyorum fakat fazla buluşmuyoruz ve aramız hep nane molla onlada, hiç bir zaman iyi olmuyor. Üniversiteden de telefonlaştığım bir arkadaşım var fakat onunda kendi lise arkadaş grubu var ve aralarına girmem mümkün değil. Çok ortada ve yanlız kaldım. Belli bir yaştan sonra insanlar gerçekten çevrelerini yeni insanlara kapatıyor ve benim gibiler dışarda kalıyor
-
Bu tarz konuların altına hep yazarım bir kursa yazılın diye, insanların liseden üniversiteden arkadaşlarının olması hemen hemen her gün görüştükleri icin oluyor çoğu insan arkadaş aramak olarak yola çıkmıyor denk geliyor ortamdan insanlarla konuşa konuşa kaynaşıyorlar. Bulunduğunuz yerdeki belediye kurslarına vs. bakin online kurs ve eğitimleri takip edin orada da insanlarla kaynasanikirsinuz. İlgi alanlarınız nelerdir forumdan da arkadaş bulursunuz
< Bu ileti iOS uygulamasından atıldı > -
hocam online arkadaş işi zor oluyor ya. Forumdan arkadaş işine pek olumlu bakmıyorum bu yüzden. Ama dediğiniz gibi kurs falan mantıklı, başka yolu yok insanlarla tanışmanın çünkü
tavsiye için teşekkürler
-
Benzer durum bende de var.
Özellikle bekarsanız iş daha da zorlaşıyor zira 30 yaş üstü herkes evleniyor ve arkadaşlarınızın da çoğu size sırt çeviriyor.
Bizim gibi insanların birbirini bulması da ne yazık ki zor zira toplumda azınlığız
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
vallaha 23 yaşındayım benim yaşıtlarımda evleniyor şu an. Dediğim gibi liseden yada öncesinden arkadaş edinemedi isen çook zor sonrasında arkadaş veya arkadaş grubu bulmak, yaş ilerledikçe insanlar samimiyetsizleşiyor
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Monoman -- 1 Ağustos 2021; 23:43:51 > -
quote:
Orijinalden alıntı: Monomanvallaha 23 yaşındayım benim yaşıtlarımda evleniyor şu an. Dediğim gibi liseden yada öncesinden arkadaş edinemedi isen çook zor sonrasında arkadaş veya arkadaş grubu bulmak, yaş ilerledikçe insanlar samimiyetsizleşiyor
Ben geçmiş insanlara takılıp kalmayı doğru bulmuyorum.
İnsan değişiyor ve de değişmeli. İnsanlara bağımlı kalmak doğru değil. Ki zira çoğu kişi doğduğu veya okuduğu şehirde yaşamına devam etmiyor.
Hayat değişen ve dönüşen bir yapıya sahip.
Ama ne yazık ki bu yapıya her zaman ayak uyduramıyoruz.
Ben hayatımın pek de mutlu bir anın da değilim sanırım bu olumsuzluk yeni insanlar bulmama da engel oluyor.
Her gün zar atıyoruz ve bazen düşeş gelmiyor ne yazık ki.
Arkadaş eş dost bunlar şans işi...
Benzer içerikler
- şişme yatak gıcırtısı nasıl geçer
- çekilmiş diş satın alma
- babam karaciğer kanseri
- yara kanarsa tetanoz olur mu
- ihh güvenilir mi
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X