Artık Yeter İntihar Edicem !!!

quote:

Orijinalden alıntı: cakia1903

Arkadaşlar hayattan soğudum iyice şunları yazarken bile elim titriyor.Çok ama çok çirkin bir insanım bir tane kız beni sevmedi.Erkek arkadaşım bile yok 20 yaşındayım 16-17 yaşlarında hep düzelirim ergenliktendir diye ümit ederek bu yaşıma geldim inançlıda bir insanım ama sırf bu yüzden allaha sıkça isyan ediyorum annem babam memlekette işe gidiyorum akşam evde yalnız kalıyorum ve bunları düşündükçe çok kötü oluyorum pencereden dışarı bakıyorum insanlar hep mutlu bir sıkıntıları olsada arkadaşlarıyla vakit geçiriyorlar kafa dağıtıyorlar herkezin elinde bir telefon sevgilisiyle mesajlaşıyor ve bu beni çok kötü yapıyor.İnsan içine çıkmak istemiyorum doktora gittim paxera adında ilaç verdi biraz sıkıntıları unutturuyor o kadar.Dışarı çıkim diyorum üstüme birşeyler giyiyorum aynaya bakıyorum içim bir kararıyorki sormayın sonra tekrar üstümü çıkartıp kara kara düşünüyorum tek başıma.Büyük kulaklarımla uzun burnumla lanet olası bir hayat yaşıyorum ve bu hayata bir son vermek istiyorum artık.Kimsenin saygı duymadığı insanlara sayısız iyilik yapmama rağmen kimsenin arayıp sormadığı bir mahlukatım.Dışarı baktığımda benim dünyamla dışarıdaki dünyanın çok ama çok farklı olduğunu düşünüyorum ve bu yüzden intihar etmek istiyorum.Bu yaşıma kadar hep üzüntü hep üzüntü sevinebileceğim hiçbir şey olmuyor hayatımda mutluluk duygusunu bilmiyorum.Oysa o kadar çok isterdimki çirkinde olsam yanımda bir kız arkadaşım olsun beni sevsin ömür boyu benimle olsun.Şimdi bırak sevmesini bana mesaj atan zilime basıp dışarı gelsene diyen bir arkadaşım bile yok.İnsanlar hep sevin sevilin falan diyorlarda yani hiç bizim açımızdan düşünen yok hiç bizim durumumuzu anlatan film yok tamamen dışlanmış hiç yokmuşuz gibi davranılan insanlarız hayatın içinde.Resmen 3.sınıf insanlar gibi yaşıyoruz çok zor böyle yaşamak allah kahretsin

Biraz karmaşık oldu ama içimden geldiği gibi yazdım kusura bakmayın sadece içimi dökmek istedim kimsenin bana acımasını falan istemiyorum duygu sömürüsü yapmak değil niyetim.

Okuyan okucak olan söyle bir bakıp geçen herkeze çok teşekkür ederim.Saygılarımla....

quote:

Orijinalden alıntı: NirvanAa1

quote: Orijinalden alıntı: cakia1903 Arkadaşlar hayattan soğudum iyice şunları yazarken bile elim titriyor.Çok ama çok çirkin bir insanım bir tane kız beni sevmedi.Erkek arkadaşım bile yok 20 yaşındayım 16-17 yaşlarında hep düzelirim ergenliktendir diye ümit ederek bu yaşıma geldim inançlıda bir insanım ama sırf bu yüzden allaha sıkça isyan ediyorum annem babam memlekette işe gidiyorum akşam evde yalnız kalıyorum ve bunları düşündükçe çok kötü oluyorum pencereden dışarı bakıyorum insanlar hep mutlu bir sıkıntıları olsada arkadaşlarıyla vakit geçiriyorlar kafa dağıtıyorlar herkezin elinde bir telefon sevgilisiyle mesajlaşıyor ve bu beni çok kötü yapıyor.İnsan içine çıkmak istemiyorum doktora gittim paxera adında ilaç verdi biraz sıkıntıları unutturuyor o kadar.Dışarı çıkim diyorum üstüme birşeyler giyiyorum aynaya bakıyorum içim bir kararıyorki sormayın sonra tekrar üstümü çıkartıp kara kara düşünüyorum tek başıma.Büyük kulaklarımla uzun burnumla lanet olası bir hayat yaşıyorum ve bu hayata bir son vermek istiyorum artık.Kimsenin saygı duymadığı insanlara sayısız iyilik yapmama rağmen kimsenin arayıp sormadığı bir mahlukatım.Dışarı baktığımda benim dünyamla dışarıdaki dünyanın çok ama çok farklı olduğunu düşünüyorum ve bu yüzden intihar etmek istiyorum.Bu yaşıma kadar hep üzüntü hep üzüntü sevinebileceğim hiçbir şey olmuyor hayatımda mutluluk duygusunu bilmiyorum.Oysa o kadar çok isterdimki çirkinde olsam yanımda bir kız arkadaşım olsun beni sevsin ömür boyu benimle olsun.Şimdi bırak sevmesini bana mesaj atan zilime basıp dışarı gelsene diyen bir arkadaşım bile yok.İnsanlar hep sevin sevilin falan diyorlarda yani hiç bizim açımızdan düşünen yok hiç bizim durumumuzu anlatan film yok tamamen dışlanmış hiç yokmuşuz gibi davranılan insanlarız hayatın içinde.Resmen 3.sınıf insanlar gibi yaşıyoruz çok zor böyle yaşamak allah kahretsin Biraz karmaşık oldu ama içimden geldiği gibi yazdım kusura bakmayın sadece içimi dökmek istedim kimsenin bana acımasını falan istemiyorum duygu sömürüsü yapmak değil niyetim. Okuyan okucak olan söyle bir bakıp geçen herkeze çok teşekkür ederim.Saygılarımla....

Hacı sen ergenlikten ayırlmamışsınki. Ayrılsaydın kafana takmazdın emin ol. 25 yaşına kadar ergenliğin yolu var erkekler de.

quote:

Orijinalden alıntı: NirvanAa1

quote: Orijinalden alıntı: cakia1903 Arkadaşlar hayattan soğudum iyice şunları yazarken bile elim titriyor.Çok ama çok çirkin bir insanım bir tane kız beni sevmedi.Erkek arkadaşım bile yok 20 yaşındayım 16-17 yaşlarında hep düzelirim ergenliktendir diye ümit ederek bu yaşıma geldim inançlıda bir insanım ama sırf bu yüzden allaha sıkça isyan ediyorum annem babam memlekette işe gidiyorum akşam evde yalnız kalıyorum ve bunları düşündükçe çok kötü oluyorum pencereden dışarı bakıyorum insanlar hep mutlu bir sıkıntıları olsada arkadaşlarıyla vakit geçiriyorlar kafa dağıtıyorlar herkezin elinde bir telefon sevgilisiyle mesajlaşıyor ve bu beni çok kötü yapıyor.İnsan içine çıkmak istemiyorum doktora gittim paxera adında ilaç verdi biraz sıkıntıları unutturuyor o kadar.Dışarı çıkim diyorum üstüme birşeyler giyiyorum aynaya bakıyorum içim bir kararıyorki sormayın sonra tekrar üstümü çıkartıp kara kara düşünüyorum tek başıma.Büyük kulaklarımla uzun burnumla lanet olası bir hayat yaşıyorum ve bu hayata bir son vermek istiyorum artık.Kimsenin saygı duymadığı insanlara sayısız iyilik yapmama rağmen kimsenin arayıp sormadığı bir mahlukatım.Dışarı baktığımda benim dünyamla dışarıdaki dünyanın çok ama çok farklı olduğunu düşünüyorum ve bu yüzden intihar etmek istiyorum.Bu yaşıma kadar hep üzüntü hep üzüntü sevinebileceğim hiçbir şey olmuyor hayatımda mutluluk duygusunu bilmiyorum.Oysa o kadar çok isterdimki çirkinde olsam yanımda bir kız arkadaşım olsun beni sevsin ömür boyu benimle olsun.Şimdi bırak sevmesini bana mesaj atan zilime basıp dışarı gelsene diyen bir arkadaşım bile yok.İnsanlar hep sevin sevilin falan diyorlarda yani hiç bizim açımızdan düşünen yok hiç bizim durumumuzu anlatan film yok tamamen dışlanmış hiç yokmuşuz gibi davranılan insanlarız hayatın içinde.Resmen 3.sınıf insanlar gibi yaşıyoruz çok zor böyle yaşamak allah kahretsin Biraz karmaşık oldu ama içimden geldiği gibi yazdım kusura bakmayın sadece içimi dökmek istedim kimsenin bana acımasını falan istemiyorum duygu sömürüsü yapmak değil niyetim. Okuyan okucak olan söyle bir bakıp geçen herkeze çok teşekkür ederim.Saygılarımla....

Hacı sen ergenlikten ayırlmamışsınki. Ayrılsaydın kafana takmazdın emin ol. 25 yaşına kadar ergenliğin yolu var erkekler de.

quote:

Orijinalden alıntı: Assassin2016

Hayatta kazananlar kadar kaybedenler de olacak, yapacak bir şey yok.

quote:

Orijinalden alıntı: ShhLe

Gardas tip onemli degil takma gafana
Bende ayi gibiyim

quote:

Orijinalden alıntı: cakia1903

quote: Orijinalden alıntı: ShhLe Gardas tip onemli degil takma gafana Bende ayi gibiyim

Zaten bir tane arkadaşım olsa beni seven sahip çıkan ona herşeyimi verebileceğim emin ol hiçbirşeyi kafama takmam.Ama bunun olabilmesi için anladımki tipten gerisi hikaye.

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: cakia1903

quote: Orijinalden alıntı: ShhLe Gardas tip onemli degil takma gafana Bende ayi gibiyim

Zaten bir tane arkadaşım olsa beni seven sahip çıkan ona herşeyimi verebileceğim emin ol hiçbirşeyi kafama takmam.Ama bunun olabilmesi için anladımki tipten gerisi hikaye.

quote:

Orijinalden alıntı: cakia1903

quote: Orijinalden alıntı: ShhLe Gardas tip onemli degil takma gafana Bende ayi gibiyim

Zaten bir tane arkadaşım olsa beni seven sahip çıkan ona herşeyimi verebileceğim emin ol hiçbirşeyi kafama takmam.Ama bunun olabilmesi için anladımki tipten gerisi hikaye.

quote:

Orijinalden alıntı: Tony-Stark

boydan bi ss at sana bi DH ailesi olarak bi imaj çekelim

quote:

Orijinalden alıntı: cakia1903

Arkadaşlar hayattan soğudum iyice şunları yazarken bile elim titriyor.Çok ama çok çirkin bir insanım bir tane kız beni sevmedi.Erkek arkadaşım bile yok 20 yaşındayım 16-17 yaşlarında hep düzelirim ergenliktendir diye ümit ederek bu yaşıma geldim inançlıda bir insanım ama sırf bu yüzden allaha sıkça isyan ediyorum annem babam memlekette işe gidiyorum akşam evde yalnız kalıyorum ve bunları düşündükçe çok kötü oluyorum pencereden dışarı bakıyorum insanlar hep mutlu bir sıkıntıları olsada arkadaşlarıyla vakit geçiriyorlar kafa dağıtıyorlar herkezin elinde bir telefon sevgilisiyle mesajlaşıyor ve bu beni çok kötü yapıyor.İnsan içine çıkmak istemiyorum doktora gittim paxera adında ilaç verdi biraz sıkıntıları unutturuyor o kadar.Dışarı çıkim diyorum üstüme birşeyler giyiyorum aynaya bakıyorum içim bir kararıyorki sormayın sonra tekrar üstümü çıkartıp kara kara düşünüyorum tek başıma.Büyük kulaklarımla uzun burnumla lanet olası bir hayat yaşıyorum ve bu hayata bir son vermek istiyorum artık.Kimsenin saygı duymadığı insanlara sayısız iyilik yapmama rağmen kimsenin arayıp sormadığı bir mahlukatım.Dışarı baktığımda benim dünyamla dışarıdaki dünyanın çok ama çok farklı olduğunu düşünüyorum ve bu yüzden intihar etmek istiyorum.Bu yaşıma kadar hep üzüntü hep üzüntü sevinebileceğim hiçbir şey olmuyor hayatımda mutluluk duygusunu bilmiyorum.Oysa o kadar çok isterdimki çirkinde olsam yanımda bir kız arkadaşım olsun beni sevsin ömür boyu benimle olsun.Şimdi bırak sevmesini bana mesaj atan zilime basıp dışarı gelsene diyen bir arkadaşım bile yok.İnsanlar hep sevin sevilin falan diyorlarda yani hiç bizim açımızdan düşünen yok hiç bizim durumumuzu anlatan film yok tamamen dışlanmış hiç yokmuşuz gibi davranılan insanlarız hayatın içinde.Resmen 3.sınıf insanlar gibi yaşıyoruz çok zor böyle yaşamak allah kahretsin

Biraz karmaşık oldu ama içimden geldiği gibi yazdım kusura bakmayın sadece içimi dökmek istedim kimsenin bana acımasını falan istemiyorum duygu sömürüsü yapmak değil niyetim.

Okuyan okucak olan söyle bir bakıp geçen herkeze çok teşekkür ederim.Saygılarımla....

quote:

Orijinalden alıntı: black_67

quote: Orijinalden alıntı: cakia1903 quote: Orijinalden alıntı: ShhLe Gardas tip onemli degil takma gafana Bende ayi gibiyim Zaten bir tane arkadaşım olsa beni seven sahip çıkan ona herşeyimi verebileceğim emin ol hiçbirşeyi kafama takmam.Ama bunun olabilmesi için anladımki tipten gerisi hikaye.

Erkek arkadaş için tipin o kadar da önemi yok

Çalışıyormuşsunuz paranız vardır

Bakımlı olun giyime kuşama önem verin

Ben sinemaya giderken dikkat ediyorum tek gelenlerde var yani tek olarakta birşeyler yapabilirsin sadece sen bu drumda değilsin

quote:

Orijinalden alıntı: cakia1903

quote: Orijinalden alıntı: black_67 quote: Orijinalden alıntı: cakia1903 quote: Orijinalden alıntı: ShhLe Gardas tip onemli degil takma gafana Bende ayi gibiyim Zaten bir tane arkadaşım olsa beni seven sahip çıkan ona herşeyimi verebileceğim emin ol hiçbirşeyi kafama takmam.Ama bunun olabilmesi için anladımki tipten gerisi hikaye. Erkek arkadaş için tipin o kadar da önemi yok Çalışıyormuşsunuz paranız vardır Bakımlı olun giyime kuşama önem verin Ben sinemaya giderken dikkat ediyorum tek gelenlerde var yani tek olarakta birşeyler yapabilirsin sadece sen bu drumda değilsin

Sinemaya giderim bende tek başıma karanlık yerler hoşuma gidiyor zaten ama tek olmak insanın doğasına aykırı işte çok dert ediyorum.

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: Atmin

quote: Orijinalden alıntı: NirvanAa1 quote: Orijinalden alıntı: cakia1903 Arkadaşlar hayattan soğudum iyice şunları yazarken bile elim titriyor.Çok ama çok çirkin bir insanım bir tane kız beni sevmedi.Erkek arkadaşım bile yok 20 yaşındayım 16-17 yaşlarında hep düzelirim ergenliktendir diye ümit ederek bu yaşıma geldim inançlıda bir insanım ama sırf bu yüzden allaha sıkça isyan ediyorum annem babam memlekette işe gidiyorum akşam evde yalnız kalıyorum ve bunları düşündükçe çok kötü oluyorum pencereden dışarı bakıyorum insanlar hep mutlu bir sıkıntıları olsada arkadaşlarıyla vakit geçiriyorlar kafa dağıtıyorlar herkezin elinde bir telefon sevgilisiyle mesajlaşıyor ve bu beni çok kötü yapıyor.İnsan içine çıkmak istemiyorum doktora gittim paxera adında ilaç verdi biraz sıkıntıları unutturuyor o kadar.Dışarı çıkim diyorum üstüme birşeyler giyiyorum aynaya bakıyorum içim bir kararıyorki sormayın sonra tekrar üstümü çıkartıp kara kara düşünüyorum tek başıma.Büyük kulaklarımla uzun burnumla lanet olası bir hayat yaşıyorum ve bu hayata bir son vermek istiyorum artık.Kimsenin saygı duymadığı insanlara sayısız iyilik yapmama rağmen kimsenin arayıp sormadığı bir mahlukatım.Dışarı baktığımda benim dünyamla dışarıdaki dünyanın çok ama çok farklı olduğunu düşünüyorum ve bu yüzden intihar etmek istiyorum.Bu yaşıma kadar hep üzüntü hep üzüntü sevinebileceğim hiçbir şey olmuyor hayatımda mutluluk duygusunu bilmiyorum.Oysa o kadar çok isterdimki çirkinde olsam yanımda bir kız arkadaşım olsun beni sevsin ömür boyu benimle olsun.Şimdi bırak sevmesini bana mesaj atan zilime basıp dışarı gelsene diyen bir arkadaşım bile yok.İnsanlar hep sevin sevilin falan diyorlarda yani hiç bizim açımızdan düşünen yok hiç bizim durumumuzu anlatan film yok tamamen dışlanmış hiç yokmuşuz gibi davranılan insanlarız hayatın içinde.Resmen 3.sınıf insanlar gibi yaşıyoruz çok zor böyle yaşamak allah kahretsin Biraz karmaşık oldu ama içimden geldiği gibi yazdım kusura bakmayın sadece içimi dökmek istedim kimsenin bana acımasını falan istemiyorum duygu sömürüsü yapmak değil niyetim. Okuyan okucak olan söyle bir bakıp geçen herkeze çok teşekkür ederim.Saygılarımla.... Hacı sen ergenlikten ayırlmamışsınki. Ayrılsaydın kafana takmazdın emin ol. 25 yaşına kadar ergenliğin yolu var erkekler de.

Ergenlikle alakası yok.Arkadaşl haklı.Tipin kötüyse kötüdür değişmez.Yalnız şöle bi avantajı var farkına varamamış henüz.Kimseye bağlı değil istediği anda,istediği herşeyi yapabilir.Yok şu arkadaşım kırılır yok bu şöle der diye bi derdi olmaz insanın çünkü tektir hep.Bunun tadını çıkarsın.

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: metallica17

kardeşim bu hayattında mutlu olmanın yolu kendine güzel bi telefon alman araba alman oraya buraya gazlaman olucak

quote:

Orijinalden alıntı: black_67

Haklısın

Bir tanıdğımız var muhabbetini çok severim 5-60 yaş arası herkesle saatlerce sohbet eder sormuştum ne biliyorsunda 60 yaşındaki adamla saatlerdir konuşuyorsun dedim, herkesin konuşmaya ihtiyacı vardır demişti

Yaşlı amca onu gördümü bir seviniyordu

Doğamızda var konuşmalıyız ama olmuyorsada pes etmek yerine elimizden geleni yapamalıyız

Kişisel gelişim kitaplarını okuyun derim

http://kitap.antoloji.com/su-hortumlu-dunyada-fil-yalniz-bir-hayvandir-kitabi/

bunun gibi yazarın tüm kitaplarını araştırın mutlaka size göre bir tavsiye vardır

Bu kendi kendine çözülecek bir sorun değil ama çözümsüz de değil