Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

ANNELER GÜNÜNE KARŞIYIM ANNESİ OLMAYANLAR VAR..

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü, 1 Mobil
5 sn
21
Cevap
0
Favori
2.683
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
1 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • herşey çıkar,herşey para olmuş,sıf satış olsun diye böyle bir gün yapılmış,zaten istediğin an hediye alıyorsun,anneyi alıp gezmeye götürüp yemek ısmarlarsın,bunu yıl içinde zaten yaparsın,annenin doğum günü olur o zamanda alınır ama
    anneler günü çıkarmışlar,annesi olan var olmayan var,
    annesi olanlar eğlenirken bir şeyler hediye ederken ne kadar seviniyorsa,aynı oranda annesi olmayıp annesine hediye almak isteyipte,hediyesini veremicek olan kişilerde o hafta boyunca moral bozukluğu yaşıyor,heleki etrafta anneme onu aldım bunu aldım diyenlerin yanında,annesş olmayan kişiler içine kapanıp üzülüyor,çünkü hediyesini vercek anneleri yok,hiç bir zamanda olmucaktır,
    ama bunları kimse umursamıyor önemli olan 5 kuruş daha cebe girsin sadece o gün için satışlar olsun,bu nasıl sistem böyle







  • neyse



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi blade8572 -- 5 Mayıs 2009; 23:27:38 >
  • olur mu medyaya bundan da malzeme çıkıyor..haber başlığı " ya annesi olmayanlar" arkada da yavaş duygusal bir parça görüntüde de 2-3 annesi olmayan çocuk.
  • Ben bu günlere toptan karşıyım zaten.

    Sevgililer günü, anneler günü, babalar günü, zart günü, zurt günü...
  • sevgililer gününde burdaki çoğunun sevgilisi yoktu,bunun nasıl bir şey olduğunu bilirler
  • doğmadım doğum günüm yok kmse kutlamasın gibi bir şey olmuş bu
  • kapitalizm
    • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    İleride evleneceğiniz kız yılbaşı gecesi kiminleydi ve ne yaptı?
    4 yıl önce açıldı
    Bir kızın erkek arkadaşı ile ( sevgilisi değil ) tatil yapması ne kadar doğru?
    11 yıl önce açıldı
    Yaş 30 asla sevgili , evlilik ve çocuk düşünmüyorum.
    6 ay önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • quote:

    Orjinalden alıntı: SudaEriyenAspirin

    kapitalizm


    Bu tuzaklara düşmemek lazım.
  • Bu tür özel günlerin bazı kişilerce kazanç kapısı olarak türetildiğine katılıyorum. Ancak öksüz bir insan annesinin olunabilecek en güzel yerde olduğunu unutmamalıdır. Tabi söylemek daha kolaydır bunu böyle düşünenlere katılıyorum ama hayatı severek yaşayan bir insan bugünde üzülmemelidir. Örneğin huzurevinde evladını yitirmiş annelerimize ve babalarımıza çiçek götürebilir, hediye alabilir. Maksat mutlu olmak için mutlu etmek.. Yani maksat tatlı bir mutluluk bencilliği..
  • quote:

    Orjinalden alıntı: miyako

    doğmadım doğum günüm yok kmse kutlamasın gibi bir şey olmuş bu

    aslında anneler gününü senin dediğine uyarlayalım.

    oh ne güzel annem öldü bende çiçek alıp mezarına gideyim kutlayayım
  • çoğu ticari tuzak toplum böyle şeylere özendiriliyor resmen ya

    hadi annesi olmasa neyse

    çok kötü durumda olanlarda var ve bu insanlarda özeniyor ama onların içinde sadece buruk bir üzüntü kalıyor

    kapitalizm
  • aferim konuyu açan kardeşim
  • Saçma.
  • kusura bakmayında böyle günler çokta şeyimde yani ağzımı bozdum forum ahalisindende özür diliyorum anama babama günün kutlu olsun derim elini öper geçerim.
  • quote:

    Orjinalden alıntı: ::AlacaKaranlıkT!M::

    Ben bu günlere toptan karşıyım zaten.

    Sevgililer günü, anneler günü, babalar günü, zart günü, zurt günü...



    hiçbirini sallamam


    ayrıca bu etkinliğe kapitalizm diyen bir zeka var

    o kelimenin anlamını biliyormusun sen evladım?
  • alayı ecnebi icadı bunların
  • konuyu açan kişi çok fevri düşünmekte , unutmamak gerekir ki annelik sadece biyolojik bir olay değildir ! annen ya da arkadaşlarının annesi olmayabilir fakat senin çektiğin acıyı yada dışarıdan gördüğün acıyı, başka insanlar görmüyor ya da yaşamamışlar diye onlarıda bu konu altına itmek mantıksızca o zaman babam yok babalar günü olmasın, sevgilim yok sevgililer günü olmasın, çocuğum yok şeker bayramı olmasın vb... sebeplerle uzar gider
    unutma bu günlerin hepsi kapitalizmin getirdikleridir fakat hediye sadece süslü bir kutu içinde pahallı bir cisim değildir insana verilen hediyenin en büyüğü DEĞERDİR. sen bu değeri kaybetme yeter ki bırak bu günler olsun insanlar gülsün eğlensin yarın öbür gün evlendiğinde eminim çocuğunla bir anneler gününde hanımına bir hediye ararsın




  • quote:

    Orjinalden alıntı: korkuluk13

    konuyu açan kişi çok fevri düşünmekte , unutmamak gerekir ki annelik sadece biyolojik bir olay değildir ! annen ya da arkadaşlarının annesi olmayabilir fakat senin çektiğin acıyı yada dışarıdan gördüğün acıyı, başka insanlar görmüyor ya da yaşamamışlar diye onlarıda bu konu altına itmek mantıksızca o zaman babam yok babalar günü olmasın, sevgilim yok sevgililer günü olmasın, çocuğum yok şeker bayramı olmasın vb... sebeplerle uzar gider
    unutma bu günlerin hepsi kapitalizmin getirdikleridir fakat hediye sadece süslü bir kutu içinde pahallı bir cisim değildir insana verilen hediyenin en büyüğü DEĞERDİR. sen bu değeri kaybetme yeter ki bırak bu günler olsun insanlar gülsün eğlensin yarın öbür gün evlendiğinde eminim çocuğunla bir anneler gününde hanımına bir hediye ararsın


    Çok haklısın dostum




  • Kapitalizm Nedir

    Kapitalizm feodalizmden sonra sanayi devrimi ile ortaya çıkan bir toplumsal-ekonomik yapı ve üretim biçimidir. Sanayi devriminden önce ekonomi tarıma dayanıyordu. Feodalizmde tarım için vazgeçilmez üretim aracı olan toprağın özel mülkiyete bağlı olması kırda iki ayrı sınıf yaratmıştı. Toprağa sahip olan feodal aristokratlar ve serfler. Serfler çalışan sınıftandılar. Fakat ürettikleri ürünlerin bir kısmını toprak sahiplerine vermekle yükümlüydüler. Çünkü toprak kendilerinin değildi ve kullanma hakkını ancak ürünün bir kısmını vermekle elde ediyorlardı. Bu şekilde artı emek sömürüsü yapılıyordu. Şehirlerde ise kendi basit üretim aracına sahip olan manifaktür işçileri ve zanaatçılar vardı. Sanayi devrimi ile birlikte eski aletlerle üretim yapmak imkânsız hale geldi. Yeni gelişen üretim araçları çok pahalı oldukları için yalnızca büyük sermaye sahipleri tarafından satın alındı. Yeni gelişen üretim biçimi birçok sanayi dalına girdi ve eski sistemi hızla ortadan kaldırdı. Çünkü çok daha hızlı ve ucuz üretim yapılmaya başlandı. Eski işçilerin kendi basit aletleri artık gereksizleşti ve mülklerini böylece kaybetmiş oldular. Yeni kurulan fabrikaların da işçiye ihtiyacı vardı. Böylece kapitalizm içinde iki temel sınıf ortaya çıkmış oldu:



    Burjuvazi, üretim araçlarına sahip olan, sermayesi ile geçinen sınıftır. Proletarya ise üretim araçlarına sahip olmayan, geçinmek için emek-gücünü satmak zorunda kalan sınıftır. Orta sınıflar kendi üretim araçlarına sahip olan, emeklerini satmak zorunda kalmayan, başka işçilerin emeklerini satın almayan sınıflardır. Kendi toprağına sahip olan köylü ya da kentte küçük burjuva sınıf… Fakat orta sınıflar sürekli mülklerini kaybederler, çünkü büyük kapitalistler sanayinin diğer dallarına da el attıkça küçük üreticiler bunlara karşı rekabette zayıf düşerler. Böylelikle küçük burjuva sınıfın büyük bölümü proleterleşir. Özellikle tarımda makineleşme yani kapitalist işleyiş, köylü sınıfları ücretli tarım işçisi durumuna getirdi ya da kente göç etmeye zorladı.



    Kapitalizmin gelişmesi burjuvaziyi egemen sınıf konumuna yükseltmiştir. Burjuva düzeni eski feodal üretim ilişkileri tasfiye etti, toplumsal olarak eskinin ataerkil ve duygusal bağlarının yerine eşit yurttaşların serbest ekonomik ilişkisini koydu. Burjuva üretim tarzı, feodal üretim tarzından üretim araçları vb. açılardan daha ileri bir aşamada olduğundan burjuvazinin ekonomik erki ele geçirmesi ile birlikte siyasi olarak da bazı ilerici devrimleri olmuştur. Burjuvazi ekonomik çıkarlarını zedelediği feodal aristokrasi ile savaşımında halk ile de bağdaşıklık kurmuştur. Burjuvazi güçlü olduğu oranda demokratik talepleri daha çok dillendirir ve aristokrasiye ve monarşiye karşı halkın çoğunluğunu oluşturan sınıflarla o kadar çok ittifak yapar. Örneğin Fransız burjuva devrimi bu şartlarda oluşmuştur. Fakat güçsüz ve cılız olduğunda, eski egemenler ile verilecek amansız bir savaşta kendi konumunu da tehlikede gören burjuvazinin devrimi ise halkı arkasına alamaz, feodal sömürüyle işbirliği yapar nitelikte olur.



    İç pazar yaratılmasıyla burjuva ulus devletini güçlendirmiştir. Aristokrasiye ve mutlak monarşiye karşı savaşım açısından demokrasi mücadelesi burjuva devrimlerinin ilerici yönüdür. Üretim araçlarının gelişimleri de tarihsel açıdan burjuvazinin ilerici yönünü gösterir. Çünkü üretim araçlarının gelişmesi emek üretkenliğini arttırır.





    ***



    Kapitalizmin işleyişi emek sömürüsüne dayanır. Üretim araçlarına sahip olan ve işçilerin emek gücünü satın alan burjuvazi, emek gücü metaının değerini ücret biçiminde verir, fakat emek kendi değerinden fazlasını üretir. Bu artı değere burjuva el koyar. Sermayenin emek üzerindeki egemenliği kapitalizmin temelidir. Sermaye bu egemenliğinin gücünü burjuva sınıfının üretim araçlarının özel mülkiyetini elinde tutmasından alır. Kapitalizmin tasfiyesinin, yani işçilerin sömürülmesinin kaldırılmasının koşulu üretim araçlarının özel mülkiyetine son vermektir. Çünkü işçi, işçi kaldığı sürece artı değer yaratmak zorunda yani sömürülmek zorunda kalacaktır. Sınıflı toplumlardan kapitalizm aşamasında sömürü daha da “gönüllü” hale gelir. Köleler kırbaçla çalıştırılıyordu, fakat işçiler yaşam araçlarını elde etme baskısıyla çalıştırılıyor. Burjuva düzeninin olağan şeklinin demokrasi olması işçilerin sömürülmediği anlamına gelmez. Zaten olağan rejim şekli üretim ilişkileri ile de paraleldir. İşgücünün meta olabilmesinin koşulu, alan ile satanın yani işçi ile patronun eşit yurttaşlar olarak karşı karşıya gelip işgücünün belli süre ile satılması ve kullanma hakkının kapitaliste geçmesidir. Burjuvalar arasında da kanun karşısında eşit rekabet hakkı vardır.



    Kapitalizm genelleştirilmiş meta üretimidir. Meta, insanların ihtiyacını karşılar fakat üretim kapitalist açısından kar amaçlı yapılır. Kapitalist üretim tarzı neyin ne kadar üretileceği hakkında ihtiyaca göre bir kural sunmaz. Piyasada arz talep ilişkileri çerçevesinde kapitalist, neyin üretileceğine “daha fazla kar” ilkesine göre karar verir. İşlerin iyi gittiği dönemde yatırımlar ve üretim fazlalaşır fakat bir süre sonra üretim fazlası sebebiyle işler kötüleşir ve kriz gerçekleşir. Kapitalist üretimdeki kuralsızlık sürekli bir döngü oluşturur. Bu kapitalizmin iç çelişkisidir, krizsiz kapitalizm düşünülemez.



    Emperyalizm



    Kapitalizm tüm dünyaya yayılma özelliğine sahiptir. Çünkü ekonomik anlamda, üretici güçler açısından kapitalizmden daha gelişmiş olmayan ekonomik biçimler (feodal-asyatik) kapitalizm karşısında dayanamazlar ve yerini kapitalizme bırakmak zorundadırlar. Ayrıca kapitalizm sürekli olarak pazar geliştirme ihtiyacı içindedir. Bu da burjuva düzeninin uluslar arası niteliğini gösterir. Kapitalizmin ilk aşamasında uluslar arası kapitalist ilişkiler meta ihracıyla sınırlıydı. Başka bir ülkede üretilen meta diğer ülkelere ihraç ediliyor ve daha pahalıya ya da daha çok satabilen burjuva, karını arttırıyordu. Kapitalizm daha da geliştiğinde, üretici güçler büyüdüğünde, toplumsal işbölümü arttığında, kapitalistler arasındaki rekabetten dolayı küçük ve orta ölçekli işletmeler daha da yıkılmış, büyük tekeller ortaya çıkmış ve serbest rekabet yerini tekelci rekabete bırakmıştır. Kapitalizmin bu üst aşamasına Lenin emperyalizm diyor. Banka sermayesi ve sanayi sermayesinin birleşmesi mali sermayeyi (finans kapital) doğurmuştur. Bir kapitalist ülke diğerine artık sadece meta değil sermaye ihraç etmeye başlamıştır. Bu durum zaten birbirine bağımlı olan kapitalist ülkeleri daha çok birbirine bağlamıştır. Ancak kapitalizm tüm dünyaya yayılma eğilimde olduğu gibi, -yani bileşik geliştiği gibi- eşitsiz de gelişir. Tüm ülkelerde aynı şekilde, zamanda, büyüklükte gelişemez. Böylece farklı kapitalist ülkelerde nicelik bakımından farklı şekillere bürünebilir.



    Emperyalizm sözcüğü yalnızca sömürgeci politikaları tanımlamaz, bir bütün olarak kapitalizmin girdiği evreyi tanımlamak için kullanılır. Emperyalizme karşı olmak bütün olarak kapitalizme karşı olmakla mümkündür. Proletaryayı emperyalistlere karşı kendi ulus devletinin burjuvaları ile ittifak kurmaya yönlendirmek tutarlı bir anti-emperyalizm değildir.



    Kapitalist Devlet



    Devlet sınıflı toplumlara ait bir kurumdur. Sınıflar ortaya çıktığında kısır ve toplumu yok olmaya iten çekişmeleri, sınıflı toplumun devamına imkân verecek şekilde yumuşatma gereği devleti doğurmuştur. Devlet kural olarak egemen sınıfın baskı aracıdır. Kapitalist devlet de burjuvazinin baskı ve genel işlerini gördüğü bir araçtan başka bir şey değildir. Kapitalist devlet mülkiyeti güçsüz olan burjuvaziyi destekler, yeni üretim araçlarının yeterli sermaye olmadığı zamanda yaratılmasını sağlar. Bu şekildeki devlet mülkiyeti özel mülkiyeti destekler ve sonunda ona dönüşür. Kapitalizm altındaki devlet mülkiyetinin ikinci anlamı da şudur: Kapitalist devlet bir bütün olarak burjuva düzenini dış saldırılardan koruduğu gibi tek tek burjuva bireylerden gelen saldırılara karşı da korur. Tekelleşmeye uygun olmayan önemdeki sektörler devlet mülkiyeti altında tüm burjuvazinin ortak mülkü durumuna getirilir. Bu biçimdeki devlet mülkiyeti kapitalist üretim biçiminin çözülmesinin şeklinin toplumsallaşma ve planlı ekonomi olduğunu gösterir. Fakat bu durum kapitalist devlet mülklerinin tüm halkın ortak malı olduğunu göstermez ve devlet mülkiyeti şeklinde de üretici güçlerin sermaye niteliği devam etmektedir.



    Kapitalist devlet biçimleri



    Kapitalist devlet biçimi olağan durumda demokratik parlamentarizmdir. Fakat olağanüstü durumlar olağanüstü rejimleri doğurur. Burjuvazi iktidarı kaybedeceğini düşündüğü anda işçi sınıfına karşı gerici feodal sömürüyle işbirliği yapmaktan çekinmez. Bu durum burjuvazinin gericileştiğini ve demokratik görevleri yerine getirmediğini gösterir. Burjuvazinin güçsüzleşip, işçi sınıfından korktuğu ve gericileştiği zaman düzenin devamı için bir çeşit denge kurulur, parlamenter sistem ya tamamen ortadan kalkar ya da işlemez. Bu durum Marx’ın Bonaparte’ın Fransa’sını incelediği özellikte olduğundan Bonapartizm olarak isimlendirilir. Bu tip rejimlerde devlet sınıflar üstü görülür ve kendini sanki bütün halkı temsil ediyormuş gibi sunar. Küçük-burjuva ve mülksüz köylü sınıfının desteğini de alır. Fakat devlet aslında burjuvazinin gerici ve baskıcı bir diktatörlüğüdür. Bürokrasi, militarizm vb. araçlarla işçi sınıfına yoğun baskı kurulur.



    Kapitalizmin son evresinde, emperyalizm çağında mali sermayenin (finans kapitalin) baskıcı rejimleri ortaya çıkmıştır. Devletin kutsallaştırılması, koyu milliyetçilik veya ırkçılık, militarizmin yükselmesi, halkın demagojilerle aldatılması gibi özellikleriyle faşizm finans kapitalin kanlı bir diktatörlüğüdür. Faşizm de küçük-burjuva sınıfını kendi tarafına çeker, fakat faşist diktatörlük küçük-burjuvazinin iktidarı değildir. Faşizm işçi sınıfının mücadelesini her türlü yöntemle bastırır.




  • evet



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi blade8572 -- 6 Mayıs 2009; 0:58:20 >
    • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz, DH'yi kullanırken depoladığımız çerezlerle ilgili veri politikamıza gözatın.
Kabul Ediyorum