Kültür anlamında eklemeyi kendime borç bildiğim konulardandır bu. İlgi çeker mi bilemem ama, ben Sefillerin orjinalini( 1200 sayfadır ve kırpılan çocuk kitaplarına hiç benzemez.)okurken, Noterdamın kamburunu okurken duyduğum zevki ve heyecanı çok özlüyorum.
Günümüzde arayıp tarayıp, arayıpta tarayıp bulumadığımız şey nedir? Hiç düşündünüz mü? 200 yıl önce yazılan bu kitapları mumla arıyoruz nedense?