50 yaşından sonra başka ülkeye göçme

Mat35 · 2012-04-02T20:56:31.0000000+03:00

Merhaba arkadaşlar, benim merak ettiğim konu şu, yaş geldi 50 eşimle beraber emekliyiz başka ülkeye yerleşme yada başka ülkenin vatandaşı olmayı düşünüyoruz ama aklımıza şu takılıyor. Emekli olduk ve buradaki haklarımız ne olur yanarmı o ülkeyemi devredilir, veya çifte vatandaşlıkmı olur. Sağlık sigortası durumu ne olur hep bunları merak ediyorum Tamamen gitsek durum ne olur bunları hiç birlimiyorumi dünyada insan haklarının daha iyi olduğu Türk emeklisinin geçinebileceği hangi ülkeye gidebilirim.

webbie

Yarbay

4727 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

TuVNeRa

Yarbay

21575 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

KayhanKaan

Yarbay

5141 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

neverlate

Yarbay

2415 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quote:

Orijinalden alıntı: webbie

Merhaba,

Olayın hukuk yönü biraz da anlaşmalara bağlıdır ama ben size deneyimlerden bahsedeyim;

23 yaşımdan beri oraya buraya göç edip duran biriyim ve şu anda 34 yaşındayım. (Her ne kadar inanmak istemesem de)
Yaşadığım her ülkede, bir süre sonre kendime kurduğum cümle şu olmuştur; "11 yaşında gelseydim ve karakterim burada oluşsaydı, gerçekten yaşanabilir bir yer olurdu burası." ancak, bir yaştan sonra sıfırdan yeni bir hayat kurmak, yeni insanlarla tanışmak, yapmacık gülüşlerin önemi ve fakat artık o yapmacık gülüşlere harcanacak enerji olmaması, dostların ekslikliği, kültürel farklar, yeni yaşama başladığınız yerdeki insanların size garip gelecek cahilce hareketleri gibi birçok nedenden dolayı, mutlaka ama mutlaka ülkemin değerini tekrar anlamışımdır.

Bu konuda, beni yanlış anlamazsanız eğer, bir kardeş tavsiyesi olarak ele alabilirseniz, Türkiye'ye, iktidarına, insanların bencilliklerine, kabalıklarına kızmak yerine, Akyaka'nın güzelliklerine, herhangi bir köydeki herhangi bir kapıyı çalıp "Bu gece kalacak yerim yok; sizde kalabilir miyim?" sözü karşısında karşılıksız bir şekilde alacağınız "Evet" cevabına değer verin. Ben dünyanın neredeyse en gidilmedik ve en popüler yerlerinde yaşamış ve Türkiye'nin en muhalif insanlarından biri olarak size bunu öneriyorum. Belirli bir yaştan sonra hata yapma imkanınız azalıyor ve eğer ki böyle bir hata ihtimalini göze alıyorsanız, bunun hata olabileceğini de düşünerek, kendinizi garanti altına alıp yapmanızı tavsiye ederim.

Özetle; iş kanunları tamamen anlaşmalara bağlıdır. Almanya ile Türkiye arasında anlaşma vardır ve ona göre ödeme yapılmaktadır ama sizin gideceğiniz ülke için bu konuyu özellikle araştırmanız gerekmektedir.

Ben 50 yıldır yaşadğım yere yabancıyım kimse ile anlaşamam sokağa pek çıkmam, futbol izlemem, kahvehaneye gitmem, sigara içmem, alkol kullanmam, altılı oynamam vb gibi, oluncada çevreniz sıfır oluyor, ha burası ha orası ama son zamanlardaki yaşamdaki, eğitimdeki durumdan çok sıklıdım hiç değilse elin gavuru ağzıma etse elin gavuru diyeceğim susacağım ama inanın çıldırasım geldi.

50 yaşına gel devlete 31 sene çalış ama doktora gidince hayvan muamelesi gör, para öde ilaca, eczaneye birde insan gibi muamele görme.

İlaçlı, gdo ne kadar dandik mal varsa ye kullan dünyada 5. sınıf muamelesi gör kendi bakanlarından, milletvekellerinden.

quote:

Orijinalden alıntı: neverlate

5 yildir yurt disinda yasayan biri olarak bir Türk vatandasi icin Türkiye'den daha yasanilasi bir yer düsünemiyorum.

Acikcasi yurt disina cikmadan önce sizin gibi düsünüyordum. Hatta ciktiktan sonraki ilk 1-2 yil Türkiye'de yasanmaz diye düsünmeye baslamistim. Türkiye'deki insani sinirlayan cizgilerin olmamasi, kimsenin ne yaptigima karismamasi bana kendimi daha özgür hissettiriyordu. Yeni insanlarla tanismak, yeni yerler kesfetmek de cok hosuma gidiyordu. Türkiye'ye geldigimde, insanlarla konustugumda olaylara onlarin bakamadigi bir acidan bakabildigimi, kültür seviyemin cok yükseldigini hissediyor, kendimi onlardan daha üst bir noktada görüyordum.

Fakat zamanla bütün bu fikirlerim degisti. Su an tam tersi kendimi son derece kisitlanmis hissediyorum. Bunun en buyuk sebebi de icinde yasayip buyudugum kültürü burada bulamamam. Yani istediginiz kadar paraniz olsun, istediginiz kadar özgürlükler ülkesinde yasayin, bunu saglamaniz mümkün degil. Eninde sonunda insanlar size yabanci olarak bakiyor, siz de onlara ayni sekilde bakiyorsunuz.

Yasayan biri olarak söylüyorum, (resmi olarak dünyanin en yasanilasi sehri secilen bir sehirde de yasadim), yurt disinda yasamak bir hevestir. Ileride bu hevesiniz gecebilir ve hersey icin cok gec olabilir.

Eninde sonunda "gurbet", aslinda baska söze de gerek yoktu...

Az evvel diğer arkadaşada yazdım ben 50 yıldır bu ülkede yabancııym, kimse ile sohbet etmem çünkü hayata bakış açılarımız farklı işçi arkadaşalrımla.

Tam 31 sene işçilik yaptım ama sabah işe girer akşam kaçardım çünkü bir tane ortak noktam yoktu, ben klasik müzik, opera dinlerim onlar arabesk (kimseyi küçümsemiyorum, ama onlar tafaından aşagılanıyordum).
Tiyatroya giderim iş yerinde bir hafta dalga konusu olurum, cumhuriyet, aydınlık okurum kominist geldi derler, doğa gezilerine giderdim dag ayısı geldi derler.

Ben onlara ne kadar sıcak yakşalsam oturup anlatsamda 31 yıl içinde 50 kişiyi geçmemiştir ortak noktam olan yada ben anlayıp benimle aktivitelere gelen.

Türkü dünlerim diye pis köylü diye aşagılanırdım, bunların yurt dışındada olacagın %99 sanmıyorum olsadada yukarda gene yazdım elin gavuru derim geçerim.

Ben kuralcı birisiyim herşey düzeninde santiminde, hizasında olacak onun için bu ülkemizdeki özgürlük sanılan başı bozukluk beni deli ediyor psikiyatra gidecek kadar sinirlerim bozuluyor.

Kırmızıda geçen arabaya, yayaya, ilaç, hastahane kuyrugnda önüne resmen geçip birde seni bıçaklamaya kalkan laf anlamayanlardan bıktım usandım.

as74

Yüzbaşı

714 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quote:

Orijinalden alıntı: Mat35

quote:

Orijinalden alıntı: neverlate

5 yildir yurt disinda yasayan biri olarak bir Türk vatandasi icin Türkiye'den daha yasanilasi bir yer düsünemiyorum.

Acikcasi yurt disina cikmadan önce sizin gibi düsünüyordum. Hatta ciktiktan sonraki ilk 1-2 yil Türkiye'de yasanmaz diye düsünmeye baslamistim. Türkiye'deki insani sinirlayan cizgilerin olmamasi, kimsenin ne yaptigima karismamasi bana kendimi daha özgür hissettiriyordu. Yeni insanlarla tanismak, yeni yerler kesfetmek de cok hosuma gidiyordu. Türkiye'ye geldigimde, insanlarla konustugumda olaylara onlarin bakamadigi bir acidan bakabildigimi, kültür seviyemin cok yükseldigini hissediyor, kendimi onlardan daha üst bir noktada görüyordum.

Fakat zamanla bütün bu fikirlerim degisti. Su an tam tersi kendimi son derece kisitlanmis hissediyorum. Bunun en buyuk sebebi de icinde yasayip buyudugum kültürü burada bulamamam. Yani istediginiz kadar paraniz olsun, istediginiz kadar özgürlükler ülkesinde yasayin, bunu saglamaniz mümkün degil. Eninde sonunda insanlar size yabanci olarak bakiyor, siz de onlara ayni sekilde bakiyorsunuz.

Yasayan biri olarak söylüyorum, (resmi olarak dünyanin en yasanilasi sehri secilen bir sehirde de yasadim), yurt disinda yasamak bir hevestir. Ileride bu hevesiniz gecebilir ve hersey icin cok gec olabilir.

Eninde sonunda "gurbet", aslinda baska söze de gerek yoktu...

Az evvel diğer arkadaşada yazdım ben 50 yıldır bu ülkede yabancııym, kimse ile sohbet etmem çünkü hayata bakış açılarımız farklı işçi arkadaşalrımla.

Tam 31 sene işçilik yaptım ama sabah işe girer akşam kaçardım çünkü bir tane ortak noktam yoktu, ben klasik müzik, opera dinlerim onlar arabesk (kimseyi küçümsemiyorum, ama onlar tafaından aşagılanıyordum).
Tiyatroya giderim iş yerinde bir hafta dalga konusu olurum, cumhuriyet, aydınlık okurum kominist geldi derler, doğa gezilerine giderdim dag ayısı geldi derler.

Ben onlara ne kadar sıcak yakşalsam oturup anlatsamda 31 yıl içinde 50 kişiyi geçmemiştir ortak noktam olan yada ben anlayıp benimle aktivitelere gelen.

Türkü dünlerim diye pis köylü diye aşagılanırdım, bunların yurt dışındada olacagın %99 sanmıyorum olsadada yukarda gene yazdım elin gavuru derim geçerim.

Ben kuralcı birisiyim herşey düzeninde santiminde, hizasında olacak onun için bu ülkemizdeki özgürlük sanılan başı bozukluk beni deli ediyor psikiyatra gidecek kadar sinirlerim bozuluyor.

Kırmızıda geçen arabaya, yayaya, ilaç, hastahane kuyrugnda önüne resmen geçip birde seni bıçaklamaya kalkan laf anlamayanlardan bıktım usandım.

Alıntıları Göster

Aslında haklısınız, ben de geriliyorum çoğu kez, orada bir köy var uzakta diyeceğim ama 70 li yılların bunalımlı aydınlarına döneceğiz

Bir arkadaş yanıt versin, bilgi dolu
Ama sanmıyorum ki haklarınız devretsin, vatandaşlık kavramına ters devir!

Guest-E41040413

Yarbay

4578 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

nocen

Binbaşı

1445 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

KayhanKaan

Yarbay

5141 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quote:

Orijinalden alıntı: nocen

Yurt dışında yaşamış veya halen yaşayan arkadaşların
Objektif gözlemleri daha da önemlisi
Samimi tavsiyeleri cidden taktire şayandır
Umarım bu arkadaşların tavsiyelerini
Konu dışındaki genç arkadaşlarda ciddiye alırlar
----------------
Hocam belli ki bunalmışsınız
Ama geçer, inanın geçer

Alıntıları Göster

Bakınız şöyle bir şey algıladım, ben bu ülkeden gideceğim diyince aynen dışardaki insanlar gibi dışlanma hissettim, halbuki dünya bizim herkes insan, istediğimiz yerde yaşamak istemek hakkımız değilmi.
İsteyen futbol izler arkadaşlar edinir isteyen figaronun düğününe gider ama kendimizden olmayanı aşağılama - horgörme, izmirdede var erzurumun karabıyık köyündede.

Ben emekliyim mal değilim (herkes gibi) bir yere ait olmak istemiyorum gezmek için illa bu ülkedemi olmak zorundayım, ben dışarı gitmek istiyorum diyince vatan hainimi oluyorum, ben savaşa karşıyım sigaraya karşıyım, esrara, eroine, insanların satılmasına, emeklerinin sömürülmesine, daha insani hakların oldugu yerlere gitmek veya umursamadan dünyayı gezmek istiyorum neden Türk, alman, fransız, eskimo olmak zorundayız, birileri bizi sömürsün diyemi yada kafası atan bir ırkçı lider bizi gazlayarak savaşa sürsün diyemi ben yunanlılarla düşman değilim, fransızlarlada onlar beni nasıl görür bilemem her yerde aşırı ırkçı (kafatasçı) cahil vardır.

Amacım kafamı dinleyecek, değişik ülke kültürleri görerek ömrümü tamamlamak, illa dağa burada çıkmak, denize burada girmek, dogada burada yürümek zorunda değilizki, Dünya çok güzel bizi senelerce kandırdılar cennet ülke başka yer yok diye ne güzel ülkeler var dünya Allahın dünyası ise nedir bu türkieyi sevip diğerlerini aşagılamak, horgörmek, o zaman değilmidirki Allahın yarattıgını hor görmek olmuyormu (eğer dinsel gözle bakarsak)

Bu ülkedede tabii yaparım bunları ama bu ülkeyi karış karış gezdim birazda afrikaya, uzak doguya, güney amerikaya gideyim gidebilirsem eğer.

KayhanKaan

Yarbay

5141 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

neverlate

Yarbay

2415 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quote:

Orijinalden alıntı: nocen

Yurt dışında yaşamış veya halen yaşayan arkadaşların
Objektif gözlemleri daha da önemlisi
Samimi tavsiyeleri cidden taktire şayandır
Umarım bu arkadaşların tavsiyelerini
Konu dışındaki genç arkadaşlarda ciddiye alırlar
----------------
Hocam belli ki bunalmışsınız
Ama geçer, inanın geçer

Alıntıları Göster

quote:

Kırmızıda geçen arabaya, yayaya, ilaç, hastahane kuyrugnda önüne resmen geçip birde seni bıçaklamaya kalkan laf anlamayanlardan bıktım usandım.

Cok ilginc ama kirmizida gecen arabaya, yolda onume firlayan yayalara, otobuste, dolmusta tartisan insanlara hasret durumdayim. Herseyin duzenli ve kuralli olmasi kadar sikici bir durum inanin yok. Her sabah ayni robotlasmis insanlari gormekten icim bayildi. Insanlar her gun ayni dejavuyu yasiyorlar. Bunun adi monotonluktur. Hafta ici aksam 6 dan sonra her yer kapanir, sokaklarda insan yoktur. Pazar gunleri hayat tamamen durur. Isyerinde sadece is yapilir. Eglence gunluk hayatin bir parcasi degildir. Dolayisiyla belirli zamanlarda "ekstrem" bir bicimde yasanir.

Insanlar birbirine cok saygilidir. Inanilmaz naziklerdir. Sokakta tanimadiginiz insan size selam verir. Yuzunuze surekli gulerler. O derece naziklerdir ki, yuzunuze gulumsediklerinde gercekten ne hissettiklerini anlayamazsiniz. Ve bu bir sure sonra sizi deli etmeye baslar. Toplumun karsi karsiya oldugu dise dokunur bir sorun yoktur. Dolayisiyla ufak tefek seyleri sorun eder durumdadirlar. Hicbirimizin onemsemediginiz ufak ayrinrilar onlar icin hayati onem tasiyabilir.

Tabii ki cok iyi niyetli, cok iyi arkadaslariniz olabilir. Fakat bunlar da gercek dostlariniz degildirler. Sizin icin asla "mantiksiz" seyler yapmazlar. Ornegin butun gece uykusuz kalip dertleseceginiz bir insan bulmakta zorlanirsiniz. Eninde sonunda yabancisinizdir. Kulturler, yasam bicimleri, hayata bakis gibi "ilgi cekici konular" tukendiginde paylasacak bir sey bulamaz olursunuz. Yemekler farklidir, muzikler farklidir, televizyon yayinlari farklidir, espiri anlayislari farklidir, sehrin kokusu, sesi farklidir. 50 yil boyunca hic cevreniz olmasa bile bir kulturununz, bir aliskanliginiz vardir. Bunlarin degismesi gerekecek.

Yurt disinda olmanin guzel ve cekici yanlari da var tabii ki. Ama bir sure sonra bana gore onemi kalmamaya basladi. Acikcasi yurt disinda sanki "farkli bir kisiyi" yasiyormus gibi hissediyorum. Turkiye'ye ne zaman gelsem orada biraktigim "kendimi" buluyorum. Bir yil oncesine kadar o farkli kisi hosuma gidiyordu, simdi ise eskiyi ozler oldum.

quote:

Orijinalden alıntı: KayhanKaan

quote:

Orijinalden alıntı: Mat35

Bakınız şöyle bir şey algıladım, ben bu ülkeden gideceğim diyince aynen dışardaki insanlar gibi dışlanma hissettim, halbuki dünya bizim herkes insan, istediğimiz yerde yaşamak istemek hakkımız değilmi.
İsteyen futbol izler arkadaşlar edinir isteyen figaronun düğününe gider ama kendimizden olmayanı aşağılama - horgörme, izmirdede var erzurumun karabıyık köyündede.

Ben emekliyim mal değilim (herkes gibi) bir yere ait olmak istemiyorum gezmek için illa bu ülkedemi olmak zorundayım, ben dışarı gitmek istiyorum diyince vatan hainimi oluyorum, ben savaşa karşıyım sigaraya karşıyım, esrara, eroine, insanların satılmasına, emeklerinin sömürülmesine, daha insani hakların oldugu yerlere gitmek veya umursamadan dünyayı gezmek istiyorum neden Türk, alman, fransız, eskimo olmak zorundayız, birileri bizi sömürsün diyemi yada kafası atan bir ırkçı lider bizi gazlayarak savaşa sürsün diyemi ben yunanlılarla düşman değilim, fransızlarlada onlar beni nasıl görür bilemem her yerde aşırı ırkçı (kafatasçı) cahil vardır.

Amacım kafamı dinleyecek, değişik ülke kültürleri görerek ömrümü tamamlamak, illa dağa burada çıkmak, denize burada girmek, dogada burada yürümek zorunda değilizki, Dünya çok güzel bizi senelerce kandırdılar cennet ülke başka yer yok diye ne güzel ülkeler var dünya Allahın dünyası ise nedir bu türkieyi sevip diğerlerini aşagılamak, horgörmek, o zaman değilmidirki Allahın yarattıgını hor görmek olmuyormu (eğer dinsel gözle bakarsak)

Bu ülkedede tabii yaparım bunları ama bu ülkeyi karış karış gezdim birazda afrikaya, uzak doguya, güney amerikaya gideyim gidebilirsem eğer.

Bence siz aşırı alıngansınız burada kimse size tavır takınmadı siz ise hala ben mal değilim deyip duruyorsunuz.

Buradaki ben ben değil arkadaşım insanları kastediyorum bazılarına karşı asıl şimdi siz alındınız

Bize bu muameleyi yapanlara diyorum, sizi bilmiyorum yaşınızı işiniz ailenizi, ben 31 sene işçilik yapınca patronların biz işçilere hayvan gibi davranmasına çok bozulurdum, heleki bizim iş kolumuz gene iyi idi, yanımızda kasa yapan kaynakçılara patronları ana avrat giderdi işte onların gözünde malız. Ben onlara kızıyorum bunadır genel isyanım daha dogrusu cehaletedir.

neverlate

Yarbay

2415 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quote:

Orijinalden alıntı: neverlate

quote:

Kırmızıda geçen arabaya, yayaya, ilaç, hastahane kuyrugnda önüne resmen geçip birde seni bıçaklamaya kalkan laf anlamayanlardan bıktım usandım.

Cok ilginc ama kirmizida gecen arabaya, yolda onume firlayan yayalara, otobuste, dolmusta tartisan insanlara hasret durumdayim. Herseyin duzenli ve kuralli olmasi kadar sikici bir durum inanin yok. Her sabah ayni robotlasmis insanlari gormekten icim bayildi. Insanlar her gun ayni dejavuyu yasiyorlar. Bunun adi monotonluktur. Hafta ici aksam 6 dan sonra her yer kapanir, sokaklarda insan yoktur. Pazar gunleri hayat tamamen durur. Isyerinde sadece is yapilir. Eglence gunluk hayatin bir parcasi degildir. Dolayisiyla belirli zamanlarda "ekstrem" bir bicimde yasanir.

Insanlar birbirine cok saygilidir. Inanilmaz naziklerdir. Sokakta tanimadiginiz insan size selam verir. Yuzunuze surekli gulerler. O derece naziklerdir ki, yuzunuze gulumsediklerinde gercekten ne hissettiklerini anlayamazsiniz. Ve bu bir sure sonra sizi deli etmeye baslar. Toplumun karsi karsiya oldugu dise dokunur bir sorun yoktur. Dolayisiyla ufak tefek seyleri sorun eder durumdadirlar. Hicbirimizin onemsemediginiz ufak ayrinrilar onlar icin hayati onem tasiyabilir.

Tabii ki cok iyi niyetli, cok iyi arkadaslariniz olabilir. Fakat bunlar da gercek dostlariniz degildirler. Sizin icin asla "mantiksiz" seyler yapmazlar. Ornegin butun gece uykusuz kalip dertleseceginiz bir insan bulmakta zorlanirsiniz. Eninde sonunda yabancisinizdir. Kulturler, yasam bicimleri, hayata bakis gibi "ilgi cekici konular" tukendiginde paylasacak bir sey bulamaz olursunuz. Yemekler farklidir, muzikler farklidir, televizyon yayinlari farklidir, espiri anlayislari farklidir, sehrin kokusu, sesi farklidir. 50 yil boyunca hic cevreniz olmasa bile bir kulturununz, bir aliskanliginiz vardir. Bunlarin degismesi gerekecek.

Yurt disinda olmanin guzel ve cekici yanlari da var tabii ki. Ama bir sure sonra bana gore onemi kalmamaya basladi. Acikcasi yurt disinda sanki "farkli bir kisiyi" yasiyormus gibi hissediyorum. Turkiye'ye ne zaman gelsem orada biraktigim "kendimi" buluyorum. Bir yil oncesine kadar o farkli kisi hosuma gidiyordu, simdi ise eskiyi ozler oldum.

Alıntıları Göster

@Mat35,

Kesinlikle sizin baska ulkede yasama isteginize saygi duyuyorum. Ben sadece kendi deneyimlerimi sesli dusunerek anlattim. Sizin neler yasadiginizi, neler hissettiginizi bir mesajinizdan anlamamiz mumkun degil. Ayrica 50 yasindaki bir insanin hayattan beklentileri ile daha genc bir insanin beklentileri tamamen farkli olabilir. Sizi anlamam icin belki benim de 50 yasima gelmem gerekiyor.

Dolayisiyla soylediklerimi dikkate almayin. Kimsenin hevesini kirmak istemem. Sadece konusu acilmisken bir seyler yazayim dedim. Burasi bir "forumdur", resmi bir danisma kurumu degildir. Dolayisiyla bu tarz mesajlara hosgorulu olursaniz hem kendiniz hem bizler daha iyi hissederiz.

quote:

Orijinalden alıntı: neverlate

quote:

Kırmızıda geçen arabaya, yayaya, ilaç, hastahane kuyrugnda önüne resmen geçip birde seni bıçaklamaya kalkan laf anlamayanlardan bıktım usandım.

Cok ilginc ama kirmizida gecen arabaya, yolda onume firlayan yayalara, otobuste, dolmusta tartisan insanlara hasret durumdayim. Herseyin duzenli ve kuralli olmasi kadar sikici bir durum inanin yok. Her sabah ayni robotlasmis insanlari gormekten icim bayildi. Insanlar her gun ayni dejavuyu yasiyorlar. Bunun adi monotonluktur. Hafta ici aksam 6 dan sonra her yer kapanir, sokaklarda insan yoktur. Pazar gunleri hayat tamamen durur. Isyerinde sadece is yapilir. Eglence gunluk hayatin bir parcasi degildir. Dolayisiyla belirli zamanlarda "ekstrem" bir bicimde yasanir.

Insanlar birbirine cok saygilidir. Inanilmaz naziklerdir. Sokakta tanimadiginiz insan size selam verir. Yuzunuze surekli gulerler. O derece naziklerdir ki, yuzunuze gulumsediklerinde gercekten ne hissettiklerini anlayamazsiniz. Ve bu bir sure sonra sizi deli etmeye baslar. Toplumun karsi karsiya oldugu dise dokunur bir sorun yoktur. Dolayisiyla ufak tefek seyleri sorun eder durumdadirlar. Hicbirimizin onemsemediginiz ufak ayrinrilar onlar icin hayati onem tasiyabilir.

Tabii ki cok iyi niyetli, cok iyi arkadaslariniz olabilir. Fakat bunlar da gercek dostlariniz degildirler. Sizin icin asla "mantiksiz" seyler yapmazlar. Ornegin butun gece uykusuz kalip dertleseceginiz bir insan bulmakta zorlanirsiniz. Eninde sonunda yabancisinizdir. Kulturler, yasam bicimleri, hayata bakis gibi "ilgi cekici konular" tukendiginde paylasacak bir sey bulamaz olursunuz. Yemekler farklidir, muzikler farklidir, televizyon yayinlari farklidir, espiri anlayislari farklidir, sehrin kokusu, sesi farklidir. 50 yil boyunca hic cevreniz olmasa bile bir kulturununz, bir aliskanliginiz vardir. Bunlarin degismesi gerekecek.

Yurt disinda olmanin guzel ve cekici yanlari da var tabii ki. Ama bir sure sonra bana gore onemi kalmamaya basladi. Acikcasi yurt disinda sanki "farkli bir kisiyi" yasiyormus gibi hissediyorum. Turkiye'ye ne zaman gelsem orada biraktigim "kendimi" buluyorum. Bir yil oncesine kadar o farkli kisi hosuma gidiyordu, simdi ise eskiyi ozler oldum.

Tam benlik şeyler anlatmışsınız.

Ben bu ülkede yabancıyım zaten belki orada bu yabancılık olayı biter, iki müzik konuşacak, opera hakkında sohbet edeceğim insanlar olur, futbol dinlemekten başka konu bilmeyen çevremdekilerden kurtulurum.

Gece 2,30 (yazın okullar kapanınca) duvarınıza top atmazlar çıkıp kardeşim yarın sabah işe gideceğim lütfen artık sabah olmak üzere artık bırakın bu futbolu yatın uyuyun banada insan olarak saygı gösterin diyince üzerinize 15 kişi yürümezler karakolluk olmassınız bu saçma nedenden dolayı.

Yada ünversite imtihanı gününden bir gün önce yan komşun inşaat ustası tutup 15 saat yerleri kırdırmaz insan olarak düşünmesi gerekir yarın çocuklar sınava girecek sessiz olayım saygılı olayım demez rica edincede sie lan demez gene zabıtalık, karakolluk olmasınız bunlar sadece minicik örnekler.

Ben sessizlik, huzur, riayet, hoşgörü, saygı, kurallarea %90 uyulma istiyorum böyle gördüm böyle yaşayamadım ben böyle yetiştim çocuğum böyle yetişti umarım gidemezsemde ölüm dışarı gömülür.
Motonluk eğer bu ülke örnek gösterilerek kurtulmaksa kalsın ben kurtulmasını bilirim, bir gün operaya, ertesi gün şan konserine, başka gün yemege, bir başka gün tiyatroya, öbür hafta daga çıkarı motonluk banater olay, herşeyin çaresi var ama buradaki insanlara laf anlatabilmenin yok.

50 yaşından sonra başka ülkeye göçme

Benzer içerikler