Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı Özel
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Usandım Artık

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Bu Konudaki Kullanıcılar:
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
28
Cevap
2
Favori
797
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Neyim var, neden diğer insanlardan farklıyım çözemiyorum artik.
    Eskiden asosyalim falan derdim ama seneler geçtikçe is çığırından çıktı.
    Toplumsal hayatta sanki her hareketimi dışarıdaki insanlar izliyor ve bu hareketlerimden dolayı beni ayıplıyor, beni küçük görüyor gibi hissediyorum.
    Bir topluluga girince insanlara selam veriyorum, cevap gelmeyince yerin dibine geçiyorum resmen. İnsanlar beni umursamayınca o kadar kotu oluyorum ki. Bundan dolayı insanlarla gidip muhabbet kurmadan önce aklıma hep bu eski kötü tecrübeler geliyor. Bu nedenle de sosyal olamıyorum.
    İnsanlara bakıyorum, çok rahatlar. Düşünmeden, çekinmeden rahat rahat hareket ediyorlar, konuşuyorlar, bağırıp çağırıyorlar. Ben ise en ufak bir şey yapmadan önce kılı kırk yarıp düşünüyorum. Acaba insanlar hakkında ne düşünür, acaba karşımdaki insan beni nasıl algılar, acaba karşımdakini kırar mıyım gibisinden tonla soru geçiyor aklımdan.
    O duruma geldim ki çıldıracağım neredeyse. vurdumduymaz birisi olmayı O kadar çok isterdim ki..
    İnsanlardan birşey istemeye o kadar cekiniyorum ki. Sanki onları rahatsız ediyormuşum gibi hissediyorum.
    İnsanların birlikte resim çekip facebook a atmalarına, samimi şekilde arkadaş olmalarına falan imrenerek bakıyorum. Çok istiyorum ama onlar gibi arkadaşlık edemiyorum insanlarla, kimsenin umrunda olmuyorum zaten. Arada isi düşenler hariç. Eski dostlar hatırlayıp mesaj falan atınca havalara uçuyorum neredeyse.
    Çok samimi 1 2 arkadaşım var onlar da eski üniversiteden. Çok sık göremiyorum farklı şehirlerde olduğumuza, anca ayda 1 kere falan. Aile ortamı olsun samimi arkadaşlarımla olsun bir arada iken çok rahatım, çünkü beni biliyorlar ve seviyorlar. Ama yabancı insanların arasında çok cekiniyorum.
    Çoğunuza gülünç geliyor belki anlattıklarım ama benim için hayatımın zindan duvarları bunlar. Geleceğe ait kaygılar, hicbir işe yaramayan birisi, toplumda istenmeyen ve ihtiyaç duyulmayan birisi, sürekli izlediğim ve hareketlerimin kusurlu görüldüğü hissi.. Toplum üstüme üstüme geliyor artık. Allah a şükür sağlık yönünden ciddi bir sıkıntım yok. Ama çok beter bir ruh hali icindeyim. Ne zaman bitecek bu kabus ne zaman içimdeki beni çekinmeden dışarı vuracağım ne zaman diğer insanlar gibi olacağım.. Çok istiyorum be arkadaşlar, yalnızlık dışlanmışlık canına tak etti artik. Ergenliği falan atlattık
    , yas 22yi geçti, ergen isyanı falan değil yazdıklarım.
    Psikiyatrist e gittim, teşhisi koydu, ilaç verdi. Tedavisi yok, psiko terapi görmem gerek dedi. Psikolog dan randevu aldım 1 ay sonraya. Psikologa ihtiyacım yokki yanımda karşılık beklemeden beni düşünen samimi birini istiyorum.
    Ne yapmam gerek fikir vermek ister misiniz?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • Aynılarını yaşadım "dine yönel" çağrılıyorsun. Rab teala seni kapısına davet ediyor. Yaşadıklarımı yazmayacağım, fazla da yazmak istemiyorum kısaca dediğimi uygulamanı temenni ediyorum.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • mcquazer kullanıcısına yanıt
    Hocam lütfen tavsiyeye cok ihtayacim var.
    Rab Teala beni niye çağırıyor? Ölmem mi gerek? Ölüm istemedigim birşey değil aslında. Arkamda kalanları, ailemi falan üzmek istemiyorum. İntihar teşebbüsüm falan olmadı, olmazda zaten, inşallah.
    Namazlarımı kılıyorum. Ama iyi bir insan miyim kotu birisi miyim bilmiyorum. Beni neden çağırıyor?
    Biktim usandım nasıl devam edecek bir ömür böyle?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yanlış anlaşılmışım. Hak teala sizi son kale olan İslâm dinimize yönelmeniz adına sıkıntı vererek kapısına davet ediyor. Bu iyi birşey. Üzülmeyin. Gerek namaz gerek Kur'an ibadeti yapmanız adına bir davettir bu. Üzüntü şeytandandır. Ondan def etmek adına kendisine yönelmeniz için içsel olan sıkıntıları yaşatılıyorsunuz.

    Yavaştan sakin düşüncelerle dine yönelin araştırın okuyun. İlk olarak Peygamberimiz (a.s'ın) şu sözünü ele alın. "Sıkıntıya uğrayan beni hatırlasın" buyurduğunu hatırlayın. O'nun hayatını okuyarak ilk başlangıcı yapın.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: mcquazer

    Yanlış anlaşılmışım. Hak teala sizi son kale olan İslâm dinimize yönelmeniz adına sıkıntı vererek kapısına davet ediyor. Bu iyi birşey. Üzülmeyin. Gerek namaz gerek Kur'an ibadeti yapmanız adına bir davettir bu. Üzüntü şeytandandır. Ondan def etmek adına kendisine yönelmeniz için içsel olan sıkıntıları yaşatılıyorsunuz.

    Yavaştan sakin düşüncelerle dine yönelin araştırın okuyun. İlk olarak Peygamberimiz (a.s'ın) şu sözünü ele alın. "Sıkıntıya uğrayan beni hatırlasın" buyurduğunu hatırlayın. O'nun hayatını okuyarak ilk başlangıcı yapın.



    +1

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: mcquazer

    Yanlış anlaşılmışım. Hak teala sizi son kale olan İslâm dinimize yönelmeniz adına sıkıntı vererek kapısına davet ediyor. Bu iyi birşey. Üzülmeyin. Gerek namaz gerek Kur'an ibadeti yapmanız adına bir davettir bu. Üzüntü şeytandandır. Ondan def etmek adına kendisine yönelmeniz için içsel olan sıkıntıları yaşatılıyorsunuz.

    Yavaştan sakin düşüncelerle dine yönelin araştırın okuyun. İlk olarak Peygamberimiz (a.s'ın) şu sözünü ele alın. "Sıkıntıya uğrayan beni hatırlasın" buyurduğunu hatırlayın. O'nun hayatını okuyarak ilk başlangıcı yapın.



    Bir hafta önce buna benzerler şeyler yaşıyordum, içimde büyük bir manevi tatminsizlik vardı ve namaza başladım, şu an bir sıkıntım yok gibi



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Mr.Prestige -- 23 Aralık 2015; 16:38:18 >




  • Anladık dindarsınız da. Bu namazla çözülecek bişey degil. Cevabını bulamayıp "dine yönel" demeyin her sıkıntıya. Bu farklı. Namaz düzeltmez

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
    • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Sıkıldım artık!!
    12 yıl önce açıldı
    çok sıkıldım bıktım artık bu monoton hayattan
    15 yıl önce açıldı
    Psikolojim çöktü artık bıktım
    5 yıl önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • Dine yönelmenin psikolojik olarak faydası olabilir, insanlar rahatladıklarını söylüyorlar.Ama sizin sorununuz din değil, ÖZGÜVENSİZLİK.Benimde yaşım 17, okul hayatımın taa en başından beri, yalnızlığı özgüvensizliği en üst noktalarda yaşadım şuan liseye gidiyorum arkadaşım yok, seneye lise bitmiş olucak yemin ediyorum ünidede aynı şekilde olmamak için üni okumamayı düşünmeye başladım.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • TechR T kullanıcısına yanıt
    Siz bu yaşlarda bu kadar bilginin doğruluğunu nasıl iddia ediyorsunuz arkadaş ben anlam veremiyorum.

    Konu sahibine gelirsek istersen pm at çünkü başımdan geçenleri anlattığımda burdaki veletler büyüklük taslayacaktır.
  • 1- Hangi şehirdesiniz?
    2- Yalnız degilsiniz

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 1) - istanbul oturduğum şehir, başka bir şehirde okuyorum.

    2) hic zannetmiyorum hocam. Yalnız yalnız çekiyorum bu kabusu.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Copenhagen -- 23 Aralık 2015; 16:28:39 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: AugKunzee

    Siz bu yaşlarda bu kadar bilginin doğruluğunu nasıl iddia ediyorsunuz arkadaş ben anlam veremiyorum.

    Konu sahibine gelirsek istersen pm at çünkü başımdan geçenleri anlattığımda burdaki veletler büyüklük taslayacaktır.

    Sorunun din değil özgüvensizlik olduğunu söyledim.Senin dediğine göre dine bağlı olmayan hiç kimsenin özgüveni yok.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: TechR


    quote:

    Orijinalden alıntı: AugKunzee

    Siz bu yaşlarda bu kadar bilginin doğruluğunu nasıl iddia ediyorsunuz arkadaş ben anlam veremiyorum.

    Konu sahibine gelirsek istersen pm at çünkü başımdan geçenleri anlattığımda burdaki veletler büyüklük taslayacaktır.

    Sorunun din değil özgüvensizlik olduğunu söyledim.Senin dediğine göre dine bağlı olmayan hiç kimsenin özgüveni yok.

    Allah'ın çağrısına kulak verince bir süre sonra hiç birini kafaya takmıyorsun.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hocam anlamadığım şey, nasıl yöneleceğim?
    İyi insan mıyım kötü insan mıyım da başımda boyle bir dert var.
    Belki samimiyet derecesi az ama namazlarımı aksatmamaya çalışıyorum.
    Yorumlarda özgüven eksikliği denilmiş, evet o da doğru. Çok eksiğim bu konuda.
    Öyle komik fobilerim, tabularım, var ki aşamıyorum. En basidi daha önce oynamadıgım bir oyuna gelip birisi çağırsa gelmicem derim türlü bahane üretirim ama bilmiyorum diyemem, belki ömrüm boyunca adımımı atmam o işe. Yine spor salonu örneği, gidemiyorum. Kendimi spora vereyim diyorum etkinlik olarak. Yok, bir türlü cesaret edip başvuramıyorum. Keza berber de öyle. Berber fobisini atlatalı 1 ay oldu.
    Küçükken derslerde vs başarılı bi çocuktum acaba birisinin nazari mi değdi, büyü falan mı yine de düşünmeden edemiyorum. ..



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Copenhagen -- 23 Aralık 2015; 19:40:17 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • böyle bir konuyu bile nasıl din ile bağdaştırabiliyorsunuz anlamak güç doğrusu...

    yaşadıkların sosyal fobi ve öteki psikolojik hastalıklarla alakalı, yaşadığın zorlukların hepsinin ayrı ayrı psikolojide bir ismi var, sana ancak bir uzman yardımcı olur ve seni anlayabilecek bir uzmanı bulman da kolay değil.

    çözüm olarak namaz demişler bir de, kafanız güzelmiş. bu tip sorunlar yaşayanların çoğu dindar kesimdendir zaten, ailesinin aşırı baskısıyla büyüdükleri için özgüvenden yoksun olurlar



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi ilonglife -- 23 Aralık 2015; 21:12:19 >
    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Aynı seyleri yaşıyoruz kardesim. Bunun yanında depresyona da girdim. Hicbiseyden zevk almıyorum. Kendimi cok degersiz hissediyorum. Cok mutsuz ve keyifsizim. Yasam enerjim kalmadı. Yeter artık ya.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Namaz duzeltmez diyen ateistlere : namaz herşeyin ilacıdır kilmasini bilene. Yat kalk namaz kılarak zaten duzelmez. Allahtan duzelmeyi isteyerek. Ona teslim olarak kılarsan düzelir. Nasıl mi ? Teslim olduğunda hayatta bir amacın olacak. Rabbi sevmek akabinde kendini sevmek. İşte çözüldü. Ayet ne diyor " rabbini bilen kendini bilir. Ters orantı ile rabbini bilmeyen kendini bilmez ! Ve siz kendinizi bilmeyenler olarak mutsuzsunuz. Kuranın huzur ve şifa mucizesi vardır. Hanginiz bir gece sırf düzeltmek boşluktan kurtulmak için içten bir şekilde açıp kuran okudunuz ? İşinize gelmeyen değerleri " duzeltmez çözüm değildir " gibi yalanlarla karalayamazsiniz. Ergenuslar. Herşeyi çok iyi bildiklerini zannederek. Hiç bir yolu denemeden Allaha iftira atarak. Şirk koşarak inkar ederek bir köpekten bile aciz konuma dusuyorsunuz. Soylediklerimi gerçekten deneyen arkadaşlarım kurtuldu. (Ben dahil). 1400 yıldır bunu yaşayanlar yalancı siz dogrusunuz. Bırakın bunları. İşimize gelmiyor diyin gecin. Sex yasak içki yasak yalan yasak çalmak yasak küfur yasak intihar yasak uyuşturucu yasak. Tabi işinize gelmez sayın gncurllll ve yandaşları... Hayatları yalan üzerine kurulu insanlar bu yazdiklarima hemen tepki verecekler izleyin bakalım.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Aleyna28 -- 29 Aralık 2015; 12:18:19 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Her konunun altına dine çağrılıyorsun yazılıyor lan! Donanım haber mi?Stv kanalının forumu mu? Anlamadım
  • Bak dostum eğer şimdi sana yazacaklarımı can kulağıyla dinlersen bu halinden kurtulabilirsin.Seni çok iyi anlıyorum,çünkü dediklerini aynısını hissediyordum.Sanki yazdıklarını sen değil de bundan 1-2 sene önceki ben yazmış gibi duruyor.

    İlk önce,değişebileceğine kendini inandır.İnan,insan kendi değerini kendi biçiyor.Başkaları sana bugün değer verir,yarın vermez veya tam tersi olur.Hiç bir şeyin garantisi yok,bu yüzden başkalarının seni umursayıp umursamamasıyla ilgilenme.

    Arkadaşlarınla dertleş,korkularını dile getirdikçe zamanla azaldığını görüceksin.Her insanın sorunları var,diğerleri bunları yakınlarıyla paylaşarak yeniyor.Kendi kendini yemenin hiç bir faydası yok.Eğer arkadaşım yok diyorsan,yabancılarla konuş.Bunları anlatınca kimse seninle gülüp eğlenmez,rencide etmez eğer karaktersiz insanlar değilse.Ama,büyük ihtimalle takma kafana rahat ol gibi sözler söyleyecekler.Bunlar da sana saçma gelicek,çünkü bunun senin elinde olmadığını düşüneceksin/düşünüyorsun.Aslında haklılar ama bunu yapmanın tek yolu korkularının üstüne gidip,her seferinde yeniden denemek ve pes etmemek.

    Şu an çalışıyor musun veya okuyor musun bilmiyorum,eğer bir sosyal çevren olursa işin daha az zor olur.

    Sürekli kendini geliştirmeye çalış,bir şeyler oku,dizi izle film izle...Yani bir ortama girdiğinde kıytırık da olsa konuşacak bir şeylerin olsun.Özellikle seni güldüren,mutlu eden şeyler yap.Eğer sen mutlu olursan çevrene de mutluluk verirsin ve insanlar seninle vakit geçirmek ister.Çevrendekilerle birlikte güldükçe rahatlarsan,bu kadar çok kendine işkence etmekten vazgeçersin.

    Dediklerimi yapmanın çok zor olduğunu biliyorum.

    Namaz kılmak bambaşka bir mevzu.İster kıl ister kılma,ancak dinle çok haşır neşir olmak seni daha da içine kapanık yapar bence.Eğer sormak istediğin konuşmak istediğin bir şeyler olursa seve seve yardımcı olmaya çalışırım.
    @Vokrotz




  • Hocam merhaba öncelikle içten mesajınız için çok teşekkür ederim.
    Öncelikle okuyorum, üni 1.sınıfım yaşım 23. Daha önceden 4 sene kaybım oldu, okuduğum bolumu bıraktım vs. Çok sancılı bir süreç. Su anda kendimden yasca küçük, ergen seviyesinde insanlarla yurt ve sınıf ortamını paylaşıyorum, yanlış anlaşılmasın olgunluk yas ile alakalı değildir. Ama yurt ortamı gerçekten berbat. Dini degerleri olan bir derneğin yurdu. Ve inanın burada kimseye güvenip konuşmamaya başladım. cogu şeye sessiz kalıyorum yataktan telefon ile oynuyorum, kitap okuyorum, tütün sarıyorum vs. İnsanlar o kadar anlayışsız ki artik kendi detlerimi, veya eksik yanlarımı, onlara anlatıp onları dost gibi görerek onlardan yardim beklemiyorum artık. Yok yani biriyle tartışma yaşasam olayı sakinleştirmek veya bana arka çıkmak yerine olayı kızışıtıran ergen kafalı insanlardan ne beklersiniz ki? Tüm samimi dostlarım, az sayıda, yaşadığım şehirde kaldı. İnanır misiniz geçen ilkokul arkadasimla karşılaştım mahallede dedim, X gel bisikletleri alalım gezelim, ya adam bu kadar mı sağlam olur. Onca sene takılamamışım adamla ama adamın samimiyeti ayni. Bisikletle gezdik tozduk dağ bayır, her tarafımız çamur içinde kaldı, kalkipta bi kez söylenmedi bana. Güle oynaya espiri yaparak, muhabbet ederek döndük eve. Bana iste boyle adam gibi adamlar lazim. Ben boyle dostlara karşı çekingenligimi falan bırakıp çenemi özgür bırakırım. Ama gel gör ke insanlar öyle değil çok menfaatçiler ve karşımdaki kırılır mi falan hic düşünmeden konuşuyorlar. 1kat aşağı inip yemek yapalım desen tonla bahane uydurur, dışarı çıkalım desen isim var der. Hadi anlarım çoğunu da sürekli mi bu böyle. Madem benle vakit geçirmek size çekici gelmiyor ben de sizi iplemem. Bu yüzden NEFRET EDİYORUM çoğundan. Evet belki yanlış bi şey ama elimde değil. Belki kendimi harap ediyorum ama elimde değil. Metal Müzik dinliyorum çok hoşuma gidiyor, boyle böğüre böğüre sanki nefretimi dile getiriyormuş gibi.

    Burada kendimden bol bol bahsediyorum, rahatsız değilim birilerinin, en azından beni tanımayan birilerinin çıkıp beni anlamasını istiyorum.


    Bulunduğum yurttan ayrılıp bir eve çıkacağım planım da bu var. Orada 4 kişi 3+1 evde, umarım iyi bir şekilde, yaşayıp gideceğiz. Orada hayat planlarımı uygulamak istiyorum. Nedir bu planlar, 1) kilo almak, düzenli beslenmek 2) sigarayı bırakmak 3) vücudumu düzene sokmak, fitness vs, hâlâ salon fobim var belki evde kendim yaparım ama ne yapıp edip başlayacağım. 4) derslere odaklanmak, kitap okumak, kültürel anlamda birikim kazanmak 5) aileme ve beni seven dostlarıma önem vermek, onlar benim herşeyim. 6) Şu PSİKOLOJİK SORUNLARI ATLATMAK. Vs vs... birçok hedefim var. Bir ara fiziksel kaygılarım diye bir konum vardı 20 kasımda uygulamaya koymuştum ama olmadı. 1 hafta 10 gün kadar devam edebildim. İsteyene konu linkini atabilirim.

    Namaz konusuna gelince, evet namaz kılıyorum. Sabah kalkarım 6.15 gibi bakarım odada herkes uyuyor bir iki uyanın falan derim uyanmazlar genelde, bir sure sonra usandım uyandırmamaya basladim, herneyse çıkar bi sigara içerim dönerim abdest alıp namazı kılarım. Ama iste içimdeki nefret veya kötü duygular ne denli etkiler bunu bilmiyorum. Sürekli bir ses içimden kendimi aşağılık, ise yaramaz gösteriyor bana. Ucubenin tekisin diyor adeta. Bu sabah kar yağarken sigara içiyordum balkonda, her yer karanlık edan okunuyor, yine bu sesi duydum. İçimden gelen bir şey ve ben de kendı kendime tekrar ediyorum, diğer insanlardan farklıyım bi halta yaramıyorum..

    Hal böyle dostlar 2. Bir Yeniden Yaşama Tutanma planım var 8 Ocakta başlamak istiyorum.


    @ohus
    @aleyna
    @AugKunzee

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




    • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz, DH'yi kullanırken depoladığımız çerezlerle ilgili veri politikamıza gözatın.
Kabul Ediyorum