REDDEDİLDİM AĞLIYORUM :( | 16.10.2015 mini güncelleme (11. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Epsilon

Evet beyler bir reddedilme konusuna daha hoş geldiniz. Gerçekten canım çok sıkkın şu an. biraz teselliye ihtiyacım var. fakat kim ne derse desin bu aşk acısı berbat bir şey ya. yemin ediyorum çok kötü bişey lan. ne zamandır ağlamıyodum. ilk defa uzun süre sonra bugün ağladım hayvan gibi.

neyse konuya geçeyim hemen. üni 1. sınıf öğrencisiyim. kızla aynı sınıftayım. klişe olcak ama bu kızı gördüğüm ilk andan itibaren bişeyler hissediyorum. 2 haftadır aklımda kız ve daha önce böyle bişey yapmamış olmama rağmen kafaya koydum. konuşucaktım bu kızla.

biz evden okula - okuldan eve hep servisle geliyoruz. hem sınıfımız, hem servisimiz aynı yani. bu da ayrı bi şans, kızı her gün görüyorum nerdeyse.

ilk hamlemi üniye girmeden önce, servisten inerken yaptım. tam kızla servisten indikten sonra hemen kızın yanına girdim. gerçi hemen demek yanlış olur, bi 3-5 saniye düşündüm, "ulan cidden yapıcak mıyım bunu? off vay beee "der gibi, tüylerim diken diken olmuştu. bir asosyal olarak ne kadar heyecanlanabildiğimi tahmin etmişsinizdir o anda. fakat sonradan dedim işte, Ulan, bugünde konuşmazsam bu hep içinde kalcak. git konuş rahatlarsın en azından dedim. ve ilk küçük hamlem burda geldi. Kıza çıkışta servisle mi dönceğini sordum ilk. evet cevabını aldıktan sonra küçük bi muhabbet geçti ve saat kaçta binceğini de sordum. onu da öğrendim. ve ilginç bir şekilde sohbet çok iyi gitti, kızın ses tonu bile çok tatlıydı. hatta o kadar abarttım ki ben o muhabbeti içimde sanki kız da bana aşık dedim kendi kendime

Sonra ne oldu...sınıflarımıza girdik. 5 ders işledik. Ben çıkışı bekliyordum tabi sadece. Derslere falan adam akıllı odaklanamadm. Kızı izliyordum tüm dersler boyunca :(
ve o an geldi... üni çıkış vakti... hemen gittim servise bindim. gözümle de yolu izliyordum hadi be gel artık içim rahat etsin diyordum kendi kendime. ve bir anda o yağmurların altından o hoş kız geldi... görmek bile içimi ısıttı orda. gerçekten aşık olmak böyle bir şey sanırım ya. o kadar tatlı bi insan ki anlatamam. daha önce de aşık oldum ama bu kız gerçekten farklıydı. :(
neyse kız servise bindi, rahatladım. servis de 5 dk sonra kalktı zaten. Yolculuk 45-50 dk sürecekti. yolun 35dksını falan geldik. ve sonra şok eden cümle geldi, şoför dedi ki "kızım sen, sen ve sen ön araca geçin. buraya başkaları gelcek, onların rotalar farklı" dedi. orda hayvanlar gibi küfrettim tabi. kendimi kaç gündür hazırlamışım, deliler gibi heyecanlıyım. ve aniden sanki tanrı bir mesaj gönderiyormuşcasına şoför benim kızı başka araca gönderiyor Ama bu bile beni yıldırmadı bugün. Ne olursa olsun bugün biticek lan o iş dedim. ve adama sordum: "abi ben de geçsem olur mu?" diye. İşin komik yani ist dışında olduğum için burları hiç bilmiyorum. sadece kendi evimin civarını biliyorum. ve adam bana "sen nereye gitcektin ki" diye sorunca, "oraya" dedim sadece. "Diğer şoförün rotasındaki bir yere" anlamında dedim yani. şoför biraz baskı kursa mal gibi kalcaktım, nereye gittiğimi bilmiyorum çünkü daha öte yandan kendi evimi söylesem de "biz zaten ordan geçicez" dicekti ve mal gibi kalcaktım. açıklama bile yapamazdım. o yüzden burda çok iyi yırttım.
Tabi bunlar yaşanırken ben yine heyecandan çatlıyorum. vay anasını diyorum, aşk için yaptıgın şeylere bak....yürü bee diyorum, olcak bu iş!!

evet finale doğru geliyoruz sıkılmayın beyler... diğer servisle de 10 dk falan yol ilerledikten sonra kız indi. ve kızla beraber ben de indim. küçük bi şanssızlık yaşadım burda çünkü bizle beraber inen bir kız daha vardı ve kızın 2-3 metre solundan yürüyordu. onun yanındayken konuşmak çok daha zor olcaktı tabi...Önce 10-15 saniye takip ettim kızı. Napıcam lan şimdi ben?? diye düşünüyordum. dudaklarımı ısırıyordum artık heyecandan. ve sonunda kararı verdim. Tabiki yapıcam bu işi! dedim. buraya kadar gelmişken pes etmek olmazdı.

Sonunda yine seslendim bizim kıza... "Pardon, bi bakar mısın?" dedim kızın arkasındayken. Sonra hızlı adımlarla kızın soluna geçerek merhaba, yine ben dedim. önce adımı söyledim, sonra onunkini sordum, adının güzel olduğunu söyledim. o da teşekkür etti bana. İşte tam bu sırada olanlar hayatımın açık ara en heyecanlı anlarıydı. resmen konuşuyodum lan kızla. bildiğin sevdiğim kızla yüzyüze konuşuyorum. baya baya olumlu bir şey olabilir, bu kızla çıkabilirdim!! hayatımın hayalini gerçekleştirebilirdim. düşünmesi bile heyecanlandırıyor beni.

sonra kıza, bu tür konuşmaları pek yapmadığımı,hatta ilk defa böyle bişey yaptıgımı söyledim. heyecandan saçmalarsam kusura bakma dedim kıza tebessüm ederek. o da güldü biraz. iyi o zaman ilerleme kaydetmişsin dedi bana.
işte bu noktadan sonra her şey koptu. 10 saattir aklımda tasarladığım tüm cümleler kül oldu uçtu sanki. aklıma hiçbir şey gelmedi ve ortam daha da berbat hala gelmeden sesli düşündüm biraz. derin derin nefesler alarak "tamam sakin olcam sakin olcam" falan dedim. Bu süreçte kızın 2 şekilde düşünme ihtimali var, "ya ne tatlı çocuk heyecan yaptı kıyamam" vb. tarzı, ya da "ne gerizekalı çocuk lan bu" der gibi bi düşünce. ikisinden biri olabilir. belki de arası bişey, bilmiyorum. ama kız böyle sert, kezban biri olmadığı için 2. seçeneği düşünmüyorum ben pek.
Neyse işte, bu sakinleşme olayını atlattıktan sonra bi 9-10 saniye sessiz kaldım. ne diyceğimi hala bilmiyordum çünkü. kız sonunda dayanamayıp eeee dedi.
Ben de "tamam" dedim. "aklıma hiçbir şey gelmiyo, o yüzden hemen özet geçicem" dedim. Tamam bakalım dedi o da. ve orda başladım işte....Onunla tanışmak istediğimi, daha yakın olmak istediğimi falan söyledim. Olay gerçekleşeli 3-4 saat oluyor fakat şimdiden unuttum o an neler dediğimi...
Neyse bunları dedikten sonra ise maalesef kızın cevabı olumsuz oldu. Bana şu anlık o tür işlerden uzak durduğunu, daha önce de uğraşmadığını ve bi süre daha böyle olcağını söyledi. Ardından gereksiz zaten dedi... ben de "bu senin görüşün" diye cevapladım. Ama bunun ardından baskı yapmadım hiç. Kıza "tabi bu senin en doğal hakkın. kimseyi sevmek zorunda değilsin. zorluycak halimiz yok" vs. dedim. O da onaylar şekilde bişey dedi ya da demedi, o anı da tam hatırlamıyorum.
Bu olaydan hemen sonra da tesadüfe bakın ki yol tam 2ye ayrıldı. Kız bana "şimdi benim burdan sola dönmem gerekiyor" dedi. bir de bana yol tarifi verdi, "sen de şurdan aşağı git, orda XXX var, ordan gidebilirsin evine" diye. Ben de "tamam dert etme ya, ben bulurum evi dedim. ve tam elvedalaşmak üzereyken aklıma bi soru geldi. onu da açıklıga kavuşturayım bari dedim. kıza şimdi bunları yaşadık diye küs kalmıycaz dimi? diye sordum. o da "tabi" dedi. benim kimseyle sorunum olmaz dedi. tamam güzel diyip bitirdim sohbeti. O kendi yoluna gitti, ben kendi yoluma. Asıl hikaye burda bitiyor.

Bundan sonra da farklı şeyler oldu bana, duygusal anlamda yani. Ayrıldıktan sonraki ilk 5 dakika "vaybeeee, resmen konuştum" diyordum. hala işin şokundaydım. basit bir bahaneyle reddedildim fakat en azından sesimi duyurdum. bir şey başardım dedim. baya baya mutluydum yani lan, garip bi şekilde. Fakat o 5 dakikadan sonra acı yavaş yavaş kalbime inmeye başladı. ve eve girince tavan yaptı artık. O basit, salak hayatıma dönmüş bi şekilde, yine aynı şeyleri yapcaktım. 2 haftadır aklımda tüten bi aşk, bir heyecan vardı. ama artık o yok. odama girdiğim andan itibaren hayvan gibi ağladım. daha önce böyle ağladığımı hatırlamıyorum. konunun başında dediğim gibi, aşk acısı gerçekten berbat bir şey.

Neyse finale geçelim, burda biraz yardıma ihtiyacım olcak. Normalde bu tür bir olaydan sonra herkes kızı unutmaya çalışır. Fakat ben öyle bişey düşünmüyorum beyler...bu iyi bişey mi kötü bişey mi bilmiyorum. Kızla hala aynı serviste ve aynı sınıftayız. en azından kızı her gün görmeye devam edicem diye seviniyorum. o tatlı, hoş, şeker yüzünü her gün görücem, gülüşünü görücem diye seviniyorum. onu unutmayı hiç istemiyorum. fakat bu olay bana düşündüğüm gibi iyi mi gelecek, yoksa gittikçe daha mı kötü olurum onu hiç bilmiyorum. Ek olarak, kızla aramı bu saatten sonra nasıl tutmalıyım onu da bilmiyorum. sınıftan hiçbi kızla konuşmuslugum yok fakat bu kızla konussam bi dert , konusmasam ayrı dert. Konuşursam küçük bi ihtimal de olsa "ayy çocuga bak ne yılışık çıktı" gibi düşünebilir kız. bu tür bi baskı kurmak istemiyorum.
Eğer konuşmazsam da olay gittikçe soğuycak, ve kızla sonsuza kadar küs kalcaz. Böyle bişey gerçekleşebilir. ve bunu gerçekten istemiyorum.

Buraya kadar okuyan yoktur muhtemelen fakat okuyanlara gerçekten teşekkürler, acıma ortak oldular. ödevim vardı fakat onu da yapmadım. umrumda değil hiçbir şey.
şu aşk acısı denen şeyi allah kimseye vermesin. bambaşka bir birey haline getiriyor insanı gerçekten. özellikle benim gibi aşırı saf, bazı konularda aşırı duygusal olabilen kişileri...

Haydi kendinize iyi bakın beyler...

quote:

Orijinalden alıntı: TormentedSoul

ara ara okudum
sınıf arkadaşından manita yapılmaz akıllı olun az
ayrılırsan sıkıntı olur
ayrılamazsan okul sonu kesin evlenirsin
gerek yok
taş gibi nice hatunlar var memlekette git onlara yazıl ne işin var sınıf arkadaşınla
hem insan sınıf arkadaşına bişey yapmamalı sınıf arkadaşın lan o