Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
|
Hızlı 
Bildirim
piskolojim bozuk
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
Giriş
Mesaj
-
-
Bilgisayarın başından kalkman lazım motivasyonunu toplayabilmek için.Sosyal medyadan uzaklaşman lazım. =/ -
hocam vallaha bilgisayardan kalkarsam yapacak birşey bulamıyorum sürekli aklımda gelecek kaygısı ile yaşıyorum ve buda günlerimi berbat ediyor danışacak kimse olmayınca zor oluyor yani. -
Kardeşim, Rabbim babanıza rahmet eylesin size sabır ve güç versin. 5 Yıl uzun bir süre, babanızın eksikliği sebepli olduğunu düşünmüyorum. Belki siz buna bağlıyor kendinizi şartlandırıyorsunuz. Anime Dizi Film bağımlısı bir çok insanın ortak sorunu mutsuzluk, depresyon. Doğaüstü süpergüç karakter ve çizimler insanı etkiliyor, günün yarım saatini ayırsa bile aklı kalbi orada kalıyor.. sonra ekran başından kalkıyor ve dımdızlak. Çünkü gerçek hayatta kimse uçamıyor, ölecekken yeniden doğmuyor.. Gerçek hayata odaklanmanı isterim, Lise yıllarını mutsuz geçirme. güzel arkadaşlıklar edin, öğretmenlerinin kıymetini bil.. bazan kafanı kaldır gökyüzüne bak, seyret.. bazen bir ağacın dibinde otur dinlen düşün.. Kardeşinin çekeceği sıkıntıyı düşünüp niçin üzülüyorsun? Benim de babası vefat etmiş arkadaşlarım var her biri çok güçlü, farkında gayretli.. vesveselere, boğuk düşüncelere mağlup olmamışlar.. bazen tüm düğümlerin Allah'a imanda çözüldüğüne inanıyorum.. Sen mesela, yeryüzündeki her canlının bir gün solacağını toprak olacağına inanmıyor musun? Her şeyin bir sahibi, Rabbi olduğunu zamanı geldiğinde yerini bir başkasına bırakacağını bilmiyor musun.. başkaları inanmayabilir bu onların kendi görüşleri.. Veren de o Alan da o dediğin vakit, Ahirette birlikte olacağını düşündüğün vakit, Eğer beni duyuyorsa görüyorsa böyle olmamı istemezdi, dik durmamı çalışkan olmamı isterdi demiyor musun?.. belki en büyük evlat evin reis'i sen olduğundan, gözü arkada kalsın mı isterdin.. Farzet ki baban annen hayatta kardeşin yine ikinci sınıf ve sen hayatta değilsin.. bu sefer kaygın küçük kardeşin, onun abisizliği ruh hali.. imkanın gücün olsa ne söylerdin ne yapmasını isterdin.. bunları düşün.. devamında kendini baba olarak gör iki evladı olan bir baba.. ve söyle kendine, gayretli olman gerektiğini.. Ailene kardeşine güzel bir gelecek hazırlamak istiyorsan. güzelce derslerine çalışır gereğini yaparsın. Anneni mutlu eder, babanı huzurlu eder, kardeşine ise örnek abi olursun.. bağımlılıklarndan kurtul, azaltarak kararlı olarak.. ve güçlü ol.. tek babası ölen sen değilsin, forumu biraz incelesen kalp krizi trafik kazası kanser hastalığı sebepli bir çok ölüm görürsün.. kendine eziyet etme, arkadaşlarınla muhabbetini çoğalt..
-
hocam yorumun için çok teşekkür ederim.babam benim için bir dost gibiydi ve her zaman arkamda birisi olduğunu hissediyordum.fakat aniden ölünce birden kendimi boşlukta hissetim ve çaresiz kaldım.ilk seneler biraz unutmuştum fakat zaman geçtikçe eksikliğini iyice hissetmeye başladım.çünkü danışabileceğim insan kalmamıştı ve kendimi yavaş yavaş kötü hissetmeye başladım.mesela karne günü arkadaşımın babası gelip onu tebrik edip sırtını sıvazlayınca yaram tazelendi. ve şu bir kaç haftadır kimseyle konuşasım gelmiyor.veya başka bir arkadaşım gelipde babasından şikayet edince iyice arkadaşlarımdan soğumaya başlıyorum.anime konusunda haklısınız fakat hayattaki tek zevkim bu olduğu için bırakmam zor oluyor tabi .babasını kaybeden arkadaşlarınızında eminim arasıra çaresizlik yaşıyorlardır fakat belli etmiyorlar yada konuşacak biri olduğu için içini döküp rahatlıyorlardır.kardeşim konusundada ben onun beni hem abi hemde baba olarak gördüğünü düşünüyorum fakat benim rol modelim olmadığı için kendindimde iyi bir rol model olamadığımı düşünüyorum.ve bu olayı animedeki karekterlere bakarak onları rol model alarak çözmeye çalıştığım için iyice bu gibi şeylere bağlanıyorum.zaten öylede çok yakın arkadaşım yok.1-2 tane vardır ama onlarında beni anlayacağından şüpheliyim.böylece kendimi hayatta iyice yanlız hisediyorum ve yapcak birşey bulamıyorum.biraz uzun kusura bakmayın ama şu 4-5 gündür gerçekten kendimi çok kötü hissediyorum.
-
bide sanırım bende depresyon belirtileri var.. -
Kardesim çık dısarı gez dolas , hiçbisey yapmıyorsan yürü. Evde oturdukça daha çok yoruluyorsun. Biliyorum kolay değil ama bi sekilde adapte olman lazım. Ayrıca simdi söyleyeceklerimi kesinlikle uygular :
* Kardesine sürekli destek ol babalık et. Sosyal bir birey olmasını sağla. O senin çektiğin sıkıntıları çekmedikçe sen de mutlu olacaksın. Sen ona , o sana destek olacak. Tam yaşında şu an , ilgisi varsa mutlaka bir spora yazdır. Üstüne de git bırakacak olursa motive et. Senin yaslarına geldiğinde çıkın dısarı gezin. Kızlar hakkında bilgi ve taktik ver abilik yap. Biliyorum sen konuyu kendim için açtım bu adam kardesime yardım ediyor diyorsun ancak bu senin rahatlaman için de mutlak gerekli. -
Bol bol su iç, meyve ye mümkünse, bu kimyasal olan kısmını düzeltir içinde bulunduğun depresyonun. Bir de sürekli kendini kasıyorsan ne bileyim işte, doğru nefes almayı öğren. Sırt veya göğüs kasların veya karın kasların zaman zaman kasılıyorsa gerginlikten veya üzüntüden veya öfkeden dolayı, bu nefes alma etkinliğini de etkiler ve gerektiğinden daha az oksijen almana sebep olabilir,bu da beyne giden oksijeni azaltır ve ister istemez kötü hissedersin. Bu tür durumlar gerektiğinden fazla oluyorsa, psikologlar bunu ansikyete bozukluğu ya da panik atak bozukluğu olarak yorumluyorlar genelde. Ayrıca kendimden de tavsiye vermek istedim, kim giderse gitsin, sonuçta gitmeyecekler miydi birgün? Çok üzülebilirsin ama asla kendini ihmal etme, yıpratma kendini. Sen yaşıyorsun, önemli olan da bu zaten, bundan daha önemli birşey de olamaz. Başınız sağolsun. -
tavsiyeler için teşekkür ederim. kardeşim konusundada haklısınız zaten beni en çok sıkan olaylardan birisi bu konu.birde ne bileyim yaptığım işlerden zevk alamıyorum dışarı çıkınca felan aklıma gelip duruyor bu meseleler. mesela arkadaşlarımla gezerken birden morelim bozuluyor onların babası arayıp soruyor yani bilmiyorum hep hayat enerjim yok gibi.doğru demişsiniz fakat ben en önemli olanın kendi yaşamım olduğunu düşünmüyorum.aile yoksa bence pek bi tadı olmuyor yaşamın.yinede şükür annem kardeşim var fakat işte eskiden aldığım tadı alamıyorum artık hayattan.hocam dediğiniz gibi kardeşim zaten spor faaliyetleri yapmakta.bu konuda annem saolsun duyarlı.fakat kardeşime babalık yapacak gücü kendimde pek bulamıyorum.ben onun abisiyim ancak ona örnek olabilirim diyorum.birde bende gelecek kaygısı mevcut.düşünüyorum ilerde arkadaşlarımın arkasında babaları var en azından birşeyler danışabilirler diyorum.işte baba eksikliği dememin sebebi bu.kendimi boşlukta hissedip danışacak birini bulamadığım ve içime attığım zaman kendimi depresyonda hissediyorum.annemle veya yakın bir kuzenimle bu konuyu paylaşmak istiyorum fakat konuşurken ağlamaklı olduğum için bu durumu paylaşamıyorum.birde küçüklüğümden beri oturduğum apartman yıkılacak ve bütün ailemle olan anlılarımda bununla gidecek buda benim canımı biraz sıkıyor.arkadaşlar içimi buraya döküyorum kusura bakmayın.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi FollowTheLight -- 15 Haziran 2015; 23:21:10 >
Sayfa:
1
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
