Şimdi Ara

Öğretmen ve ögrenci kelimesi

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
8
Cevap
0
Favori
982
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Merhabalar öğretmen ve ögrenci kelimesinin etimolojisi nedir?



  • Bildiğim kadarıyla öğrenci kelimesi öğrenici kelimesinde "i" harfinin düşmesiyle oluşuyor. Öğretmen kelimesiyse cumhuriyet döneminde muallim yerine türetilen bir kelime, öğret fiiline gelen -men yapım ekiyle oluşuyor.
  • Ög kökünden geliyorlar, Ög kökü akıl ve zihin anlamına geliyor kökeni 8-11 YY Orta Asya Türkçesine kadar uzanıyor.
    Ögren de hem bizim bildiğimiz anlamda hem de alışmak anlamında kullanılmış, örnek vermek gerekirse; 'Saz çalmayı öğrenmek' ve 'Saz çalmaya alışmak'. Sonradan alışmak olan anlamı kaybolmuş günümüzde bizim bildiğimiz öğrenmek anlamı kalmış.

    Divan-ı Lügati't-Türk'te de hem günümüzdeki anlamında hem de alışmak anlamında kullanıldığı belirtilmiş.
    Ayrıca yeni Uygur Türkçesinde de öğrencinin karşılığı ögengüçi'dir, doğal olarak onlarda da aynı kökten geliyor.

    Kaynak: TÜRKÇE'DE Ö-, ÖG, ÖGÜR, ÖGREN-, ÖGRET- KELİMELERİ Vahit Türk



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Eski Açık Sarı Desene -- 8 Mayıs 2020; 2:25:24 >
  • öğren- fiili Türkçe zaten. Orta Asya'da öğrenci kelimesi için genelde okuvçi ''okuyucu'' öğretmen için Okuvtiçi''okutucu'' kelimesini kullanıyorlar. Özbekçe'de öğren- fiili göçüşme ile o'rgen- o'rganiş olmuş sanırım.
  • Öğ sözcüğünden gelir. Mustafa Kemal Atatürk'ün söylediği "Türk; öğün, çalış, güven." tümcesindeki "öğün" sözcüğünün kökü de öğ sözcüğüdür. Günümüzde "övün" şeklinde yazımı yanlıştır

  • quote:

    Orijinalden alıntı: Guest-AB5792671

    Öğ sözcüğünden gelir. Mustafa Kemal Atatürk'ün söylediği "Türk; öğün, çalış, güven." tümcesindeki "öğün" sözcüğünün kökü de öğ sözcüğüdür. Günümüzde "övün" şeklinde yazımı yanlıştır

    Yaygın bilinen bir yanlış o.

    "Öğün"de bir -n eki var ama isimden fiil yapan bir -n eki yok. Bu olsa olsa dönüşlülük ekidir ve bu ek, isimlere gelmez; fiillere gelir. Eski Anadolu Türkçesinde, ve hatta daha eski devirlerde, günümüzdeki v sesi de "ğ/g" biçimindeydi. Son asırlara doğru değişim oluyor. Başka birçok örneği de var: söğmek, döğmek, koğmak vs. Bunlar günümüzde Anadolu'da hâlâ yaşıyor.




    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-AB1E07F87 -- 28 Ekim 2020; 19:41:37 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.