Genelde hep kendimi diğerlerinden zeki veya farklı olarak hissederdim. Aslında farklı olan hiçbir şey yoktu ve ben kendimi her şeyden soyutlardım. Şu hayatta tam olarak düzenli gerçekleştirebildiğim hiçbir şeyin olmadığını ve ne kadar salak olduğumu fark ediyorum şimdi. Neye el attıysam, devam ettiremedim. Neyi düşündüysem, yarın farklı bir şey düşündüm. Kendimin aslında çoğu insandan bile salak, öylesine yaşayan, hiçbir yeteneği veya özelliği olmayan biri olduğunu anladım. Birini güldüremem mesela, güldürürsem bunun şansa olduğunu düşünürüm, öyledir çünkü, aklıma şansa bala bir şey gelmiştir ve söylemişimdir. Yarın dünyanın en sıkıcı insanı olarak karşısına çıkarım o kişinin. Ders çalışamam veya bir hedefe odaklanamam mesela, bir gün gaza gelirim ve artık çalışmam gerektiğini anlar, kendime çeki düzen vermem gerektiğini hatırlarım böyle bir gün bakınırım ama pek bir şey anlamam sadece çalıştığımı düşüneyim diye çalışırım sanki, diğer günler aklıma bile gelmez ne yapmam gerektiği. Gelir de umursamam. Böyle boş bir insanım, muhtemelen boktan bir işte çalışacak ve öylesine hatırlanmadan ölüp gideceğim. Teşekkür ederim. |
Bildirim