Şimdi Ara

kötü bir şey yaşandığında arka arkası kesilmiyor mu?

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
10
Cevap
0
Favori
306
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • öyle mi oluyor cidden?

    yani bir şey yaşadığın zaman bunun arka arkası kesilmiyor mu lan? kesiliyorsa da ne zaman oluyor yani?

    olum her şey mi ters gider lan? kız, aile, eğitim her şey ya her şey. Her şey ters mi gidiyor, gitmek zorunda mı yani? Lanetli falan mıyım lan ben?



  • Bir Fransız Atasözü Der ki.." Felaketler art arda gelir."

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • bunu bende son birkaç haftadır düşünüyorum.ağır bir uğursuzluk var üzerimde.her işim ters gidiyor.her heveslendiğim şey boşa çıkıyor.bilmiyorum ne zaman düzelecek.
  • Bende de oyle bi geldimi ard arda geliyor

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • şu anda aile olmasa da eğitim kız ve sosyal hayat olarak kombo düşüşteyim. hepsi 1 hafta içinde pat pat pat patladı. nasıl toparlıyacağım bakalım Allah kerim
  • bana da oluyor ama iyi birşey arada düşmek ve kendine gelmen lazım düşüyorum beter oluyorum berbat hissediyorum sonra hala nefes aldığımı düşünüyorum yaşadığımı farkediyorum yaşadığım sürece herşeyi ne kadar kötü olursa olsun düzeltebileceğimi hayatta herşeyin değersiz olduğunu hatırlıyorum ve sadece yaşayacağımı düşünüyorum ve toparlıyorum..

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • Sanırım doğru. Ne zaman işleri yoluna koysam 1 hafta içinde bozuluveriyor. En başta mı kötü bir şey yaşamamak gerekiyor anlayamadım ki.
  • Düşünmemek elde değil ya.
  • Başın döner, gözlerin kararır ve bilincini yitirirsin. Sonrası sonsuz karanlık. İşler bir kere kötüye gitmeye başladım mı durduramazsın, ardı arkası kesilmez dibe battıkça batarsın. Bir noktadan sonra her şeyin normale dönmesi için değil de işlerin bundan daha kötüye gitmemesi için dua edersin. Bir çare, bir çıkış yolu ararsın kendine... Ama tüm bu aramalar boşunadır. Ne sesini duyan biri vardır etrafında, ne de çaresizliğini gören. Tek başınasındır bu hayatta, aldığın hiç bir karar tatmin etmez, seçtiğin tüm yollar çıkmaz sokaklara götürür seni. Hikayenin bittiğini düşünürsün... Sonra nefes aldığını fark edersin ve aldığın her nefes seni hayatta tutacak olan bir umuda dönüşür. Her kaybedişliğinden başlarsın, daha da güçlenerek başlarsın ve daha da hızlanarak dibe batarsın ve en dibe batarsın.. Başın döner, gözlerin kararır ve bilincini yitirirsin.. Sonrası sonsuz karanlık.


    Serkan Keskin (İsmail abi)




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.