Bir karadelik, uzay-zaman içindeki belirli bir bölgeye kütleçekim kuvvetinin o kadar yoğun hale geldiği bir yerdir ki, ne ışık ne de diğer elektromanyetik radyasyon türleri bu bölgeden kaçamaz. Yani, karadeliklerin kendisi ışık yutucu olarak bilinir. Genellikle bir yıldızın evriminin sonucunda ortaya çıkan karadelikler, büyük kütleli bir yıldızın çekirdeğinin çökmesi sonucu meydana gelir. Karadelikler, Einstein'ın genel görelilik teorisine dayanarak açıklanan kütleçekim etkileri nedeniyle oluşur. Karadelikler üç temel türde sınıflandırılır: Süper Kütleli Karadelikler (SBK): Milyarlarca güneş kütlesine sahip devasa karadeliklerdir. Genellikle galaksilerin merkezinde bulunurlar. Orta Kütleli Karadelikler (OKK): 100 ila 100.000 güneş kütlesine sahip karadeliklerdir. Bu tür karadelikler, birkaç güneş kütlesine sahip yıldızların evrimi sonucu ortaya çıkabilir. Dönme Karadelikler (DK): Bir nesnenin dönme hareketi sonucu ortaya çıkan karadeliklerdir. Bu tür karadelikler, kendi etrafındaki dönme hareketinden kaynaklanan karakteristik özelliklere sahip olabilir. Karadeliklerin etrafındaki olay ufkunu geçen herhangi bir şey, içine çekilir ve hiçbir şey ondan kaçamaz. Bu nedenle, karadelikler, çevrelerindeki uzay-zamanı büyük ölçüde eğip bükerek, zamanın ve uzayın tuhaf etkilerine neden olan astrofiziksel oluşumlardır. Karadelikler, astronomi ve astrofizikte büyük bir ilgi odağıdır. < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > |
Bildirim