Öğleden sonra plajdan eve dönerken biri aradı: Erkek şahıs senelerdir ilanda duran hatta satmaktan umudumu kestiği bir bilgisayar parçası için aramıştı. Cihazın durumu sordu ve konum atarsam bugün gelip alabileceğini söyledi. Ben de eve varır varmaz konum attım. Yaklaşık 2 saat sonra tanımadığım bir başka numara aradı, telefondaki kadın "Malzeme alımı için geldim" deyince "Hangi malzeme!?" diye sordum. "Sanırım bir bilgisayar parçasıydı..." "Tamamdır, siz adrestemisiniz? "Evet" Hemen giyindim ve asansörden aşağı indim. Apartmandan çıkmak üzereyken yaşlı ve bastonla zor yürüyebilen ihtiyar komşumu gördüm. Derhal önüne geçip ağır apartman kapısını açtım "Selamün aleyküm, buyrun !" dedi. Komşu "Rica ederim siz buyrun" "Olur mu zaten ben de çıkacağım" deyince komşu önde ben arkada apartmanın eşşiğine çıktık. Apartmanın önündeki kaldırıma doğru aşağı indim ve tekrar aradım: "Ben apartman önündeyim" "Sizi gördüm, geliyorum" Çok geçmeden son model bir SUV yanaştı yanıma ve camı açtı. Şoför mahallindeki güneş gözlüklü, dolgu dudaklı esmer dilberi görünce açıkça şaşırdım "Bin liralık malzeme için bu hatunu mu gönderdi?" diye aklımdan geçirdim. Kadına bilgisayar parçasını ambalajında ve Migros poşeti içerisinde açık olan camdan uzatıp verdim: "Ne kadardı?" "1.000 TL" "Ben havale geçeceğim" "Tabi..." IBAN' ı sms ile gönderdim. Bir süre arabanın yanında bekledim, kadın bu arada havale bilgilerini telefonuna giriyordu, bir ara: "Ödemeye ne yazayım, borç mu?" "Farketmez, nokta koysanız bile olur" dedim. Ardından 1.000 TL havale geldiğine dair sms gelince mobil bankadan kontrol ettim ve hesabımda parayı gördüm: "Gemiş, hayırlı olsun, memnun oldum !" "Teşekkür ederim..." Ardından orayı terk ettim... |
Bildirim