Şimdi Ara

Hiç ölümden döndüğünüz oldu mu?

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
113
Cevap
1
Favori
4.869
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Belki aramızda daha önce ölümden dönen kişiler vardır.

    Nasıl olduğunu da , neler hissettiğinizi de açıkça ifade ederseniz güzel olur arkadaşlar.



  • Ben bisikletten düştüm 1 metre gibi yükseklikten nefesim kesindi herkes başıma toplandı.O anda yeşil bi duygu belirdi.Dalga geçmiyorum.Ailemi düşündüm.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Murat- -- 16 Mart 2010; 20:47:55 >
  • 1996'da Bodrum açıklarında ölümden dönmüştüm.
    Tekne turu vardı.Tekneye binene kadar hava günlük gülistanlık,baya bir açıltıktan sonra hava birden bire bir patladı,fırtına koptu...

    Hiç abartmıyorum en az 10-12 metre boyundaydı dalgalar.Lunaparkataki gondol gibi sallanmıştık.Teknenin 80 derece dikildiğini hatırlıyorum.Teknede ben hariç herkes kusmuştu.

    İnsanlar son dualarını ediyorlardı resmen ağlayarak,herkes kelime-i şaadet getiriyordu.Rusların hepsi korkudan bayılmıştı.Allahtan kimse tekneden düşmedi..

    Kaptan profesyonel olduğu için o gün ölmedik.Eğer dalgaların üstüne gitmek yerine , dalgalarn tekneye yandan vurmasını tercih etseydi,şu an belki burada bunları yazamıyor olacaktım...
  • Motorla 50 İle giderken Cakıllara Girip asfalta cakıldım yüz üstü burunum fln catladı her yerim eridi o an cok kötüydü nefesim felan kesildi
  • bikere çocukken çivileme 1.5 metreden zıplamıştım göğüsüm çok fena sıkışmışdı nefes alamadım almaya zorlıyınca acıyordu göğüsüm sonra yavas yavas nefes aldım ve hayata döndüm...
  • Her uyuyup uyandığımızda ölümden dönüyoruz.
  • Iki defa biri trafik kazası dolmuş ile kum yüklü 40 ayak diye tabir edilen büyük bir tıra yandan çarptık tırı görecektiniz bir sağ bir sol yaptı yan devrildi yan yana iki petrol vardı oraya girse büyük bir facia ama şükür girmedi birde inşaatta biri ile tartışma sonucu pompalı tüfek çekti herkez dondu kaldı mehmet amca var bi o korkmadı sonra çekti gitti adam ..
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • quote:

    Orijinalden alıntı: VGroove

    1996'da Bodrum açıklarında ölümden dönmüştüm.
    Tekne turu vardı.Tekneye binene kadar hava günlük gülistanlık,baya bir açıltıktan sonra hava birden bire bir patladı,fırtına koptu...

    Hiç abartmıyorum en az 10-12 metre boyundaydı dalgalar.Lunaparkataki gondol gibi sallanmıştık.Teknenin 80 derece dikildiğini hatırlıyorum.Teknede ben hariç herkes kusmuştu.

    İnsanlar son dualarını ediyorlardı resmen ağlayarak,herkes kelime-i şaadet getiriyordu.Rusların hepsi korkudan bayılmıştı.Allahtan kimse tekneden düşmedi..

    Kaptan profesyonel olduğu için o gün ölmedik.Eğer dalgaların üstüne gitmek yerine , dalgalarn tekneye yandan vurmasını tercih etseydi,şu an belki burada bunları yazamıyor olacaktım...

    o süper bir taktik
    bende geçen yaz kuzenim dayım falan teknedeyiz yelkeni işte bizimki yavaş yavaş tın tın gidiyoruz yanımızdan son sürat bitane yat geçti yarattığı dalgaları tahmin edin o gün dayımla ben arada sırada değişerek kullanıyorduk tekneyi, o sırada da ben kullanıyordum acayip paniklemiştim neyse son anda dayım kontrolü alıp dalgalardan kaçmak yerine dalgaların üstüne üstüne gitmişti.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Kaan™ -- 16 Mart 2010; 20:56:58 >




  • Motosikletle stabil şekilde seyr ederken virajı alamayan bir hödük yandan bindirdi ve havada artistik taklalar eşliğinde yaklaşık 10 m ötedeki kaldırımda bulmuşum kendimi görenler kurtulduğuma inanamamış plastik oyuncak misali savrulmuşum ve fena çakılmışım tabi çarptığı anı hatırlıyorum o an şoka giriyorsun bilincin kapanıyor gibi adrenalinin tavan yaptığı anları çok az hatırlıyorsun yada hatırlayamıyorsun hastanede uyandığımda konuşma güçlüğü çekiyordum yani cümleleri unutuyor yada birleştiremiyorsun vücudunun bir kısmı anlık felç yaşıyor beyin lopların tıkanıyor o an ölümü düşündümmü hayır hayatım geçtimi film şeridi misali hayır tek düşündüğüm paramparça olan motosikletimdi ne büyük bir aşktır ama ne bir ışık ne bir ses yani bu tür doğa üstü belirtileri duymak istiyorsun sanırım ama ı m not chosen




  • Dayımla bu yaz İzmir'de motorla iş yerine yaklaşık 70 km ile gidiyorduk. Sol şeritten bir araç üstümüze bir kırdı direksiyonu ağaca çarpmaktan son anda kurtulduk son bir hamleyle dayım motoru yan yatırıp 15-20 metre kaydık.
  • 1 Nisan 2007'de şohben'den zehirlendim.. Zehirlediğimi anlayınca şohbeni kapattım, şohbenin altında şampuanların olduğu bir yer vardı onları devirdim.. gerinsin geriye düştüm neyseki taburenin üzerine denk geldi.. sırtım duvara geldi sonrasını hatırlamıyorum sesler üzerine annem girmiş banyoya babama haber vermiş babamın misahirleri vardı.. beni havluya sarıp antreye almışlar.. orayı biraz hatırlıyorum.. pencere falan açılmış.. ambulans falan geldi yani kesik kesik birçok yeri hatırlıyorum.. hastanede 1- 1,5 gün komada kalmışım sonra kendime geldim.. 5-6 gün sonra taburcu oldum. ;))

    Şohbeni kendim kapamayıp olduğum yerde ses çıkarmadan vakit geçirsem 3 yıldır ölüydüm.
    Zehirlendiğimi şöyle farkettim başım döndü ve ağrıdı ayakta durmadım yalpalamaya başladım falan.. son hamle ile şohbeni kapayıp yığılmışım zaten iyi ki kapıyı kilitleme alışkenlığım yokmuş..




  • ben dalgınımdır biraz
    bir kere catıdan düştüm
    1 kere bisikletle arabaya çarptım
    bir kaç kerede ben arabaya çarpıyordum son anda yırttım
  • quote:

    Orijinalden alıntı: mC_ReTurNs*

    Motorla 50 İle giderken Cakıllara Girip asfalta cakıldım yüz üstü burunum fln catladı her yerim eridi o an cok kötüydü nefesim felan kesildi

    Kask yok muydu kask?

    Bir motosiklet kullanıcısı olarak, trafik magandaları yüzünden hergün ölüm ile burun buruna geliyorum.

    Bir anımı anlatayım; Trafik vardı, şeritten sakince yavaş, yavaş gidiyorum üstelik birde kornaya basarak gidiyordum, amaç arabaları uyarmak.. Sonra ileride bir arabaya yaklaştım, yarım metre kala adam sinyal verdi ve o trafikte sağa kırarak, ara sokağa girmeye çalıştı. Tabii beni kaldırım ile arabanın arasına aldı bacaklarım kırılıyordu. Üstelik birde camı açmıyordu, trafikte kaçamayacağı için mecbur kaldı. Dedim sinyal veriyorsunuz tamam ama bir de ayna baksanız olmaz mı? Son anda karar verdim diyor. Tamam böyle bir şey mümkündür ama ilk öncelikle kuryelerin yoğun olduğu İstanbul'da ve İstanbul trafiğinde aynağa bakması, çalan kornayı dikkate alması lazım.

    Bundan daha kötüleri de gelmişti ama birazcık uzun.




  • ablamla kavga ettiğimde cama yumruk atmışdım sinirimi canlı değilde cansız varlıklardan çıkarırım

    cam koluma inmişdi boydan yırttı kolumu sinirler damarlar kaslar dışarı sarkıyordu benim hatırladığım soğukdu bayağı ve çok az hatırlıyorum etrafımda çığlık atan kadınlar vardı hastanede uyandım hala izi var kötü bişey kolumu kaybetme riskim çok yüksekdi siz siz olun kasten cama yumruk atmayın hıncını çok pis alıyor cam
  • 2008 yılında, bir akşam maç yaparken düşmüştüm ve gövdemi mermere çarpmıştım. Sonra kusma, terleme vb. durumlardan dolayı hastaneye kaldırıldım. Hastanede kan kusmaya(ilk başta normal kusmaydı) ve iyice soluk bir renge gelince artık beni acile yatırdılar. Sabah 4 gibi başhekim geldi ve ameliyat oldum.

    Meğer dalağımı parçalamışım. Çok kötü bir şeydi. İşin kötü yanı tam ameliyata girecekken başhekim annemle konuşuyordu hemen başımda. Ve aynen şunu söyledi: "Bu çocuk ameliyattan sağ çıkmaz, ümidinizi kesin." Bunu duydum ve direk ameliyathaneye girdim. Annem ağlıyordu deliler gibi. Öleceğinizi bile bile son anlarınızı düşünürsünüz ya, flashback yaşarsınız, işte onu yaşadım ben. Çok zor bir durumdu.

    Ameliyat sırasında 40-45 saniye kadar ölü kalmışım. Detayları bilmiyorum. Öğrenmek istemedim hiçbir zaman. Tek bildiğim, elektroşok ile kurtarıldığım. Ölümden dönmek aslında çok iyi bir şey, ister inanın ister inanmayın. İnsan hayatın basit şeyler uğruna üzülmek için çok kısa olduğunu anlıyor. Buralara çok mesaj attığım yok, ama gördüğüm kadarıyla genelde hep kız konuları açılıyor.

    Ben o güne kadar çok takıntılı bir insandım. O günden sonra değiştim ve rahat yaşadım hayatımı. Sadece tek birini sevdim, onda pek mutlu olamadım ama umurumda değildi. Yaşamak önemli benim için. Buradan okuyanlar olursa diye sesleniyorum, kızlar için üzülmeyin. Paranız yok diye üzülmeyin. Yaşıyorsanız, mutlu olun. Umursamayın diğer hiçbir şeyi. İnanın hayat, çok kısa bu gereksiz şeylere kafayı takmak için.




  • rüzgardan kapanan cama elimle ittirmeye çalışınca apandist bolgesine giren cam ve bilegime paralel giren camı çıkarttıktan sonra hastaneye gittik cam 1 ml daha girseydi su damarı keserdi dedi ve 10 dakka içinde bütün kanın boşalırdı gidin bişey koc moc kesin diyince olayın ciddiyetini anladık bizde tavuk kestik x) ama doktorun o sözlerini elindeki aletle damarı gosterince suratımdaki hafif gülümseme bi anda gitmişti :( şaka maka ölümden dönmüşüz verilmiş sadakamız varmış.
  • Yıl 2004 ya da 2005, tam hatırlamıyorum. Yer Adana Mavi Bulvar. Bim'e yanaşan kocaman bir kamyon kaldırımı kapatmıştı ve benim o kaldırımdan gitmem gerekiyordu. Ben de mecburen kamyonun yanından taşıt yolundan gittim. O sırada arkamdan hızla bir araç geliyordu. Eğer arkamdan gelen aracı fark edip de koşmasaydım belki de ezilmiştim.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Dwar
    2008 yılında, bir akşam maç yaparken düşmüştüm ve gövdemi mermere çarpmıştım. Sonra kusma, terleme vb. durumlardan dolayı hastaneye kaldırıldım. Hastanede kan kusmaya(ilk başta normal kusmaydı) ve iyice soluk bir renge gelince artık beni acile yatırdılar. Sabah 4 gibi başhekim geldi ve ameliyat oldum.

    Meğer dalağımı parçalamışım. Çok kötü bir şeydi. İşin kötü yanı tam ameliyata girecekken başhekim annemle konuşuyordu hemen başımda. Ve aynen şunu söyledi: "Bu çocuk ameliyattan sağ çıkmaz, ümidinizi kesin." Bunu duydum ve direk ameliyathaneye girdim. Annem ağlıyordu deliler gibi. Öleceğinizi bile bile son anlarınızı düşünürsünüz ya, flashback yaşarsınız, işte onu yaşadım ben. Çok zor bir durumdu.

    Ameliyat sırasında 40-45 saniye kadar ölü kalmışım. Detayları bilmiyorum. Öğrenmek istemedim hiçbir zaman. Tek bildiğim, elektroşok ile kurtarıldığım. Ölümden dönmek aslında çok iyi bir şey, ister inanın ister inanmayın. İnsan hayatın basit şeyler uğruna üzülmek için çok kısa olduğunu anlıyor. Buralara çok mesaj attığım yok, ama gördüğüm kadarıyla genelde hep kız konuları açılıyor.

    Ben o güne kadar çok takıntılı bir insandım. O günden sonra değiştim ve rahat yaşadım hayatımı. Sadece tek birini sevdim, onda pek mutlu olamadım ama umurumda değildi. Yaşamak önemli benim için. Buradan okuyanlar olursa diye sesleniyorum, kızlar için üzülmeyin. Paranız yok diye üzülmeyin. Yaşıyorsanız, mutlu olun. Umursamayın diğer hiçbir şeyi. İnanın hayat, çok kısa bu gereksiz şeylere kafayı takmak için.

    Bu tür yazıları herkese okutmak gerekiyor. Benim yapan felsefem bu. Bu iyi birşey fakat çevremdekiler bunu anlamıyor. Çok fevri davranıyorsun diyorlar.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Comandanté


    quote:

    Orijinalden alıntı: Dwar
    2008 yılında, bir akşam maç yaparken düşmüştüm ve gövdemi mermere çarpmıştım. Sonra kusma, terleme vb. durumlardan dolayı hastaneye kaldırıldım. Hastanede kan kusmaya(ilk başta normal kusmaydı) ve iyice soluk bir renge gelince artık beni acile yatırdılar. Sabah 4 gibi başhekim geldi ve ameliyat oldum.

    Meğer dalağımı parçalamışım. Çok kötü bir şeydi. İşin kötü yanı tam ameliyata girecekken başhekim annemle konuşuyordu hemen başımda. Ve aynen şunu söyledi: "Bu çocuk ameliyattan sağ çıkmaz, ümidinizi kesin." Bunu duydum ve direk ameliyathaneye girdim. Annem ağlıyordu deliler gibi. Öleceğinizi bile bile son anlarınızı düşünürsünüz ya, flashback yaşarsınız, işte onu yaşadım ben. Çok zor bir durumdu.

    Ameliyat sırasında 40-45 saniye kadar ölü kalmışım. Detayları bilmiyorum. Öğrenmek istemedim hiçbir zaman. Tek bildiğim, elektroşok ile kurtarıldığım. Ölümden dönmek aslında çok iyi bir şey, ister inanın ister inanmayın. İnsan hayatın basit şeyler uğruna üzülmek için çok kısa olduğunu anlıyor. Buralara çok mesaj attığım yok, ama gördüğüm kadarıyla genelde hep kız konuları açılıyor.

    Ben o güne kadar çok takıntılı bir insandım. O günden sonra değiştim ve rahat yaşadım hayatımı. Sadece tek birini sevdim, onda pek mutlu olamadım ama umurumda değildi. Yaşamak önemli benim için. Buradan okuyanlar olursa diye sesleniyorum, kızlar için üzülmeyin. Paranız yok diye üzülmeyin. Yaşıyorsanız, mutlu olun. Umursamayın diğer hiçbir şeyi. İnanın hayat, çok kısa bu gereksiz şeylere kafayı takmak için.

    Bu tür yazıları herkese okutmak gerekiyor. Benim yapan felsefem bu. Bu iyi birşey fakat çevremdekiler bunu anlamıyor. Çok fevri davranıyorsun diyorlar.






  • 3. sınıfa giderken okulun 3. katından arkadaşlar merdiven kenarlarından kayıyodu dedim ben de yaparım tam kaymaya başlarken merdiven boşluğundan aşağı düitüm 3 kat o kadar ince yerden bir yere dahi çarpmadan 2 kişinin üstüne kısa bir bel ağrısı hatırlıyorum aradan 15-16 sene geçti sanırım ama hiç kırık çıkık yara yok bir seferde kola kutusu ile top oynarken cadde kenarında kutu caddeye kaçtı bende gidip alıyım dedim cadde ortasına gittim eğildim kutuyu aldım arkamı bir döndüm ki küt diye bir ses gözümü hastanede açtım
  • 
Sayfa: 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.