yürekler saklayıcıdır severler her anı kazımayı bir yerlerine ve meyillidirler kendilerini kör kuyulara hesapsızca salmaya, bırakmaya… her hikayenin adı mutluluktur ve yazılır büyük harflerle başlangıçta ve düşülür altına ilk satır ; “ben aşık oldum …” .................... her yürek çocuk başlar öyküsüne koynunda bi dolu hayal… hatta bin bir gece masallarıyla yarışır çoğu zaman tüm hikayelerde ilk sayfalar… geceler uzar, uykular azalır, dünyanın nüfusu yalnızca iki kişi sanılır… içinde yüzlerce güvercin çırpındıkça adımların kesilir yerden ve aşkın denizler kadar.. gözü nasılda kararır yüreğin, dünyayı ve kendini yakmaya gönüllü ve nasılda dünden hazır kolaylıkla kendini ateşlere atmaya.. ve endişeli birde, ve korkak ve meraklı ve kahraman sonra ve mağrur tabiî ki ve ağlamaklı ara ara.. aşk, hikayeye satır satır süzülürken sen, sayfalara harf harf dağılansındır…
insan sadece aşkla ortalamanın üzerine çıkar hayatta ve yaşam denen karalamanda aşk hikaye olmaya yakışan en değerli şansındır,hissedersin… bu güne dek hep ekranlarda seyrettiğin aşk filmlerine bu kez başrolden ilk kendini eklersin.. en az o kadın kadar güzelsindir her sahnesini ezbere bildiğin hani yada o adam kadar yakışıklı vardı ya bakışlarını taklit ederdin.. üstelik artık kavuşunca sıkı sıkı sarılan, ayrıldığında da gözlerinden hüzün damlayan yaşlar seninkilerdir bu kez rol değildir,gerçektir yaşanan.. özlediğindeki efkar senin nefesin ve dudağına sürdüğün mutluluktur buluştuğunuzdaki gülümseyişin… yüzlerce şarkı bir anda anlam kazanmıştır aşkla ve zaman zaman yağmur ıslatsa da kanatlarını aşk içinde sen, her daim uçmaya hazırsındır … çünkü kendi hikayende yazılan “sen ve o” sayfa sonlarına bıraktığınsa umutlarındır…
kadınsan, bütün kadınlar gibi her şeyi sezersin, ama her sayfada sezdiklerinden emin olmaya, çabalamaya da devam edersin.. hem fedakar, hem kararlı hem de büyülü çiçekler gibi tekrar tekrar açarsın... erkeksen /ki bütün erkekler gibi/ yarı çocuk yarı büyük bir koşar, bir düşersin ve her şeye aceleci ve ne varsa bi an önce yaşamaya hevesli… aşksa, aşk hep aynı her mevsim büyüleyici…
dedim ya, her insan sadece aşkla dışına çıkar kendi sıradanlığının ve aşkla ikinci doğumunu yaşar, adeta ruhuyla sarılır.. iz bıraktığı bir kalp vardır artık kalbinin yeryüzünde ve beraber başlattıkları birde hikaye… yazılır çizilir bozulur ara ara silinir, düzeltilir… uzun cümlelere endişelerle, hayaller kısa cümlelere, kaldırabileceğinden fazla anlamlar yüklenir… sonra araya küslükler sonra kısa ayrılıklar ve barışma sahneleri bazen de hızla akan günlerle uzun geceler ve hesapsız bir dolu an ilave edilir… sayfa kenarları bile boş kalmaz aşk hikayende yan yana çiçekler ve kalpler baş harfler ve şiirlerse,sayfa sonlarına işlenir... kısaca herkesin hikayesi bambaşka herkesin aşkı yeryüzünde eşsizdir…
ama sonra birdenbire duran bi saat gibi örneğin aniden yada günlerce yağmur biriktiren bulutlar gibi göstere göstere çekilir bir el kırılır bir kalem ve durur satırlar hikayede.. biri sıkılır yada yorulur belki de en olmayacak zamanda yada en güzel yerinde savrulur bir başka yere yada vazgeçer belki de… ya dili susar yada yüreği, ikiden birinin yada yabancılaşır, bilinmez bile bazen sebep bile gizlenir yada bambaşka bir neden, kendince mecburiyetten… kısaca ya hikayenin kahramanı kadın terk etmiş yada adam toplamış cümlelerini, artık çekip gitmiştir.. artık, kalan soluksuz belki giden de üzgün günler geçer böylece sonra haftalar kiminde yıllar kısaca herkes payınca acır aşkı kadar üzülür ve yüreğince kanar.. sonra belki zaman sarar sonra belki bir gülüşle ısınır sonra belki bir başka mevsimde başka biriyle başka defterlerde, ayrı hikayelere başlanır ve geriye sadece sararmış sayfalar arasında solgun silik satırlar renginde yorgun öylesine hazırlıksız kendi dilsizliğine saklanmış yarım ve terk edilmiş, bi aşk hikayesi, kalakalır… işte bu şiir ve şarkı, aşıklardan çok bence o yarım kalan hikayelerin şiiri ve o solgun sayfaların incinmişliğini anlatır ;
“istersen hiç başlamasın bu hikaye eksik kalsın onca yaraların ardından yeni bir aşk yaratamazsın … ” …………………… yürekler saklayıcıdır,, severler her anı kazımayı bir yerlerine ve meyillidirler kendilerini kör kuyulara hesapsızca salmaya, bırakmaya … her hikayenin adı mutluluktur ve yazılır büyük harflerle başlangıçta ve düşülür altına ilk satır ; “ben aşık oldum ...”