Hayattan bıkmak

21 yaşındayım. 14 yaşımdan beri babamla birlikte çalışıyorum ve iş hayatını az ya da çok gördüm. Yaşım 21 üniversiteye de gideceğim bu sene eğitim hayatını da ucundan gördüm. İş hayatı ayrı okul hayatı ayrı kötü. 21 yaşında hayattan soğudum resmen. Hiçbir zaman istediğim arkadaş ortamına da kavuşamadım bunun da etkisi var gibi. Bilmiyorum ne yapacağım fakat hiç yaşama hevesi kalmadı içimde. Ne yapacağım bilmiyorum. Okumasam esnaflık bir dert okusam okulu bitirip işsiz kalmak onca yatırımın boşa gitmesi bir dert. İş bulduk diyelim o parayla hayatı idame ettirmek ayrı dert. Dert oğlu dert. Vallahi 70 sene falan yaşarsam kalan yaklaşık 50 yıl ne yapacağım bilmiyorum hiç.

en azından sevgilin var

ne sevgilisi ne alaka la yok sevgilim

Hocam şu an kimse zaten önünü göremiyor.

Benim sana tavsiyem istediğin bir alana göz dik ve ne kadar başarısız olursan ol o uğurda vazgeçme insanları salla. İnsanlar yarardan çok zarar getirebilir.

Açıkçası ben okulu arkadaş ortamından ziyade kendimi geliştirebileceğim bir alan olarak görüyorum.

Aynı yaştayız.

7 senedir babanla çalışıyormuşsun.sonuçta çalıştığın alanda bir tecrübe edinmişsin.okuduğun bölüm ve üniversite sana ne katacak ileriye dair onu düşün derim ben.

ne bölümü okuayacaksın ve okuyacağın bölümle ilgili misin.okuyacağın üniversite yaşadığın şehirde ise bir yandan okuyup boş zamanlarında çalışmaya devam et ne kadar tecrübe okadar rahatlık demek..boyacılığı bile öğrensen diyeceğim boyacıyı küçümsemiyor önüne gelecek bu sanat emin ol...

Ben lisede üzülüyordum bu duruma, ancak artık üzülmüyorum. İnsanlar yarardan çok zarar getiriyor. Zaten hayatımızda dost diyeceğiniz maks 10 kişi olur gerisi arkadaş olur gelip geçicidir. Yani sosyal meyada 1000+ kişi yada civarı insanla sohbet etmek takipleşmek bence insan sağlığı açısından sağlıklı değil.

Üzülecek bir şey yok dostum ciddi diyorum. Hayatta daha kötü dertleri olanlar var. Okumak istiyorsanda oku kimin ne diyeceğini boş ver. İnsanlar sende çok ciddi bir başarı görmedikleri sürece etrafına toplanmazlar, başarıya ulaştığındada o etrafına toplanma amaçları dostluk kurmak, samimiyet değildir, çıkardır. Bu herif benim işime bir gün yarayabilir işimi halledebilirim yada bu çocuğun işi var arabası ve evi var kendini geliştirmiş onun kız arkadaşı ben olmalıyım diye düşünürler.

Bu hayranlıktan çok iki yüzlülüktür, berbat zamanınızda kimse yanınızda olmaz çeker giderler. O yüzden böyle olacaksa yalnız kalmak daha iyidir. Kendi yaranızı, sıkıntınızı kendiniz bilir kendiniz çözersiniz insanlara ihtiyaç duymazsınız ki bence bu özellik çok elit bir şey. Çoğu insan ayakta kalabilmek için başkalarından duygusal destek bekler, ancak yalnız olanlar yaralarını kendileri tedavi ederler.

Sevgili ne arar la pazarda dfjdksjsks

++++