Hayatımda Yaptığım hatalar 1: Dindar bir genç olmak

Merhaba arkadaşlar, yeni bir yazı serisi hazırlıyorum. 2020 yılı itibariyle 21 yaşındayım. Çok fazla yaşam tecrübem var gibi bir iddiam yok ama çeşitli nedenlerden çok uykusuz gece geçirdim ve tüm bu gecelerde hayatımı baştan aşağıya düşünme fırsatını elde ettim. Tüm bu tefekkürlerim sonucunda hayatımda yaptığım hataları çok net bir şekilde görür oldum. Ne yazık ki geriye dönüp bunları değiştirme gibi bir şansım yok. En azıdan bunları anlatıp belki benimle aynı hataları yapan veya gelecekte yapabilecek olan insanları uyarmak adına bu satırları yazıyorum.

Önce biraz kendi çocukluğumdan bahsedeyim daha sonra da dindar bir genç olmanın neden hata olduğunu anlatmaya çalışacağım. Dindar bir ailenin içinde dünyaya geldim. Aynı zamanda dindar bir çevrenin de içindeydim. Çocukluktan beri çok inançlı bir insan olarak büyüdüm hatta bazen ailemi de geçtiğim oluyordu. Din işini çok ciddiye alıyordum tüm hayatımı dini kurallara göre yaşamaya çalışıyordum. Ortaokula geçtiğimde biraz daha aklım ermeye başlayınca dini hassasiyetim daha da arttı ve bir takıntı haline gelmeye başladı. Özellikle abdest alma konusunda ciddi takıntılı hale gelmiştim. Saatlerce gusül almaya falan uğraşıyordum. Sürekli internetten bu tarz konuları araştırıyordum. Cenabet gezmek cehenneme gitmek gibi bir algı vardı çevremde. Bende tüm bunlardan aşırı etkileniyordum. Zamanla bu takıntılarım baya arttı. Tüm bunlar beni ileride hasta da edecek ama şimdilik buraya girmeyeceğim.

İnternette okuduğum şeylere göre kendi kafamdan kararlar vermeye başlamıştım. Din, ufak yaşta da olsam benim için her şeyin üzerinde olduğu için dini kararları sorgulamıyordum bile. Neyse bir şekilde liseye geçmeyi başarabildik. Liseye geçtikten sonra dini sorgulamalarım daha da artmaya başladı. Bu sefer de kader mevzusuna kafayı takmıştım. Sürekli internette araştırma yapıyordum ve işi içinden çıkamıyordum. Kendimi tatmin edecek cevaplar bulamadıkça daha fazla stres oluyor daha fazla bu konulara yoğunlaşıyordum. Zamanla bu düşünceler beni daha fazla yormaya başladı. Biraz daha alternatif dini akımların yazılarını falan okumaya başladım. Yobazlıktan baya uzaklaştım. Bunlardan aldığım cevaplar o zamanlar beni tatmin etmişti. Zamanla bunlarında saçmalamaya başladığını gördüm.

Dini konuların düşüncelerimi sürekli yoruyor olmasının yanında dinin hayatıma verdiği başka zararlarda var. Örnek olarak karşı cinsle olan ilişkilerimi kökten etkiledi. Zaten sevgili olma olayını baştan kafamdan silmiştim. Kızlarla çoğu zaman konuşmuyordum bile. Onlarla doğru düzgün arkadaşlık bile kurmuyordum. Tabii o zamanlar tüm bu yaptıklarım benim için en doğru şeylerdi dine uygun hareket ediyordum çünkü. Dolayısıyla arkadaşlarım bu tarz işler peşinde giderken ben kendimce gururlanıp onların yanlış yolda olduğunu en doğru olanı yaptığımı falan düşünüyordum.

Lisenin sonlarına doğru dindarlığım biraz daha arttı ama artık daha modern olmuştum. Ateist bir arkadaşım vardı sürekli ona din anlatmaya çalışıyordum sorularına falan cevap araştırıyordum. Arkadaşlarımı namaza falan çağırıyordum. Dini şeyler anlatıyordum araştırıyordum. Sosyal medyada din hakkında yazıyordum. Zamanla takıntılarımın bir kısmından da kurtulmuştum ama tüm bu stres beni yedi bitirdi orası ayrı.

Tüm hayatım böyle geçse belki sıkıntı olmayacaktı. Sonuçta en nihayetinde kendi çapımda takılıyordum. Çevremdeki insanların da aynı benim gibi olduğunu sanıyordum. Ama liseyi bitirdikten sonra arkadaşlarımın, çevremdeki insanların gerçek yüzlerini gördüğümde o kadar şok oldum ki anlatamam. Dindar takılan insanların yalanla iş yapması mı dersin. +18 içerikleri birbirlerine anlatmaları kızlara laf atmaları vs mi dersin, direk zina yapmaları mı ? Kısacası bu insanların aslında günah olan her şeyi işlerine geldiği gibi yaptıklarını gördüm. Sonra kendi kendime bu dine inanan tek kişi ben miyim acaba diye düşünmeye başladım. Bu konu hakkında çok düşündüm. Bu insanların hem mümin takılıp hemde bu şekilde davranmalarını beynim almıyordu. Daha sonra bu insanların dini kendi vicdanlarını rahatlatmak için kullandıklarını daha iyi görür oldum. Önce günah işeyip pişman olduktan sonra tövbe falan ediyorlardı.

Uzun lafın kısası şu ki dindar birisi olmak benim hem çocukluk yıllarımda , hem ergenlik yıllarımda, hem gençlik yıllarımda başıma bela olmaya sürekli strese sokmaya başladı. Çünkü gerçekten dini konular hakkında araştırdıkça daha fazla akıl almayacak şeyler kabul etmek zorunda kalıyordum ve bu beni rahatsız ediyordu. Bu sadece kendimde gördüğüm bir şey değil. Çocukluktan dindar olan diğer arkadaşlarım da bugün hiç ama hiç iç açıcı halde değiller arkadaşlar. Bu insanlar gerçekten sapıklaşmaya başladılar. Cinselliği baskılamaktan adamlar kafayı yedi. Şaka yapmıyorum sadece bu olay bile bu ülkede milyonlarca insanın psikolojisi bozmuştur.

Sonuç olarak bir şansım olsa ve geri dönsem kesinlikle çocukluktan dindar bir insan olmayı tercih etmezdim. Beni hayattaki bir çok zevkten uzak tuttu. Psikolojimi bozdu. Stres kaynaklı çeşitli hastalıklar oluşmasına yol açtı vs.

Ha şunu da söyleyeyim ailemi de bu konuda suçlamıyorum. Onlarda en doğru bildiği şeyi yaptılar. Durumun bu hale gelmesinde kendi payımda oldukça büyük. Sonuç olarak büyüdük ve bende dini hassasiyet falan kalmadı artık. Tüm bu yaşananlarda koca bir zaman kaybı olarak geçmişimde duruyor.

Herkesin hayat görüşü kendine kimseye dinden çıkın falan demiyorum. Ama şunu diyorum ki inanıyorsanız da dini takıntı haline getirmeyin. Mücahitlik falan yapmaya çalışmayın. Bu işlerle zamanınızı boşa harcamayın kendinize kişisel gelişimize yatırım yapın. Yeni arkadaşlıklar kurun.

Son olarak "kardeşim sen takıntılı bir insanmışsın", "sen dine takıntılıysan dinin suçu ne?" vs diyen arkadaşlar kesinlikle olacaktır. Bunların yazıyı sonuna kadar okuyup da bunu göreceklerinden şüpheliyim ama yine de yazayım. Bakın dinin kuralları bellidir. Bunlar kesinlikle uyulması gereken şeyler esnetilemezler. Bende bu kurallara göre yaşamaya çalışmış, zamanla böyle bir yaşamın imkansız olduğunu kanaat etmiş (bugün en dindar adamlar bile faiz haram olmasına rağmen bankadan faizle kredi almakta hiç çekinmiyor) birisiyim. İsteyen istediğini yapsın, ben artık bu işte kendimi parçalamayacağım.

Zamanın Da Dindar Olmayı Hata Zannediyorsan Hiç Bir Zaman Gerçek Dindar Olamamışsın Demektir...

Geçmişte Dindar Olup Kişisel Gelişim De Çağ Atlamış İnsanlarda Var

Bkz: Mevlana

"(bugün en dindar adamlar bile faiz haram olmasına rağmen bankadan faizle kredi almakta hiç çekinmiyor)"

Bunlara "Dindar" Değil "Dinci" Denir Dindar Başka Dinci Başka Karıştırmayalım.

Not: Dinin Kurallarından Hangisi Seni Yordu Meraktan Soruyorum ?

inançlı olmakta sıkıntı yok gayet güzel bir şey fakat dini hayatının merkezine koyduğun zaman hayatını yaşayamıyorsun

sen dindar değil dinciymişsin

Hocam rahat olabilirsin gayet dindar bir insandım.

Geçmişte dindar olup cağ atlamış dediğin insan 800 yıl önce yaşamış birisi. Ki dindarlığı, hatta müslümanlığı tartışılan birisi kendisi.

Bu insanları dinci falan değiller hocam adam dindar ama içinde yaşadığımız dünyanın dinamiklerine ayak uyduruyor bu kadar. Direk yabancılaştırmaya kendinden ayırmaya çalışıyorsun.

Aynen öyleydim  

Çok zor hocam hatta imkansız.

Neye dayanarak buna kadar verdin ?

önemli olan genç veya yaşlı olması değil zaten. Ben hayatımın erken döneminde bu kadar dine bağlı olmamın hata olduğunu belli etmek istedim.

Herkes faizle kredi almıyor olabilir ama benim çevremde gördüğüm daha önceden bu tarz konularda çekinceli olsa da şuan oldukça rahat bir şekilde faizle kredi alan dini bütün insanlar var. Herkes almıyor olabilir.

Yok Hocam Yargılamıyorum Sadece Dedikleriniz "Dinci" Terimini Anlatıyor

Mevlana'nın Müslümanlığını Sorgulayan Günümüz Deki Münafık Kesim

Kur'an Da "İçiniz De Yaşadığınız Dünyanın Dinamiklerine Ayak Uydurun " Yazmıyor, Kur'an Da Yazanı Yapmayıp Müslümanım Diyorsa Bu "Dinci" Olur. (Aynı Zaman Da Dini De Pazarlar Bu Kişiler)

Kur'an Da Yazanı Gösteriş İçin Yapıyorsa Ve Müslümanım Diyorsa O Da "Münafık" Olur

Kuran Da Yazanı Gerçekten İçten Uyguluyorsa Da "Dindar" Olur

Aradaki Farklar Önemli

Hocam benim bahsettiğim insanlar bu davranışlarının günah olduğunu kabul ediyorlar zaten ama buna rağmen yapıyorlar. Bu bunları dinci yapıyorsa tamam ama o zaman bu ülkedeki müslümanların %90'ı dinci geri kalanlarda dindar oluyor.

Hocam Mevcut Dünya Da Gerçek Anlam Da Dindar Adam Kalmadı Varsa Da Çok Az

En Doğrusu Kur'an Okumak O Yüzden

Kur'an Oku Yeter

okumadım ama direk söyliyim. başka problemleri dindarlığa atfetmişsin.

Kardeşim Peygamberlere uymanın seni hayattaki bir çok zevkten uzak tuttuğunu yazmışsın. İyi de zaten bütün dinlerin ortak yönü bu. En büyük cihadın nefsin heva ve hevesine karşı yapılan cihad olduğu biliniyor. Ama orta yolda olun da deniliyor. Evlenmeyin, cinselliği yaşamayın falan denmiyor. Saatlerce abdest falan yanlış bilgi/vesvese kaynaklı olmuş hep. Senin aşırı stresinin sebebi hata yapmaktan korkmak olduğu anlaşılıyor. Hata yapmak kadar doğal bir şey yok ki. Bilmeyerek hata yaptığını fark edip içtenlikle af dilemenin insanı Yaratan'a en fazla yakınlaştırdığı anlar olduğu söylenir.

Evet, bu felaket çağda tam anlamıyla Kitaba uymak mümkün değil, bankadan kredi çekmesen de sosyal güvenlik/emeklilik sistemimiz tamamen faiz üzerine kurulu, çalışırken verdiğin primler faizle değerlendirilip emeklilikte sana geri dönüyor vs.. Bu sistem beni de rahatsız ediyor. Ama diğer inananlar bundan rahatsızlık duymuyor diye de Kur'an'dan/Peygamberlerden soğumuyorum. Elimden geldiğince uymaya çabalıyorum.

Aslına bakarsan şu zamanda yapılabilecek en iyi şey dünyadan beklentiyi minimuma indirip köye falan yerleşip toprakla uğraşmak. Dünyanın durumu gerçekten hiç iç açıcı değil. Allah sonumuzu hayır etsin.

Seni çok iyi anlıyorum neredeyse aynı aşamalardan geçmişiz. Olumsuz yazanlara aldırma onların gözleri bağlanmış kulakları tıkanmış.