Şimdi Ara

Hayata kırgın olmak bu hissi yaşadınız mı ?

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü1 Mobil
5 sn
23
Cevap
2
Favori
1.452
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
4 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Hayata , insanlara her şeye kırgın olmak . Hatta yüce yaradan bile kırgın olmak . Atamıyorum bu duyguları içimden . Hani Dostoyevski bir sözü var ya Aslında insanı en çok acıtan şey; hayal kırıklıkları değil. Yaşanması mümkünken, yaşayamadığı mutluluklardır. Dünya öyle acı keder dolu bir yer ki bazılar çok mutlu olup hayat dolu olabiliyor ama ben nedense yapamıyorum . Neden ben diye sitem etmek bazılarına saçmalık gelir haline şükür et işte şu halde olan insanlar var vs. onların suçlusu ben miyim veya onlara o acıları ben mi yaşattım benim seçimim mi .



  • Kırgın değilde direk öfkeli ve sinirli olduğum zamanlar oldu tıpkı şuanda olduğum gibi.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bende de çok vardi

    Bazi şeyleri çok zorlayarak cok uğraşarak cok fedakarlık ederek de olsa degistirdim suan baya azaldi

    Dingin savascida dedigi gibi ya kurban olursun yada istedigin adam olursun olayi kismen dogru

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Öyleyim. Hemde fazlasıyla. Herkese ve her şeye kırgınım. olduğum ve olacağım her şeyden nefret ediyorum. Zamanımı iyi kullanamadım. Benim elimde değildi ama bir yol vardır mutlaka. Ben o yolu bulamadım.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Evet bende de var o duygu 9 senede bir sektörde çalışıp kariyer noktasında bir yere gelememem ve üniversite mezunu olmama rağmen hala yönetici pozisyonuna atanamama durumu öfkemi artırıyor. Onuda bırakın yaş 40 oluyor. Ve benden sonra işe başlayan ve üniversite mezunu olmayan insanların yönetici olması yukardaki arkadaşın dediği gibi zamanı kullanama durumu bende de oluşuyor. Buda bende öfkemi ve egomu kabartıyor. İnsanlara karşı ve dünyaya nefreti artırıyor. Sonra bu dünya ve insanlar niye böyle söylemlerin artmasından sebeplerinden biridir. Sanırım insanların mutsuz olması ve yaptıkları çabaların karşılığını alamaması....
  • kesinlikle öyle bir durum var. kimseye anlatamıyorum. herkes "herkes kendi bacağından asılır. suçlu arıyorsan kendine dön bir bak" diyor. belki de haklılar. derealizasyondan anksiyeteye kadar her şeyi yaşattı bu son yaşadığım sağlık problemlerim. hastanede yattım 10 gün ve annem babam hariç kimsenin umrunda olmadı. onlara da yazık bu yaşta benim bu durumuma üzülüyorlar. yok olsam da kurtulsam dediğim çok oluyor. artık hiçbir şeyden keyif zerre dahi almıyorum.

    inançlı bir insan olmama rağmen bu kadar şeye göğüs germek çok zorluyor. genelde haline şükret derler ben şu sıra amerikanlarla konuşuyorum kendi tedavimle ilgili hepsi çok şefkatli ve empatik insanlar. bizim insanımız fazla başı ağrısın istemiyor iki kolunda da karpuzla yaşıyorlar. onlara kızmıyorum. o yüzden ilişkilerimiz kopuk o da kapitalizmin başka bir yüzü.

    bu kadar şey olur da insan kendine dahi kızgın olabiliyor. olmaz mı.

    başarısızlıklar, belki tanrının gözünde bile bir hiçimdir.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-406E52D83 -- 25 Mart 2019; 3:14:9 >




  • kesinlik arz etmeyen şeylerde memleketimiz insanı kendi yaşadıklarından ders çıkarıp sana yol göstermeye çalışır. taksiciye bile sorsan 10 araba laf yersin paran varsa kabullenir yoksa adam yerine bile koymaz çünkü yeterince derdi vardır zihninde oluşturduğu kolay çözümlerin sağlamasını matematiksel olarak yapmak ona çok yorucu gelecektir.bir zaman sonra lafı keser ve hapsedilmiş düşünce dünyasına sığınır çünkü o bölge olmasa tek hakimiyet alanı hayatta kalma içgüdüsüne de tutunmakta zorlanır.herkesin hikayesi biriciktir. ama o kadar çok değişkeni hesaplayıp ölçümlemek ciddi anlamda empati ve karşıdaki kişinin töz olarak kabulünü ve bir çok varoluşsal yeterlilik mekanizmasını kazanmasından doğabilecek paradigmaların içselleşmesiyle olabileceği için burada çarpık bir anlama kültürü doğduğunu düşünüyorum. burada kimsenin yazdıklarıyla değil senin için akis bulup üçgen kare yıldız senin zihin dünyana tekabül edecek fikirleri kovalamaya calısmak iyi olabilir.bu da bir süreçtir. yaşadıklarımız da öyle.




  • Madem sonunda ölüm vardi, niye yaratildik, etrafinndaki herkes yok oluyor, sonunda sira sanada geliyor, amac ne, acidan uzuntuden baska.
    Hayatta 3 gun guluyorsun, sonradan oyle bir vuruyor ki o 3 gun guldugunde agzindan burnundan geliyor.
    Sadece insanlar degil hayvanlar, bitkiler de ayni, butun canlilar sanki aci cekmek icin yaratildik, bir de ustune ac gozlu insanlarla ugras, kurduklari kolelik sisteminde onlarin gonlunu hos et, debelenip duruyoruz 3 gunluk dunyada...

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Guest-2C39A73B0

    Bu mesaj silindi.
    Özet : sabret

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Guest-2C39A73B0

    Bu mesaj silindi.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Guest-2C39A73B0

    Bu mesaj silindi.
    Senin yazılarını çok seviyorum hocam esen kalın

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: selamivural

    Madem sonunda ölüm vardi, niye yaratildik, etrafinndaki herkes yok oluyor, sonunda sira sanada geliyor, amac ne, acidan uzuntuden baska.
    Hayatta 3 gun guluyorsun, sonradan oyle bir vuruyor ki o 3 gun guldugunde agzindan burnundan geliyor.
    Sadece insanlar degil hayvanlar, bitkiler de ayni, butun canlilar sanki aci cekmek icin yaratildik, bir de ustune ac gozlu insanlarla ugras, kurduklari kolelik sisteminde onlarin gonlunu hos et, debelenip duruyoruz 3 gunluk dunyada...
    Son paragraf fenaydı

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.