Celal Şengör En Büyük Feylesoftur (4. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Nat Alianovna

quote: Having surrendered to Hume’s attack, most justificationists have sought solace in the hope that induction might at least provide some theories that are more probable and reliable than others. The most popular contenders for some time for the title of probabilistic induction are the Bayesian interpretations of probability. To evaluate the probability of a hypothesis, the Bayesian specifies some prior probability for a given hypothesis, which is then updated by new information. These are subjective degrees of probability ranging from 0 (no belief) to 1 (certainty). The Bayesian interpretation provides a standard set of procedures and formulas to perform this calculation. One of its strong points is that it conforms to the dominant axiom system for probability, which was developed by Kolmogorov. The formula used to calculate the probability of a hypothesis on the evidence is read: the probability of the hypothesis H given the evidence E equals the probability of the evidence given the hypothesis multiplied by the probability of the hypothesis taken alone divided by the probability of the evidence taken alone. P(H∕E) = P(E∕H)P(H) P(E) The first point to note here is that prior probabilities have to be entered into the formula before any evidence is available. However, it is generally accepted that there is no non-arbitrary way to choose these prior probabilities. More fundamental is one of Popper’s criticisms. If we search for the most probable theories, then we shall abandon the most informative theories of science because there is an inverse relationship between probability and information content. Glymour (1980) pointed out that it is unclear how to connect Bayesianism with the history of science. Neither Copernicus, Newton, nor Kepler—to name but a few of the greats—gave probabilistic arguments for their theories. Another criticism, based on an evolutionary theory of belief, is that at any given moment, we cannot decide what we believe. We can research an issue more or less thoroughly, but we cannot voluntarily adopt, reject, or change the degree to which we adhere to our beliefs (Percival, 2012). Evidence and argument have their impact on belief, and the soundness of an argument enhances its persuasiveness. However, when a telling argument has its effect, it is as if the mind had been infected by it, rather like a catchy tune. Belief is not something that we do. We cannot therefore obey the prescriptions that issue from the Bayesian evaluations of data. In contrast, falsificationism instructs one to perform the fallible but feasible task of classifying basic observation statements as true or false. This is something we can do. Imagine putting true and false statements into separate boxes. Belief is also a capricious individual state of mind, spontaneously varying from moment to moment and with changing risks and outcomes. On the other hand, since statements, as opposed to beliefs, are permanent records independent of our psychology, falsificationism is not troubled by the vagaries of a scientist’s momentary state of mind. Therefore falsificationism is a far more stable and publicly testable method than assigning degrees of probability to subjective belief. It also harmonizes better with Popper’s point that the overwhelming amount of scientific knowledge is and must be embodied in libraries and computers, not in scientists’ minds."

Attığın makalenin son bölümünde yazanları koyuyorum. Kendi ifadelerini ve seçtiğin kelimeleri destekleyen bir makale atacağını varsayıyordum ama bu makale, probilistik konfirmasyon yerine Hume'un indüksiyon / tümevarım kritiğinin gazabına mağruz kalan verifikasyon terimini tercih etmenden tut Popperyen falsifikasyona gülünme ifadesine kadar dediğin birçok şey ile çelişiyor. Bence keşfedilmiş bazı paradokslardan ve falsikasyonun formülasyon kusurlarından hareketle bazı ekstrem sonuçlara varmışsın ya da attığın makale oldukça kasıtlı olarak buradaki falsifikasyonist pozisyonumu destekleyici nitelikte. Bu yüzden ben bu durumu, daha doğrusu tam olarak ne yapmaya çalıştığını anlamadım. Mesela sıklıkla analitik felsefi ekolü savunup kıtacı geleneği yeriyorsun ancak burada göründüğü itibarıyla analitik açıdan oldukça kusurlu duruyorsun.

quote:

Orijinalden alıntı: Guest-596C9B846

Bunu bilinçli olarak yaptım zaten. O makalenin yazarı bilim felsefesinde uzman olduğunu iddia ediyor ama bilim felsefesinde adını duyuran biri değil. Ayrıca o makalenin sahibi sadece Popper okuyan biri. Muhtemelen bayesçiliği detaylı olarak incelememiştir. Doğrudan bayesçiliği savunan bir makale atsaydım muhtemelen taraflı olduğumu söyleyecektin. Bu makalenin kaliteli bir makale olduğunu ve alıntıladığın bölümdeki eleştirinin sağlam olduğunu düşünmüyorum zaten. Analitik açıdan kusur nedir? Analitik bilim felsefesinde bayesçilik popüler, bunu kimse inkar etmiyor ki. Bayesçiliğin savunusunu arıyorsun şunlara bakabilirsin:

https://philpapers.org/rec/RINANB
https://philpapers.org/rec/HOWSRT
https://philpapers.org/rec/STRTBT-2
https://philpapers.org/rec/VINEIA
https://philpapers.org/rec/STRTBA
https://philpapers.org/rec/SCHWBN
https://philpapers.org/rec/HARMIP
https://philpapers.org/rec/HENBAI
https://philpapers.org/rec/PROIMA

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: Nat Alianovna

< Katıksız doğrulama > diye bir şey bilimde bulunmuyor. Analitik yaklaşım hatası şurada, Bayesçi bir konfirmasyonu ne paylaştığın yazar ne de ben reddetmiyorum, yalnızca öyle bir "verifikasyon" olduğunu reddediyorum çünkü katıksız türde bir verifikasyonu bilimde reddediyorum; her aklı başında bilim insanı da reddeder zaten. "Muhtemelen" gibi ifadelerin argümanlarınla beraber güven uyandırmıyor. Bayesçiliğin popüler olmasından çok daha fazlasını söylüyorsun.

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: Guest-596C9B846

Bayesçi doğrulamayı reddetmiyorum deyip bayesçi verifikasyonu reddediyorum ne demek? Kendi kendisiyle çelişen ifadeler bunlar. Bayesçi anlamada doğrulama bir değer atamayı gerektiriyor zaten. Yanlışlamacılığa göre değer falan atayamıyorsun işte. Sınanmalar teori lehine herhangi bir şey söylemez.

Ben bilim felsefecilerinin bayesçi olduğunu söylüyorum. Bunu inkar ettiğim yok. Tabii genel felsefecilerden savunan olabilir, onlar felsefe hakkında yüzeysel bilgiye sahipler. Bilim felsefesinde uzmanlaşıp Popper’ın yanlışlanabilirliğini savunan birini görmedim ben. Hatta arkadaşım bu konuda konsensüs olduğunu söylemişti.

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: Nat Alianovna

Değer atamasını geometrik bir yapı veya sistem içerisinde yapıyorsun. Adı üstünde Bayes teoremi. Aksiyomatik. Mutlak şekilde doğruyu vermiyor, sözkonusu olan yapısal veya diğer deyişle de mantıksal bir kabul. Yanlışlamacılıktan hâlâ Sokratik ironiyi anlıyorsun. Teori geçerliyse geçerlidir zaten falsifikasyonun bu durumda vereceği değer veya atayacağı bilimsel kategori teorinin geçerli / çalışıyor olması. Bayesçi değer yüklemenin sınırından ve falsifikasyonun öneminden birazcık bahsedebiliriz.

Elektron gibi salınan leptonlar gözlemlendiğinde karşılaşılan noktasal / boyutsuz varlıklar, ancak gerçekten de öyleler mi mesela? Bir (1) olmak yerine tıpkı hadronlar gibi kompozit olabilirler veya gördüğünden çok daha farklı bir olgunun veya (mesela dalga parçacık ikiliğindeki gibi dalgasal) sürekliliğin izdüşümleri olabilirler. Kuantum fiziği ve dolanıklık olgusu mesela determinizmi ve nedenselliği yani deneyimlerimizden gelme bazı özel aksiyomlarımızı sınayan bir sistem olarak öne çıkıyor ve kuantum fiziği klasik fizikten kökten ayrı bir alan olarak gelişme gösterdi. Klasik fizik başarılı ve eşsiz ama temelde oldukça yanlış (mikro addedilen evren kurucu boyutların dinamikleri sözkonusu edildiğinde). Sınanmalar az önce klasik mekanik ve kuantum fiziği örneğinde söylediğim şekilde teori lehine bir şey söyler hem de bal gibi söyler. Teorinin çalıştığını ya da açıkça hatalı olduğunu söyler. Bilim için çok önemli bir şey bu. Balığın kılçıklarını ayıklamak gibi.

Sevgili arkadaşım, kim o arkadaşın? :) Hangi bilim felsefecilerinden söz ediyoruz? Eğer şimdiye kadar makalelerini attıklarınsa, konsensüs nerede? Yok öyle bir şey. Ben klasik denebilecek bir felsefi zıtlaşma, derine inmeye çalışan tezler, karşılıklı çeşitli yorumlar ve eleştiri çabaları gördüm yalnızca aşağı yukarı attıklarına baktığımda. Bayesçilik olasılık bazlı bir istatistik, olasılık geometrisi; tümdengelimsel ve imajer yanlışlamacılıkla, doğası uyarınca ihtimallerle arası zaten iyi olan yanlışlamacılıkla zorunlu olarak ters düşmek zorunda değil.

Alıntıları Göster

quote:

Falsifikasyonun vereceği değer çalışıp çalışmaması değil, şimdilik çalışıyor gibi görünmesi sadece. 

quote:

Bayesçi doğrulama kuramı bir teorinin güvencesini istatiksel olarak doğrular. 

quote:

Argumentum ad verecundiam (otorite safsatası) kabul etmiyorum. Esasında doğa bilimsel disiplinlerden farklı olarak çoğu zaman muğlak çizgilerle ilgi alanları çizilen akademisyen felsefecileri kendi içerisinde garipçe ayrıştırma, kısmen yanlış aktarma ve analitik ilkelere bağlı şekilde yeterince dürüst tartışmama durumu da sözkonusu. Akademik camia revizyonunu Bayesçiliğin popülerliği ve bazı sivri kanatlar haricinde sahih bulamadım.

quote:

Daha fazlası zaten beklenmiyor. Bilimin olaylarından birisi zaten bu belirsizlik durumu. Bunu kendin gayet net şekilde söylüyorsun. Hiç kimse verilmiş koşulları ya da kuğuların olgusallığını zaten yanlışlamaz. Kuğular hakkında bilgiler, tasarılar, teoriler vs değişir ve güncellenir yalnızca. İlk tasarın, ikinci tasarın vs her zaman yanlıştır; her zaman için son tasarın geçerlidir ve haliyle doğruya en yakın şey odur ama tamamen veya %100 ihtimal düzeyinde doğru olarak varsayılmaz; bu mesela en güçlü bilimsel inançlar için dahi bir açık kapıdır; tıpkı vakti zamanında klasik fizik bilimi ve eski fizikçiler için olduğu gibi.

quote:

Bir teoriyi mantıken veya mutlaken doğrulayamaz, kendi içerisinde aksiyomatik olarak doğrular. İndüksiyon eleştirisi Bayes teoremi için de geçerli ve teoremin mantıksal sınırını çiziyor. Falsifikasyon bu arada kendisini yanlışlatabilme potansiyeline sahip, belirli bir anlamda çok tutarlı ve stabil bir yaklaşım ve olasılıksal olan ve inancının gücünü belirleyen Bayesçi bir yaklaşımla iddia ettiğin gibi mutlaken çelişmek zorunda da görünmüyor.

quote:

Orijinalden alıntı: Nat Alianovna

Saydığın isimlerin bir kısmı epistemolog veya bilim felsefecisi bile değil; esasen bir psikolog ya da din felsefecisi. İçlerinden Colin Howson, Branden Fitelson gibi yalnızca birkaçı bu konuda ciddiye alınabilir olarak görünüyor. Konsensüsü kafanızda icat etmişsiniz onu da söyleyeyim. Felsefe full epistemoloji ve istatistik odaklı veya değil bir fizik değil ki zaten kaç tane konuda konsensüs olabilir? Fizik bile zıtlıklarla, farklı tezleri ve teorik çözümleri savunan kamplarla dolu. Geçiniz efendim. Falsifikasyona gülecek kadar akademik kültürü çarpıtmıyorum veya küçümsemiyorum. Türkiye'de ciddi üniversitelerde Bayesian theorem de falsifikasyon da gayet ciddiyetle öğretilir. Epistemoloji ve istatistiğin ana mevzularından bunlar.

quote:

Orijinalden alıntı: Analizcizeuss

Bu mesaj silindi.