Beni hayatta tutan şeyleri açıklıyorum.

Skull Crusher · 2016-02-13T12:37:55.0000000+03:00

Umurunuzda olmayabilir ama konu bana ait. Siz de kendinizi hayata bağlayan unsurları yazabilirsiniz. Benimki 10 madde olacak; 1. Annem 2. Kardeşim 3. Akrabalarım (Bir kaç tanesi) 4. Dostlarım (2 tanesi, zaten 2 dostum var) 5. LOJİK DEVRELER! :D (Buna bayılıyorum) 6. Mikro işlemciler ve Mikro denetleyiciler. (Gelişimlerini izlemek ve mimarilerini çözmek) 7. MÜZİK! ( https://www.youtube.com/watch?v=ZUpxniZBb5s ve https://www.youtube.com/watch?v=H7KTRpmeTdM ve çok daha fazlası) 8. Bilimsel keşifler! (Kesinlikle yeni bir şey öğrenme güdüsü beni benden alıyor) 9. Hi-Fi! 10. Düzelirim umudu. (10 sorunuma çare bulmam gerekiyor)

MahalleAndroidi

Yüzbaşı

412 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

mojman

Çavuş

63 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

mba35

Yüzbaşı

645 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Treth

Yarbay

3112 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Çilekli Limonata

Çavuş

87 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

CrashBone

Yarbay

2562 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Konuyu Hortlatan Adam

Yüzbaşı

254 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

claderan

Teğmen

180 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Terry Malloy

Yüzbaşı

333 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Guest-46B352547

Binbaşı

1379 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

bursalıtimsah

Yarbay

3638 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Mr.Prestige

Yarbay

5911 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Treth

Yarbay

3112 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Sevgi. Arada birde kayıp oluyor neden yaşadığıma anlam veremiyorum. Kayıp olmasının sebebi ise insanlar evet ama kızamıyorum çünkü bende dört dörtlük bir insan değilim ama gelişime açık olsunlar bana yeter. Sebepleri çok en başta beni anlamıyorlar bende diyorum ki boşa mı konuşuyorum acaba boşa konuşuyorsam dünyada ne işim var ama bazende bir şeyleri değiştirebildiğimi anlıyorum azıcıkta olsa bana yetiyor. Örneğin dün bir mekana girdim birkaç kişiyle tanıştım yahu nereden girdi adam konuya onu vurdum onu kestim şunu yaptım bunu yaptım iyide bu güç gösterisinin ne gereği var yani üstelik çocuğu olan görmüş geçirmiş bir adam 50 yaşlarında. İşte nefsini tatmin ediyor bir bakıma üstünde alet var mı dedim elbette var lafın gelişi sordum çıkart vur beni vurabilir misin dedim vuramazsın çünkü sen o şeye hükmetmiyorsun o sana hükmediyor o cebinde durunca kendini korunmuş hissediyorsun dedim. Bu bana göre yanlış bir şey çünkü gereksiz bir şey ama işte onun hayatı öyle şekillendiği için bunları anlatarak kendi varlık sebebini tasdikliyor. Ve bu işin bir doğrusu olduğunu da sanmıyorum sadece doğrular kişiden kişiye değişiyor yani beni hayatta tutan şey hayatta olmamdır diyebilmem ve bunu idrak edebilmem gerekiyor. Yaşıyorum çünkü varım ve varlığımın var olması için başka bir şeye gereksinimi olamaz, maddi bir eşya düşünün var olması için hayata tutunması için ne gereklidir? Kendi varlığı yeterlidir. Peki benim maddeden daha aşağı kalır bir yanım mı var ki ben ondan daha alçakta olayım. Ama sakın suçu kendinizde aramayın bununda sebebi var kendinizi yetersiz eksik kusurlu saymanızın sebebi var. Böyle olması gerekiyor diyede es geçmemiz yapacağımız en büyük hata olur. Bütün kusurları pislikleri ortaya dökerseniz geriye ne kalır bunlardan bıkan içinden çıkmak isteyen güçlü bir hissiyatı bazen fark edebilirsiniz. Anlattığım adamın hikayesindeki gibi onları yaşamış olabilir ama asıl mesele kendisini bu bataklığa gömmüş kafasını bir türlü çıkartamıyor çünkü olan biten her şeyin bundan ibaret olduğunu düşünüyor bunun içinde kendisini yaptıklarıyla ifade edebiliyor ve böyle birisine güzel şeylerden bahsettiğimde haz almadığını görmek konuyu değiştirmeye çalıştığını görmek bu da beni bitiriyor. Evet ortaya dökülen şeyler hep dikkatimizi çeken şeylerdir ama yanlış tarafa bakıyoruz ve çok az düşünüyoruz.

İçimde bir yerlerde kusursuz olan , her şeyden bağımsız bu mutlak gücü biliyorum ve farkındayım işte ben yıldığım da düştüğümde pes ettiğimde beni ayağa kaldıran şey budur. İnsanlar bu gücü de çoğu zaman yanlış anlarlar içlerindeki cesaret erkeklik gibi şeylere çekerler ama alakası yoktur bu gücü yorumlamaya kalkışırsanız başka şeye dönüşür ve olduğu gibi anlayamazsınız. İşte kimisi sokaklarda artist artist yürür çatacak adam arar kimisi kendisini üstün görür diğer insanlardan, tek canın bizde olduğunu düşünürüz. Bu güç benliğe bencilliğe dönüşebilir, kibre dönüşebilir dönüştüğü her ne olursa olsun bir kalıba sokmuş olursunuz ve işinize yaramaz, yarasa bile o gücü kısıtlamış olacağınız için potansiyele asla ulaşamazsınız. Bu güç senin değildir benimde değildir ama sende de var bende de ortak bir güç gibi. Bu gücü kullanabilirsen neler yapabilirsin işte bir yanılgıda burada baş gösteriyor yapmaktan kastımız nedir, yapmak ne demek bir şey yapmak bir şeye şekil vermektir yani kısıtlamak. Bu gücün farkına vararak onunla bir olmak işte budur başka neye gerek kalmıştır ki. Daima en temel şey enerji değil mi her şey enerjiden oluştuğu gibi her şeye yön veren istikamet veren şey yine enerjidir, düşünceler bile enerjiden kaynaklanırlar. Enerjinin ötesine geçebildik mi gerek aklen gerek bilim olarak, işte enerjiyi var eden şey kastettiğim güçtür. Bu gücü bir enerji olarak düşünmeyin, ne olarak düşünürsek düşünelim onu bir kalıba sokmuş oluruz. Var eden güç yaratıcı güç. Sen mi varsın yani olan biten her şey sen misin? Yoksa bu güç mü var sence. Bu yegane güç hem seni ayakta tutar hemde senden bir şeyler koparır çünkü bu gücü kendinden bilmeyesin diye. Yani böyle anlattığıma bakmayın insan gücü kendisinden bilirse kendisini kısıtlar kısıtlanmış bir güç kalıbı olur. Bu gücün amacı ise ortak bilinci oluşturabilmektir. Bundan dolayı kısıtlanmış güçlere iyi gözle bakılmaz bu bencilliktir. Yine aynı sebepten hiç kimse bencillikten hoşlanmaz aslında herkes hoşlanır ama sen başkasının bencilliğinden hoşlanmazsın hoşlanmadığın şeyi de kendinde barındırmazsın yani birbirimize ayna tutarız. İnsanlara öğretilmesi gereken başlıca bir şeyde budur benim gözümde. Ben sana ayna tutsam da bu seni değiştirmek için yeterli gelmeyebilir aynaya bakmaya bilirsin çünkü inkar edersin inkar etmekte en basit kendini kandırma yöntemidir, kandırırsın çünkü iyi mi kötü mü olduğuna aldırış etmeden hoşuna gidenin bu olduğunu zannedersin. Çünkü başka bir yol denemeye alıştırmamışsındır hiç kendini. Başka açıdan bakmaya başka şekilde düşünmeye. Yada kapasiten bu kadardır ama hayat sınırları her zaman zorlar bunun için hayat zordur, aslında zor değildir biz sınırları kaldırmak istemeyiz sonsuzluktan çekiniriz bunun içinde maddi şeylere bağlanırız.

Evet ben aynalık vazifemi yeterince yapsam bile bu yetmeye bilir bunun içinde önce kendimi aynada görüp değiştirmeliyim bu en basit en kestirme olan yoldur. Ama insanlar ne yapıyorlar aynalık görevini abartıyorlar ayna olmak yerine bir üstünlük baskı oluşturmak düşüncesi kaplıyor içimizi. Yapmamız gereken şey birbirimize iyi örnek olmaktı ama biz ne yaptık birbirimize ne yapmamız gerektiğini söyleyip durduk. Bu faydadan çok zarar getirdi ülkemize. Onu vurmuş şunu kesmiş ne değişmiş, senin gideceğin yere daha erkenden varmış.

Biz hayata tutunmak için sebepler ararken başkaları da kimin hayatını elinden alsam diye düşünüyor gel de işin içinden çık arkadaş. Hayata değil kendimize içimizde ki güce tutunmamız gerekiyor. İnsan hayatı çok kolayca değişebilir depremler bunu yapabilir, iflas edersin elindekilerden olursun, sevdiklerini tek tek yolcu edersin sonra senide sevenler seni yolcu eder. Peki bana şu halde söyleyin neye tutunacağım? Var mı sağlam bir dal kopmayacak. Üstelik bizi kandırıyor sonra üzülüyoruz, ihanet ediyorlar bizlere ama biz inatla tutunmaya bağlanmaya çalışıyoruz. Uzatıyor sana dalı sıkıca tutuyorsun gel seni çıkartacağım diyor sonra bırakıyor. Ne zaman anlayacağız biliyor musun ihanete uğramaktan bıktığımız zaman, üzülmeye doyduğumuz vakit, yeter artık sahte olan yalan olan her şeye doydum diyerek vazgeçtiğimiz an. Kimse kimseyi kandırmasın bakın kendinizi istediğiniz kadar kandırmakta özgürsünüz öyle mutlu oluyorsanız olun ama birbirimizi kandırmayalım madem konuşuyoruz bunları bir kere bile olsa düşünelim yazalım olmadı yarına yine kandırmaya devam edelim kendimizi. Ama arkadaş insan bundan da bıkar be kandır kandır nereye kadar. Neyden hoşlandığın, neye sahip olduğun, neler yaptığın, neler düşündüğüm bunlar asla farklı şeyler değil, olmadı ve asla olmayacak her şey enerjiden oluşuyor demiştim bizim uğraştığımız şeyler işte ne bileyim bir çocuğun lego parçalarını alıp farklı şeyler yaptığınız sanmasına benziyor. Hayır yapmıyor kesinlikle yapmıyor. Ne yapıyor bir düşünün? Ev mi yapıyor araba mı yapıyor yaptığı şeyleri bizler uydurmadık mı zaten. Olmayan şeyleri yapıyor derseniz amenna yada bir şey yaptığını sanıyor. Bizim ne farkımız var bu çocuktan hiç ama hiç fark yok. Büyüdük mü adam mı olduk işte bu bile şekilciliktir, bir şey olduğunu zannetmek... Bir şekilden bir şekle, bir yoldan bir diğerine, birisinden diğerine hayır hayır olmayanı oldurmaya çalışmayın çünkü olmaz sadece kandırmaya devam ederiz kendimizi. Değişen bir şey yoktur olmayacakta, olmak diye bir şey söz konusu olamaz.

Bir örnek vererek anlatmaya çalışayım. Kumsala gittiniz kumsalı bir bütün olarak görürsünüz değil mi aklınıza genellikle kumlardan oluşan bir yer gelmez. Düşünün sayısız kumdan oluşan bir şeydir. Sayısını merak ettiniz mi hiç, aslında şimdi ben ettim çok fazla olmalı bunu araştıracak kadar bile ehemmiyet vermezsiniz çünkü ne gereği vardır sadece kumsala bakarsınız ve öylece kabul ederiz. Kumsalın kendisi bahsettiğim güç gibidir diyerek bir benzetme yapabilirim. Sen ben onlar bizler milyarlarca insan ne önemi var? Önemsiz olduğunuzu söylemiyorum ancak ve ancak bir olabildiğimiz de bir önem kazanır diyorum. Aynı şekilde bu kum tanelerini aklınıza gelen her şeye benzetebilirsiniz, Ahmet'in işi, Mehmet'in aşkı, Benim arabam senin malın mülkün, yaptıkların yapacakların yapmayı düşündüklerin sadece düşünün düşünmekten kime zarar gelmiş. Düşünmemenizi sağlayan şey, engelleyen şey işte onu da düşünün çünkü bulacağınız şey hiç hoşunuza gitmeyecek ve ondan kurtulmak isteyeceksiniz en kısa sürede. Boş verin düşünmeyin açın futbol maçı izleyin, oyun oynayın, dizi izleyin bir şeyler yaptığınızı sanarak kendinizi kandırmaya devam edin . Hangi kum tanesinin nerede olduğunu bir önemi var mı sizce, o tane şurada bu tane burada şu altta şu üstte. Olan biten her şeyi bu kadar basite indirgememe sakın kızmayın çünkü aslında daha da basit yapılacak bir şey yoktur değişen şeyde yoktur anlamamız gereken bir şey vardır o da sadece bir tanedir. Hem samanlıkta iğne aramak kadar zor hemde kumsalı bir bütün olarak görmek kadar normal. Kendinize sınır koymayın sınır çizmeyin kendinize sınırlar çizip sonra kendi içinizde bir savaş veriyorsunuz işin kötüsü ise bunun farkında olmamanız. Ben anlaması güç şeyler anlatmıyorum. İnsan doğayla olan bütünlüğünü kayıp ettikten sonra bu sorunlar başladı veya daha çok arttı. 4 duvar içinde oturuyoruz sınırımızı belirliyoruz bu bizi birbirimizden ayırıyor.

Şikayet edilmesi gereken bir durum iken insanlar büyük geniş evlerde yaşamak istiyorlar. Korunmak ve kendilerini sağlamda hissetmek istiyorlar komik değil mi sizce. Evin içinde top oynayan çocuklar var ailesi dışarı göndermiyor. Tek başına ve sınırları olan bir yerde. Tamam böyle yaşamak zorundayız ama bu sınırlarımızı belirleyen şey olmamalı. Ben şuan dışarıyı göremiyorum gökyüzünü göremiyorum peki dışarıya çıktığımda ne yapıyorum? Kafamı göğe doğru kaldırıp gökyüzünü seyrediyor muyum veya yıldızları veya güneşi. Hayır yapmıyorum çünkü kapalı alanda yaşamak bizi değiştirdi. Hayallerimizi düşüncelerimizi kısıtladı. Kime ne gökyüzünün eşsiz güzelliğinden kime ne bir çiçeğin güzelliğinden kime ne ağaçlardan nehirlerden dağlardan biz bir eşya alırız ona bağlanırız ve bilmeyiz ki aslında o bizim çizdiğimiz bir sınırdır, o sahip olduğumuz bir şey değil bizim tasmamızdır. Sadece sahip olduklarımız değil yaptıklarımızda alışkanlıklarımızda. Bunları yapmak ayrı bağlanmak ayrı bir şeydir. Bağlanmadan yapmaya çalışın işte o zaman emin olun daha çok zevk alacaksınız hayattan. En basit örneği bir şey aldınız sizi mutlu etti ama hevesiniz geçince o mutlulukta kayboluyor yada aldığınızı kayıp ettiğinizde daha çok üzülüyorsunuz peki hani ben bunlara sahiptim. Bağlı kalmadan bu gereçleri kullanmayı bir alışkanlık haline getirebilirsek hem asla üzülmemize sebep olmazlar hemde kendimize daha çok önem veririz, kardeşlik artar pekişir insanların değeri de artar. Sen benden bir şey istediğinde sana daha çok kıymet vereceğim için al kardeşim birazda sende dursun diyebilirim. Böyle olunca insanlar değersiz şeyler yüzünden de birbirlerini kırıp üzmezler zarar vermezler. Kardeşin abin ablan senden ne isterse vazgeçebilirsin, değil mi hepimizin bir sınırı var aslında durup bir yoklayın bunları korkmayın. İlk başta bir korku gelebilir inkar etseniz de çünkü bunu sorgulamaya başlarsanız elinizdekilerin sizden çıkabilme ihtimaline karşın tedbirli olur ve yüzleşmekten kaçarak en kestirme yolu seçersiniz. Sevgililer günü geldiğinde tam tersine paranıza kıyarsınız ve en güzel hediyeyi almak istersiniz. Evet bana aradaki farkı söyleyin. Kardeşinize vazgeçip verebileceğiniz şeyi tanımadığınız yada daha az tanıdığınız birisine verir misiniz? Vazgeçemiyoruz çünkü bağlıyız, kendimizi muhtaç hale getirdik hemde kendi yaptığımız şeylere. Peki nasıl olur da bu şeyler beni ben yapan şeyler olabilir yada benim mutlu olmamı sağlayacak şeyler olduğuna inanabilirim.

Sahip olduklarınızı hemen kalkın birilerine dağıtın demiyorum ama bağlı olduğunuzu kabul etmeniz bile kendinize samimi olarak sormanız bile sizi değiştirmeye yetecektir yada başlayacaktır. Bende bunu düşündüm önce yediremiyorsun karşı çıkıyorsun fazla bir zaman geçmeden idrak etmeye başladım çok zorlanmadım ve işte o zaman gerçek özgürlük hakkında bir şeyler anlamaya hissetmeye başlıyorsunuz. Yani burada okudum anladım değil kendiniz deneyin görün o zaman anlarsınız ne demek istediğimi. Bağlı olduğunuz şeyler ne kadar fazla ise o kadar da siz değersiz olursunuz, sahip olduğunuz şeyler demiyorum yanlış anlamayın sahip olduğunuzu düşünerek haddinden fazla bağlandığınız şeyler. Yeni bir cep telefonu aldınız gidip birine hediye edin yada satıp parayla birilerinin karnını doyurun elbette bunu sizden istemeyeceğim kolaydan başlamak yerine kimseye zor yoldan başlamasını tavsiye etmem çünkü kimse bu tavsiyeme uymaz. Sadece bunu gerçekten yaparmış gibi düşünün hayal edin. Ne kayıp edeceğinize odaklanın isterseniz sizin yerinize ben söyleyeyim, aslında her şeye sonradan sahip oluruz yada çoğu şeye zamanla alınan şeylerdir çünkü. Peki sahibi değilken kaybınız neydi? Bir kaybınız olmaz görünüşte olabilir veya az olabilir ama asıl kaybınız bağlanma hissidir bu da alışkın olmadığımız için zorumuza gider. Bir şey aldım ve kullandım kullandım sonra eskidi veya hevesim geçti birine vermeyi düşünebilirim peki birde şimdi olan kayıp nedir? Birine hediye edersiniz sizin için önemi kalmayan daha doğrusu önem yüklemekten vazgeçtiğiniz şey verdiğiniz kişi için çok önemli yada sizinde önceden yaptığınız gibi önem yükleyeceği bir şey haline gelecektir. Kaybınız yoktur ve başkasını mutlu etmek sizi sevindirir. Oysaki yeni aldığınız bir şeyi başkasına hediye ederseniz kaybınız olduğunu düşünür ve başkasının mutluluğu sizin umurunuzda olmaz çünkü siz mutsuz kalmışsınızdır. Çünkü mutluluk size göre bağlandığınız şeylerden ibarettir. Bana deyin ki bilim şu kadar ilerledi şunlar bulundu şunlar icat edildi peki insanoğlu bir adım yol alabildi mi. Günümüzde insanlara kimse daha iyi daha güzel bir insan olun demiyor tek dedikleri şey daha çok şeye sahip olun bu sizin hakkınızdır. Biz ne diyoruz o zaman, evet bu benim hakkım doğruyu söylüyorlar. Doğruyu konuştukları için değil beni kandırdıkları için hak veriyorum! Çok insan gördüm söylediklerinin 10 da 9 u yalandan ibaret ama daha çok değer verildiğini de gördüm çünkü insanlara duymaktan hoşlandıkları şeyleri söylüyorlar. Ben ise en ufak bir hoşlanmadıkları şey söylediğimde hoşnut olmadıklarını anlıyorum çünkü insanları devamlı pohpohlamalısın. Bu egolara hoş gelen şeydir size şunu söyleyeyim mi insanların egosunun canı cehenneme ben kimseye gaz vermek istemiyorum bunu en başta kendim için istiyorum çünkü yalan konuşamam onları kandıramam.

Bu yazıyı okumak zor olan değildir asıl zor olan sizin sınırlarınızı geçmenizdir, çerçeveniz çok darsa bunları anlamayacak olduğunuz için okumazsınız ve bahaneniz ise şudur yazının uzun olduğu. Bana sakın yazı uzun demeyin kendinizi kandırmanız hayatta en çok üzüldüğüm şeydir bana deyin ki benim bu yazıyı ne okuyacak ne anlayacak kapasitem var en azından doğruyu yani olanı söylemeniz kabullenmenizi kolaylaştırır ve sınırları geçte olsak kaldırabiliriz.

illüminati İ kullanıcısına yanıt

Beni hayatta tutan şeyleri açıklıyorum.

Benzer içerikler