Başlıksız

quote:

Orijinalden alıntı: ŞekersizPare

Nasıl mıyım?
-Ölüyorum işte. Her gün ayrı bir artıyor kanaması yaramın. Sargı bezleri de durduramıyor. Okuduğum hiçbir kitap da bizimki gibi acımamış kimsenin canı. Televizyon karşısına geçiyorum, belki biraz kafamı dağıtırım diye.. Öylece dalıp gidiyorum, sonra uyuya kalıyorum. Rüyamdasın bu seferde. Zor oluyor sadece rüyalarımda ellerini tutup, bir bankta, bir durakta sana sarılmak. Anlayabiliyor musun?

Nasıl mıyım?
-Özlüyorum işte. Uçurumun eşiğinde hayallerim.. Alışamıyor işte insan. Zaman geçmek bilmiyor. Saat de seni geçiyor. Ben yine trabzanlarında kendini parçalayan bir iç sesten ibaretim. Aklıma hiç gidemediğimiz kafeler geliyor, izleyemediğimiz o filmler.. Yürüdüğümüz kaldırımları yıkıyorlar şimdi, durduğumuz durakların hepsi talan içinde. Artık herkes kırgın bize. Ama söyleyemiyorum; o gitti, biz bittik diyemiyorum. Canım acıyor. Canım çıkıyor işte yerinden. Anlayabiliyor musun?

Kirpiklerinin arasında kaybolduğum kadın,
Beni saçlarında büyütseydin eğer,
Alevinde kaybolurduk aşkın.
Ben ıslanmayı, senin gözyaşlarında sevmiştim.
Yürümeyi en çok senin peşinden gelirken...

Hala nasıl mıyım?
-Biraz daha yazarsam, parçalarımı bulamayacak hiç kimse...

quote:

Orijinalden alıntı: ŞekersizPare

Herkesin Uyuduğu Saatte Uyuyamadım Bile, Uyku Tutmadı. Yüzüme Sürdüğün Elin Sıcaklığı,Hala Duruyor Yanağımda Desem, Durmaz! Çok Gözyaşı Aktı Üstüne.
O Ellerin Üşür Mü Bensiz Desem, Üşümez! Kim Bilir Kimi Isıtır Yine.
Ne Acı Bu hayat.
Bana Kalsaydı Sıcaklığın. Belki Unuturdum Seni.
Olmadı Kaçtığım Kadar Yakalandım
Bu Gece Yine Uyku Tutmadı
Ve Sensiz Uyanmamak İçin,Bu Gece de Uyunmadı.

quote:

Orijinalden alıntı: Düşünemedi

Ben de bi şey paylaşmak istiyorum ama aşktan ziyade arkadaşlıkla alakalı birşey :) Bir iki kişi ya görür ya görmez bilemeyeceğim ama anlatmaktan memnun olurum.

Çok yakın bir arkadaşım vardı. Onu aileden biri gibi gördüm hep hayatım boyunca. Çok da eskiye dayanan bir arkadaşlığımız vardı. Sonra birgün ben ona söylememem gereken birşey söyledim ve o günden sonra benimle konuşmamaya başladı. İlk başta geçici bir durum olacağını düşündüm. Bir hafta, iki hafta, üç hafta derken bir ay, iki ay, üç ay, tık yok. Konuşmuyor.

Sonra bir gün yüzyüze konuşmayı düşündüm. Ama beni daha da aşağıladı. Yine de ondan soğumadım.

Sonra bir gün trafik kazası geçirdiğini öğrendim. Hastaneye kaldırılmış. Ben de hemen hastaneye gittim. Ama aklımı kaybedecek gibiydim. İlk duyduğumda nasıl bağırıyordum nasıl bağırıyordum. Öldü zannettim aklımı kaçıracak kadar oldum. Neyse, hastaneye vardığımda hastane odasında yatıyordu öyle. Durumu iyiydi, uyanıktı. Beni gördüğünde "Git buradan. Beni görmeye hakkın yok, yüzünü bile görmek istemiyorum" diye bağırmaya başladı. Sonra hemşire geldi bana lütfen çıkar mısınız dedi. Ben yine ondan soğumamıştım.

Bu olaydan kısa bir süre sonra da şehir dışına taşındı. Bi daha da görmedim. Ne facebook, ne telefon, hiçbir şey yok elimde. Hepsini değiştirmiş. Hala seviyor muyum, hem de çok. Bu olayın üzerinden yıllar geçmesine rağmen.

İçimde hala ona olan kardeşlik sevgim var ama ben elimden geldiğince bastırmaya çalışıyorum.

quote:

Orijinalden alıntı: ŞekersizPare

quote: Orijinalden alıntı: Düşünemedi Ben de bi şey paylaşmak istiyorum ama aşktan ziyade arkadaşlıkla alakalı birşey :) Bir iki kişi ya görür ya görmez bilemeyeceğim ama anlatmaktan memnun olurum. Çok yakın bir arkadaşım vardı. Onu aileden biri gibi gördüm hep hayatım boyunca. Çok da eskiye dayanan bir arkadaşlığımız vardı. Sonra birgün ben ona söylememem gereken birşey söyledim ve o günden sonra benimle konuşmamaya başladı. İlk başta geçici bir durum olacağını düşündüm. Bir hafta, iki hafta, üç hafta derken bir ay, iki ay, üç ay, tık yok. Konuşmuyor. Sonra bir gün yüzyüze konuşmayı düşündüm. Ama beni daha da aşağıladı. Yine de ondan soğumadım. Sonra bir gün trafik kazası geçirdiğini öğrendim. Hastaneye kaldırılmış. Ben de hemen hastaneye gittim. Ama aklımı kaybedecek gibiydim. İlk duyduğumda nasıl bağırıyordum nasıl bağırıyordum. Öldü zannettim aklımı kaçıracak kadar oldum. Neyse, hastaneye vardığımda hastane odasında yatıyordu öyle. Durumu iyiydi, uyanıktı. Beni gördüğünde "Git buradan. Beni görmeye hakkın yok, yüzünü bile görmek istemiyorum" diye bağırmaya başladı. Sonra hemşire geldi bana lütfen çıkar mısınız dedi. Ben yine ondan soğumamıştım. Bu olaydan kısa bir süre sonra da şehir dışına taşındı. Bi daha da görmedim. Ne facebook, ne telefon, hiçbir şey yok elimde. Hepsini değiştirmiş. Hala seviyor muyum, hem de çok. Bu olayın üzerinden yıllar geçmesine rağmen. İçimde hala ona olan kardeşlik sevgim var ama ben elimden geldiğince bastırmaya çalışıyorum.

Kardeşlik Sevgisimi ? Aşkmı Anlayamadım..Çok Dolanbaçlı Anlatıyorsun, Başda Söylemek İstemediğin Duygunu Son Cümlede ikiye Bölüp ''Ne Anlarsan'' İşde Diyorsun Sanki.

quote:

Orijinalden alıntı: Düşünemedi

quote: Orijinalden alıntı: ŞekersizPare quote: Orijinalden alıntı: Düşünemedi Ben de bi şey paylaşmak istiyorum ama aşktan ziyade arkadaşlıkla alakalı birşey :) Bir iki kişi ya görür ya görmez bilemeyeceğim ama anlatmaktan memnun olurum. Çok yakın bir arkadaşım vardı. Onu aileden biri gibi gördüm hep hayatım boyunca. Çok da eskiye dayanan bir arkadaşlığımız vardı. Sonra birgün ben ona söylememem gereken birşey söyledim ve o günden sonra benimle konuşmamaya başladı. İlk başta geçici bir durum olacağını düşündüm. Bir hafta, iki hafta, üç hafta derken bir ay, iki ay, üç ay, tık yok. Konuşmuyor. Sonra bir gün yüzyüze konuşmayı düşündüm. Ama beni daha da aşağıladı. Yine de ondan soğumadım. Sonra bir gün trafik kazası geçirdiğini öğrendim. Hastaneye kaldırılmış. Ben de hemen hastaneye gittim. Ama aklımı kaybedecek gibiydim. İlk duyduğumda nasıl bağırıyordum nasıl bağırıyordum. Öldü zannettim aklımı kaçıracak kadar oldum. Neyse, hastaneye vardığımda hastane odasında yatıyordu öyle. Durumu iyiydi, uyanıktı. Beni gördüğünde "Git buradan. Beni görmeye hakkın yok, yüzünü bile görmek istemiyorum" diye bağırmaya başladı. Sonra hemşire geldi bana lütfen çıkar mısınız dedi. Ben yine ondan soğumamıştım. Bu olaydan kısa bir süre sonra da şehir dışına taşındı. Bi daha da görmedim. Ne facebook, ne telefon, hiçbir şey yok elimde. Hepsini değiştirmiş. Hala seviyor muyum, hem de çok. Bu olayın üzerinden yıllar geçmesine rağmen. İçimde hala ona olan kardeşlik sevgim var ama ben elimden geldiğince bastırmaya çalışıyorum. Kardeşlik Sevgisimi ? Aşkmı Anlayamadım..Çok Dolanbaçlı Anlatıyorsun, Başda Söylemek İstemediğin Duygunu Son Cümlede ikiye Bölüp ''Ne Anlarsan'' İşde Diyorsun Sanki.

Dürüst olmak gerekirse ben de bilmiyorum ki. Onu kardeş olarak mı seviyordum yoksa aşık mıydım? Tek bildiğim onu çok umursadığımdı. Onun için bir sürü fedakarlık yaptım, hala da yapabilirim. Zaaf? Galiba...