Babamı kaybettim ölmek istiyorum

Adama hep yük oldum varlığım bile ziyandı ama yine de severdi beni ona iyilik yaptığımı göremeden göçüp gitti benim yaşama umudum kalmadı arkadaşlar en azından benim gibi insanlar varsa dertleşebilir miyiz

Toprağı bol olsun. İnşallah kendi başına ayakta kalmayı öğrenmişsindir.

Geçmiş olsun, herkes hayatında bu duyguyu bir kere yaşayacak. Babanız yaşarken istediği gibi birisi olamadıysanız o zaman şimdiden sonra başarılı birisi olmaya çalışın. Her ne işi yapıyorsanız hakkınızla ve emeğinizle yapın. Bu süreçte üzülmek yerine babanızla geçirdiğiniz güzel anılarınızı hatırlayın ve iyi ki yaşandı diyin. Bu saatten sonra da siz de babanız gibi iyi bir baba olmaya çalışın. Başınız sağ olsun.

kendi babamı bir gram sevmediğim için empati kuramadım. sadece acının büyük olduğunu tahmin etmeye çalışabilirim sevdiğin birini kaybetmenin.

umarım çabucak moralin düzelir. hayatın bir gerçeği.

neye inandığını bilmiyorum ama ben sevdiğim birinin ölümünü düşününce, hemen onun toprağa karışıp ordan onun parçalarının moleküllerinin evrenin her bi ryerine dağılacağını, başka canlılarda, başka hayatlarda ondan bir parçanın olacağını düşünerek moralimi düzeltmeye çalışıyorum. var olan birşey yok olmaz. sadece yer değiştiriyorlar. o yüzden bedenlerini oluşturan en küçük parçacıklar, moleküller, atomlar evrende başka formlarda başka bedenlere dağılacak bir yerde bir canlının bir parçası olacak bir şekilde. bu benim moralimi düzeltiyor en azından. ölüm bir yok oluş değil yani.

Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun inşallah.

Başınız sağolsun, Allah sabır versin.

Başın sağolsun kardeşim, seni tyt ayt bölümünden hatırlıyorum.

Başınız sağolsun hocam